Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2006

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος μεταδίδει
2η ΜΕΡΑ ΞΕΦΡΕΝΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛΙΣΜΟΥ

Οπωσδήποτε τα πρωτεία της ημέρας καταλαμβάνει η “Ψυχή στο στόμα”. Τρέξτε όσο προλαβαίνετε (προς την αντίθετη κατεύθυνση!).

15.00 STAVROS TORNES
ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ του Reha Erdem

Κατ’ αρχάς το πρώτο που θα σας κάνει εντύπωση είναι η απίστευτη ομοιότητα μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής υπαίθρου. Είναι σαν να βλέπεις την ιστορία να διαδραματίζεται σε κάποιο ελληνικό ορεινό χωριό όπου οι κάτοικοι μιλάνε τούρκικα! Πραγματικά απίστευτο! Ουσιαστικά, στη ταινία δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πλοκή. Ο σκηνοθέτης ασχολείται με τη ζωή σε ένα τούρκικο χωριό και τις δυσκολίες που αυτή έχει, μέσα από την οπτική των παιδιών που ζουν σε αυτό. Παιδιά που θέλουν να σκοτώσουν τον πατέρα τους, παιδιά που ανακαλύπτουν το σεξ κοιτάζοντας γαϊδούρια σε ερωτικές περιπτύξεις, παιδιά που δε μπορούν να αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες των γονιών τους…Μα πάνω από όλα παιδιά, τα οποία όταν μεγαλώσουν θα ξεχάσουν, κάνοντας τα ίδια λάθη που κάνανε και οι γονείς τους. Ένας φαύλος κύκλος στον οποίο ακόμα δε ξέρουν ότι θα πέσουν. Πολύ όμορφη και συγκινητική ταινία που βραβεύτηκε στο φεστιβάλ της Κωνσταντινούπολης, ως η καλύτερη τούρκικη για τη χρονιά που πέρασε. Άψογη σκηνοθεσία και ερμηνείες από τα παιδιά που αγγίζουν τη τελειότητα. Ίσως εάν κρατούσε κανένα τεταρτάκι λιγότερο να ήταν καλύτερα, αλλά ακόμα κι έτσι πρόκειται για κάτι πραγματικά ξεχωριστό.


21.00 FRIDA LIAPPA
ΑΘΩΟΣ του Simon Chung

Η πρώτη μεγάλου μήκους προσπάθεια του σκηνοθέτη, σε πανευρωπαϊκή πρεμιέρα με την παρουσία του ιδίου. Η ταινία καταπιάνεται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας έφηβος και δη ομοφυλόφιλος. Τα πειράγματα στο σχολείο, οι ανεκπλήρωτοι έρωτες, οι φίλοι που δεν είναι και τόσο φίλοι και η προσπάθεια να κρατηθεί από κάπου, όσο ετοιμόρροπο κι αν είναι αυτό. Η παραγωγή είναι ανεξάρτητη και άρα μπορείς πολλά να τα δικαιολογήσεις, πόσο μάλλον αφού είναι και η πρώτη ταινία του σκηνοθέτη. Η προσπάθεια του όμως να τα χωρέσει όλα σε μια ταινία δεν απόδωσε και το αποτέλεσμα ήταν μέτριο, δίνοντας πολλές πληροφορίες, αλλά λίγο χώρο για να αναπνεύσουν και να αναπτυχθούν αυτές. Κατά τ’ άλλα απλά συμπαθητικό.


22.30 OLYMPION
Η ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ του Γιάννη Οικονομίδη

Με τη ψυχή στο στόμα έτρεξα κι εγώ από την προηγούμενη προβολή για να προλάβω τη ταινία. Που να ’ξερα…
Ο Γιάννης Οικονομίδης ανήκει στους σκηνοθέτες που ύστερα από μια ταινία που έχει κριθεί καλή προσπαθεί να γυρίσει μια παρόμοια και να πατήσει στα σίγουρα. Έτσι σκέφτηκε πως αν χρησιμοποιήσει πολλαπλάσιες φορές από το Σπιρτόκουτο τη λέξη μαλάκας οι κριτικοί και πάλι θα μαγευτούν. Η ταινία κατέληξε όχι απλά γελοία, αλλά κάτι παραπάνω. Η μισή αίθουσα γελούσε (και δε νομίζω ότι ήταν αυτή η πρόθεση του σκηνοθέτη) και η άλλη μισή ξεφυσούσε απηυδισμένη. Δε με πειράζουν οι βρισιές(στο Σπιρτόκουτο λειτούργησαν) αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιούνται με τη συνεχή επανάληψη τους για να χειραγωγήσουν το κοινό να νιώσει πράγματα. Αν είσαι μάγκας κάνε με να το νιώσω αυτό που θες και μη μου το λες ξανά και ξανά. Φυσικά αξίζουν και συγχαρητήρια στο σκηνοθέτη γιατί αφ’ ενός μπήκε στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες για τη ταινία με τις περισσότερες βρισιές ( ξεπερνώντας το δικό του επίσης ρεκόρ του Σπιρτόκουτου) και αφ’ ετέρου γιατί αφού η ταινία του επιλέχθηκε στις Κάννες, μπορούμε πλέον και εμείς να ελπίζουμε! Κλείνω με απόσπασμα από συνέντευξη του σκηνοθέτη:«Προτιμώ το σινεμά που μιλάει για τη ζωή. Που οι άνθρωποι μιλάνε φυσικά, όχι επιτηδευμένα…». Όσοι είδαν τη ταινία εδώ γελάνε…


01.00 JOHN CASSAVETES
ΜΑΥΡΗ ΝΥΧΤΑ του Gus Van Sant

Η ταινία είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη και μέχρι πρότινος δεν υπήρχε καμία διαθέσιμη κόπια η βίντεο αυτής. Ο σκηνοθέτης μετέφερε τη ταινία σε HD και ξαναδούλεψε το μουσικό της θέμα και πλέον η ταινία φαίνεται σαν καινούρια. Η ιστορία είναι βασισμένη σε μια αυτοβιογραφική νουβέλα και ουσιαστικά μιλάει για ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ ανδρων. Πολύ καλή σκηνοθεσία με ένα στιλιζαρισμένο αυτοσχεδιασμό που αποδίδει. Μη παραλείψω ότι στη ταινία ακούγεται και το τραγούδι “Σήκω χόρεψε κουκλί μου να σε δω να σε χαρώ…”. Η χάρη μας έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Τίποτα παραπάνω δεν έχω να πω και είναι κρίμα, γιατί την παρακολούθησα ύστερα από τη “Ψυχή στο στόμα” και άρα κάτι έχασε στα μάτια μου…

Δεν υπάρχουν σχόλια: