J.A.C.E.: Επιτέλους μια Ευρωπαϊκή ταινία που μιλάει για αυτό που δεν αντέχει η Δύση Την μνήμη της πραγματικότητας Η πρώτη δυτική ταινία που ενσωματώνει περίτεχνα, τον συμβολισμό του ελέφαντα κι ο' τι αυτός αντιπροσωπεύει στις ανατολικές δοξασίες, δίνοντας τη σιωπή του ήρωα, αντίδωρο στην φλυαρία των αναλυτών της ρεαλιστικής δραματουργίας χρησιμοποιώντας τα δικά της όπλα μόνο για να μας προσφέρει μια πρώτη ανάγνωση γεγονότων.. Προσφέροντας την προστασία από τους ευεργετηθέντες στο παρελθόν, σαν από μηχανής Θεό για να σχηματιστεί μια σύγχρονη οικουμενική τραγωδία, με γεγονότα που αποσιωπούμε, από ντροπή η ταμπού, ενώ γνωρίζουμε ότι συμβαίνουν δίπλα μας. Μια καταγραφή ζωής που αν αφεθείς σε παρασύρει στην πλοκή της , ενώ ο στόχος είναι πολύ πιο ύπουλος Να ανοίξει τις κλειστές πύλες της διαίσθησης και να σε βουτήξει στα πιο υποσυνείδητα μυστικά σου. Ένας εικονογραφημένος άθλος ενός πολιτισμού που καταρρέει , μετά από αλλεπάλληλους βιασμούς και αποσιωπητικά , σαν ψυχαναλυτική συνεδρία, που λειτουργεί άθελά σου σαν μια ακατανόητη θεραπεία ανομολόγητων τραυμάτων. Με την βοήθεια ενός εξαιρετικού καστ και με διαλόγους, ένα εκλεκτό απάνθισμα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας των τελευταίων 2 αιώνων, αποκλειστικά για μυημένους η απόλυτα αθώους. Χαίρομαι αφάνταστα που δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου, αλλά ένας θεατής, που ένιωσε μια πρωτόγνωρη αφύπνιση, βιώνοντας με συναρπαστικό τρόπο την ματαιότητα των προθέσεων, όταν οι πράξεις προδιαγράφουν την ύπαρξη, σαν ένας ψίθυρος αλήθειας που φυτρώνει μέσα στην πιο αποπνικτική κατασκευή ζωής. Μα αυτό δεν θα έπρεπε να είναι το σινεμά? .
Tellos Filis SFG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου