Αφού αρκετός λόγος έγινε χθες για όλα αυτά που μας στεναχωρούν και μας πληγώνουν στο κατά τα άλλα πολυαγαπημένο μας φεστιβάλ, σήμερα ας μιλήσουμε για κάτι πιο ευχάριστο. Η χθεσινή μέρα ήταν γεμάτη από μικρές, ευχάριστες εκπλήξεις. Η αρχή έγινε με τον τρομέρο Καναδό Joshua Dorshey και το γεμάτο νεύρο και εφηβικές ανησυχίες POINT. Το τρομερό της όλης υπόθεσης είναι ότι αυτός ο τύπος αποφάσισε να κάνει μία ταινία για εφήβους σε ένα γκέτο του Μοντρεάλ, αφήνοντας τα ίδια τα παιδιά να μιλήσουν για τα πραγματικά τους προβλήματα. Έτσι, πήρε σβάρνα όλους τους δήμους, στις πιο κακόφημες φτωχογειτονιές και ανακοίνωσε την αρχή των γυρισμάτων μιας εφηβικής ταινίας, όπου το σενάριο θα γραφόταν από τα ίδια τα παιδιά. Μετά από λίγες μέρες, τα γραφεία του δήμου άρχισαν να γεμίζουν από νέους κάθε ηλικίας, που άδραξαν αυτή την τρομερή ευκαιρία έκφρασης και έκθεσης και με πολύ μεράκι και γνήσια εφηβική όρεξη, κατασκεύασαν μία ιστορία εμπνευσμένη από προσωπικές εμπειρίες, προβληματισμούς τους και πραγματικά γεγονότα που έλαβαν χώρα στην περιοχή τους, βγάζοντας έτσι στη φόρα για ακόμα μια φορά τα άπλυτα του αμερικάνικου βορρά. Βέβαια η ταινία δεν ήταν και κανένα αριστούργημα, αλλά είναι σημαντικό να λαμβάνονται τέτοιες πρωτοβουλίες από ανθρώπους που έχουν τις γνώσεις και τις δυνατότητες να στηρίξουν τα νέα παιδιά, δίνοντάς τους βήμα για ελεύθερη και γνήσια καλλιτεχνική έκφραση. Τα ωραία όμως δε σταματούν εδώ. Στη μία παρά δέκα πραγματοποιήθηκε έκτατη προβολή των τρομερών Γάλλων μικρομηκάδων, της παρέας του Γαβρά. Πολύ γέλιο και χαβαλές, μία σινεφιλ βερσιόν του αμερικάνικου Jackass. Γαλλική καφρίλα, ραπ και μπίτια, σκειτ, γκραφίτι και τρέχα γύρευε. Δε λέω γέλασα και πέρασα μια χαρά αλλά λίγα πραγματάκια εκτός από κανά δυο πολυ καλογυρισμένα. Αξίζει πάντως προσοχής, όπως και να χει.
Συνεχίζουμε και σήμερα με φόρα στο Λιντς, μήπως και καταφέρουμε να χωθούμε στην αίθουσα που αναμένεται να είναι τίγκα... Αυτά τα ολίγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου