DAY 2
Δεύτερη ανταπόκριση από Κάνες. Πέμπτη 17 Μαΐου…
Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας! Στις 08.30, στην αίθουσα Lumiere, εκεί δηλαδή που στις βραδινές προβολές συνωστίζονται όλοι οι όμορφοι και διάσημοι της κινηματογραφικής βιομηχανίας, πατώντας στο παχύ κόκκινο χαλί, εκεί ξεκινάει και η πρώτη δημοσιογραφική προβολή της ημέρας.
Δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καλύτερα η μέρα μας! Στις 08.30, στην αίθουσα Lumiere, εκεί δηλαδή που στις βραδινές προβολές συνωστίζονται όλοι οι όμορφοι και διάσημοι της κινηματογραφικής βιομηχανίας, πατώντας στο παχύ κόκκινο χαλί, εκεί ξεκινάει και η πρώτη δημοσιογραφική προβολή της ημέρας.
Και τι προβολή: «Zodiac» του Ντέιβιντ Φίντσερ (διαγωνιστικό τμήμα)!
Στην πρώτη της εκτός ΗΠΑ προβολή, η ταινία συνάντησε τον ενθουσιασμό των κριτικών που παραβρίσκονταν στην αίθουσα. Μια λεπτομερής καταγραφή της προσπάθειας ενός σκιτσογράφου (!), του Ρόμπερτ Γκρέισμιθ (τον υποδύεται ιδανικά ο Τζέικ Τζίλενχαλ) να αποκρυπτογραφήσει την ταυτότητα πίσω από το serial killer που αυτοβαφτίστηκε «Zodiac» και ο οποίος έδρασε στις ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του ’70, σκοτώνοντας πολλούς, χωρίς τελικά να αποσαφηνιστεί ποιος πραγματικά ήταν! Η ταινία είναι χορταστικό σινεμά με όλη τη σημασία της λέξεως, που όμως, αντί για δράση, διαθέτει παζλ και σπαζοκεφαλιές. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις δυόμισι ώρες της διάρκειάς της (προσωπικά, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να κρατήσει άλλο τόσο!) οδήγησαν στην εμπορική αποτυχία της στις ΗΠΑ. Στη χώρα μας είναι προγραμματισμένη να βγει στους κινηματογράφους τον προσεχή Σεπτέμβριο…
Στην πρώτη της εκτός ΗΠΑ προβολή, η ταινία συνάντησε τον ενθουσιασμό των κριτικών που παραβρίσκονταν στην αίθουσα. Μια λεπτομερής καταγραφή της προσπάθειας ενός σκιτσογράφου (!), του Ρόμπερτ Γκρέισμιθ (τον υποδύεται ιδανικά ο Τζέικ Τζίλενχαλ) να αποκρυπτογραφήσει την ταυτότητα πίσω από το serial killer που αυτοβαφτίστηκε «Zodiac» και ο οποίος έδρασε στις ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του ’70, σκοτώνοντας πολλούς, χωρίς τελικά να αποσαφηνιστεί ποιος πραγματικά ήταν! Η ταινία είναι χορταστικό σινεμά με όλη τη σημασία της λέξεως, που όμως, αντί για δράση, διαθέτει παζλ και σπαζοκεφαλιές. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με τις δυόμισι ώρες της διάρκειάς της (προσωπικά, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να κρατήσει άλλο τόσο!) οδήγησαν στην εμπορική αποτυχία της στις ΗΠΑ. Στη χώρα μας είναι προγραμματισμένη να βγει στους κινηματογράφους τον προσεχή Σεπτέμβριο…
Δεύτερη ταινία της ημέρας: «Triangle» των Τσούι Χαρκ, Ρίνγκο Λαμ και Τζόνι Το (εκτός συναγωνισμού). 
Τρεις από τους καλύτερους σκηνοθέτες του Χονγκ Κονγκ ένωσαν τις δυνάμεις τους για τούτη την ταινία που δεν είναι η ένωση τριών διαφορετικών ταινιών, αλλά μία ταινία, από μία ιστορία, που απλά ο κάθε σκηνοθέτης γύρισε και από ένα κομμάτι της. Η προβληματική του φιλμ είναι η γνωστή των χονγκ-κονγκ-νέζων σκηνοθετών: ποιον μπορείς να εμπιστευθείς, πως μπορείς να κάνεις το σωστό, η αστυνομία που τα παίρνει, οι γυναίκες που δεν είναι πιστές… Κάτι σαν το «Exiled» του Τζόνι Το, λοιπόν, είχε δράση, είχε χιούμορ, είχε πιστολίδι, είχε τα… γνωστά. Καλά περνάς παρακολουθώντας την, σίγουρα, δεν κάνει όμως την διαφορά…
Τρίτη ταινία της ημέρας: «A via lactea» της Βραζιλιάνας, Λίνα Σαμί (Εβδομάδα της Κριτικής). Ένα ζευγάρι στο Σάο Πάολο… χωρίζει δια τηλεφώνου. Ο άντρας ανεβαίνει στο αμάξι του με στόχο να πάει στο σπίτι της (πρώην;) αγαπημένης του, για να λύσουν την παρεξήγηση. Στο δρόμο, θυμάται στιγμιότυπα του πως γνωρίστηκαν και του πως έφτασαν στον χωρισμό, και αυτά ενώνονται με τα πραγματικά γεγονότα της πορείας του. Όχι πολλά πράγματα… Κακώς εννοούμενο σινεμά του δημιουργού, με κάμερα στο χέρι. Ιδιαιτερότητα: η ενδιαφέρουσα χρήση της μουσικής…
Τέταρτη ταινία της ημέρας: θα θέλαμε να ήταν το «Control» Αντόν Κορμπίν, αλλά… τζίφος!
Τέταρτη ταινία της ημέρας: θα θέλαμε να ήταν το «Control» Αντόν Κορμπίν, αλλά… τζίφος!
Λαϊκό προσκύνημα έξω από την αίθουσα του Noga Hilton και μείναμε… απ’ έξω!
Εναλλακτικά, εκείνη την ώρα έπαιζε το «Yoyo» του Πιέρ Ετά. Πήγα να το δω χωρίς να γνωρίζω τίποτε άλλο γι’ αυτό. Την… πάτησα: ήταν γαλλική, παλιά ταινία σε αποκαταστημένη κόπια! Τέτοια συμβαίνουν πολλά στο φεστιβάλ. Ευτυχώς, είχε πλάκα: ήταν κάτι σαν Ζακ Τατί, αρκούντως σουρεάλ, που απάλυνε λίγο τον πόνο της απώλειας άλλης ταινίας…
Τελευταία ταινία της ημέρας: «Izgnanie» (The Banishment) του Αντρέι Ζβιανγκίτσεφ (Διαγωνιστικό τμήμα).
Τελευταία ταινία της ημέρας: «Izgnanie» (The Banishment) του Αντρέι Ζβιανγκίτσεφ (Διαγωνιστικό τμήμα).
Μια οικογένεια πηγαίνει στην εξοχή, η γυναίκα εξομολογείται πως είναι έγκυος από άλλο άντρα, ο πικραμένος σύζυγος της ζητάει να κάνει έκτρωση και η γυναίκα πεθαίνει μετά από αυτήν. Πολύ απλό ως γενική ιδέα για ταινία δεν νομίζετε; Όμως, στα χέρια του ταλαντούχου σκηνοθέτη γίνεται θεϊκό έργο τέχνης επάνω στην ηθική. Ο δημιουργός που είχε καταπλήξει τους πάντες με την «Επιστροφή», εδώ εγκαταλείπει τα όποια μεταφυσικά στοιχεία που σημάδευαν εκείνη την ταινία. Είναι τρομερός στην κινηματογράφηση, κάνει τον θεατή να σκεφτεί και δεν σε αφήνει να απομακρύνεις τα μάτια σου από την οθόνη ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Και μιλάμε για μια ταινία δυόμισι ωρών! Σπουδαίο φιλμ, που επίσης ήδη από τώρα, θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα! Για να δούμε…
Περισσότερα, αύριο…
Θόδωρος Γιαχουστίδης
Περισσότερα, αύριο…
Θόδωρος Γιαχουστίδης
1 σχόλιο:
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα του Zodiac: στήνεται επί δυόμιση ώρες και... τελειώνει!
Δημοσίευση σχολίου