Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

13th Thessaloniki Documentary Festival 8




Το αγόρι μέσα του - 47' Μαριάν Κάπλαν, Καναδάς (ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΑ)
Μια βραβευμένη Καναδή σκηνοθέτις στρέφει τον φακό της στον 12χρονο γιο της Άνταμ σ’ ένα δυνατό, πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ για το πώς μεγαλώνουν τα αυτιστικά παιδιά. Ο Άνταμ πάσχει από Σύνδρομο Άσπεργκερ, μια έντονη μορφή αυτισμού που χαρακτηρίζεται από κοινωνικά και συναισθηματικά ανάρμοστη συμπεριφορά. Καθώς ο Άνταμ αδυνατεί να έχει μια φυσιολογική κοινωνική επαφή με τους συμμαθητές του, το σχολείο γίνεται γι’ αυτόν εφιάλτης. Τον αποκλείουν και τον φοβερίζουν συστηματικά, ενώ αναγκάστηκε να φύγει από το τελευταίο του σχολείο όταν ένα άλλο αγόρι τον απείλησε με μαχαίρι. Μέσα από μια σπάνια, προσωπική σκιαγράφηση μιας ολοένα και πιο συνηθισμένης μορφής αυτισμού, η ταινία αποτυπώνει τη δραματική οικογενειακή ζωή του Άνταμ καθώς αγωνίζεται να υπερβεί τις δυσκολίες, να αποφοιτήσει απ’ το δημοτικό και να καταλάβει τους νταήδες συμμαθητές του, τα κορίτσια και τη ζωή στον πραγματικό κόσμο.
20:00
Νέες ματιές στον ελληνικό κινηματογράφο: Τσαγγάρη – Βούλγαρης - 52' Ηλίας Γιαννακάκης, Ελλάδα (ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ)

Πρόκειται για το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς ωριαίων ντοκιμαντέρ που εστιάζουν στους νέους Έλληνες κινηματογραφιστές, που τα τελευταία χρόνια κατάφεραν, μέσα από μια σειρά ιδιαίτερα επιτυχημένων καλλιτεχνικά ταινιών, να δώσουν ένα εντελώς καινούργιο κινηματογραφικό στίγμα και πολλοί από αυτούς να φέρουν και διακρίσεις από σημαντικά διεθνή φεστιβάλ. Στο πρώτο ημίωρο παρουσιάζεται η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, που μόλις τον προηγούμενο Σεπτέμβριο συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βενετίας με την ταινία της Attenberg, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου. Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε τον Αλέξανδρο Βούλγαρη, έναν χαμηλότονο αλλά από τους πλέον σημαντικούς σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς. Με λόγο φρέσκο αλλά και βαθιά εσωτερικό, αναφέρεται στις ταινίες του, το Κλαις; και το αυτοβιογραφικό Ροζ, και μιλά για την επιστροφή στην παιδική ηλικία και για τις σινεφιλικές του επιρροές μεταξύ άλλων.
Το νησί των κανιβάλων - 75' Σεντρίκ Κοντόμ, Γαλλία (ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ)
Το 1933, ο Στάλιν οργανώνει ένα τεράστιο πογκρόμ στη Μόσχα και στο Λένινγκραντ ενάντια σ’ όσους θεωρεί επικίνδυνους ή ταραξίες. Η ταινία αφηγείται την ιστορία αυτών τον 6.000 ανεπιθύμητων, οι οποίοι στάλθηκαν σ’ ένα απομακρυσμένο νησί, στον ποταμό Ομπ της Σιβηρίας. Εκεί, αυτοί οι δυστυχισμένοι άντρες, γυναίκες και παιδιά, εγκαταλειμμένοι χωρίς φαγητό, ρούχα κι εργαλεία, υπέστησαν το βασανιστήριο της πείνας έως ότου δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αλληλοφαγωθούν... Μια απίστευτη, τρομακτική ιστορία που ξετυλίγεται σαν ταινία τρόμου, διατηρώντας την ένταση ώς το τέλος.
Οι νεαροί χορευτές του Αφγανιστάν - 52' Τζέιμι Ντοράν, Μεγ. Βρετανία (ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ)
Κι ενώ η Δύση ξοδεύει δισεκατομμύρια στον πόλεμο ενάντια στους Ταλιμπάν στο Νότιο Αφγανιστάν, μια αρχέγονη παράδοση (την οποία οι Ταλιμπάν είχαν απαγορεύσει όταν ήταν στην εξουσία) αναβιώνει στην υπόλοιπη χώρα. Χιλιάδες αγόρια ηλικίας ακόμη και 10 μόνο χρόνων, που ζουν στην απόλυτη φτώχια, δελεάζονται με υποσχέσεις για μια ζωή μακριά από την ένδεια, χωρίς να γνωρίζουν ότι η μοίρα τους είναι να χρησιμοποιηθούν για ψυχαγωγία και σεξ. Γνωστά ως «μπάτσα μπερίς» (αμούστακα αγόρια), επιλέγονται για το ύψος, το σωματότυπο και την ομορφιά τους και καταλήγουν να τραγουδούν και να χορεύουν μπροστά σε κοινό. Στη συνέχεια γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής συναλλαγής μεταξύ των πολεμαρχών και των ισχυρών ανδρών του Αφγανιστάν. Αγοράζονται και πουλιούνται απ’ τους πλούσιους αφέντες τους, και τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά υποφέρουν σκληρά: τα επιδεικνύουν όπως ένα καινούργιο άλογο ή μια καμήλα, τα κακοποιούν και τα βιάζουν – αυτά είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές ταινιών όπως το Χαρταετοί πάνω απ’ την πόλη. Κάθε προσπάθεια απ’ την πλευρά των αρχών να εξαλείψουν αυτή την παράδοση πέφτει στο κενό κυρίως γιατί, όπως δείχνει η ταινία, οι ίδιες οι αρχές είναι μέρος του προβλήματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: