10ο Φεστιβαλ Ντοκυμαντέρ Θεσσαλονικης 2008

Η

δημοσιοποίηση

ενός

προαναγγελθέντος

θανάτου

1. Η επιστολή στον Τύπο

Διαπιστώνουμε για μια ακόμη φορά την υποτίμηση του ελληνικού ντοκιμαντέρ.
Σε μια χώρα που η παραγωγή των ταινιών ντοκιμαντέρ γίνεται με ελάχιστα μέσα, παρατηρείται το φαινόμενο, το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που οργανώνει την πιο μεγάλη εκδήλωση για τον κινηματογράφο να υιοθετεί απόλυτα επιθετικό ρόλο απέναντι στο Ελληνικό ντοκιμαντέρ.
Το φετινό ρεσιτάλ επιλογών του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ ξεπερνάει κάθε προηγούμενο!
Στην εποχή της απόλυτης κρίσης ιδεών, θεσμών, νοημάτων ο δ/ντής του φεστιβάλ αγνοεί και στην ουσία ακυρώνει την πλειοψηφία των γνωματεύσεων της "γνωμοδοτικής" επιτροπής, την οποία ο ίδιος όρισε, καθώς είναι βέβαια ανθρωπίνως αδύνατον να δει μόνος του τις 1.200 ταινίες που κατετέθησαν φέτος στο Φεστιβάλ. Χωρίς κανένα πρόσχημα και χωρίς βέβαια να έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει προσωπική γνώμη για την κάθε ταινία αφού δεν προλαβαίνει να τις δει, "κόβει" από όλα τα προγράμματα του Φεστιβάλ, Διεθνές, Πανόραμα κλπ. μεγάλο μέρος της ελληνικής παραγωγής .
Ενώ φέτος υπάρχει αύξηση του συνολικού αριθμού ταινιών που θα προβληθούν στο φεστιβάλ συγκριτικά με πέρσι, υπάρχει σαφής μείωση των ελληνικών και συγκεκριμένα: Αύξηση των ξένων ταινιών κατά 70. Μείωση των ελληνικών ταινιών κατά 48. Από τις 87 ελληνικές ταινίες που υποβλήθηκαν φέτος μόλις 37 θα προβληθούν στο φεστιβάλ!
Δεν φτάνει όμως μόνον αυτό, παρ΄όλο που ο νόμος υποχρεώνει "βιαίως" τις Ελληνικές ταινίες ντοκιμαντέρ που θέλουν να διαγωνιστούν στα Ετήσια Κρατικά Βραβεία να περνούν πριν, θέλουν δεν θέλουν, από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ο διευθυντής του, καταργώντας την κρίση της γνωμοδοτικής-προκριματικής επιτροπής, αποφασίζει αυτός μόνος για την οριστική απόρριψη των ταινιών ντοκιμαντέρ από τα Κρατικά βραβεία! Αυτό το παράλογο σχήμα παγιδεύει την Ελληνική ταινία και λειτουργεί απολύτως αντιδημοκρατικά. Ώριμο αίτημα, αφού καταργηθεί ο νομός να αλλάξει ο κανονισμός του φεστιβάλ- για παράδειγμα η ομόφωνη απόφαση της Γνωμοδοτικής επιτροπής να δεσμεύει τον καλλιτεχνικό διευθυντή για το τμήμα στο οποίο θα προβληθεί η ταινία, αλλά και για τη συμμετοχή της στα βραβεία FIPRESCI. Μέχρι τώρα ο διευθυντής αποφασίζει μόνος του για το ποιες ταινίες θα διαγωνιστούν στα βραβεία FIPRESCI και κρατάει πάντα τον κατάλογο τους κρυφό!
Από τις επιλογές των τελευταίων ετών του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ διαπιστώνουμε μια στροφή στις τηλεοπτικές παραγωγές- ρεπορτάζ . Περίπου 80 τηλεοπτικά επεισόδια-δημοσιογραφικά ρεπορτάζ προβλήθηκαν πέρσι. Επίσης τα τελευταία χρόνια, τα κεντρικά αφιερώματα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ γίνονται σε δημοσιογράφους της τηλεόρασης.
Ο ίδιος ο διευθυντής σε συνέντευξη του στην επίσημη εφημερίδα του Φεστιβάλ υποστηρίζει ότι ο στίβος του ντοκιμαντέρ έχει μεταφερθεί πλέον στη μικρή οθόνη.. Γιατί τότε επιμένει να οργανώνει ένα κινηματογραφικό Φεστιβάλ;
Απαιτούμε το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης-που είναι ο μόνος επίσημος θεσμοθετημένος και επιδοτούμενος θεσμός για το ντοκιμαντέρ του ΥΠΠΟ- να κάνει το απολύτως αυτονόητο. Να φιλοξενεί τα ντοκιμαντέρ της πρόσφατης ελληνικής παραγωγής κάθε έτους και να λειτουργεί ως ένα υγιές φόρουμ ανταλλαγής ιδεών, τεχνικών προσεγγίσεων, θεματολογίας κλπ. Να ενισχύει έτσι τα κίνητρα και τη δημιουργικότητα της Ελληνικής παραγωγής. Όχι να συμβάλει με λογικές προγραφών στην περιθωριοποίηση της.
Σε μια εποχή κατά την οποία οι περισσότερες εκδοχές της τέχνης, απεκδύονται τον πρωταρχικό τους ρόλο, εκείνον της αμφισβήτησης, για να παραδοθούν όλο και περισσότερο στην εμπορευματοποίηση, υπάρχουν ακόμη πολλοί Έλληνες σκηνοθέτες με ευαισθησία στα θέματα της κοινωνίας και του ανθρωπισμού που υπηρετούν με προσήλωση το ντοκιμαντέρ. Ο διευθυντής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης επιθυμεί να μην φιλοξενήσει αυτές τις προτάσεις, αλλά να τις ρίξει στον Καιάδα του "ακατάλληλου". Αυτό είναι από κάθε άποψη απαράδεκτο και απαιτούμε να διορθωθεί με άμεση κινητοποίηση της διεύθυνσης του φεστιβάλ και του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού. Όλοι οι φορείς του κινηματογράφου είναι απαραίτητο να συμβάλουν αποφασιστικά στην αλλαγή του νομού και στην αποκατάσταση της αδικίας που διαπράττεται με αυτές τις τακτικές.
Δε νοείται το Επίσημο φεστιβάλ της χώρας να προγράφει ως ακατάλληλη την πλειοψηφία της Ελληνικής παραγωγής του ντοκιμαντέρ και να μην της δίνει ούτε καν μια ευκαιρία προβολής και παρουσίασης της στο κοινό και τους επαγγελματίες. Οι Ελληνικές ταινίες ντοκιμαντέρ οι οποίες ταξιδεύουν σε διεθνή Φεστιβάλ και πωλούνται στο εξωτερικό, δεν γίνονται αποδεκτές στην ίδια τους τη χώρα! Με τη μονομερή απόφαση ενός διευθυντή, ο οποίος ούτε σέβεται τη χώρα, ούτε τις απόψεις των επαγγελματιών που υποτίθεται ότι εμπιστεύθηκε για να τον συμβουλεύσουν.
Η Διευθύντρια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που συνυπογράφει τις απορριπτικές επιστολές του Φεστιβάλ είναι σύμφωνη με αυτή την τακτική; το ΥΠΠΟ συμμερίζεται αυτή την ιδιότυπη εφαρμογή πολιτικής πολιτισμού που εφαρμόζει ο διευθυντής του φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ; Έτσι θα δημιουργηθούν κίνητρα για να ενθαρρυνθεί η ελληνική παραγωγή;
Ο μόνος στόχος του είναι οι μετακλήσεις ξένων ταινιών και ο προγραμματισμός πολλαπλών επεισοδίων τηλεοπτικών σειρών δημοσιογραφικών εκπομπών; Που ακριβώς εστιάζουν τα καλλιτεχνικά πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια αυτής της διοργάνωσης;
Στις προγραφές;
Νίκος Αλευράς
Νίκος Αναγνωστόπουλος
Λεωνίδας Βαρδαρός
Λένα Βουδούρη
Μιχάλης Γαλανάκης
Ηλίας Γιαννακάκης
Μαθιός Γιαμαλάκης
Λευτέρης Δανίκας
Προκόπης Δάφνος
Νίκος Ζωιόπουλος
Νίκος Θεοδοσίου
Σταύρος Ιωάννου
Έυη Καραμπάτσου
Δέσποινα Καρβέλα
Γιώργος Καρυπίδης
Δέσποινα Κονταργύρη
Βασίλης Κολοβός
Bασίλης Λουλές
Θόδωρος Μαραγκός
Αντρέας Μαριανός
Γιάννης Μαυρογένης
Κώστας Μαχαίρας
Κώστας Μπάκας
Αντώνης Μποσκοϊτης
Γιάννης Νταρίδης
Λευτέρης Ξανθόπουλος
Aντρέας Παγουλάτος
Αλεξανδρος Παπαηλιού
Λάκης Παπαστάθης
Σοφία Παπαχρήστου
Λουκία Ρικάκη
Θανάσης Σκρουμπέλος
Άγγελος Σπάρταλης
Σπύρος Ταραβήρας
Βαγγέλης Φάμπας
Γιάννης Φραγκουλάκης
Κώστας Χαραλάμπους
Γιώργος Χελιδονίδης
Σταύρος Ψυλλάκης
2. Το σχόλιο
Σε όλα έχουν δίκιο οι Ελληνες ντοκιμαντερίστες. Και στο ότι ο κατά τα άλλα άξιος και με μεγάλη προσφορά Δημήτρης Εϊπίδης φλερτάρει επικίνδυνα με τους σταρ της ελληνικής τηλεόρασης, που τους έχει παραδώσει το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, σπρώχνοντας στο περιθώριο τις δημιουργικές κινηματογραφικές υπογραφές. Και στο ότι ο απαράδεκτος νόμος Βενιζέλου, που συνδέει τη συμμετοχή στα Κρατικά Βραβεία με το πέρασμα των ντοκιμαντέρ από το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, πρέπει αμέσως να καταργηθεί. Προσοχή, όμως. Η υπεράσπιση του ελληνικού ντοκιμαντέρ να μη μας φτάσει στο παλιό, κακό σημείο να θεωρούμε ότι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης υπάρχει κατ' αρχήν για χάρη του. Να μην επιτρέψουμε φωνές αμφισβήτησης του διεθνούς χαρακτήρα του να φουντώσουν. Γιατί, όπως, λέει και ο Θάνος Λαμπρόπουλος, «ένα "εσωστρεφές", "ελληνοκεντρικό" φεστιβάλ δεν μας ενδιαφέρει. Θέλουμε ένα καλύτερο διεθνές, με καλύτερες ελληνικές ταινίες».
Β.ΓΕΩΡΓ.(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

3. Η απάντηση στη Συνέντεξη Τύπου
Το ντοκιμαντέρ δεν επιτρέπει εθνικισμούς
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Του ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ( ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)
«Τέρμα οι πιέσεις. Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ θα γίνεται όπως πρέπει να γίνεται ένα διεθνές φεστιβάλ». Αυτή είναι η απάντηση του διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Δημήτρη Εϊπίδη στις κατηγορίες για «κόψιμο» των ελληνικών ντοκιμαντέρ και προώθηση, αντίθετα, των τηλεοπτικών ρεπορτάζ. Ανακοίνωσε, μάλιστα, τη διοργάνωση μιας μεγάλης ανοιχτής συζήτησης για τους στόχους του φεστιβάλ, αλλά και το ντοκιμαντέρ του μέλλοντος, η οποία θα γίνει στις 14 Μαρτίου, στην αίθουσα «Τζον Κασσαβέτης». Την απόλυτη στήριξη και εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό του εξέφρασε και η διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Δέσποινα Μουζάκη.
Ο Δ. Εϊπίδης παρουσίασε χθες το πρόγραμμα του 10ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης «Εικόνες του 21ου Αιώνα» (7- 16/3). Οπως είπε, η ενότητα «Ανοιχτή Οθόνη» στην οποία προβάλλονταν τα ελληνικά ντοκιμαντέρ, που δεν περιλαμβάνονταν στο ελληνικό ή το διεθνές πρόγραμμα, καταργείται. Και στη συνέχεια απάντησε σε όλα όσα του προσάπτουν οι 36 και πάνω Ελληνες σκηνοθέτες στο κείμενό τους με τίτλο «Οι απαγορευμένες ταινίες... Τοπίο στην ομίχλη των προγραφών ενός διευθυντή».
Είπε:

* ΟΧΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΜΕΤΑ-ΧΕΙΡΙΣΗ ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ: «Δεν είναι δυνατόν να υπερκαλύπτεται το πρόγραμμα του φεστιβάλ από την ελληνική παραγωγή. Πρέπει να παραμείνει διεθνές. Οι κανόνες είναι ίσοι για όλους. Το ντοκιμαντέρ δεν επιτρέπει εθνικισμούς».
* ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ 30% ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟ-ΓΡΑΜΜΑ: «Ο νόμος επιβάλλει οι ελληνικές ταινίες να μην ξεπερνούν το 30% του συνολικού προγράμματος. Στο 8ο φεστιβάλ, σε 184 ταινίες οι 97 ήταν ξένες και οι 64 ελληνικές , ενώ 23 ελληνικές προβλήθηκαν στην "Ανοιχτή Οθόνη". Στο 9ο, σε 236 ταινίες, 131 ήταν ξένες, 75 ελληνικές και 30 ελληνικές προβλήθηκαν στην "Ανοιχτή Οθόνη". Στο φετινό 10ο φεστιβάλ, από τις 153 ταινίες του επίσημου προγράμματος, οι 106 είναι ξένες και οι 47 ελληνικές, ποσοστό 31%. Απορρίψαμε και μη απορρίψιμες ταινίες για να κρατήσουμε χαμηλά το ποσοστό».
* ΝΑ ΜΗ ΦΡΙΤΤΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΟΙ ΞΕΝΟΙ: «Πρέπει να αποφύγουμε τα αρνητικά σχόλια των ξένων δημοσιογράφων που τους δείχνουμε πολλές ελληνικές ταινίες, ακόμη κι αν δεν αξίζουν. Μας έχουν υποβληθεί ταινίες μέχρι και από γάμους και βαφτίσια. Πρέπει να έχουμε ένα σοβαρό φεστιβάλ, που να προωθεί το καλό ελληνικό ντοκιμαντέρ. Αν τα έργα των δημιουργών - ποιητών ήταν καλά, θα έπρεπε να είχαν άλλη εξέλιξη. Δεν είδα να προβάλλονται αλλού».
*ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ=ΔΗΜΟΣΙΟ-ΓΡΑΦΙΑ: «Δεν βλέπω διαφορά μεταξύ τηλεοπτικής μετάδοσης ενός ντοκιμαντέρ και προβολής του στις αίθουσες. Το ντοκιμαντέρ είναι μορφή δημοσιογραφίας. Σήμερα προβάλλεται στην τηλεόραση, αύριο στο Ιντερνετ. Δεν πρέπει να καταργήσουμε την τεχνολογία. Ο Σωτήρης Δανέζης έχει ένα έργο φοβερά αξιόλογο. Ας μην απορρίπτουμε πράγματα σημαντικά για τον τόπο».
* ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ: «Συζητάμε με το ΥΠΠΟ για αλλαγή του νόμου. Πέρσι υποβλήθηκαν 19 ταινίες και πήγαν τελικά 3. Φέτος υποβλήθηκαν 33. Πόσες θα πάνε; Οι άλλες καταλαμβάνουν απλώς χώρο στο πρόγραμμα».
* ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΣΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ: «Αυτοί που παραπονιούνται έχουν επωφεληθεί από το φεστιβάλ. Ο Παπαστάθης προβάλλεται και φέτος και μέχρι σήμερα έχουμε προβάλει 40 ταινίες του. Τον πήγα στο Τορόντο να προβάλει την ταινία του. Γιατί δεν παραπονέθηκε τότε; Μέχρι τώρα κάναμε αφιερώματα στην Παπαλιού, τον Παπαστάθη, τον Ξανθόπουλο, τον Σμαραγδή και τον Κρυωνά. Δεν μπορώ να κάνω αφιέρωμα σε κάποιους, στην ποιότητα των οποίων δεν πιστεύω».
* ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ: «Μια ταινία που δεν αντέχω να τη δω εγώ, δεν μπορώ να την επιβάλω στο κοινό».
* ΕΓΩ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ: «Η γνωμοδοτική επιτροπή γνωμοδοτεί. Δέχονται τρομερές πιέσεις καθημερινά και έφτασαν να κλείνουν τα τηλέφωνά τους. Ομως δεν αποφασίζει η επιτροπή. Αποφασίζω εγώ. Ολες οι ταινίες που υποβλήθηκαν για τα Κρατικά θα προβληθούν».
* ΕΜΕΝΑ ΛΕΝΕ ΑΝΙΚΑΝΟ; «Με λένε ανίκανο. Είμαι 20 χρόνια στο φεστιβάλ του Τορόντο, 40 χρόνια στο φεστιβάλ του Μόντρεαλ, που ίδρυσα εγώ, 4 χρόνια στο φεστιβάλ του Ρέικιαβικ και 17 χρόνια στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Ναι, είμαι ανίκανος».
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΡΤΙΚΟΙ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ: «Δεν ανακοινώνω τις υποψήφιες ταινίες για τα βραβεία "Fipresci", γιατί δεν θα τους αφήσουν σε ησυχία οι δημιουργοί».

4. Η αντίδραση του Υπουργείου
Δέσμευση ΥΠΠΟ για αλλαγή νόμου
«Οσον αφορά την ισχύουσα νομοθετική διάταξη που επιβάλλει στις ταινίες να υποβληθούν στο φεστιβάλ προκειμένου να δικαιούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία των Κρατικών Βραβείων, δεν έχω συναντήσει άνθρωπο του κινηματογράφου που να είναι πια υπέρ αυτής της ατυχούς ρύθμισης, συμπεριλαμβανομένου ίσως και του εμπνευστή της. Γι' αυτό είναι στα άμεσα σχέδιά μου να εισηγηθώ στον υπουργό την κατάργησή της. Αν το ετοιμαζόμενο νομοσχέδιο για τον κινηματογράφο δεν είναι εγκαίρως έτοιμο, η νομοθετική αυτή τροποποίηση θα πρέπει να γίνει με τροπολογία σε κάποιον άλλο νόμο, ώστε κανείς να μην αποκλειστεί από τη δυνατότητα διεκδίκησης κάποιου Κρατικού Βραβείου ήδη από φέτος.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΕΣΙΣΟΓΛΟΥ σύμβουλος υπουργού Πολιτισμού

5. Η Ανοικτη επιστολή του σκηνοθέτη Λάκη Παπαστάθη
Μια απάντηση του Λάκη Παπαστάθη στον διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Δημήτρη Εϊπίδη
Υπεροψίαν και μέθην θα είχεν ο Δαρείος...
Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον κ. Εϊπίδη γιατί όπως δήλωσε χθες «πήγε» την ταινία μου «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» στο διεθνούς κύρους Φεστιβάλ του Τορόντο. Οταν συνέβη αυτό, ομολογώ ότι παρέλειψα να τον ευχαριστήσω, διότι δεν κατάλαβα πως μου έκανε προσωπική χάρη. Πριν τις χθεσινές του δηλώσεις είχα την εντύπωση πως λειτουργούσε στο πλαίσιο του ρόλου του, με κριτήρια αξιοκρατικά.
Χθες ωστόσο, υπονόησε σαφώς πως επειδή έχει επιλέξει κατά καιρούς ταινίες μου, αντί κριτικής, θα έπρεπε να του φιλήσω το χέρι. Μου έκανε δηλαδή ρουσφέτι. Του προτείνω να κάνει το ίδιο και σε όλους που διαμαρτύρονται, για να σωπάσουν. Αυτή είναι η πιο αξιοπρεπής, έντιμη και αποτελεσματική μέθοδος.
Αλλωστε, είναι φανερό πως θεωρεί όλους τους Ελληνες ντοκιμαντερίστες ως υποανάπτυκτους κάφρους, γι' αυτό και δεν ανακοινώνει τις υποψηφιότητες για τα διεθνή βραβεία fipresci, θέλοντας να προστατεύσει τους ξένους κριτές από τις οχλήσεις, τα παρακάλια και τη ζητιανιά των Ελλήνων σκηνοθετών να πάρουν το βραβείο! Τι ευγενής οικοδεσπότης!
Ο κ. Εϊπίδης αισθάνεται πολύ άνετα όταν απαξιώνει τους Ελληνες σκηνοθέτες, διότι μιλάει με τη σιγουριά πως αυτό σήμερα πουλάει, αυτές οι απόψεις κουμπώνουν με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα γενικής απαξίωσης του ελληνικού κινηματογράφου, όπως καλλιεργείται από τους διάφορους εχθρούς του. Αναφέρεται επίσης στο Ιντερνετ και την τεχνολογία για να δείξει πόσο σύγχρονος και της μόδας είναι, σε αντίθεση με μας που είμαστε προγλωσσικοί της παλαιολιθικής εποχής.
Ο κ. Εϊπίδης δεν έχει καταλάβει πως το πρόβλημα είναι οι επιλογές του. Οχι μόνο για τις ελληνικές, αλλά και για τις ξένες ταινίες. Πολλά αφιερώματα είναι ανούσια και ασήμαντα, παραδείγματα προς αποφυγήν σε ξένα πανεπιστήμια, που διδάσκεται η τέχνη του ντοκιμαντέρ. Είναι επιλογές χωρίς πνευματικότητα και χωρίς χρώματα. Εντονα θέματα μόνον, «θεματάρες». Ο,τι καλό τρυπώνει και προβάλλεται, χάνεται μέσα στην γκρίζα θάλασσα των γενικών επιλογών του, γιατί δεν μπορεί να δει την αξία του, δεν το πιστεύει, δεν το αναδεικνύει.
Προχθές σε άλλη δήλωσή του έδωσε γραμμή για το τι θέματα πρέπει να απασχολούν τους Ελληνες ντοκιμαντερίστες, φέρνοντας ως παράδειγμα προς αποφυγήν τα Αναστενάρια. Δεν πρέπει να έχεις καμιά σχέση με την ιστορία και την αγωνία αυτού του τόπου για να πιστεύεις πως αυτή η ζωντανή τελετουργία του συλλογικού πάθους, η μήτρα του αρχαίου θεάτρου μας, είναι ένα γραφικό, ξεπερασμένο έθιμο, ανάξιο να κινηματογραφηθεί.
Υποτίθεται πως το φεστιβάλ είναι εναντίον των βραβείων. Στη λήξη του όμως απονέμονται τα βραβεία της fipresci, που οι εκπρόσωποί της, ξένοι και Ελληνες κριτικοί κινηματογράφου, βλέπουν για να κρίνουν -στο video συνήθως- μόνον όσες ταινίες αυτός έχει επιλέξει να τους δείξει. Γι' αυτό και αποφεύγει να υπάρχει κριτική επιτροπή που θα καθορίζει τις αισθητικές προτάσεις της χρονιάς με επάρκεια, διαφανή διαδικασία και κύρος.
Εκτός των άλλων ο κ. Εϊπίδης αγνοεί και δεν σέβεται τα πρόσωπα και την ιστορία του ελληνικού ντοκιμαντέρ. Από τον Ρούσσο Κούνδουρο, τον Μάρο, τον Κανελλόπουλο και τον Μανθούλη μέχρι τις μέρες μας. Σβήνει και την προσπάθεια που γίνεται μέσα από τα κρατικά κανάλια να αναπτυχθεί το ελληνικό ντοκιμαντέρ. Σαν να μην υπάρχει τίποτα πίσω μας! Ευτυχώς που η τρυφερότητα του Ανδρέα Παγουλάτου μάς υπενθυμίζει με το φτωχό του Φεστιβάλ «Σινεμά και Πραγματικότητα», πως κάποιοι άνθρωποι έχουν παλέψει γι' αυτό το είδος του σινεμά.
Με τη χθεσινή απογοητευτική του εμφάνιση ο κ. Εϊπίδης επιβεβαιώνει πως είναι εντελώς ακατάλληλος, για περισσότερους λόγους τώρα, να είναι διευθυντής του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΗΣ(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

6.Η Εταιρεία Σκηνοθετών για το Ντοκιμαντέρ
Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών με ανακοινωσή της συμφωνεί με όσα καταμαρτυρούν οι ντοκιμαντερίστες στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
Εν όψει της αλλαγής του νομοθετικού πλαισίου για τον κινηματογράφο ζητεί από τον Μιχάλη Λιάπη μερικά άμεσα μέτρα: α) να συμμετάσχουν στα Κρατικά Βραβεία όλες οι ταινίες φετινής παραγωγής, άσχετα με το αν προβάλλονται στο φεστιβάλ, και να καταργηθεί ο νόμος που το επιβάλλει, β) να καταργηθεί ο περιορισμός του κινηματογραφικού format και οι ταινίες να προβάλλονται σε φεστιβάλ και Κρατικά Βραβεία σε όποια μορφή έχουν γυριστεί, γ) να εξασφαλίσει το φεστιβάλ αίθουσα για τις ταινίες που αποκλείστηκαν.
Τέλος, η ΕΕΣ επιμένει να συμμετάσχει στο φεστιβάλ η ταινία «Αρκεί να φαίνονται ωραία» του Θόδωρου Μαραγκού, γιατί δεν είναι, όπως υποστηρίζει το φεστιβάλ, όμοια με παλιότερη δουλειά του.

7. Το Seven Film Gallery

Λυπάται που η όλη ιστορία γίνεται για να σταματήσει το Φεστιβαλ Ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης να αφορά τους νέους, το αύριο, τη σκέψη τους ,την πολιτική και την Τέχνη και να συρρικνωθεί σε μια συντεχνιακή εσωστρεφη εκδρομή στην ερωτική Θεσσαλονίκη, άπαξ του έτους με οδοιπορικά και ξηρά τροφή.

Αν η επίθεση αφορούσε νομοθετικά διατάγματα και κρατικους χειρισμούς θα ήταν διαφορετικά. Αφορά όμως ΄μια προσωπική επίθεση σε ένα άτομο που χαίρει εκτιμήσεως σε παγκόσμιο επίπεδο και που αποδεδειγμένα αγαπά το σινεμά. Επίσης πάνω από 4 τουλάχιστον φορές οι προσωπικές του επιλογές καταξιώθηκαν απο τον χρόνο, τους θεατές και τη νεολαία της Θεσσαλονίκης.

Εμεις λοιπόν αντίθετα απο τους ειδικούς, δεν μπορούμε να φανταστούμε κανέναν αλλο αρμοδιότερο για Διευθυντή αυτού του Φεστιβάλ.

Εσείς?