Ο Θεόδωρος Γιαχουστίδης
Μεταδίδει από την
Berlinale
Δευτέρα 12/2/2007
Η αλήθεια είναι αγαπητοί αναγνώστες του blog πως στέλνουμε τούτο τα κείμενα με μια μικρή (κάποιοι θα την χαρακτήριζαν… μεγάλη) καθυστέρηση. Συγχωρέστε μας! Κάποιες φορές, το 24ωρο δεν αρκεί για να τα καταφέρει κανείς όλα. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις όπου επιθυμείς περισσότερο από καθετί να είχες κανά δυο – τρεις κλώνους. Τι να κάνεις… βολεύεσαι με τον φτωχούλη εαυτό που διαθέτεις…
Για την Δευτέρα, λοιπόν, έχουμε να αναφερθούμε σε τρεις ταινίες. Από την μια έχουμε να πούμε για την τελευταία ταινία του Αντρέ Τεσινέ «Les Temoins» (Διαγωνιστικό Τμήμα). Ένας 20something γκέι ψαρεύει εραστές σε πάρκα του Παρισιού. Θα γνωριστεί με έναν μεσήλικα γιατρό που θα τον ερωτευτεί, αλλά θα μείνουν φίλοι. Μέσω του γιατρού, ο νεαρός θα γνωριστεί με ένα παντρεμένο ζευγάρι. Εκείνη είναι συγγραφέας κι εκείνος αστυνομικός του τμήματος ηθών, αραβικής καταγωγής. Η χρονιά είναι το 1984. Ο αστυνομικός, προς μεγάλη του έκπληξη, θα δημιουργήσει σχέση με τον νεαρό. Όμως, μια πρωτοεμφανιζόμενη αρρώστια θα οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις… Ο Τεσινέ αναφέρεται στο Aids και στις πρώτες ημέρες όπου ο δυτικός κόσμος ήρθε σε επαφή με αυτήν την μεγάλη αρρώστια με το μικρό όνομα. Όμως, η ταινία του είναι ψιλο-αδιάφορη. Μένει η πάντοτε εξαιρετική κινηματογράφηση και η αγέρωχη Εμανουέλ Μπεάρ που για πολλοστή φορά στην καριέρα της επιδεικνύει τα πλούσια ελέη της…
Δεύτερη ταινία της ημέρας, το «Notes on a scandal» του Ρίτσαρντ Έιρ (Εκτός Συναγωνισμού). Η ταινία βγαίνει από την Πέμπτη και στις αίθουσες της χώρας μας (με ελληνικό τίτλο «Το ημερολόγιο ενός σκανδάλου»), οπότε δεν θα σταθούμε και πολύ σ’ αυτήν. Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως κυρίως η Τζούντι Ντεντς και κατά δεύτερον η Κέιτ Μπλάνσετ είναι εξαιρετικές στους ρόλους τους, η μουσική του Φίλιπ Γκλας είναι φοβερή, ενώ και το σενάριο του Μάρμπερ, παρά το γεγονός ότι δεν καταγράφει και καμιά σπουδαία ιστορία, είναι τόσο δυνατό και γεμάτο ατάκες που δεν θα προλαβαίνετε να τις αποτυπώνετε…
Τρίτη και τελευταία ταινία για την Δευτέρα, το «The Walker» του προέδρου της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ, Πολ Σρέντερ (Εκτός Συναγωνισμού). Ο Γούντι Χάρελσον υποδύεται έναν γκέι μπον βιβέρ – συνοδό γυναικών, ο οποίος ζει στην Ουάσινγκτον και ο πατέρας του οποίου ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Το συγκεκριμένο ιδιαίτερο άτομο θα μπλέξει σε μια υπόθεση δολοφονίας πίσω από την οποία κρύβονται συμφέροντα, εκβιασμοί και πολιτικά παιχνίδια που τον ξεπερνάνε… Ο Σρέντερ είναι εξαιρετικός σεναριογράφος. Τούτη η ταινία του ξεκινάει… πολυλογάδικα και βαρετά. Μετά τη δολοφονία, όμως, στρώνει. Ο Σρέντερ κάνει κάτι παρόμοιο με τον Ρόμπερτ Άλτμαν, ξεσκεπάζοντας τη σαπίλα της πολιτικής και της «καλής κοινωνίας» των ΗΠΑ. Ο Χάρελσον είναι πολύ καλός, συνοδεύεται από καστ που περιλαμβάνει τους Γουίλεμ Νταφό, Κρίστιν Σκοτ Τόμας, Λίλι Τόμλιν και Λορίν Μπακόλ μεταξύ των άλλων, ακούγονται τραγούδια του Μπράιαν Φέρι και των Roxy Music ενώ το φινάλε φαίνεται μεν «happy», είναι, όμως, κατασκότεινο. Μια ιδιαίτερη ταινία…
Και ο αγώνας συνεχίζεται…
Μεταδίδει από την
Berlinale
Δευτέρα 12/2/2007
Η αλήθεια είναι αγαπητοί αναγνώστες του blog πως στέλνουμε τούτο τα κείμενα με μια μικρή (κάποιοι θα την χαρακτήριζαν… μεγάλη) καθυστέρηση. Συγχωρέστε μας! Κάποιες φορές, το 24ωρο δεν αρκεί για να τα καταφέρει κανείς όλα. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις όπου επιθυμείς περισσότερο από καθετί να είχες κανά δυο – τρεις κλώνους. Τι να κάνεις… βολεύεσαι με τον φτωχούλη εαυτό που διαθέτεις…
Για την Δευτέρα, λοιπόν, έχουμε να αναφερθούμε σε τρεις ταινίες. Από την μια έχουμε να πούμε για την τελευταία ταινία του Αντρέ Τεσινέ «Les Temoins» (Διαγωνιστικό Τμήμα). Ένας 20something γκέι ψαρεύει εραστές σε πάρκα του Παρισιού. Θα γνωριστεί με έναν μεσήλικα γιατρό που θα τον ερωτευτεί, αλλά θα μείνουν φίλοι. Μέσω του γιατρού, ο νεαρός θα γνωριστεί με ένα παντρεμένο ζευγάρι. Εκείνη είναι συγγραφέας κι εκείνος αστυνομικός του τμήματος ηθών, αραβικής καταγωγής. Η χρονιά είναι το 1984. Ο αστυνομικός, προς μεγάλη του έκπληξη, θα δημιουργήσει σχέση με τον νεαρό. Όμως, μια πρωτοεμφανιζόμενη αρρώστια θα οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις… Ο Τεσινέ αναφέρεται στο Aids και στις πρώτες ημέρες όπου ο δυτικός κόσμος ήρθε σε επαφή με αυτήν την μεγάλη αρρώστια με το μικρό όνομα. Όμως, η ταινία του είναι ψιλο-αδιάφορη. Μένει η πάντοτε εξαιρετική κινηματογράφηση και η αγέρωχη Εμανουέλ Μπεάρ που για πολλοστή φορά στην καριέρα της επιδεικνύει τα πλούσια ελέη της…
Δεύτερη ταινία της ημέρας, το «Notes on a scandal» του Ρίτσαρντ Έιρ (Εκτός Συναγωνισμού). Η ταινία βγαίνει από την Πέμπτη και στις αίθουσες της χώρας μας (με ελληνικό τίτλο «Το ημερολόγιο ενός σκανδάλου»), οπότε δεν θα σταθούμε και πολύ σ’ αυτήν. Το μόνο που έχουμε να πούμε είναι πως κυρίως η Τζούντι Ντεντς και κατά δεύτερον η Κέιτ Μπλάνσετ είναι εξαιρετικές στους ρόλους τους, η μουσική του Φίλιπ Γκλας είναι φοβερή, ενώ και το σενάριο του Μάρμπερ, παρά το γεγονός ότι δεν καταγράφει και καμιά σπουδαία ιστορία, είναι τόσο δυνατό και γεμάτο ατάκες που δεν θα προλαβαίνετε να τις αποτυπώνετε…
Τρίτη και τελευταία ταινία για την Δευτέρα, το «The Walker» του προέδρου της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ, Πολ Σρέντερ (Εκτός Συναγωνισμού). Ο Γούντι Χάρελσον υποδύεται έναν γκέι μπον βιβέρ – συνοδό γυναικών, ο οποίος ζει στην Ουάσινγκτον και ο πατέρας του οποίου ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος. Το συγκεκριμένο ιδιαίτερο άτομο θα μπλέξει σε μια υπόθεση δολοφονίας πίσω από την οποία κρύβονται συμφέροντα, εκβιασμοί και πολιτικά παιχνίδια που τον ξεπερνάνε… Ο Σρέντερ είναι εξαιρετικός σεναριογράφος. Τούτη η ταινία του ξεκινάει… πολυλογάδικα και βαρετά. Μετά τη δολοφονία, όμως, στρώνει. Ο Σρέντερ κάνει κάτι παρόμοιο με τον Ρόμπερτ Άλτμαν, ξεσκεπάζοντας τη σαπίλα της πολιτικής και της «καλής κοινωνίας» των ΗΠΑ. Ο Χάρελσον είναι πολύ καλός, συνοδεύεται από καστ που περιλαμβάνει τους Γουίλεμ Νταφό, Κρίστιν Σκοτ Τόμας, Λίλι Τόμλιν και Λορίν Μπακόλ μεταξύ των άλλων, ακούγονται τραγούδια του Μπράιαν Φέρι και των Roxy Music ενώ το φινάλε φαίνεται μεν «happy», είναι, όμως, κατασκότεινο. Μια ιδιαίτερη ταινία…
Και ο αγώνας συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου