En education, της Lone Scherfig
Η Τζένι, άριστη μαθήτρια βυθισμένη στα βιβλία στοχεύεοντας στην Οξφόρδη θα ερωτευτεί τον μυστήριο bon viveur τυχοδιώκτη Ντέιβιντ και η ζωή της θα αλλάξει για πάντα, στην Αγγλία του ‘60. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ερωτευτείτε για την ατμόσφαιρα, την υπέροχη χημεία των πρωταγωνιστών, την ακαταμάχητη γοητεία του Peter Sarsgaard και το γλυκόπικρο σενάριο του Nick Hornby (High Fidelity, About a boy) που μπορεί να μεταμορφώσει με την πένα του την πιο απλή και κοινότυπη ρομαντική ιστορία σ’ ένα μικρό διαμαντάκι.
Taking Woodstock, του Ang Lee
Εκτός από μια (ακόμα) απόδειξη ότι ο Ang Lee είναι ο πιο απρόβλεπτος σκηνοθέτης της εποχής μας, προσθέτοντας στη γεμάτη με εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες φιλμογραφία του μια ακόμη πρωτοτυπία, το Taking Woodstock δεν καταφέρνει πολλά παραπάνω. Προσωπικές ιστορίες πίσω από τη διοργάνωση ενός από τα μεγαλύτερα συναυλιακά γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας, με δόσεις χιούμορ, νοσταλγίας αλλά και με έμμεσα κριτική ματιά για όσα έγιναν στο παρασκήνιο της διοργάνωσης.
Le Donc & Scor-zay-zee, του Shane Meadows
Η τυφλή εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη Shane Meadows (This is England, Dead Man’s Shoes) μάλλον δεν ήταν αρκετή για τη συγκεκριμένη προβολή. Ένα σχεδόν ερασιτεχνικό ψευδοντοκιμαντέρ, γυρισμένο κυριολεκτικά στο πόδι (μέσα σε 5 ημέρες), ακολουθεί δύο wannabe μουσικούς στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν μια σύντομη εμφάνιση σε ένα μεγάλο φεστιβάλ. Περισσότερο σαν μια inside φάρσα μεταξύ του Meadows και το μόνιμου πρωταγωνιστή του Paddy Considine παρά μια ταινία για κοινό, ο Le Donc και ο Scor zay zee δεν κατάφεραν ικανοποίησαν τους λίγους θεατές που βρέθηκαν στην προβολή του Απόλλωνα.
Μαριάννα Ράντου
Η Τζένι, άριστη μαθήτρια βυθισμένη στα βιβλία στοχεύεοντας στην Οξφόρδη θα ερωτευτεί τον μυστήριο bon viveur τυχοδιώκτη Ντέιβιντ και η ζωή της θα αλλάξει για πάντα, στην Αγγλία του ‘60. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ερωτευτείτε για την ατμόσφαιρα, την υπέροχη χημεία των πρωταγωνιστών, την ακαταμάχητη γοητεία του Peter Sarsgaard και το γλυκόπικρο σενάριο του Nick Hornby (High Fidelity, About a boy) που μπορεί να μεταμορφώσει με την πένα του την πιο απλή και κοινότυπη ρομαντική ιστορία σ’ ένα μικρό διαμαντάκι.
Taking Woodstock, του Ang Lee
Εκτός από μια (ακόμα) απόδειξη ότι ο Ang Lee είναι ο πιο απρόβλεπτος σκηνοθέτης της εποχής μας, προσθέτοντας στη γεμάτη με εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους ταινίες φιλμογραφία του μια ακόμη πρωτοτυπία, το Taking Woodstock δεν καταφέρνει πολλά παραπάνω. Προσωπικές ιστορίες πίσω από τη διοργάνωση ενός από τα μεγαλύτερα συναυλιακά γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας, με δόσεις χιούμορ, νοσταλγίας αλλά και με έμμεσα κριτική ματιά για όσα έγιναν στο παρασκήνιο της διοργάνωσης.
Le Donc & Scor-zay-zee, του Shane Meadows
Η τυφλή εμπιστοσύνη στο σκηνοθέτη Shane Meadows (This is England, Dead Man’s Shoes) μάλλον δεν ήταν αρκετή για τη συγκεκριμένη προβολή. Ένα σχεδόν ερασιτεχνικό ψευδοντοκιμαντέρ, γυρισμένο κυριολεκτικά στο πόδι (μέσα σε 5 ημέρες), ακολουθεί δύο wannabe μουσικούς στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν μια σύντομη εμφάνιση σε ένα μεγάλο φεστιβάλ. Περισσότερο σαν μια inside φάρσα μεταξύ του Meadows και το μόνιμου πρωταγωνιστή του Paddy Considine παρά μια ταινία για κοινό, ο Le Donc και ο Scor zay zee δεν κατάφεραν ικανοποίησαν τους λίγους θεατές που βρέθηκαν στην προβολή του Απόλλωνα.
Μαριάννα Ράντου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου