Η Μαριάννα Ράντου μεταδίδει από τις ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ 9ο μέρος
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ" απο την Αργεντινη.
Ε, ειπαμε να τιμησουμε λιγο και την επιστημη μας -νομικοι γαρ- και ετσι προεκυψε η επιλογη αυτης της ταινιας η οποια αποδειχτηκε συμπαθητικα ρομαντικη.. Το στορυ περιγραφει τις σχεσεις ενας δικηγορου πατερα με τον γιο του -που γινεται επισης νομικος, χωρις βεβαια την αγαπη και το παθος του πατερα για τη δουλεια-,και επικεντρώνεται στα τραυματα που δημιουργηθηκαν στο γιο απο την αποσταση που παντα υπαρχε μεταξυ τους, και καταληγει συνειδητοποιώντας πως τελικα τα ιδια λαθη του πατερα του επαναλαμβανονται εκουσιως απο το γιο..στο δικο του γιο! Γλυκεια και ελαφρια σαν αφρος, η ταινια σου αφηνει μια ευχαριστη αισθηση, η οποια ομως -οπως και ο αφρος- εξατμιζεται γρηγορα..
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΕΥΣΗ (Svobodnoye Plavanie)
Με μακρα, αργοσυρτα πλανα και γενικα αγγελοπούλειους ρυθμους, η ταινια παρακολουθει τη ζωη ενος ακαματη νεαρου Ρωσου που περιφερεται απο δουλεια σε δουλεια χωρις ποτε να στεριωνει πουθενα, καταληγοντας ξανα και ξανα στο ταμειο ανεργιας της μικρης του πολης. Ο σκηνοθετης παρακολουθει την ανιαρη καθημερινοτητα με συμπάθεια, σκιαγραφωντας τον αρκετα καλα και πλαισιώνοντάς τον με διάφορους παράξενους χαρακτήρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ομως οι νωχελικοί ρυθμοι εφεραν..πολλα χασμουρητα στο κοινο. Οχι ο,τι καλυτερο ειδαμε στις νυχτες πρεμιερας και σιγουρα οχι η 'γαργαλιστικη υποκωφη κωμωδια' που προμηνυόταν, αλλα πάντως ενα αρκετα καλο ηθογραφημα της σημερινης επαρχιακης Ρωσιας..
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ" απο την Αργεντινη.
Ε, ειπαμε να τιμησουμε λιγο και την επιστημη μας -νομικοι γαρ- και ετσι προεκυψε η επιλογη αυτης της ταινιας η οποια αποδειχτηκε συμπαθητικα ρομαντικη.. Το στορυ περιγραφει τις σχεσεις ενας δικηγορου πατερα με τον γιο του -που γινεται επισης νομικος, χωρις βεβαια την αγαπη και το παθος του πατερα για τη δουλεια-,και επικεντρώνεται στα τραυματα που δημιουργηθηκαν στο γιο απο την αποσταση που παντα υπαρχε μεταξυ τους, και καταληγει συνειδητοποιώντας πως τελικα τα ιδια λαθη του πατερα του επαναλαμβανονται εκουσιως απο το γιο..στο δικο του γιο! Γλυκεια και ελαφρια σαν αφρος, η ταινια σου αφηνει μια ευχαριστη αισθηση, η οποια ομως -οπως και ο αφρος- εξατμιζεται γρηγορα..
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΕΥΣΗ (Svobodnoye Plavanie)
Με μακρα, αργοσυρτα πλανα και γενικα αγγελοπούλειους ρυθμους, η ταινια παρακολουθει τη ζωη ενος ακαματη νεαρου Ρωσου που περιφερεται απο δουλεια σε δουλεια χωρις ποτε να στεριωνει πουθενα, καταληγοντας ξανα και ξανα στο ταμειο ανεργιας της μικρης του πολης. Ο σκηνοθετης παρακολουθει την ανιαρη καθημερινοτητα με συμπάθεια, σκιαγραφωντας τον αρκετα καλα και πλαισιώνοντάς τον με διάφορους παράξενους χαρακτήρες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ομως οι νωχελικοί ρυθμοι εφεραν..πολλα χασμουρητα στο κοινο. Οχι ο,τι καλυτερο ειδαμε στις νυχτες πρεμιερας και σιγουρα οχι η 'γαργαλιστικη υποκωφη κωμωδια' που προμηνυόταν, αλλα πάντως ενα αρκετα καλο ηθογραφημα της σημερινης επαρχιακης Ρωσιας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου