Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου
και στη Βενετία υπάρχει πολύ υγρασία, τόση ώστε το βράδυ που πας να πάρεις το ποδήλατό σου για να γυρίσεις «σπίτι», δηλαδή στο ξενοδοχείο, η σέλα έχει νοτίσει. Πάει το καλοκαίρι, μας τελείωσε…
Για τέσσερις ταινίες θα σας μιλήσουμε και σήμερα, όπως κάνουμε κάθε μέρα δηλαδή…
Το «Sur la trace d’ Igor Rizzi» είναι σκηνοθετημένο από τον γαλλόφωνο καναδό Νοέλ Μιτρανί κι έλαβε μέρος στο τμήμα της «Εβδομάδας της Κριτικής»…
Ένας πρώην διάσημος ποδοσφαιριστής, ο οποίος «έχασε» τη γυναίκα που αγαπούσε, χαμένος στην εφήμερη δόξα του, αποφάσισε να πάει στο Κεμπέκ, τόπο καταγωγής της, για να βρίσκεται πιο κοντά σε εκείνη…
Σε μια πόλη κρύα και καλυμμένη πάντα με χιόνι, ο ήρωάς μας βιώνει την εξαθλίωση και κάνει μικροκλοπές για να τα βγάλει πέρα…
Έως ότου του προτείνουν ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για να σκοτώσει έναν απατεώνα: τον Ιγκόρ Ρίτζι…
Με μια γλυκιά αποστασιοποίηση που θυμίζει ελαφρώς σινεμά του Άκι Καουρισμάκι, ο σκηνοθέτης πετυχαίνει να διηγηθεί σωστά την ιστορία του και να την μπολιάσει με διακριτικό χιούμορ…
Κυρίως, όμως, δίνει μια αισιόδοξη νότα, πιστεύοντας στο καλό που ενυπάρχει μέσα σε όλους τους ανθρώπους…
Το «Ejforija» του πρωτοεμφανιζόμενου Ρώσου, Ιβάν Πιριπάεφ αποτελεί μια ισχυρή περίπτωση ταινίας που διεκδικεί με μεγάλες πιθανότητες τον Χρυσό Λέοντα…
Μια ιστορία αγάπης, απιστίας και εκδίκησης που λαμβάνει χώρα δίπλα στον ποταμό Βόλγα μας διηγείται ο σκηνοθέτης…
Πως μας τη διηγείται, όμως, έχει σημασία…
Χρησιμοποιεί γερανούς, λήψεις από αέρος, συνεχή τράβελινγκ και «ντύνει» τις εικόνες του με μια υπέροχη μουσική, στη χρήση της οποίας, όμως, το παρακάνει…
Έχει, όμως, απίστευτη αίσθηση του κάδρου και η ιστορία του – ουσιαστικά, η αδυναμία να ξεφύγει κανείς από τους εγκλωβισμούς του – πείθει και τον πιο δύσπιστο θεατή…
Το χειροκρότημα στο τέλος της προβολής ήταν ενδεικτική του πόσο άρεσε η ταινία…
Ενώ, μετά το τέλος της προβολής, είδαμε να περνάει δίπλα μας, ωσάν μια άλλη κοινή θνητή, η πάλαι ποτέ «Ωραία της Ημέρας», Κατρίν Ντενέβ, που είναι πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής…
Η ταινία – έκπληξη που λαμβάνει μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα, ανεβάζοντας τον αριθμό των υποψήφιων για Χρυσό Λέοντα ταινιών στις 22, ήταν το «Still Life» του Ζαν Κε Τζια από την Κίνα..
Με χρήση κάμερας dv, ο σκηνοθέτης, εμμέσως, παρουσιάζει το πόσο αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων η πρόοδος…
Μια περιοχή στο νότο της Κίνας αδειάζει σιγά – σιγά από κατοίκους και τα σπίτια κατεδαφίζονται, καθώς όλο το μέρος θα πλημμυρίσει με τη δημιουργία του μεγαλύτερου φράγματος στον κόσμο…
Ένας ανθρακωρύχος θα εμφανιστεί στην περιοχή προκειμένου να βρει την γυναίκα του και κυρίως την κόρη του, την οποία έχει να δει 16 ολόκληρα χρόνια…
Σημαντική ταινία, με σοβαρό θέμα, που αφήνει χώρο και για σουρεαλισμό (στην ταινία εμφανίζονται… ούφο!), κλείνει με ένα καταπληκτικό φινάλε…
Ο ήρωας, χωρίς να δει την κόρη του, παίρνει το δρόμο της επιστροφής, αφού έχει πείσει διάφορους φτωχοδιάβολους να τον ακολουθήσουν στην δική του περιοχή, όπου υπάρχει καλά αμειβόμενη δουλειά, αλλά επικίνδυνη…
Καθώς φεύγει, βλέπει πάνω στα ερείπια της πόλης, έναν ισορροπιστή να κινείται πάνω σε σχοινί μεταξύ δύο κατεστραμμένων σπιτιών…
Μια εικόνα τόσο ισχυρή, ίσως η πιο ισχυρή που είδαμε ως τώρα στο φεστιβάλ…
Και θα τη ζήλευε πάρα, μα πάρα πολύ, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος...
Και για το τέλος… Λιντς!
Ο καλτ σκηνοθέτης που θα τιμηθεί σήμερα με Χρυσό Λέοντα για τη συνολική προσφορά του στην τέχνη, παρουσίασε τη νέα του ταινία «INLAND EMPIRE», διάρκειας τριών ωρών παρακαλώ…
Ίσως φταίνε τα πολλά ναρκωτικά...
Ίσως το γεγονός ότι χώρισε με τη γυναίκα του και μέχρι τώρα μοντέρ των ταινιών του, Μαίρη Σουίνι, την οποία είχε παντρευτεί μόλις τον περασμένο Μάιο...
Ίσως ο πειραματισμός με την ψηφιακή κάμερα...
Πάντως, τούτη η ταινία ήταν ένα κακό τριπάκι!
Ο άνθρωπος τα έχει παίξει κι αν δεν τον γιουχάρει κανείς, η επόμενη ταινία του θα είναι 6 ωρών με θέμα – ποιος ξέρει τι...
Ότι μπορούμε να σας πούμε ως υπόθεση, είναι το εξής: μια ηθοποιός στα κάτω της, θα δεχτεί πρόταση να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία, που όλα δείχνουν ότι θα την ανεβάσει ξανά στην κορυφή του Χόλιγουντ...
Όμως, το σενάριο της ταινίας, παρά τον καμουφλαρισμένο τίτλο της, είναι ριμέικ ενός φιλμ που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ...
Κι αυτό, επειδή οι δύο πρωταγωνιστές, δολοφονήθηκαν...
Κι εδώ αρχίζει το πανηγύρι: τι πολωνέζικοι μύθοι (!), τι ταινία μέσα σε ταινία (!!), τι σίριαλ με ανθρώπους – κούνελους (φανερη η επιρροή από το «Donnie Darko» !!!), τι κριτική στο Χόλιγουντ (!!!!), τι παράλληλα σύμπαντα (!!!!!), τι... ζωοφιλία (!!!!!!!)...
Από όλα έχει ο μπαξές, ακριβώς για να κρύψει την απελπιστική γύμνια του και το απόλυτο κενό...
Έχει κάψει φλάντσες ο Λιντς και ίσως πρέπει να τον σταματήσουμε από το να μας κοροϊδεύει...
Αλλού είμαι σίγουρος ότι θα διαβάσετε διθυράμβους για την ταινία...
Θα την δείτε όταν βγει στις αίθουσες της χώρας μας...
Και μην ξεχνάτε: είναι «INLAND EMPIRE» με κεφαλαία...
Αύριο η τελευταία ανταπόκριση...
Την Παρασκευή γυρίζουμε πατρίδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου