Roads? Where we're going we don't need roads… Στο φινάλε του Back to the Future ο ήρωας “βλέπει” ένα 2015 με ιπτάμενα αυτοκίνητα και σπίτια με αυτοματοποιημένες υπηρεσίες. Το σενάριο αυτό προφανώς φαντάζει αδύνατο σήμερα όχι γιατί οι επιστήμες δεν προόδευσαν όσο έπρεπε, αλλά μάλλον λόγω του υπέρμετρου ενθουσιασμού με τον οποίον έβλεπαν το μέλλον οι άνθρωποι τότε, γοητευμένοι από τα τεχνολογικά επιτεύγματα της εποχής. Σήμερα, αλήθεια, πόσο συχνά σκεφτόμαστε εμείς το μέλλον; Και αν το κάνουμε, γιατί πολλοί από εμάς έχουμε στο μυαλό μας συχνά έναν υπό κατάρρευση κόσμο; Οι φοβίες για το μέλλον δημιουργούνται όταν κάποια στιγμή το παρόν αρχίζει και γίνεται αφόρητο. Τότε είναι που πρέπει να ρίχνουμε κλεφτές ματιές στο παρελθόν αναζητώντας όμορφες εικόνες που μπορούν όσο είναι δυνατόν να μας εμπνεύσουν. Το Seven Film Gallery επιχειρεί μια επιστροφή στα 80ς νοσταλγώντας όχι το κιτς, αλλά τους κινηματογραφικούς – και κατ’ αντιστοιχία του καθημερινούς - ήρωες της εποχής και τον τρόπο ζωής τους. Νοσταλγεί την αθωότητα της Γαλάζιας Λίμνης, τα παλιόπαιδα του Outsiders, την ανεμελιά του Ferris Bueller, τους ισχυρούς δεσμούς του Stand by me, τους ηρωισμούς του Indiana Jones. Απλοϊκές ιστορίες αγάπης, φιλίας, συντροφικότητας, περιπέτειας που σχεδόν όλοι έχουμε δει στις οθόνες μας, αλλά για κάποιο λόγο πάντα θέλουμε να ξαναβλέπουμε. Ίσως έτσι βρούμε τι άλλαξε στη πορεία και χάθηκαν πολλά από τα ιδανικά που πρέσβευαν. Μετά απ’ αυτό μπορεί και να σκεφτόμαστε συχνότερα το μέλλον. Με αισιοδοξία αυτή τη φορά…
2 σχόλια:
Είδε κανείς το Be Kind Rewind?
Πολύ καλή ταινία! Πραγματική αναφορά στη νοσταλγία των '80s
dora carrington
Δημοσίευση σχολίου