Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

62e Festival de Cannes 22 Μαίου 2009


COMPETITION
Grand Théâtre Lumière
THE TIME THAT REMAINS by Elia Suleiman
Μια μοναδική, δυνατή και βαθύτατα προσωπική απεικόνιση της Παλαιστίνης από τη δεκαετία του ’40 μέχρι σήμερα, από τον διεθνώς αναγνωρισμένο σκηνοθέτη του «DIVINE INTERVENTION». Την εποχή της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ το 1948, τις τελευταίες ώρες πριν από την παράδοση και της Ναζαρέτ, ο Fuad, μέλος της παλαιστινιακής αντίστασης χωρίζεται από την Thurayya, τον έρωτα της ζωής του. Εκείνη φεύγει μακριά από τα πεδία των συγκρούσεων, ταξιδεύοντας στην Ιορδανία με την οικογένειά της, ενώ ο Fuad συλλαμβάνεται αιχμάλωτος πριν προλάβει να ξεφύγει.
Τα χρόνια περνούν. Η Ναζαρέτ είναι υπό στρατιωτική επιτήρηση. Ο Fuad, όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός της πόλης είναι υπό παρακολούθηση από τις κρατικές μυστικές υπηρεσίες. Όταν συλλαμβάνεται κατηγορούμενος για λαθρεμπόριο όπλων, συναντά ξανά την Thurayva στο αστυνομικό τμήμα. Της έχουν δώσει άδεια να επιστρέψει για να δει τον άρρωστο πατέρα της. Ανταλλάσουν μερικές κουβέντες και αποχαιρετίζονται με ευχές για καλή τύχη.
Ο Es, γιος του Fuad, ενηλικιώνεται, και μετά από κάποια μπλεξίματα με την αστυνομία, εγκαταλείπει την ρημαγμένη χώρα του. Η Ναζαρέτ περνά μια περίοδο μεγάλων πολιτικών ανακατατάξεων. Η επιθυμία να ανακτηθεί και να διατηρηθεί η εθνική ταυτότητα μεγαλώνει. Ο αδερφός της Thurayya εμφανίζεται στο σπίτι του Fuad στη διάρκεια μιας εξέγερσης. Η αδερφή του πεθαίνει από καρκίνο και ζήτησε να δει τον Fuad για μια τελευταία φορά. Στην Ιορδανία, βρίσκονται επιτέλους οι δυο τους. Ανταλλάσουν μερικές κουβέντες και αποχαιρετίζονται με ευχές για καλή τύχη. Η Thurayya πεθαίνει λίγο μετά.
Ο Es επιστρέφει από την εξορία. Η γριά μητέρα του ζει με τις φροντίδες μιας νοσοκόμας από τις Φιλιππίνες. Ένας αστυνομικός είναι τρελά ερωτευμένος με τη νοσοκόμα, η οποία τον έχει κάνει κατοικίδιο σκλάβο της. Αυτός αντί να συλλάβει τον Es, είναι ο πρώτος που τον υποδέχεται. Όλα είναι παράλογα, και ο Es προσπαθεί να βρει ένα νόημα, αλλά μάταια. Γι’ αυτό προσπαθεί να εξηγήσει αυτή την πραγματικότητα μέσα από το κινηματογραφικό έργο. Και μαζί, τον λόγο για τον οποίο ταξιδεύει. Αλλά μήπως αναζητεί και μια άλλη πραγματικότητα, μια άλλη ταυτότητα; Είναι ο Es που κουβαλά μαζί του την Παλαιστίνη μαζί του όπου κι αν πάει, ή είναι η Παλαιστίνη αυτή που διασπείρεται σε ολόκληρο τον κόσμο;
ENTER THE VOID by Gaspar Noé

Ο 20χρονος Οσκαρ και η 18χρονη αδελφή του Λίντα φτάνουν στο Τόκυο. Ο Οσκαρ είναι βαποράκι και η Λίντα στρίπερ σε κλαμπ. Μια βραδιά που ο Οσκαρ πάει σε ένα ντηλ ναρκωτικών, πυροβολείται από τους αστυνομικούς που είχαν στήσει ενέδρα κι ενώ πεθαίνει , του συμβαίνει μια παράξενη αλλαγή της συνείδησης του . Αναπολεί τον χαμό των γονιών του και την υπόσχεση που έδωσε ότι δεν θα εγκαταλείψει πότε την μικρή του αδελφή. Ενώ πεθαίνει, ‘έχει απόλυτη συνείδηση του τι συμβαίνει, το βλέμμα του, σαν πνεύμα πια ακολουθεί και παρακολουθεί τους αγαπημένους του και τα γεγονότα, αλλά είναι αδύνατον να επικοινωνήσει μαζί τους. Κυρίως με την αγαπημένη του αδελφή. Το περίεργη αυτή φάση μεταξύ ζωής και θανάτου, τον οδηγεί στο απόλυτο χάος., σκέψεων,πράξεων και πραγματικότητας. Ενώ ο θάνατος τον καλεί το πνεύμα του αρνείται να αφεθεί όσο έχει σκοπό να βοηθήσει την αδελφή του. Ένα ενδιαφερον εικαστικό μεταφυσικό μελόδραμα.
Μια ταινία στα όρια της φαντασίας και της παράκρουσης.
.(Απιστευτο το πουσάρισμα από τα αμερικάνικα έντυπα και τις γαλλικές κινηματογραφικές ιστοσελίδες.)


UN CERTAIN REGARD
Salle Debussy

THE SILENT ARMY by Jean Van de Velde

MORRER COMO UM HOMEN (To die like a man) by João Pedro Rodrigues



Το μουσικό θέμα από τον Αντίχριστο του Λαρς Φον Τριερ
http://www.antichristthemovie.com/wp-content/uploads/prolog-theme.mp3

Δεν υπάρχουν σχόλια: