Scoop", του W.Allen.
Δυστυχως ο πολυαγαπημενος Woody μονο λαυρακι (προχειρη μεταφραση του "scoop") δεν επιασε με την νεα του δημιουργια. Εχοντας απο περσι εγκαταλειψει -με ομολογουμενως πολυ επιτυχημενο τροπο- τους γνωριμους Νεουορκεζικους ρυθμους του και τα αγαπημενα του ψυχαναλυτικα μοτιβα στο υπεροχο Match Point, δοκιμασε και φετος μια συνταγη με παρομοια υλικα (βλ. Λονδινο- βρετανικη upper class ατμοσφαιρα και Σκαρλετ Γιοχανσον), ομως το αποτελεσμα αυτη τη φορα.. καπου εχασε!
Η ταινια ειναι ανευρη (και Woody χωρις λιγο νευρωσικους ρυθμους, δεν λεει!!), με ερμηνειες μετριοτατες (πρωτος και καλυτερος ο ιδιος ο Αllen που ηταν κουραστικος και επαναλαμβανομενος-αλλα και το υπολοιπο καστ δεν πηγαινε πισω..) και με στορυ μαλλον επιφανειακο που..μπαζει απο παντου: Mια νεαρη wannabe δημοσιογραφος (Scarlet Johansson) δεχεται..με τροπο 'μαγικο' επισκεψεις απο εναν πεθαμενο ρεπορτερ-λαγωνικο που της δινει πληροφοριες για εναν serial killer υπερανω πασης υποψιας. Αυτη, ακολουθουμενη απο εναν ψευτομαγο-ταχυδακτυλουργο (W. Allen) προσπαθει να μπει στον κυκλο του γοητευτικου υποπτου (Hugh Jackman) για να αντλησει πληροφοριες για το θεμα και να βγαλει στη φορα το μεγαλο λαυρακι -ενω στην πορεια βεβαια τον ερωτευεται..
Προκειται για μια ταινια εν πολλοις αδιαφορη, που κερδιζει βεβαια καποια χαμογελα κυριως με τα δυο-τρια 'γουντιαλενικα' τσιτατα που πετιουνται σε ανυποπτο χρονο - και αυτα ομως οχι και τοσο επιτυχημενα, ενω ενδιαφερον παρουσιαζει και το κωμικο ευρημα με το Χαρο (μπρρ..), που εχει ομως 'ξαναπαιξει' σε παλιοτερες ταινιες του.
Βρε Woοdy, ασε τα μαγικα και κανε ξανα μια επισκεψη στον ψυχολογο!!;)
Δυστυχως ο πολυαγαπημενος Woody μονο λαυρακι (προχειρη μεταφραση του "scoop") δεν επιασε με την νεα του δημιουργια. Εχοντας απο περσι εγκαταλειψει -με ομολογουμενως πολυ επιτυχημενο τροπο- τους γνωριμους Νεουορκεζικους ρυθμους του και τα αγαπημενα του ψυχαναλυτικα μοτιβα στο υπεροχο Match Point, δοκιμασε και φετος μια συνταγη με παρομοια υλικα (βλ. Λονδινο- βρετανικη upper class ατμοσφαιρα και Σκαρλετ Γιοχανσον), ομως το αποτελεσμα αυτη τη φορα.. καπου εχασε!
Η ταινια ειναι ανευρη (και Woody χωρις λιγο νευρωσικους ρυθμους, δεν λεει!!), με ερμηνειες μετριοτατες (πρωτος και καλυτερος ο ιδιος ο Αllen που ηταν κουραστικος και επαναλαμβανομενος-αλλα και το υπολοιπο καστ δεν πηγαινε πισω..) και με στορυ μαλλον επιφανειακο που..μπαζει απο παντου: Mια νεαρη wannabe δημοσιογραφος (Scarlet Johansson) δεχεται..με τροπο 'μαγικο' επισκεψεις απο εναν πεθαμενο ρεπορτερ-λαγωνικο που της δινει πληροφοριες για εναν serial killer υπερανω πασης υποψιας. Αυτη, ακολουθουμενη απο εναν ψευτομαγο-ταχυδακτυλουργο (W. Allen) προσπαθει να μπει στον κυκλο του γοητευτικου υποπτου (Hugh Jackman) για να αντλησει πληροφοριες για το θεμα και να βγαλει στη φορα το μεγαλο λαυρακι -ενω στην πορεια βεβαια τον ερωτευεται..
Προκειται για μια ταινια εν πολλοις αδιαφορη, που κερδιζει βεβαια καποια χαμογελα κυριως με τα δυο-τρια 'γουντιαλενικα' τσιτατα που πετιουνται σε ανυποπτο χρονο - και αυτα ομως οχι και τοσο επιτυχημενα, ενω ενδιαφερον παρουσιαζει και το κωμικο ευρημα με το Χαρο (μπρρ..), που εχει ομως 'ξαναπαιξει' σε παλιοτερες ταινιες του.
Βρε Woοdy, ασε τα μαγικα και κανε ξανα μια επισκεψη στον ψυχολογο!!;)
Marianna Randou London calling
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου