Seven Film Gallery

Τρίτη 5 Σεπτεμβρίου και στη Βενετία όλα είναι ωραία…


Δεν μπορούμε να το πούμε αυτό για όλες τις ταινίες, αλλά τέλος πάντων…

Στο παράλληλο τμήμα «Ορίζοντες» είδαμε την ιταλική ταινία «Non prendere impegni stasera» του Τζιανλούκα Μαρία Ταβαρέλι…

Η ταινία ακολουθεί τον συρμό της εποχής…

Φαίνεται πια πως μια ταινία δεν μπορεί να διηγηθεί μόνο μια ιστορία, καθότι η μία μόνο ιστορία καθίσταται βαρετή…

Έτσι, ολοένα και περισσότερο, βλέπουμε ταινίες όχι ακριβώς σπονδυλωτές, αλλά που περιγράφουν 5 – 6 ιστορίες ταυτόχρονα, οι οποίες συνδυάζονται μεταξύ τους…

Το ίδιο συμβαίνει και στην ταινία του Ιταλού φίλου μας…

Ιστορίες έρωτα και μοναξιάς στη σύγχρονη Ιταλία…

Συμπαθές ήταν και επικροτούμε την επιλογή του σκηνοθέτη να τελειώσει όλες τις ιστορίες με έναν βολικό τρόπο, όπως ίσως θα έκανε κάποιος συνάδελφός του από το Χόλιγουντ…

Κι αυτές οι Ιταλίδες βρε παιδάκι μου… Πολύ ωραίες γκόμενες!

Το διαπιστώνεις και γύρω σου, το διαπιστώνεις και στις ταινίες τους…

Επόμενη ταινία, από το διαγωνιστικό αυτή, το «L’ Intouchable» του Γάλλου, Μπενουά Ζακό…

Μια νεαρή ηθοποιός του θεάτρου, που συμβιβάζεται και παίζει και σε μια ταινία, κάνει ένα ταξίδι προς την Ινδία, όταν η μητέρα της – επιτέλους – αποφασίζει να της αποκαλύψει το όνομα του πατέρα της, τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ…

Τι παθαίνουν μερικοί σκηνοθέτες όταν μαγεύονται από μια «εξωτική» χώρα; Μα, γυρίζουν… παπαριές!

Εδώ, ο Ζακό μπλέκει Μπρεχτ, σινεμά μέσα στο σινεμά και… ταξιδιωτικό οδηγό, σε μία ταινία…

Τι να σου κάνει και η ταλαντούχα Ισίλντ λε Μπεσκό/ δεν μπορεί να τα βγάλει μόνη της πέρα…

Ο Νιλ ΛαΜπιουτ αποφάσισε να κάνει το ριμέικ της κλασικής βρετανικής ταινίας «The Wicker Man», όπου πρωταγωνιστούσε ο Κρίστοφερ Λι στο ρόλο του ηγέτη μιας παγανιστικής κοινότητας που παγιδεύει έναν ανήξερο αστυνομικό προκειμένου να τον θυσιάσει…

Στη μοντέρνα εκδοχή, τον αστυνομικό υποδύεται ο Νίκολας Κέιτζ και ο ηγέτης γίνεται… ηγέτιδα στο πρόσωπο της Έλεν Μπέρνστιν, ενώ ο παγανισμός δίνει τη θέση του σε έναν κακώς εννοούμενο φεμινισμό…

Το ξέραμε ότι ο ΛαΜπιουτ ήταν μισογύνης, εδώ όμως το παρακάνει…

Τι κλωτσιές καράτε βαράει ο Κέιτζ σε γυναίκες, τι γροθιές…

Άλλο να σας τα λέω και άλλο να τα βλέπετε…

Από όλο το φιλμ, το μόνο που διασώζεται είναι η υπέροχη μουσική του Άντζελο Μπανταλαμέντι…

Εντέλει, έχουμε ένα άλλο ριμέικ που δεν είχε λόγο να γυριστεί…

Προτιμήστε να δείτε σε dvd το πρωτότυπο…

Θα κλείσουμε για σήμερα με μια ακόμα ταινία από το διαγωνιστικό…

Ο Χονγκ – Κονγκ – νέζος, Τζόνι Το, παρουσίασε τη νέα του ταινία με τίτλο «Fangzhu» (ή «Exiled» αν προτιμάτε)…

Η ταινία δεν έχει καμία πιθανότητα να πάρει οποιοδήποτε βραβείο, ήταν, όμως, μια από τις πιο ψυχαγωγικές που είδαμε ως τώρα στο φεστιβάλ…

Το γνωστό ιδίωμα των ταινιών από το Χονγκ Κονγκ είναι εδώ: «γκάνγκστερ» με χρυσή καρδιά, που τα βάζουν με τα αφεντικά τους, όντας μόνοι και καταφρονεμένοι, κουβαλώντας έναν ιδιότυπο κώδικα τιμής…

Θα μπορούσαμε να πούμε πως το φιλμ αποτελεί μια εκδοχή της «Άγριας Συμμορίας» αλά… απώ ανατολίτικα!!!

Γέλιο και βία συνδυασμένα, με άψογη σκηνοθεσία και υπέροχη μουσική…

Αυτά για σήμερα…

Αύριο πάλι!!!