Seven Film Gallery

Τελευταία μέρα στις Νύχτες και αποχαιρετήσαμε το φεστιβαλ με 2 ταινίες:
Πρώτο, το μουσικο ντοκυμαντερ "GLASTONBURY" που για λόγους.. ανωτέρας βίας είδα από την πρωτη ωρα και μετά..
Προκειται για ένα πολυ ενδιαφέρον εγχείρημα, μια και δεν περιορίζεται στα συγκροτήματα και τους καλλιτέχνες που πέρασαν κατα καιρούς απο το φεστιβαλ του Glastonbury, αλλά επικεντρώνεται στο φεστιβαλ καθεαυτό: Βουτηγμένο στη λάσπη, στα ναρκωτικά και μ'ενα πνεύμα αναρχίας , αυτο το φεστιβαλ-θεσμός της Αγγλίας ξεδιπλώνεται στα μάτια μας μέσα από το απίστευο αρχειακό υλικό που συγκεντρωσε ο σκηνοθετης Julien Temple, καταγράφοντας την πορεία του απο τα αγρια 70s που βρισκοταν στις δοξες του, μεχρι και σημερα που εχει μεν εν πολλοις φθαρει και εμπορικοποιηθει, αλλα παρόλα αυτα κραταει το συγκλονιστικο του παλμο. Κι αν ολες οι εξαγγελιες για το ιστορικο του φεστιβαλ δε σας επεισαν, τοτε ισως προτιμήσετε την ταινια για τις πολλες - συντομες ωστοσο- εμφανισεις απο μια πλειαδα καλλιτεχνων - ενδεικτικα αναφερω Faithless, Morissey, Pulp, David Bowie, Bjork, Pet Shop Boys, Radiohead, Coldplay, Βlur...
Μια ταινια ‘ανεβαστικη’ που.. δυσκολα παρακολουθεις βολεμενος στο καθισμα σου, αφου γρηγορα παρασυρεσαι απο το χιπικο κλιμα ελευθεριας που ξεδιπλωνεται μπροστα σου και απο την απιστευτη ενεργεια και τους οργιαστικους ρυθμους του ..
Glastonbury rocks - στην κυριολεξια!!;)

Και τελος, η ταινία λήξης του φεστιβαλ που προσωπικά περίμενα εναγωνίως: το σπονδυλωτο φιλμ "PARIS JE T'AIME".
Η ταινια αποτελειται απο 18 πενταλεπτα φιλμακια εξαιρετικων σκηνοθετων που καταγραφουν σκηνες που διαδραματιζονται στις πολυβουες γειτονιες του Παρισιου, οπου ο ερωτας και η αγαπη σε ολες τους εκφανσεις με πρωταγωνιστες χαρακτηρες διαφορετικους δοκιμαζονται μεσα απο σχεσεις και καταστασεις καθημερινες αλλα και ακραιες – μα πάντα ανθρωπινες- που θα μπορουσαν να συμβουν στους..παριζιανους της διπλανης πορτας! Φοβερη ποικιλια ιδεων, με φιλμακια που ολα σε γενικες γραμμες κινουνται σε πολυ καλο επιπεδο -με δυο τρεις μονο ‘αδιαφορες’ εξαιρεσεις- αλλα κυριως με καποια φιλμ πραγματικα υπεροχα, που ξεχωρισαν κερδιζοντας επαξια μια θεση στη.. μικρομηκάδικη ανθολογία! Προσωπικά ξεχωρισα το φιλμακι των αδερφων Κοεν με το κλασικο μαυρο σαρκαστικο τους υφος, που δεν καταφερε να το καταβαλλει ουτε ο ρομαντισμος του Παρισιου, το εκπληκτικο φιλμακι με τιτλο “Τour Eiffel”, φτιαγμενο με..υλικο ονειρων απο το σκηνοθετη του “Tripplette de Belleville”, που καταφερνει με το υπεροχο, πρωτοτυπο και γλυκο στορυ του να μας κανει να πιστεψουμε ξανα στην αγαπη, τα 2 πολυ όμορφα φιλμακια που καταπιανονται εμμεσως με το θεμα του ρατσισμου σε διαφορες εκδοχες, το εκπληκτικο φιλμακι με την Natalie Portman που με βιντεοκλιπίστικους ρυθμους περιγραφει τις διαφορες φασεις μιας φυσει ιδιορρυθμης σχεσης μιας κοπελας με εναν τυφλο, και αποκορυφωμα το φιλμ-φιναλε του Αlexander Payne που μεσα απο το το αφελες και naive αλλα συγχρονως τοσο αληθινο και ανθρωπινο βλεμμα μια τυπικης αμερικανιδας τουριστριας πετυχαινει να συλλαβει αυτο το μοναδικο και σχεδον ανεξηγητο feeling που σε κανει να ερωτευεσαι το Παρισι..

Αν δεν αγαπατε ή δεν γνωριζετε το Παρισι, μην ανησυχειτε! αυτη η ταινια δεν θα προσπαθησει να.. εκβιασει τα συναισθηματα σας, γιατι δεν περιγραφει μια εξωραισμενη και ιδανικη εικονα της πολης. Σιγουρα ομως θα σας βοηθησει να συλλαβετε τον παλμο και το συναισθημα της και να τη γνωρισετε απ’ ολες τις πλευρες, βοηθώντας σας ισως τελικα να αντιληφθειτε τί είναι αυτο που κανει αυτη την πολη τοσο ξεχωριστη για τοσους πολλους..
Για τους «εραστες» του Παρισιου απο την αλλη, δεν εχω κατι να πω.. Απλα τελειωνοντας, ειμαι βεβαιη πως θα σιγοψιθυρισετε (ξανα).. Paris JE T’AIME!
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΡΑΝΤΟΥ
back to town