Seven Film Gallery

9th

Thessaloniki

Film Festival

Scott Walker - Ο άνθρωπος του 30ου αιώνα / Στίβεν Κάιτζακ, (ενότητα: Μουσική)

Πρώτη μου επαφή με τον κύριο Walker και η γνωριμία αποδείχθηκε.. άκρως ενδιαφέρουσα! Ένας μουσικός που πέρασε από πολλά μουσικά είδη, και που εγκατέλειψε συνειδητά τη χρυσόσκονη της διασημότητας και τα ουρλιαχτά των χιλιάδων φαν, για να εξερευνήσει μόνος σκοτεινές και περίεργες αχαρτογράφητες μουσικές γωνιές. Από τους Beatles στον Henry Mancini και από εκεί στον Brel, μεταπήδησε σε διάφορα μουσικά ρεύματα για να καταλήξει σε ηχητικούς και μουσικούς πειραματισμούς που μοιάζουν να έχουν βγει από το μακρινό μέλλον. Μια σπάνια συνέντευξη του ίδιου του καλλιτέχνη (ο οποίος αποφέυγει γενικά τα φώτα της δημοσιότητας), ενώ μιλούν επίσης πολλά γνωστά ονόματα γι’αυτόν και τις συνεργασίες τους. Εμένα πάντως μου κίνησε το ενδιαφέρον και ήδη αναζητώ κομμάτια του (αυτό το περίφημο (;) “Tilt” πρέπει να το ακούσω επιτέλους!)


Μεταμόρφωση / Λινγκ Φέι (ενότητα: Βλέμμα στην Ασία)
και
Εξάντας: Μούσες / Γιώργος Αυγερόπουλος (ενότητα: Όψεις του Κόσμου)

Ένα μινι queer αφιέρωμα με δυο ταινίες που στρέφουν το φακό τους σε δυο διαφορετικές γωνίες του κόσμου: η «Μεταμόρφωση» παρακολουθεί τις ζωές 3 τραβεστί στη σημερινή Κίνα, ενώ ο «Εξάντας» του Γ. Αυγερόπουλου μας ταξιδεύει στην πόλη Χουστιτάν του Μεξικού και μας συστήνει τις ομοφυλόφιλες «Μούσες».
Το πρώτο ντοκυμαντερ, επαρκώς αποστασιοποιημένα καταγράφει μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις την πορεία τριων κινέζων τραβεστί, προσπαθεί να εντοπίσει τις εσωτερικές τους διαδρομές αλλά και να αποτυπώσει τις αντιδράσεις του κοινωνικού τους περίγυρου.
Στην πόλη Χουστιτάν από την άλλη, που μας συστήνει ο Εξάντας, οι ομοφυλόφιλοι άντρες και οι τραβεστί είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αποδεκτοί και αποκαλούνται «Μούσες». Με πιο ανάλφρη, «αλμοδοβαρική» σκηνοθεσία (αφού τον σηκώνει και το κλίμα Ολόκληρη η πόλη έμοιαζε με σκηνικό του δαιμόνιου Πέδρο!) καταγράφει τις ζωές των Μούσε, οι οποίες μέχρι ενός σημείου δείχνουν σχεδόν ειδυλλιακές. Δεν πάυει βέβαια να υπάρχει και η σκληρή πλευρά της Χουτσιτάν με τις αντιδράσεις, όμως εντέλει φαίνεται πως συνολικά είναι μια πόλη μοναδική στον κόσμο για την ανεκτικότητά της και την αποδοχή της κάθε είδους διαφορετικότητας.

Μαριάννα Ράντου