ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΖΕΥΓΑΡΙ Μ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΜΠΕΙ ΤΟ 2007
Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2006
Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2006
Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 2006
Δευτέρα 25 Δεκεμβρίου 2006
2
του Δημήτρη Παπαϊωάννου
Ο Άντρας σε έναν αέναο αγώνα δρόμου.
Οι άντρες ως άτομα, ως απρόσωπα ανθρωπάκια.
Ως αριθμοί.
Και ένας αριθμός να ξεχωρίζει.
Το 2.
Που υπο τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να γίνει 1.
Αλλά και που με έναν λάθος χειρισμό, μπορεί να παραμείνει 1.
Δημιουργός υπέροχων, πραγματικά ξεχωριστών εικόνων ο Παπαϊωάννου και ιδανική η επένδυση από τον Κ. Βήτα. Ένα έργο, κατά τη γνώμη, μου απόλυτα προσωπικό, σαν ένα ημερολόγιο ή ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Ενός ταξιδιώτη, που με μόνες του αποσκευές τα προσωπικά του «θέλω», περιφέρεται στη χώρα του «πρέπει». Τα ιδιαίτερα χαρακητριστικά του δημιουργού είναι φανερά και η οπτική του είναι σαφώς η οπτική ενός ομοφυλόφιλου άντρα. Όμως, καταφέρνει να αναγάγει το προσωπικό του βίωμα σε καθολικό κοινωνικό σχόλιο, και γι’αυτό πιστεύω οτι πέτυχε και το σκοπό του. Μόνος απέναντι σε όλους. Βλέπει και απορεί. Για τα πρότυπα που επιβάλλονται. Στον άντρα -αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Η αποξένωση, η επιβολή, ο ανταγωνισμός, το κυνήγι της επιτυχίας (και της ευτυχίας;), και οι τσιφτετέλληνες.
Απλές εικόνες. Απλά και τα μηνύματα.Tα ανθρωπάκια ως μάζα (ο Magritte και ο Γαϊτης θα ήταν περήφανοι). O άνθρωπος ως πρόσωπο. Που ψάχνει την ευτυχία μακριά από τα αδιάκριτα, επικριτικά βλέμματα.
Και το αέναο κυνήγι της επιτυχίας και της κορυφής φαίνεται ασήμαντο μπροστά στο λαχάνιασμα για να πιάσεις μια φλόγα που τρεμοσβήνει.. Αρκεί να πιάσεις και το χέρι που σου την προσφέρει.
Και έτσι το 1 να γίνει 2.
Απλά μαθηματικά - χωρίς όμως λογική.
Μαριάννα Ράντου
του Δημήτρη Παπαϊωάννου
Ο Άντρας σε έναν αέναο αγώνα δρόμου.
Οι άντρες ως άτομα, ως απρόσωπα ανθρωπάκια.
Ως αριθμοί.
Και ένας αριθμός να ξεχωρίζει.
Το 2.
Που υπο τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να γίνει 1.
Αλλά και που με έναν λάθος χειρισμό, μπορεί να παραμείνει 1.
Δημιουργός υπέροχων, πραγματικά ξεχωριστών εικόνων ο Παπαϊωάννου και ιδανική η επένδυση από τον Κ. Βήτα. Ένα έργο, κατά τη γνώμη, μου απόλυτα προσωπικό, σαν ένα ημερολόγιο ή ένα φωτογραφικό άλμπουμ. Ενός ταξιδιώτη, που με μόνες του αποσκευές τα προσωπικά του «θέλω», περιφέρεται στη χώρα του «πρέπει». Τα ιδιαίτερα χαρακητριστικά του δημιουργού είναι φανερά και η οπτική του είναι σαφώς η οπτική ενός ομοφυλόφιλου άντρα. Όμως, καταφέρνει να αναγάγει το προσωπικό του βίωμα σε καθολικό κοινωνικό σχόλιο, και γι’αυτό πιστεύω οτι πέτυχε και το σκοπό του. Μόνος απέναντι σε όλους. Βλέπει και απορεί. Για τα πρότυπα που επιβάλλονται. Στον άντρα -αλλά και στην κοινωνία γενικότερα. Η αποξένωση, η επιβολή, ο ανταγωνισμός, το κυνήγι της επιτυχίας (και της ευτυχίας;), και οι τσιφτετέλληνες.
Απλές εικόνες. Απλά και τα μηνύματα.Tα ανθρωπάκια ως μάζα (ο Magritte και ο Γαϊτης θα ήταν περήφανοι). O άνθρωπος ως πρόσωπο. Που ψάχνει την ευτυχία μακριά από τα αδιάκριτα, επικριτικά βλέμματα.
Και το αέναο κυνήγι της επιτυχίας και της κορυφής φαίνεται ασήμαντο μπροστά στο λαχάνιασμα για να πιάσεις μια φλόγα που τρεμοσβήνει.. Αρκεί να πιάσεις και το χέρι που σου την προσφέρει.
Και έτσι το 1 να γίνει 2.
Απλά μαθηματικά - χωρίς όμως λογική.
Μαριάννα Ράντου
Σου προκαλούνε αλλεργία οι κουραμπιέδες;
Θεωρείς το έλατο πολύ κακόγουστο για το σικ σαλόνι σου;
Βρίσκεις τον Άγιο Βασίλη χοντρό και αποκρουστικό;
Δικαιολογείς τον Ηρώδη κάθε φορά που σου χτυπάνε για να σου πούνε τα κάλαντα;
Οκ, τα Χριστούγεννα δεν είναι κι ότι καλύτερο για σένα.
Ορίστε λοιπόν μερικές ταινίες που θα χρησιμεύσουν ως αντιστάθμισμα στη γιορτινή ατμόσφαιρα που σε απειλεί…
Ο ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΛΕΡΑ (BAD SANTA)
Ο Αϊ Βασίλης είναι μπεκρής, καπνίζει σαν φουγάρο και πηδιέται με την αδερφή της γυναίκας του. Με λίγα λόγια είναι λέρα, αλλά κατά τ’ άλλα συμπαθής. Μια μαύρη κωμωδία για έναν looser που βγάζει τα προς τα ζην ληστεύοντας παιχνιδάδικα κατά τη διάρκεια των εορτών. Αρκετές καλτ σκηνές, ένας Billy Bob Thornton άψογος και η έξυπνη ιδέα, στην οποία έβαλαν το χεράκι τους και οι αδερφοί Κοέν, σας υπόσχονται αρκετό γέλιο αλλά και συγκίνηση.
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ (LA CITE DES ENFANTS PERDUS)
Μια εφιαλτική αρχική σκηνή με Άγιους Βασίληδες να ξεπροβάλουν από παντού. Ανατρίχιασες; Κατ’ αρχάς οφείλετε στον εαυτό σας να το δει μόνο και μόνο για το λόγο ότι σκηνοθετεί ο θεός Jean-Pierre Jeunet! Αυτό και μόνο είναι ικανό για να πειστείς ότι σίγουρα θα δεις κάτι ξεχωριστό. Σε μια σκοτεινή και επικίνδυνη πόλη πολλά παιδιά εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Αιτία είναι ένας μοχθηρός επιστήμονας που τα απαγάγει με σκοπό να κλέψει τα όνειρα τους, αφού ο ίδιος αδυνατεί να δει δικά του. Σουρεάλ καταστάσεις, φάτσες καρικατούρες, αξιοζήλευτη καλλιτεχνική διεύθυνση και η κατάλληλη σκηνοθεσία για να αποδοθεί η αισθητική-κομικ που θέλανε οι δημιουργοί. Υποκλινόμαστε…
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ (NIGHTMARE BEFORE CHRISTMAS)
Καθαρά τυπική η αναφορά στη συγκεκριμένη ταινία, καθώς είναι πλέον κλασσική και χιλιοειδωμένη από πολλούς. Το όνομα του Tim Burton σου αρκεί για να προϊδεαστείς για τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου animation. Η Χώρα του Halloween απαγάγει τον Άγιο Βασίλη και παίρνει τα Χριστούγεννα στα χέρια της. Ένα μιούζικαλ για το πόσο καταστροφικά εφιαλτικό μπορεί να αποδειχτεί το χριστουγεννιάτικο κλίμα. Πανέξυπνη ιδέα, κι ακόμα καλύτερη η υλοποίηση της.
Ο ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (THE GRINCH)
Ένα κλασσικό παιδικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη αλλά το αποτέλεσμα δε περνάει απαρατήρητο ούτε από τους μεγάλους. Ο Grinch είναι κακιασμένος και σκατόψυχος γι’ αυτό και θα βαλθεί να καταστρέψει τα Χριστούγεννα που τόσο μισεί. Ένα μικρό κοριτσάκι ωστόσο, θα καταλάβει πως δεν είναι τόσο κακός όσο θέλει να δείχνει και θα καταφέρει να τον κάνει να νιώσει το πραγματικό νόημα των γιορτών. Η ταινία έχει τρελό γέλιο και αυτό οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στον φοβερό Jim Carrey που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά πόσο καλός κωμικός είναι, έστω και μεταμφιεσμένος.
…και Καλά (;) Χριστούγεννα!
Ο ΑΪ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΛΕΡΑ (BAD SANTA)
Ο Αϊ Βασίλης είναι μπεκρής, καπνίζει σαν φουγάρο και πηδιέται με την αδερφή της γυναίκας του. Με λίγα λόγια είναι λέρα, αλλά κατά τ’ άλλα συμπαθής. Μια μαύρη κωμωδία για έναν looser που βγάζει τα προς τα ζην ληστεύοντας παιχνιδάδικα κατά τη διάρκεια των εορτών. Αρκετές καλτ σκηνές, ένας Billy Bob Thornton άψογος και η έξυπνη ιδέα, στην οποία έβαλαν το χεράκι τους και οι αδερφοί Κοέν, σας υπόσχονται αρκετό γέλιο αλλά και συγκίνηση.
Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ (LA CITE DES ENFANTS PERDUS)
Μια εφιαλτική αρχική σκηνή με Άγιους Βασίληδες να ξεπροβάλουν από παντού. Ανατρίχιασες; Κατ’ αρχάς οφείλετε στον εαυτό σας να το δει μόνο και μόνο για το λόγο ότι σκηνοθετεί ο θεός Jean-Pierre Jeunet! Αυτό και μόνο είναι ικανό για να πειστείς ότι σίγουρα θα δεις κάτι ξεχωριστό. Σε μια σκοτεινή και επικίνδυνη πόλη πολλά παιδιά εξαφανίζονται μυστηριωδώς. Αιτία είναι ένας μοχθηρός επιστήμονας που τα απαγάγει με σκοπό να κλέψει τα όνειρα τους, αφού ο ίδιος αδυνατεί να δει δικά του. Σουρεάλ καταστάσεις, φάτσες καρικατούρες, αξιοζήλευτη καλλιτεχνική διεύθυνση και η κατάλληλη σκηνοθεσία για να αποδοθεί η αισθητική-κομικ που θέλανε οι δημιουργοί. Υποκλινόμαστε…
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ (NIGHTMARE BEFORE CHRISTMAS)
Καθαρά τυπική η αναφορά στη συγκεκριμένη ταινία, καθώς είναι πλέον κλασσική και χιλιοειδωμένη από πολλούς. Το όνομα του Tim Burton σου αρκεί για να προϊδεαστείς για τη μοναδικότητα του συγκεκριμένου animation. Η Χώρα του Halloween απαγάγει τον Άγιο Βασίλη και παίρνει τα Χριστούγεννα στα χέρια της. Ένα μιούζικαλ για το πόσο καταστροφικά εφιαλτικό μπορεί να αποδειχτεί το χριστουγεννιάτικο κλίμα. Πανέξυπνη ιδέα, κι ακόμα καλύτερη η υλοποίηση της.
Ο ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (THE GRINCH)
Ένα κλασσικό παιδικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη αλλά το αποτέλεσμα δε περνάει απαρατήρητο ούτε από τους μεγάλους. Ο Grinch είναι κακιασμένος και σκατόψυχος γι’ αυτό και θα βαλθεί να καταστρέψει τα Χριστούγεννα που τόσο μισεί. Ένα μικρό κοριτσάκι ωστόσο, θα καταλάβει πως δεν είναι τόσο κακός όσο θέλει να δείχνει και θα καταφέρει να τον κάνει να νιώσει το πραγματικό νόημα των γιορτών. Η ταινία έχει τρελό γέλιο και αυτό οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στον φοβερό Jim Carrey που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά πόσο καλός κωμικός είναι, έστω και μεταμφιεσμένος.
…και Καλά (;) Χριστούγεννα!
Γιώργος Αγγελόπουλος
Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 2006
Ε ναι λοιπόν. Έχω πολύ καιρό να γράψω. Το ξέρω. Αλλά δεν αντέχω άλλο. Τα χω πάρει! Κατέβηκα και γω στη θεσσαλονίκη την περασμένη βδομάδα με το θείο μου και τη θεία μου για ψώνια και είπαμε να πάμε να δούμε καμιά ταινία γιατί εδώ στο κιλκίς όπως καταλαβαίνεται... Τέλοσπάντων. Αφού λοιπόν κάναμε τα ψώνια μας στη Τσιμισκή πήγαμε στο Βακούρα να δούμε το ανεξάρτητο Shortbus. Ε ο Χριστός και η Παναγία! Τι αυνανισμοί, τι ανωμαλίες, τι ρωμαικά όργια! Του θείου μου του ανέβηκε η πίεση από το πρώτο πεντάλεπτο! Η θεία μου στο διάλειμμα κόντεψε να βγάλει όλο το τσουρέκι σοκολάτα που φάγαμε από τον Τερκενλή. Άνδρες που ήταν γυναίκες, γυναίκες που ήταν άντρας, ένας χαμός και μια αηδία. Αφού το βράδυ που γυρίσαμε πίσω δεν ήθελα να δω το φίλο μου από την αηδία. Τι να πω βρε παιδιά? Μάλλον κάποιες ταινίες θα πρέπει να τις απαγορεύουν. Δεν μπορεί ο καθένας ομοφυλόφιλος να βγαίνει και να κάνει ότι θέλει. Αυτά είναι για τους ανώμαλους! Που είναι εκείνες οι ταινίες με το αγόρι που ερωτευόταν ένα κορίτσι, το πολιορκούσε, αυτή δεν ήθελε και στο τέλος τα φτιάχνανε? Που? Πάντως είδα και μια πολύ καλή ταινία στο Ολύμπιον. Το Fast Food Nation. Έπαιζε και η Αβρίλ Λαβίν η αγαπημένη μου τραγουδίστρια. Ο θείος μου που είναι και κτηνοτρόφος μου εξηγούσε ότι βλέπαμε. Πολύ το χάρηκα. Παλιά βέβαια πήγαινα και γω στα Goodys αλλά το χω κόψει εδώ και καιρό γιατί πια είμαι χορτοφάγα. Λοιπόν καλά Χριστούγεννα σας εύχομαι και αναμένω τις ενστάσεις σας και τις απόψεις σας γενικότερα για αυτό το κινηματογραφικό αίσχος!
Η μικρή χωριατοπούλα...
Η μικρή χωριατοπούλα...
ΤΑ 10 ΠΙΟ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
(λόγω της ημέρας, βεβαίως βεβαίως...)
10. The Jim Carroll Band People Who Died
9. Marianne Faithful Sister Morphine
08. Nine Inch Nails Hurt
7. Billie Holiday Strange Fruit
6. Bloodrock D.O.A.
05. Terry Jacks Seasons In The Sun
04. Bonnie Tyler Total Eclipse Of The Heart
03. Bobby Goldsboro Honey
02. Harry Chapin The Shortest Story
01. Newsong The Christmas Shoes
Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2006
Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2006
Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου 2006
Κυριακή 17 Δεκεμβρίου 2006
Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2006
ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 2006
ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ
Best Motion Picture - Drama
Nominees:
Babel (2006)
Bobby (2006)
The Departed (2006)
Little Children (2006)
The Queen (2006)
Best Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (2006)
The Devil Wears Prada (2006)
Dreamgirls (2006)
Little Miss Sunshine (2006)
Thank You for Smoking (2005)
Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Drama
Nominees:
Leonardo DiCaprio for Blood Diamond (2006)
Leonardo DiCaprio for The Departed (2006)
Peter O'Toole for Venus (2006/I)
Will Smith for The Pursuit of Happyness (2006)
Patrick Wilson for Little Children (2006)
Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Drama
Nominees:
Penélope Cruz for Volver (2006/I)
Judi Dench for Notes on a Scandal (2006)
Maggie Gyllenhaal for SherryBaby (2006)
Helen Mirren for The Queen (2006)
Kate Winslet for Little Children (2006)
Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Sacha Baron Cohen for Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (2006)
Johnny Depp for Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (2006)
Aaron Eckhart for Thank You for Smoking (2005)
Chiwetel Ejiofor for Kinky Boots (2005)
Will Ferrell for Stranger Than Fiction (2006)
Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Annette Bening for Running with Scissors (2006)
Toni Collette for Little Miss Sunshine (2006)
Beyoncé Knowles for Dreamgirls (2006)
Meryl Streep for The Devil Wears Prada (2006)
Renée Zellweger for Miss Potter (2006)
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Motion Picture
Nominees:
Ben Affleck for Hollywoodland (2006)
Eddie Murphy for Dreamgirls (2006)
Jack Nicholson for The Departed (2006)
Brad Pitt for Babel (2006)
Mark Wahlberg for The Departed (2006)
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Motion Picture
Nominees:
Adriana Barraza for Babel (2006)
Cate Blanchett for Notes on a Scandal (2006)
Emily Blunt for The Devil Wears Prada (2006)
Jennifer Hudson for Dreamgirls (2006)
Rinko Kikuchi for Babel (2006)
Best Director - Motion Picture
Nominees:
Clint Eastwood for Flags of Our Fathers (2006)
Clint Eastwood for Letters from Iwo Jima (2006)
Stephen Frears for The Queen (2006)
Alejandro González Iñárritu for Babel (2006)
Martin Scorsese for The Departed (2006)
Best Screenplay - Motion Picture
Nominees:
Babel (2006): Guillermo Arriaga
The Departed (2006): William Monahan
Little Children (2006): Todd Field, Tom Perrotta
Notes on a Scandal (2006): Patrick Marber
The Queen (2006): Peter Morgan
Best Original Song - Motion Picture
Nominees:
Bobby (2006)("Never Gonna Break My Faith")
Dreamgirls (2006)("Listen")
Happy Feet (2006)("The Song of the Heart")
Home of the Brave (2006)("Try Not to Remember")
The Pursuit of Happyness (2006)("A Father's Way")
Best Original Score - Motion Picture
Nominees:
Babel (2006): Gustavo Santaolalla
The Da Vinci Code (2006): Hans Zimmer
The Fountain (2006): Clint Mansell
Nomad (2005/II): Carlo Siliotto
The Painted Veil (2006): Alexandre Desplat
Best Foreign Language Film
Nominees:
Apocalypto (2006)
Laberinto del Fauno, El (2006)
Leben der Anderen, Das (2006)
Letters from Iwo Jima (2006)
Volver (2006/I)
Best Animated Film
Nominees:
Cars (2006)
Happy Feet (2006)
Monster House (2006)
Best Television Series - Drama
Nominees:
"24" (2001)
"Big Love" (2006)
"Grey's Anatomy" (2005)
"Heroes" (2006/II)
"Lost" (2004)
Best Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
"Desperate Housewives" (2004)
"Entourage" (2004)
"The Office" (2005)
"Ugly Betty" (2006)
"Weeds" (2005)
Best Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
"Bleak House" (2005)
"Broken Trail" (2006) (mini)
Elizabeth I (2005) (TV)
Mrs. Harris (2005) (TV)
Prime Suspect: The Final Act (2006) (TV)
Best Performance by an Actor in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television
Nominees:
Andre Braugher for "Thief" (2006)
Robert Duvall for "Broken Trail" (2006) (mini)
Michael Ealy for "Sleeper Cell" (2005)
Chiwetel Ejiofor for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Ben Kingsley for Mrs. Harris (2005) (TV)
Bill Nighy for Gideon's Daughter (2005) (TV)
Matthew Perry for The Ron Clark Story (2006) (TV)
Best Performance by an Actress in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television
Nominees:
Gillian Anderson for "Bleak House" (2005)
Annette Bening for Mrs. Harris (2005) (TV)
Helen Mirren for Elizabeth I (2005) (TV)
Helen Mirren for Prime Suspect: The Final Act (2006) (TV)
Sophie Okonedo for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Best Performance by an Actor in a Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
Alec Baldwin for "30 Rock" (2006)
Zach Braff for "Scrubs" (2001)
Steve Carell for "The Office" (2005)
Jason Lee for "My Name Is Earl" (2005)
Tony Shalhoub for "Monk" (2002)
Best Performance by an Actress in a Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
Marcia Cross for "Desperate Housewives" (2004)
America Ferrera for "Ugly Betty" (2006)
Felicity Huffman for "Desperate Housewives" (2004)
Julia Louis-Dreyfus for "The New Adventures of Old Christine" (2006)
Mary-Louise Parker for "Weeds" (2005)
Best Performance by an Actor in a Television Series - Drama
Nominees:
Patrick Dempsey for "Grey's Anatomy" (2005)
Michael C. Hall for "Dexter" (2006)
Hugh Laurie for "House M.D." (2004)
Bill Paxton for "Big Love" (2006)
Kiefer Sutherland for "24" (2001)
Best Performance by an Actress in a Television Series - Drama
Nominees:
Patricia Arquette for "Medium" (2005)
Edie Falco for "The Sopranos" (1999)
Evangeline Lilly for "Lost" (2004)
Ellen Pompeo for "Grey's Anatomy" (2005)
Kyra Sedgwick for "The Closer" (2005)
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
Thomas Haden Church for "Broken Trail" (2006) (mini)
Jeremy Irons for Elizabeth I (2005) (TV)
Justin Kirk for "Weeds" (2005)
Masi Oka for "Heroes" (2006/II)
Jeremy Piven for "Entourage" (2004)
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
Emily Blunt for Gideon's Daughter (2005) (TV)
Toni Collette for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Katherine Heigl for "Grey's Anatomy" (2005)
Sarah Paulson for "Studio 60 on the Sunset Strip" (2006)
Elizabeth Perkins for "Weeds" (2005)
ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ
Best Motion Picture - Drama
Nominees:
Babel (2006)
Bobby (2006)
The Departed (2006)
Little Children (2006)
The Queen (2006)
Best Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (2006)
The Devil Wears Prada (2006)
Dreamgirls (2006)
Little Miss Sunshine (2006)
Thank You for Smoking (2005)
Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Drama
Nominees:
Leonardo DiCaprio for Blood Diamond (2006)
Leonardo DiCaprio for The Departed (2006)
Peter O'Toole for Venus (2006/I)
Will Smith for The Pursuit of Happyness (2006)
Patrick Wilson for Little Children (2006)
Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Drama
Nominees:
Penélope Cruz for Volver (2006/I)
Judi Dench for Notes on a Scandal (2006)
Maggie Gyllenhaal for SherryBaby (2006)
Helen Mirren for The Queen (2006)
Kate Winslet for Little Children (2006)
Best Performance by an Actor in a Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Sacha Baron Cohen for Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (2006)
Johnny Depp for Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest (2006)
Aaron Eckhart for Thank You for Smoking (2005)
Chiwetel Ejiofor for Kinky Boots (2005)
Will Ferrell for Stranger Than Fiction (2006)
Best Performance by an Actress in a Motion Picture - Musical or Comedy
Nominees:
Annette Bening for Running with Scissors (2006)
Toni Collette for Little Miss Sunshine (2006)
Beyoncé Knowles for Dreamgirls (2006)
Meryl Streep for The Devil Wears Prada (2006)
Renée Zellweger for Miss Potter (2006)
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Motion Picture
Nominees:
Ben Affleck for Hollywoodland (2006)
Eddie Murphy for Dreamgirls (2006)
Jack Nicholson for The Departed (2006)
Brad Pitt for Babel (2006)
Mark Wahlberg for The Departed (2006)
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Motion Picture
Nominees:
Adriana Barraza for Babel (2006)
Cate Blanchett for Notes on a Scandal (2006)
Emily Blunt for The Devil Wears Prada (2006)
Jennifer Hudson for Dreamgirls (2006)
Rinko Kikuchi for Babel (2006)
Best Director - Motion Picture
Nominees:
Clint Eastwood for Flags of Our Fathers (2006)
Clint Eastwood for Letters from Iwo Jima (2006)
Stephen Frears for The Queen (2006)
Alejandro González Iñárritu for Babel (2006)
Martin Scorsese for The Departed (2006)
Best Screenplay - Motion Picture
Nominees:
Babel (2006): Guillermo Arriaga
The Departed (2006): William Monahan
Little Children (2006): Todd Field, Tom Perrotta
Notes on a Scandal (2006): Patrick Marber
The Queen (2006): Peter Morgan
Best Original Song - Motion Picture
Nominees:
Bobby (2006)("Never Gonna Break My Faith")
Dreamgirls (2006)("Listen")
Happy Feet (2006)("The Song of the Heart")
Home of the Brave (2006)("Try Not to Remember")
The Pursuit of Happyness (2006)("A Father's Way")
Best Original Score - Motion Picture
Nominees:
Babel (2006): Gustavo Santaolalla
The Da Vinci Code (2006): Hans Zimmer
The Fountain (2006): Clint Mansell
Nomad (2005/II): Carlo Siliotto
The Painted Veil (2006): Alexandre Desplat
Best Foreign Language Film
Nominees:
Apocalypto (2006)
Laberinto del Fauno, El (2006)
Leben der Anderen, Das (2006)
Letters from Iwo Jima (2006)
Volver (2006/I)
Best Animated Film
Nominees:
Cars (2006)
Happy Feet (2006)
Monster House (2006)
Best Television Series - Drama
Nominees:
"24" (2001)
"Big Love" (2006)
"Grey's Anatomy" (2005)
"Heroes" (2006/II)
"Lost" (2004)
Best Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
"Desperate Housewives" (2004)
"Entourage" (2004)
"The Office" (2005)
"Ugly Betty" (2006)
"Weeds" (2005)
Best Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
"Bleak House" (2005)
"Broken Trail" (2006) (mini)
Elizabeth I (2005) (TV)
Mrs. Harris (2005) (TV)
Prime Suspect: The Final Act (2006) (TV)
Best Performance by an Actor in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television
Nominees:
Andre Braugher for "Thief" (2006)
Robert Duvall for "Broken Trail" (2006) (mini)
Michael Ealy for "Sleeper Cell" (2005)
Chiwetel Ejiofor for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Ben Kingsley for Mrs. Harris (2005) (TV)
Bill Nighy for Gideon's Daughter (2005) (TV)
Matthew Perry for The Ron Clark Story (2006) (TV)
Best Performance by an Actress in a Mini-Series or a Motion Picture Made for Television
Nominees:
Gillian Anderson for "Bleak House" (2005)
Annette Bening for Mrs. Harris (2005) (TV)
Helen Mirren for Elizabeth I (2005) (TV)
Helen Mirren for Prime Suspect: The Final Act (2006) (TV)
Sophie Okonedo for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Best Performance by an Actor in a Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
Alec Baldwin for "30 Rock" (2006)
Zach Braff for "Scrubs" (2001)
Steve Carell for "The Office" (2005)
Jason Lee for "My Name Is Earl" (2005)
Tony Shalhoub for "Monk" (2002)
Best Performance by an Actress in a Television Series - Musical or Comedy
Nominees:
Marcia Cross for "Desperate Housewives" (2004)
America Ferrera for "Ugly Betty" (2006)
Felicity Huffman for "Desperate Housewives" (2004)
Julia Louis-Dreyfus for "The New Adventures of Old Christine" (2006)
Mary-Louise Parker for "Weeds" (2005)
Best Performance by an Actor in a Television Series - Drama
Nominees:
Patrick Dempsey for "Grey's Anatomy" (2005)
Michael C. Hall for "Dexter" (2006)
Hugh Laurie for "House M.D." (2004)
Bill Paxton for "Big Love" (2006)
Kiefer Sutherland for "24" (2001)
Best Performance by an Actress in a Television Series - Drama
Nominees:
Patricia Arquette for "Medium" (2005)
Edie Falco for "The Sopranos" (1999)
Evangeline Lilly for "Lost" (2004)
Ellen Pompeo for "Grey's Anatomy" (2005)
Kyra Sedgwick for "The Closer" (2005)
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
Thomas Haden Church for "Broken Trail" (2006) (mini)
Jeremy Irons for Elizabeth I (2005) (TV)
Justin Kirk for "Weeds" (2005)
Masi Oka for "Heroes" (2006/II)
Jeremy Piven for "Entourage" (2004)
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in a Series, Mini-Series or Motion Picture Made for Television
Nominees:
Emily Blunt for Gideon's Daughter (2005) (TV)
Toni Collette for Tsunami: The Aftermath (2006) (TV)
Katherine Heigl for "Grey's Anatomy" (2005)
Sarah Paulson for "Studio 60 on the Sunset Strip" (2006)
Elizabeth Perkins for "Weeds" (2005)
Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2006
"HAPPINESS" του Todd Solondz
«-I'm not laughing at you, I'm laughing with you. -But I'm not laughing..»
Τί συγκυρία κι αυτή..
Μετά από χρόνιες προτροπές γνωστών («..πως γίνεται να μην έχεις δει αυτήν την ταινία και να λατρεύεις το American Beauty, την ιλλουστρε απομίμησή του;..») είδα και εγώ το «Happiness» του Todd Solondz.
Δύο ώρες μετά, με ανοιχτό το στόμα και ανακατεμένο το στομάχι αλλά και με ένα μελαγχολικό μαύρο χαμόγελο στα χείλη, κατάλαβα επιτέλους γιατί μου μιλούσαν.. Με ακρίβεια χειρουργικού νυστεριού καταφέρνει να κατακρεουργήσει κάθε ιδέα περι του πολιτικώς ορθού που έχουμε στα κεφάλια μας και να μας δείξει την πραγματική, θλιβερή και καταπαρεξηγημένη όψη της «ευτυχίας». Ένας ανέραστος σεξομανής που κάνει ανώνυμα ερωτικά τηλεφωνήματα, μια ματαιόδοξη υπερκενή συγγραφέας, μια “desperate housewife” που προσποιείται οτι απολαμβάνει την πλαστική ευτυχία της, η Joy (οποία ειρωνία) μια μονίμως δυστυχισμένη, αποτυχημένη και ‘διάφανη’ κοπέλα που πέφτει πάντα στους λάθος άντρες και αποκορύφωμα ένας ευηπόληπτος ψυχολόγος που στην πραγματικότητα είναι ένας ομοφυλόφιλος παιδόφιλος βιαστής. Χαρακτήρες τόσο προβληματικοί, που ενοχλούν. Κυρίως γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως τέτοια άτομα κρύβονται πίσω απο τα ψεύτικα χαμόγελα τις κλειστές πόρτες της γειτονιάς μας. Και που θεωρούμε πως παρελαύνουν μόνο στα φιλμ του Solondz, και εξαφανίζονται από την πραγματική ζωή με ένα απλό «τς, τς τς..» και ένα στρέψιμο του κεφαλιού όταν τα βλέπουμε στην οθόνη μας.
Τί συγκυρία και αυτή..
Κλείνοντας το dvd έπιασα και τον εαυτό μου να έχει αυτήν την έκφραση. Σοκαρισμένη και ανακατεμένη: «τς, τς, τς.. μα που τα βρίσκει ο αθεόφοβος ο Solondz, γιατί κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Nα η ευτυχία σας. Nα η αμερικάνικη ομορφιά σας..» σκεφτόμουνα-αλλά τελικά δεν τα πολυπίστευα. Γιατί και εγώ πίσω από τις κλειστές πόρτες των γύρω μου δεν πιστεύω πως υπάρχει αυτή η βρώμα και η δυσωδία. Αυτά συμβαίνουν στα ψευτοειδυλλιακά suburbs, στους υποκριτές που ξεμπροστιάζει ο Solondz.
Τι συγκυρία και αυτή..
Κλείνοντας το dvd άνοιξε αυτόματα η τηλεόραση. Και έπεσα στις ειδήσεις: Συνελήφθη 20χρονος – ομολόγησε το βιασμό 20 ανήλικων αγοριών. Στον Πειραιά!!!
Νομίζω πως παρακολουθώ ένα πολύ κακόγουστο αστείο. Μήπως καταλάθος βλέπω τα extras του dvd; Στην οθόνη εμφανίζεται κλαίουσα η γιαγια του δράστη.. «δεν καταλαβαίνετε.. ήταν το καλύτερο παιδί, έιναι φυσιολογικός και καλός και με αγκάλιαζε και μου έλεγε γιαγιάκα μου σ’αγαπω, δεν τα έκανε αυτά».
Και οι γείτονες τα ίδια. Κλείνω την τηλεόραση.
«Ι’m living in a state of irony».. o κύριος Solondz έγραψε.
Μαριάννα Ράντου
Κυριακή 10 Δεκεμβρίου 2006
Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2006
«Uranya»,
του Κώστα Καππάκα
Τι να περιμένεις από μια ταινία που αναφέρεται σε μια τηλεόραση και μια..πουτάνα;! Η ετυμηγορία είναι ιδιότυπη.. Κρίνοντάς τη λογικά έχει τόσα αρνητικά που δεν ξέρω από που να αρχίσω, ειδικά συγκρίνοντας με το υπέροχο προηγούμενο peppermint του Καππάκα. Αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μου κάνει καρδιά να την κακολογήσω συνολικά!..
Καταρχάς ήταν ταινία γενικά κακοπαιγμένη (δεν περιμένω μεγάλες ερμηνείες από παιδιά, αλλά αυτό παραήταν! -εξαίρεση ο υπέροχος και εκφραστικότατος πρωταγωνιστής) γεμάτη με χαρακτήρες εντελως μονοδιάστατους -καρικατούρες από κινηματογραφικές φιγούρες (τα πιο προφανή από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο μέχρι τον Φελίνι και τη Μαλένα..) και χοντροκομμένα στερεότυπα ανθρώπων (χουντικοί, κομμουνιστές, καραμανλικοί), ενώ η ιστορία ήταν υποτυπώδης και εν πολλοίς αφελής (οι εύκολες λύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη). Όμως τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις δεν χρειάζονται πάντα εκλογίκευση, και ο Καππάκας το είχε καταλάβει ήδη αυτό από το Peppermint. Eτσι αξιοποίησε την ευκολία της προηγούμενης πετυχημένης συνταγής αφήνοντας στο θεατή μια γλυκιά γνώριμη αίσθηση που δεν αφήνει να τον κακολογήσουν.. όσο θα’πρεπε!
Έτσι η ταινία σε κερδίζει τελικά, γιατί καταφέρνει να σε αγγίξει: Είναι μια συρραφή ζαχαρωμένων αναμνήσεων και γραφικών εικόνων που μοιάζουν να ξεπηδάνε από ένα καταχωνιασμένο φωτογραφικό οικογενειακό άλμπουμ. Είναι μια ανασκόπηση της αθώας παιδικής ηλικίας και της αθώας ακόμα Ελλάδας (με την καλή καρδιά αλλά χωρίς..παρά), την εποχή ακριβώς πριν προχωρήσει στον περιβόητο ‘εκσυγχρονισμό’ της και καταλήξει αυτό που είναι σήμερα: χωρίς παρά (με την επιθυμία του όμως να συνεχίζει να μας καίει) και την καλή καρδιά να έχει ξεμείνει στις ταράτσες μετρώντας τα άστρα ή ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο ‘απαγορευμένο’ έργο που παιζόταν στο παραδίπλα θερινό.. Είναι μια αναπαράσταση αναμνήσεων του σκηνοθέτη που με το πέρασμα του χρόνου έχουν εξωραϊστεί και έχουν απομείνει μόνο τα αδρά, γλυκά χαρακτηριστικά τους –η μυρωδιά από οικογενεικά κυριακάτικα τραπέζια, η αίσθηση της ελευθερίας πάνω στο ποδήλατο, η ηχώ από τα κακαρίσματα των κυριών από το πάνω πάτωμα- που μπορεί να μη σας στείλει ούτε στα.. ουράνια, ούτε να σας αφήσει τη γλυκόπικρη γέυση ενός peppermint, αλλά και πάλι θα σας στείλει για λίγο στην εποχή μιας χαμένης αθωότητας, για να τη νοσταλγήσετε όσοι τη ζήσατε και να τη ζηλέψουμε όσοι δεν την προλάβαμε...
Μαριάννα Ράντου
Τι να περιμένεις από μια ταινία που αναφέρεται σε μια τηλεόραση και μια..πουτάνα;! Η ετυμηγορία είναι ιδιότυπη.. Κρίνοντάς τη λογικά έχει τόσα αρνητικά που δεν ξέρω από που να αρχίσω, ειδικά συγκρίνοντας με το υπέροχο προηγούμενο peppermint του Καππάκα. Αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μου κάνει καρδιά να την κακολογήσω συνολικά!..
Καταρχάς ήταν ταινία γενικά κακοπαιγμένη (δεν περιμένω μεγάλες ερμηνείες από παιδιά, αλλά αυτό παραήταν! -εξαίρεση ο υπέροχος και εκφραστικότατος πρωταγωνιστής) γεμάτη με χαρακτήρες εντελως μονοδιάστατους -καρικατούρες από κινηματογραφικές φιγούρες (τα πιο προφανή από τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο μέχρι τον Φελίνι και τη Μαλένα..) και χοντροκομμένα στερεότυπα ανθρώπων (χουντικοί, κομμουνιστές, καραμανλικοί), ενώ η ιστορία ήταν υποτυπώδης και εν πολλοίς αφελής (οι εύκολες λύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη). Όμως τα συναισθήματα και οι αναμνήσεις δεν χρειάζονται πάντα εκλογίκευση, και ο Καππάκας το είχε καταλάβει ήδη αυτό από το Peppermint. Eτσι αξιοποίησε την ευκολία της προηγούμενης πετυχημένης συνταγής αφήνοντας στο θεατή μια γλυκιά γνώριμη αίσθηση που δεν αφήνει να τον κακολογήσουν.. όσο θα’πρεπε!
Έτσι η ταινία σε κερδίζει τελικά, γιατί καταφέρνει να σε αγγίξει: Είναι μια συρραφή ζαχαρωμένων αναμνήσεων και γραφικών εικόνων που μοιάζουν να ξεπηδάνε από ένα καταχωνιασμένο φωτογραφικό οικογενειακό άλμπουμ. Είναι μια ανασκόπηση της αθώας παιδικής ηλικίας και της αθώας ακόμα Ελλάδας (με την καλή καρδιά αλλά χωρίς..παρά), την εποχή ακριβώς πριν προχωρήσει στον περιβόητο ‘εκσυγχρονισμό’ της και καταλήξει αυτό που είναι σήμερα: χωρίς παρά (με την επιθυμία του όμως να συνεχίζει να μας καίει) και την καλή καρδιά να έχει ξεμείνει στις ταράτσες μετρώντας τα άστρα ή ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο ‘απαγορευμένο’ έργο που παιζόταν στο παραδίπλα θερινό.. Είναι μια αναπαράσταση αναμνήσεων του σκηνοθέτη που με το πέρασμα του χρόνου έχουν εξωραϊστεί και έχουν απομείνει μόνο τα αδρά, γλυκά χαρακτηριστικά τους –η μυρωδιά από οικογενεικά κυριακάτικα τραπέζια, η αίσθηση της ελευθερίας πάνω στο ποδήλατο, η ηχώ από τα κακαρίσματα των κυριών από το πάνω πάτωμα- που μπορεί να μη σας στείλει ούτε στα.. ουράνια, ούτε να σας αφήσει τη γλυκόπικρη γέυση ενός peppermint, αλλά και πάλι θα σας στείλει για λίγο στην εποχή μιας χαμένης αθωότητας, για να τη νοσταλγήσετε όσοι τη ζήσατε και να τη ζηλέψουμε όσοι δεν την προλάβαμε...
Μαριάννα Ράντου
Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2006
EUROPEAN FILM 2006
DAS LEBEN DER ANDEREN (The Lives Of Others); Germany
directed by Florian Henckel von Donnersmarck
produced by Wiedemann & Berg Filmproduktion/Bayerischer Rundfunk/ARTE/Creado Film
EUROPEAN DIRECTOR 2006
Pedro Almodóvar for VOLVER
EUROPEAN ACTRESS 2006
Penelope Cruz in VOLVER
EUROPEAN ACTOR 2006
Ulrich Mühe in DAS LEBEN DER ANDEREN (The Lives Of Others)
EUROPEAN CINEMATOGRAPHER 2006
Barry Ackroyd for THE WIND THAT SHAKES THE BARLEY
José Luis Alcaine for VOLVER
EUROPEAN SCREENWRITER 2006
Florian Henckel von Donnersmarck for DAS LEBEN DER ANDEREN (The Lives Of Others)
EUROPEAN COMPOSER 2006
Alberto Iglesias for VOLVER
EUROPEAN DISCOVERY 2006
13 TZAMETI by Gela Babluani, France
EUROPEAN FILM ACADEMY AWARD FOR AN ARTISTIC CONTRIBUTION 2006
Pierre Pell & Stéphane Rozenbaum for the production design in THE SCIENCE OF SLEEP
EUROPEAN FILM ACADEMY SHORT FILM 2006 - Prix UIP
BEFORE DAWN by Bálint Kenyeres, Hungary
EUROPEAN FILM ACADEMY LIFETIME ACHIEVEMENT AWARD
Roman Polanski
EUROPEAN ACHIEVEMENT IN WORLD CINEMA 2006 - Prix Screen International
Jeremy Thomas
EUROPEAN FILM ACADEMY CRITICS AWARD 2006 - Prix Fipresci
LES AMANTS REGULIERS by Philippe Garrel, France
EUROPEAN FILM ACADEMY DOCUMENTARY 2006 - Prix Arte
DIE GROSSE STILLE (Into Great Silence) by Philip Gröning, Germany/Switzerland
THE PEOPLE'S CHOICE AWARD 2006
for Best European Film
VOLVER by Pedro Amodóvar, Spain
Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2006
Αγγλικά εγκώμια για τον «Eduart»
Με τις καλύτερες εντυπώσεις για το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και με τις χειρότερες για το ελληνικό του τμήμα, έφυγε από τη Θεσσαλονίκη ο απεσταλμένος της «Γκάρντιαν» Ρόναλντ Μπέργκαν.
Με τις καλύτερες εντυπώσεις για το 47ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και με τις χειρότερες για το ελληνικό του τμήμα, έφυγε από τη Θεσσαλονίκη ο απεσταλμένος της «Γκάρντιαν» Ρόναλντ Μπέργκαν.
Σε εκτενές του δημοσίευμα (27/11), περιγράφει την «ελληνική του οδύσσεια», αφού, όπως γράφει, η απόφασή του να εστιάσει την προσοχή του στις ελληνικές ταινίες αποδείχτηκε «λάθος κίνηση».
Ετσι, αφού... ψιλοθάβει το «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» του Νίκου Παναγιωτόπουλου («ένα υπό-Ζακ Ντεμί μιούζικαλ, με τους χαρακτήρες να ξεσπάνε σε αποτρόπαια ελληνικά ποπ τραγούδια, ενώ πεισιθανάτιοι χορευτές στο φόντο εκτελούν ένα κιτς μπαλέτο») και προσπερνάει εν τάχει διάφορες ταινίες, βρίσκοντας «κάπως περισσότερο ενδιαφέρουσα, αλλά εξίσου συμβατική με τις άλλες» την ταινία του Πανίκου Χρυσάνθου «Ακάμας», ο κριτικός της «Γκάρντιαν» αποφασίζει να εγκαταλείψει το ελληνικό τμήμα για να δει τίποτα άλλο.
Ετσι, αφού... ψιλοθάβει το «Πεθαίνοντας στην Αθήνα» του Νίκου Παναγιωτόπουλου («ένα υπό-Ζακ Ντεμί μιούζικαλ, με τους χαρακτήρες να ξεσπάνε σε αποτρόπαια ελληνικά ποπ τραγούδια, ενώ πεισιθανάτιοι χορευτές στο φόντο εκτελούν ένα κιτς μπαλέτο») και προσπερνάει εν τάχει διάφορες ταινίες, βρίσκοντας «κάπως περισσότερο ενδιαφέρουσα, αλλά εξίσου συμβατική με τις άλλες» την ταινία του Πανίκου Χρυσάνθου «Ακάμας», ο κριτικός της «Γκάρντιαν» αποφασίζει να εγκαταλείψει το ελληνικό τμήμα για να δει τίποτα άλλο.
Ευτυχώς, έπεσε πάνω στον «Eduart» της Αγγελικής Αντωνίου για να αλλάξει γνώμη. «Είναι μια εξαιρετική ταινία, που θα στεκόταν άνετα σε οποιοδήποτε φεστιβάλ», γράφει και συνεχίζει:«Αυτή η εξαιρετικά δυνατή και συγκινητική ταινία δεν είναι σε καμία περίπτωση όσο ηθικοπλαστική ή συναισθηματική ακούγεται, ούτε -όπως ο ντοστογιεφσκικός της ήρωας- επιλέγει τον εύκολο δρόμο για την τελική λύτρωση. Καταφέρνει να αποφύγει τα περισσότερα κλισέ που συναντάμε στο βάναυσο είδος ταινιών φυλακής: αντί για τον ντοκιμαντερίστικο ρεαλισμό που συνηθίζεται σε τέτοια θέματα, είναι πανέμορφα κινηματογραφημένο και πλαισιώνεται από διακριτική μουσική επένδυση. Η ταινία χρωστάει πάρα πολλά στην κεντρική ερμηνεία του Εσρέφ Ντουρμίσι, ενός Αλβανού ηθοποιού του οποίου τα γοητευτικά ταλαιπωρημένα χαρακτηριστικά κυριαρχούν σχεδόν σε κάθε σκηνή. Τόσο ο ίδιος όσο και η ταινία θα μπορούσαν να γνωρίσουν διεθνή επιτυχία».
Και το δικό μας σχόλιο
ΟΥΔΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)