«Ο Μικρός Ότικ»
(«Otesanek»),
του Jan Svankmajer
Για την ταινία αυτή, ο Svankmajer δεν χρειάστηκε να πλάσει κάποιο από τα σουρεαλιστικά του σενάρια.. Δανείστηκε απλώς την ιστορία από ένα παραδοσιακό παιδικό (;) παραμύθι της Τσεχίας, που αποτελεί κατά βάση μια αρκετά νοσηρή βερσιον του γνωστού μας Πινόκιο. Ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει προβλήματα στειρότητας, γεγονός που τους απασχολεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που κοντεύουν να οδηγηθούν στην τρέλα. Έτσι μια μέρα αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα κούτσουρο(!), το οποίο και βαφτίζουν Ότικ. Για να μην κινήσουν όμως τις υποψίες των γειτόνων τους, για 9 μήνες η σύζυγος προσποιείται οτι είναι έγκυος, πάντα βέβαια υπο το άγρυπνο βλέμμα της –όχι και όσο αθώας– μικρής κόρης των γειτόνων τους, που αρχίζει και καταλαβαίνει περισσότερα απ’όσα θα έπρεπε.. Ωστόσο, λίγο μετά την υποτιθέμενη γέννα, το κούτσουρο αποκτά ζωή και μέρα με τη μέρα μεταφορφώνεται σε ένα αδηφάγο αχόρταγο τέρας. Η ψυχρή λογική του ‘πατέρα’ συγκρούεται με το μητρικό αίσθημα της ‘μάνας’ και έτσι αποφασίζουν να μην εξοντώσουν τον Ότικ, αφήνοντάς τον να θεριεύει και να καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμά του, ξεκινώντας από τον αθωο γατούλη του σπιτιού και συνεχίζοντας με τους άτυχους ενοίκους της πολυκατοικίας.. Το παιδικό παραμύθι που ξεπηδά συγχρόνως και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της 10χρονης γειτόνισσας αποκτά σιγά σιγά διαστάσεις θριλερ.. Ο Svankmajer αξιοποιεί με έξυπνο τρόπο τη σουρεάλ ιστορία εμπλουτίζοντάς τη με αρκετές δόσεις μαύρου και ‘διαστροφικού’ χιουμορ καθώς και με ιδιαίτερα επιτυχημένους και ευφάνταστους συμβολισμούς, η ταινία όμως στο σύνολό της δεν θα έλεγα πως είναι ο,τι καλύτερο είδαμε από τον Τσέχο στο αφιέρωμα, κυρίως γιατί οι μικρές του εμμονές καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο στην ταινία απ’όσο θα έπρεπε, μεγαλώνοντας ταυτόχρονα ενοχλητικά και τη διάρκειά της.
Τελικά ενα παιδικό παραμύθι μπορεί να.. εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από όσους φανταζόμαστε!!
Μαριάννα Ράντου
Για την ταινία αυτή, ο Svankmajer δεν χρειάστηκε να πλάσει κάποιο από τα σουρεαλιστικά του σενάρια.. Δανείστηκε απλώς την ιστορία από ένα παραδοσιακό παιδικό (;) παραμύθι της Τσεχίας, που αποτελεί κατά βάση μια αρκετά νοσηρή βερσιον του γνωστού μας Πινόκιο. Ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει προβλήματα στειρότητας, γεγονός που τους απασχολεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που κοντεύουν να οδηγηθούν στην τρέλα. Έτσι μια μέρα αποφασίζουν να υιοθετήσουν ένα κούτσουρο(!), το οποίο και βαφτίζουν Ότικ. Για να μην κινήσουν όμως τις υποψίες των γειτόνων τους, για 9 μήνες η σύζυγος προσποιείται οτι είναι έγκυος, πάντα βέβαια υπο το άγρυπνο βλέμμα της –όχι και όσο αθώας– μικρής κόρης των γειτόνων τους, που αρχίζει και καταλαβαίνει περισσότερα απ’όσα θα έπρεπε.. Ωστόσο, λίγο μετά την υποτιθέμενη γέννα, το κούτσουρο αποκτά ζωή και μέρα με τη μέρα μεταφορφώνεται σε ένα αδηφάγο αχόρταγο τέρας. Η ψυχρή λογική του ‘πατέρα’ συγκρούεται με το μητρικό αίσθημα της ‘μάνας’ και έτσι αποφασίζουν να μην εξοντώσουν τον Ότικ, αφήνοντάς τον να θεριεύει και να καταβροχθίζει τα πάντα στο πέρασμά του, ξεκινώντας από τον αθωο γατούλη του σπιτιού και συνεχίζοντας με τους άτυχους ενοίκους της πολυκατοικίας.. Το παιδικό παραμύθι που ξεπηδά συγχρόνως και μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της 10χρονης γειτόνισσας αποκτά σιγά σιγά διαστάσεις θριλερ.. Ο Svankmajer αξιοποιεί με έξυπνο τρόπο τη σουρεάλ ιστορία εμπλουτίζοντάς τη με αρκετές δόσεις μαύρου και ‘διαστροφικού’ χιουμορ καθώς και με ιδιαίτερα επιτυχημένους και ευφάνταστους συμβολισμούς, η ταινία όμως στο σύνολό της δεν θα έλεγα πως είναι ο,τι καλύτερο είδαμε από τον Τσέχο στο αφιέρωμα, κυρίως γιατί οι μικρές του εμμονές καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο στην ταινία απ’όσο θα έπρεπε, μεγαλώνοντας ταυτόχρονα ενοχλητικά και τη διάρκειά της.
Τελικά ενα παιδικό παραμύθι μπορεί να.. εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους από όσους φανταζόμαστε!!
Μαριάννα Ράντου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου