subUrbia (1996)
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Richard Linklater
ΣΕΝΑΡΙΟ: Eric Bogosian
ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ: Jayce Bartok
Amie Carey
Nicky Katt
Ajay Naidu
Parker Posey
Giovanni Ribisi
Samia Shoaib
Dian Spybey
Steve Zahn
κ.α.
Δ/ΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ: Lee Daniel
ART DIRECTION: Seth Reed
EXECUTIVE PRODUCER: John Sloss
ΜΟΝΤΑΖ: Sandra Adair
ΜΟΥΣΙΚΗ: Beck Paul Barker
Bill Carter Exene Cervenka
Kim Gordon John Doe
Thurston Moore Al Jourgensen
Lee Ranaldo Dimitri Tiomkin
Steve Shelley
Μία παρέα νέων που περνάει την ώρα της πίνοντας και καπνίζοντας στη γωνία ενός ολονύχτιου σούπερ-μάρκετ μιας επαρχιακής πόλης των Η.Π.Α..
Και πάλι μια ταινία που αρχίζει και τελειώνει με πλάνα μιας πόλης και νέους ανθρώπους που ψάχνονται, ερωτεύονται, αγαπιούνται, θυμώνουν, έχουν όνειρα ή/και κατάθλιψη και ακούν ροκ. Όπως συνηθίζει ο Lnklater το subUrbia είναι μία ταινία για τις σχέσεις μεταξύ μίας παρέας νέων που στηρίζεται στον διάλογο. Το γνωστό από τα Before Sunrise και Before Sunset μοτίβο να αρχίζει και να τελειώνει η ταινία με πλάνα της πόλης όπου διαδραματίζεται η ιστορία υπάρχει κι εδώ. Το σενάριο δεν είναι του ίδιου αλλά του Eric Bogosian που έχει συγγράψει και το θεατρικό έργο που προηγήθηκε της ταινίας.
Οι χαρακτήρες όμως μπορούν να χαρακτηριστούν «λινκλεϊτερικοί» με την έννοια ότι είναι νέοι που μόλις αρχίζουν να ενηλικιώνονται, σε μια κατάσταση που αναλώνονται σε συζητήσεις και αναζητήσεις σχετικά με το μέλλον τους, χωρίς όμως να κάνουν πράξεις. Ζουν σε μια μικρή, επαρχιακή πόλη των Η.Π.Α., το Μπέρνφιλντ, όπου το μόνο που κάνουν είναι να πίνουν μπίρες και να χαζολογάνε στους δρόμους.
Οι διάλογοι συχνά είναι κενοί με αποτέλεσμα να βαριέται ο θεατής, αν και ο στόχος του Bogosian, είναι ακριβώς αυτός, δηλαδή να μεταφέρει την ματαιότητα των ηρώων στο ίδιο το κείμενο.
Η παρουσία των Πακιστανών μεταναστών που σε αντίθεση με τους Αμερικάνους δουλεύουν και σπουδάζουν είναι σαν να περιορίζεται η σαπίλα στους ντόπιους κατοίκους της πόλης. Ο ρατσισμός θίγεται πολύ έντονα, όπως επίσης η οπλοκατοχή, τα ναρκωτικά, ο αλκοολισμός, η στάση της αστυνομίας, η απομάκρυνση των σημερινών ανθρώπων και η ματαιοδοξία τους. Όλα αυτά τα θέματα παρουσιάζονται αλλά δεν προτείνονται λύσεις, παρά μόνο αποτυπώνονται.
Οι ηθοποιοί παίζουν πολύ καλά και η τοποθέτηση της ιστορίας σε στενά χωρικά και χρονικά πλαίσια θυμίζει έντονα το σύνολο του έργου του σκηνοθέτη. Η παρακμή των επαρχιακών πόλεων των Η.Π.Α. που εμφανίζεται μέσα από τα μεγάλα καταστήματα, τους αστυνομικούς, τη λιμουζίνα και περσόνες όπως ο ροκ σταρ, η μανατζέρ του, οι Ινδοί και οι πρωταγωνιστική παρέα των νέων αμερικάνων που θέλουν να δημιουργήσουν αλλά δεν ξέρουν πώς είναι ο βασικός άξονας του φιλμ.
Θεοδώρα Μαλλιαρού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου