The Look of Silence
Joshua Oppenheimer
Το συγκλονιστικό, πολιτικό ντοκιμαντέρ, «Η όψη της σιωπής» (The Look of Silence) του Αμερικανού σκηνοθέτη, του Τζόσουα Οπενχάιμερ, δημιουργού του ήδη βραβευμένου ντοκιμαντέρ "The Act of Killing". Είδος συνέχειας του προηγούμενου ντοκιμαντέρ του, η ταινία, μέσα από την έρευνα ενός οφθαλμίατρου, για τη γενοκτονία που διεξήχθηκε σε τεράστια κλίμακα στην υπό δικτατορικό καθεστώς Ινδονησία του Σουκάρνο, το 1965-66 (δολοφονήθηκαν περισσότερα από ένα εκατομμύριο άτομα).
Γενοκτονία που έγινε από παραστρατιωτικούς αλλά και χωρικούς που πίστευαν, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, πως έτσι έσωζαν την πατρίδα τους από τον κομμουνισμό και την αναρχία. Σε μια χώρα που ακόμη ζει υπό δικτατορικό καθεστώς, με τον τρόμο επανάληψης των φριχτών γεγονότων, ο οφθαλμίατρος Άντι, αδερφός ενός από τα θύματα της γενοκτονίας, ερευνά το παρελθόν σε μια προσπάθεια να επανορθώσει την επίσημη ιστορία, όπως διδάσκεται στα σχολεία, χρησιμοποιώντας το επάγγελμά του (την εξέταση των ματιών για την προμήθεια γυαλιών) για να πάρει συνεντεύξεις από τους ηλικιωμένους σήμερα δολοφόνους και τους συγγενείς τους.
Ορισμένοι μιλάνε για τα εγκλήματά τους με περηφάνια, αυταρέσκεια, άλλοι με φόβο κι άλλοι με απειλές, όλοι τους όμως αποκαλύπτουν, με ηρεμία, τις λεπτομέρειες της σφαγής (πώς έκοβαν τα κεφάλια, τα στήθη των γυναικών, ακόμη και τα πέη, ξεκοίλιαζαν τα κορμιά και έπιναν το αίμα των θυμάτων για να μη... τρελαθούν, όπως πίστευαν).
Τόσο οι επιζώντες δολοφόνοι όσο και οι συγγενείς τους (από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές είναι εκείνη με την οικογένεια του νεκρού σήμερα δολοφόνου να αρνείται να δει το βίντεο όπου ο πατέρας αποκαλύπτει τη στυγνή, φριχτή δολοφονία του αδερφού του Άντι) θεωρούν πως δολοφονώντας το ένα εκατομμύριο του πληθυσμού (κομουνιστές, διανοούμενους, εκπρόσωπους των σωματείων και όσους θεωρούσαν αντιφρονούντες) βοήθησαν την πατρίδα τους, με ορισμένους από αυτούς να τονίζουν πως ότι έγινε, έγινε, και πως πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν.
Γενοκτονία που έγινε από παραστρατιωτικούς αλλά και χωρικούς που πίστευαν, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, πως έτσι έσωζαν την πατρίδα τους από τον κομμουνισμό και την αναρχία. Σε μια χώρα που ακόμη ζει υπό δικτατορικό καθεστώς, με τον τρόμο επανάληψης των φριχτών γεγονότων, ο οφθαλμίατρος Άντι, αδερφός ενός από τα θύματα της γενοκτονίας, ερευνά το παρελθόν σε μια προσπάθεια να επανορθώσει την επίσημη ιστορία, όπως διδάσκεται στα σχολεία, χρησιμοποιώντας το επάγγελμά του (την εξέταση των ματιών για την προμήθεια γυαλιών) για να πάρει συνεντεύξεις από τους ηλικιωμένους σήμερα δολοφόνους και τους συγγενείς τους.
Ορισμένοι μιλάνε για τα εγκλήματά τους με περηφάνια, αυταρέσκεια, άλλοι με φόβο κι άλλοι με απειλές, όλοι τους όμως αποκαλύπτουν, με ηρεμία, τις λεπτομέρειες της σφαγής (πώς έκοβαν τα κεφάλια, τα στήθη των γυναικών, ακόμη και τα πέη, ξεκοίλιαζαν τα κορμιά και έπιναν το αίμα των θυμάτων για να μη... τρελαθούν, όπως πίστευαν).
Τόσο οι επιζώντες δολοφόνοι όσο και οι συγγενείς τους (από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές είναι εκείνη με την οικογένεια του νεκρού σήμερα δολοφόνου να αρνείται να δει το βίντεο όπου ο πατέρας αποκαλύπτει τη στυγνή, φριχτή δολοφονία του αδερφού του Άντι) θεωρούν πως δολοφονώντας το ένα εκατομμύριο του πληθυσμού (κομουνιστές, διανοούμενους, εκπρόσωπους των σωματείων και όσους θεωρούσαν αντιφρονούντες) βοήθησαν την πατρίδα τους, με ορισμένους από αυτούς να τονίζουν πως ότι έγινε, έγινε, και πως πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν.
La rançon de la gloire
Xavier Beauvois
Φόρος τιμής στον Τσάρλι Τσάπλιν είναι η γαλλική κωμωδία "Τα Λύτρα της δόξας" του Ξαβιέ Μποβουά.Στις όχθες της λίμνης της Γενεύης. Τέλος της δεκαετίας του εβδομήντα. Βγαίνοντας από τη φυλακή, ο Eddy-ένας 40χρονος Βέλγος μικροαπατεώνας- συναντά τον φίλο του, Osman. Κάνουν μια συμφωνία: ο Osman θα αφήσει τον Eddy μείνει στο σπίτι του και σε αντάλλαγμα, ο Eddy θα αναλάβει τη φροντίδα του 7χρονης κόρη του Samira, της οποίας η μητέρα είναι στο νοσοκομείο. Είναι η εποχή των Χριστουγέννων, όμως η ανέχεια κάνει τον Eddy δύσθυμο. Στην τηλεόραση ανακοινώνεται ο θάνατος του Τσάρλι Τσάπλιν και γίνεται αναφορά στην αμύθητη περιουσία του. Ο Eddy κάνει όνειρα ... και έχει με μια τρελή ιδέα: τι θα γινόταν αν έκλεβε το πτώμα του ηθοποιού και ζητούσαν λύτρα από την οικογένεια;Ευκαιρία για τον Ξαβιέ Μποβουά («Περί ανθρώπων και θεών) να φτιάξει μια λεπτή, με ωραία ευρήματα, αλλά πάνω απ' όλα ωραίες ερμηνείες (ιδιαίτερα από τον Μπενουά Πελβούρτ), απολαυστική κωμωδία.
Ο Xavier Beauvois σκηνοθέτης δηλώνει: «Η πρόθεση δεν ήταν να αναπαραστήσουμε με ειλικρίνεια την ιστορία των δύο φίλων, ή να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για ένα γεγονός που, στο κάτω -κάτω, δεν αξίζει τέτοιας προσοχή ... αλλά μάλλον να γλιστρήσουμε, σιγά-σιγά, προς μια γλυκόπικρη κωμωδία, μια ταινία που να είναι και αστεία και συγκινητική ... Κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια κωμωδία à l'italienne…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου