«Το άλλο δωμάτιο» είναι μια ταινία μικρού μήκους, μεγάλης προφητικής δεινότητας και εντυπωσιακού εσωτερικού προβληματισμού. Με μια γρήγορη πρώτη ματιά,( αυτό που οι Γάλλοι στις Κάννες λένε, ένα κάποιο βλέμμα, ) καταγράφεται σαν δυο μικρές παράλληλες ιστορίες. Αν καθίσεις όμως με άνεση και το ξαναδείς, ανοίγεται ένας ολόφωτος δρόμος ,ενός νέου πρωτογενούς ταλέντου, στη διαλεκτική της εικόνας που σε ταράζει ευχάριστα.
Κι αυτή η ταραχή μετά τα πρόσφατα γεγονότα , όταν προέρχεται από έναν νέο άνθρωπο καταφέρνει να παρηγορει την απελπισία σου,για αυτό που σκέφτονται και εμπεριέχουν οι νέοι σήμερα.
Ο Αχιλλέας Παπακωνσταντής αγαπά τις ερωτήσεις μα περισσότερο αγαπά την προβοκάτσια που τις προκαλεί. Δεν μας ρωτά. Απλά καταγράφει στην εικόνα ,το γεγονός, αποστασιωποιημένα ,με ρεαλισμό και σταθερότητα, για να μας ταρακουνήσει ,να μας ανησυχήσει, να μας προκαλέσει και το καταφέρνει με λιτότητα ειλικρίνεια, πάθος ,μοντερνιτέ και ταλέντο.
Το μοντάζ του ακυρώνει τις πρώτες σκέψεις, μας οδηγεί σε δρόμους σκέψης ενδιαφέροντες και σύγχρονους, μας αποκαλύπτει χαμηλόφωνα έναν σκηνοθέτη που φλέγεται. Μας προειδοποιεί να έχουμε το νου μας για το επόμενό του βήμα.
Το άλλο δωμάτιο είναι το ίδιο δωμάτιο αλλιώς. Είναι η νεανική ορμή με τα μάτια ενός πειραγμένου ανεστραμμένου κατόπτρου που συνέρχεται. Μια μινιμαλιστική δημιουργία σπάνια για το ελληνικό σινεμα.
Κι αυτή η ταραχή μετά τα πρόσφατα γεγονότα , όταν προέρχεται από έναν νέο άνθρωπο καταφέρνει να παρηγορει την απελπισία σου,για αυτό που σκέφτονται και εμπεριέχουν οι νέοι σήμερα.
Ο Αχιλλέας Παπακωνσταντής αγαπά τις ερωτήσεις μα περισσότερο αγαπά την προβοκάτσια που τις προκαλεί. Δεν μας ρωτά. Απλά καταγράφει στην εικόνα ,το γεγονός, αποστασιωποιημένα ,με ρεαλισμό και σταθερότητα, για να μας ταρακουνήσει ,να μας ανησυχήσει, να μας προκαλέσει και το καταφέρνει με λιτότητα ειλικρίνεια, πάθος ,μοντερνιτέ και ταλέντο.
Το μοντάζ του ακυρώνει τις πρώτες σκέψεις, μας οδηγεί σε δρόμους σκέψης ενδιαφέροντες και σύγχρονους, μας αποκαλύπτει χαμηλόφωνα έναν σκηνοθέτη που φλέγεται. Μας προειδοποιεί να έχουμε το νου μας για το επόμενό του βήμα.
Το άλλο δωμάτιο είναι το ίδιο δωμάτιο αλλιώς. Είναι η νεανική ορμή με τα μάτια ενός πειραγμένου ανεστραμμένου κατόπτρου που συνέρχεται. Μια μινιμαλιστική δημιουργία σπάνια για το ελληνικό σινεμα.
Το blog του είναι εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου