THESS DOC FEST 15 Day 3

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ  Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013 - 11:00

Η μάχη της Χιλής Μέρος ΙΙ: Το πραξικόπημα του  Πατρίσιο Γκουσμάν

Ανάμεσα στο Μάρτιο και το Σεπτέμβριο του 1973, η Αριστερά και η Δεξιά έρχονται αντιμέτωπες στους δρόμους, στα εργοστάσια, στα δικαστήρια, στα πανεπιστήμια, στο Κοινοβούλιο και στα ΜΜΕ. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρηματοδοτούν την απεργία των οδηγών φορτηγών και υποδαυλίζουν το κοινωνικό χάος. Ο Αλιέντε προσπαθεί να πετύχει συμφωνία με τις δυνάμεις των Χριστιανοδημοκρατών, αλλά δεν τα καταφέρνει. Οι διαφωνίες μέσα στους κόλπους της Αριστεράς οξύνουν την κρίση. Ο στρατός ξεκινά να συνωμοτεί στο Βαλπαραΐσο. Μια μεγάλη μερίδα της μεσαίας τάξης υποστηρίζει το μποϊκοτάζ και τον εμφύλιο πόλεμο. Στις 11 Σεπτεμβρίου, ο Πινοσέτ βομβαρδίζει το Προεδρικό Μέγαρο.

ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ:   Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013 - 17:30

Η αδελφή Χέλεν των Ρεμπέκα Καμίζα & Ρομπ Φρούκτμαν

Μετά το θάνατο του άντρα και των δύο γιων της, η Χέλεν θεραπεύτηκε από τον αλκοολισμό της και έγινε καλόγρια. Παρότι κόντευε τα 70, άνοιξε έναν ιδιωτικό ξενώνα για αποθεραπευόμενους αλκοολικούς στο Νότιο Μπρονξ, όπου ζει με 21 άντρες. Για να επιτραπεί σε κάποιον να μείνει εκεί, πρέπει να υπακούει στους κανόνες της Αδελφής Χέλεν–που συμπεριλαμβάνουν απροειδοποίητες ουρολογικές εξετάσεις–, να βγαίνει και να επιστρέφει συγκεκριμένες ώρες, να συμμετέχει σε δραστηριότητες κοινής ωφελείας, και να παρίσταται στις συνελεύσεις του σπιτιού όταν εκείνη τις συγκαλεί. Η διακριτική παρουσία της κάμερας συντείνει στο να καταγραφεί η καθημερινή ζωή στο σπίτι έτσι όπως ακριβώς είναι. Ο ινδικής καταγωγής Ασίς, αλκοολικός ο οποίος ξανακυλάει τρεις φορές κατά τη διάρκεια της ταινίας, ήταν ιδιοκτήτης μιας αλυσίδας καταστημάτων ηλεκτρονικών, την οποία όμως έχασε εξαιτίας του πάθους του για το πιοτό και τον τζόγο. Ένας Aφροαμερικάνος που κοντεύει τα εξήντα, ο Μέιτζορ, έχει 8 χρόνια να πιει, και πιστεύει ότι το αλκοόλ ήταν η αιτία για την κακή του συμπεριφορά και το ότι κατέληξε στη φυλακή. Η Αδελφή Χέλεν συχνά μένει ξάγρυπνη, ανησυχώντας για κείνους που χάνουν τη μάχη με την εξάρτηση. Οι άντρες του σπιτιού τη φοβούνται και τη σέβονται, αλλά ο αυστηρός ηθικός της κώδικας συχνά προκαλεί προστριβές.

ΣTAYPOΣ TOPNEΣ: Σάββατο, 16 Μαρτίου 2013 - 18:00

Δίχως σπίτι της  Μαργκρέτ Ολίν

Βραβεία Καλύτερου Νορβηγικου Ντοκιμαντέρ – Bergen IFF 2012, Norway

Το 2009, η κυβέρνηση της Νορβηγίας εισήγαγε μια σειρά μέτρων για να περιορίσει τη μετανάστευση. Ένα από αυτά ήταν η έκδοση προσωρινών αδειών παραμονής στα ασυνόδευτα παιδιά που αναζητούσαν άσυλο. Στη ηλικία των 18, προβλέπεται να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους. Στη Νορβηγία, η Πρόνοια αναλαμβάνει την κηδεμονία των παιδιών που δεν έχουν στενούς συγγενείς – κάτι που δεν ισχύει για τα ασυνόδευτα παιδιά μεταξύ 15 και 18 ετών που αναζητούν άσυλο. Στο ντοκιμαντέρ αυτό, γνωρίζουμε τον Γκόλι απ’ το Κουρδιστάν. Απελάθηκε από τη Νορβηγία την ημέρα που έγινε 18, και τον ακολουθούμε καθώς ξεκινάει για μια νέα ζωή. Τα αδέλφια Χασάν και Χουσέιν είναι απ’ το Αφγανιστάν. Ο Χουσέιν κυριολεκτικά παρέλυσε απ’ τον τρόμο όταν τους απαγορεύτηκε η παραμονή στη χώρα. Βρισκόμαστε μαζί με τον Χαλίντ όταν λαμβάνει την τελική απόφαση του Συμβουλίου Προσφυγών Μεταναστών την ημέρα των 18ων γενεθλίων του. Το Δίχως σπίτι είναι μια ταινία για τους εφήβους που παλεύουν να διατηρήσουν ζωντανή την ελπίδα τους για μια αξιοπρεπή ζωή. Μια προσωπική, συγκινητική και προκλητική συνάντηση, που εξετάζει τη διαχείριση των βασικών ηθικών αρχών της εποχής μας.

TΩNIA MAPKETAKH:          Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013 - 22:30

Hippie-Hippie Matala! Matala! Του  Γιώργου Βαρελά

Τη δεκαετία του ’60, τα Μάταλα, ένας φτωχός, ψαράδικος οικισμός στη νότια Κρήτη, απέκτησε παγκόσμια φήμη με αναφορές στον διεθνή τύπο και αναδείχθηκε σε «σημείο αντιλεγόμενο» της τοπικής κοινωνίας προκαλώντας την μήνιν της εκκλησίας και την παρέμβαση του στρατιωτικού καθεστώτος των Αθηνών. Χίπηδες απ’ όλο τον κόσμο έμεναν στις περίφημες σπηλιές των Ματάλων, διαμορφώνοντας μία ιδιότυπη διεθνή κοινότητα, τα μέλη της οποίας προκαλούσαν με τον χαλαρό και εναλλακτικό τρόπο ζωής τους. Ποιοι ήταν αυτοί οι νέοι; Τι τους έφερε στα Μάταλα; Ποια ήταν η σχέση τους με τους ντόπιους; Γίνονταν στ’ αλήθεια όργια; Απαντούν οι σχεδόν 70χρονοι σήμερα πρωταγωνιστές της ιστορίας: οι Γερμανοί Αρν και Έλμαρ, οι Αγγλίδες αδελφές Σέρλι και Παμ, ο Δημήτρης Πουλικάκος, η γιαγιά Αλεξάνδρα, η γιαγιά Κατερίνα και ο Γιώργης, φτωχός ψαράς και φίλος της Τζόνι Μίτσελ απ’ τα παλιά.

TZON KAΣΣABETHΣ:           Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013 - 22:30

Όνειρα γλυκά των  Ρομπ Φρούκτμαν & της  Λίσα Φρούκτμαν

Η ιστορία των γυναικών του Ινγκόμα Νσία, του πρώτου συγκροτήματος κρουστών στη Ρουάντα, και των προσπαθειών τους να ανοίξουν το πρώτο τοπικό παγωτατζίδικο, με το όνομα Ινγκόζι Νζίζα – δηλαδή «όνειρα γλυκά». Το 1994, οι κάτοικοι της Ρουάντα έπεσαν θύματα μιας από τις πιο φρικτές γενοκτονίες στην ιστορία. Δέκα χρόνια αργότερα, η Κίκι Κατέζε, μια πρωτοπόρος σκηνοθέτις του θεάτρου, ίδρυσε το συγκρότημα Ινγκόμα Νσία,προσφέροντας γιατρειά σε γυναίκες που ανήκαν και στα δύο στρατόπεδα. Όλες τους είναι επιζήσασες της γενοκτονίας. Κάποιες έχασαν τις οικογένειές τους· άλλες είναι σύζυγοι ή κόρες των υπαίτιων. Το 2008, η Κίκι γνώρισε την Τζένι και την Αλέξις, τις ιδιοκτήτριες του παγωτατζίδικου BlueMarble στο Μπρούκλιν και τις προσκάλεσε να βοηθήσουν τις γυναίκες του Ινγκόμα Νσία να ανοίξουν το πρώτο τοπικό παγωτατζίδικο. H Κίκι θεωρούσε πως το παγωτό ήταν ένας νέος τρόπος να δημιουργηθούν οι τόσο αναγκαίες θέσεις εργασίας, όσο κι ένα σύμβολο χαράς σε μια χώρα που έβγαινε απ’ την τραγωδία. Το ντοκιμαντέρ Όνειρα γλυκά παρακολουθεί αυτήν την αξιοθαύμαστη ομάδα γυναικών καθώς δημιουργούν το δικό τους μοναδικό μονοπάτι προς ένα ειρηνικό μέλλον γεμάτο ελπίδα.