Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

mister lonely του Aρμονυ Κορίν


Ψάχνοντας την άλλη μας ταυτότητα, εγκλωβιζόμαστε στο «αναγνωρίζειν» που σκονίζει … το «επιθυμείν».
Η επιφάνεια… μη επιφανών καλλιτεχνών, που αντιγράφουν κινήσεις, θέσεις και νοοτροπίες αναγνωρισμένων συναδέλφων τους, σκιάζεται όταν ενώσουν τις δυνάμεις τους κάτω από την ίδια στέγη.
Σε αυτό το μοναχικό μονοπάτι που παρέχει το οικιακό στέγαστρο, Μάικλ Τζάκσον και Μέρλιν Μονρόε, θα περπατήσουν μοναχικά αναλύοντας την αφυδατωμένη αλήθεια που τους περικλείει!

Ψάχνοντας την αλήθεια του Κυρίου Lonely, ο εκκεντρικός δημιουργός Άρμονυ Κορίν, επιτρέπει στην τέχνη του να μιλήσει εύγλωττα. Αφήνοντας αφηρημένους χαρακτήρες να περιγράψουν «αμφίβολης σοβαρότητας περίπλαστους μύθους», δίνει τη δυνατότητα στον Ντιέγκο Λούνα να αποδείξει για δεύτερη φορά στη δεκαετή καριέρα του (μετά το «θέλω και τη μαμά σου») το αμφίβολης περιεκτικότητας ταλέντο του και στην Σαμάνθα Μόρτον να μεταμορφωθεί σε ένα αυτοδημιούργητο υβρίδιο της ξανθιάς σέξυ καλλονής.

Με τη δική του τρεμάμενη φωνή που ενίοτε «τ-αυτίζει» με αυτή των χαρακτήρων, ο Άρμονυ απλοποιεί κάθε μορφής πολυπλοκότητα που εμπεριέχουν όλα τα αρχέτυπα της μοναξιάς.

Είμαι για να μην γίνεις και γίνομαι για να παραμείνω...

Σε ένα κόσμο χωρίς πρότυπα για μίμηση αλλά με πολλά κακέκτυπα προς απομίμηση, η μοναξιά μιας συναισθηματικής παρένδυσης που παραπαίει, μετατρέπει το ευμετάβλητο κιτς... σε τέχνη.
Περισσότερο άσκηση έκφρασης παρά ταινίας, το Mister Lonely θα παραμείνει στις καρδιές όσων έχουν μελαγχολήσει έστω μία φορά στη ζωή τους, ως επτασφράγιστο μυστικό της εσωτεριικής μασονίας που ονομάζουμε «ΕΙΜΑΙ»...

2 σχόλια:

De Facto είπε...

Ειναι το λιγότερο λυπηρό ότι οι σημερινές κινηματογραφικές κριτικές αρνήθηκαν "να δουν" την ταινία, δηλώνοντας την απειρία τους για το ΕΙΝΑΙ της νέας γενιάς, που έχει πιά δικούς της κώδικες απλησίαστους απο τους "ειδικούς".

enteka είπε...

στην αθήνα παίζεται τώρα στις αίθουσες, εδώ; μήπως έχει βγει σε dvd?