DAY 8
Όγδοη ανταπόκριση από Κάνες. Τετάρτη 23 Μαΐου…
Η συσσωρευμένη κούραση εντέλει εκδηλώθηκε το πρωί της Τετάρτης. Έτσι, όσο και αν το πνεύμα επιθυμούσε να παρακολουθήσει δύο ταινίες από το διαγωνιστικό τμήμα, το «Auf der anderen Seite» του Φατίχ Ακίν
Η συσσωρευμένη κούραση εντέλει εκδηλώθηκε το πρωί της Τετάρτης. Έτσι, όσο και αν το πνεύμα επιθυμούσε να παρακολουθήσει δύο ταινίες από το διαγωνιστικό τμήμα, το «Auf der anderen Seite» του Φατίχ Ακίν
και το «Persepolis» των Μαργιανέ Σατραπί και Βενσάν Παρονό,
το σώμα αδυνατούσε να ακολουθήσει. Συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες. Υπάρχει πάντοτε και η ελπίδα των επαναληπτικών προβολών. Ελπίδα που… πεθαίνει τελευταία…
Τρεις ταινίες όλες κι όλες λοιπόν καταφέραμε να δούμε τούτη την ημέρα. Μην ξεχνάμε πως σήμερα, Τετάρτη, διεξάγεται και ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ μεταξύ Μίλαν και Λίβερπουλ. Ένα καλό διάλειμμα είναι ότι πρέπει…
Πρώτη ταινία της ημέρας, μια γαλλική: το «Et toi, t’es sur qui?» (Just about love?) της Λολά Ντοϊγιόν (Ένα κάποιο βλέμμα).
Πρώτη ταινία της ημέρας, μια γαλλική: το «Et toi, t’es sur qui?» (Just about love?) της Λολά Ντοϊγιόν (Ένα κάποιο βλέμμα).
Δυο δεκαπεντάχρονες συμμαθήτριες και φίλες αποφασίζουν να χάσουν την παρθενιά τους πριν το τέλος της σχολικής χρονιάς. Και πετυχαίνουν τον στόχο τους. Μόνο που τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα υπολογίζουν. Και το κυριότερο: δεν… χάνουν ότι πολυτιμότερο έχουν από το αγόρι με το οποίο θα ήθελαν να το χάσουν… Τυπική γαλλική ταινία λοιπόν: πολύς λόγος, πολύς συναισθηματισμός, λίγα πράγματα στην τελική. Πάντως, σαφώς μια τέτοια αδιάφορη ταινία εκτιμήθηκε δεόντως μετά την επέλαση… κουλτούρας των τελευταίων ημερών. Τουλάχιστον, δεν σε οδηγούσε σε βαθιά χασμουρητά…
Η δεύτερη ταινία της ημέρας είχε προέλευση την… Σιγκαπούρη. Τίτλος της: «Kuaile gongchang» (Pleasure factory) και σκηνοθέτης της ο Εκατσάι Ουεκρονγκθαμ (Ένα κάποιο βλέμμα). Ο σκηνοθέτης του «Beautiful boxer» επανέρχεται με μια ταινία που διαπρ
αγματεύεται τρεις ιστορίες, όλες εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα, όλες με χώρο διεξαγωγής τους την Γκεϊλάνγκ, την… Τρούμπα της Σιγκαπούρης! Ένας φαντάρος χάνει την παρθενιά του με τη βοήθεια ενός φίλου του, μια ανήλικη βλέπει από πρώτο χέρι τι δουλειά κάνει η μητέρα της και κάνει και τις πρώτες δικές της απόπειρες και μια πόρνη πληρώνει καλά λεφτά σε έναν περιφερόμενο τραγουδιστή για ένα τραγούδι που δεν θα το πει ποτέ… Το ωραίο με όλους αυτούς τους νεαρούς κατά βάση σκηνοθέτες από την Άπω Ανατολή είναι ότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά να χρησιμοποιούν τα εκφραστικά τους μέσα. Όμορφη σκηνοθεσία, αργοί ρυθμοί, αυτό, όμως, που σε κερδίζει στην ταινία είναι ότι βγάζει μια απρόσμενη τρυφερότητα περιγράφοντας γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σε οίκους ανοχής. Στο δε press book της ταινίας (που δίνεται στους δημοσιογράφους για να βοηθηθούν στο έργο τους) υπήρχε ως δωράκι και ένα… προφυλακτικό!
Τελευταία ταινία της ημέρας: «Secret sunshine» του Λι Τσανγκ-Ντονγκ (διαγωνιστικό τμήμα).
Η δεύτερη ταινία της ημέρας είχε προέλευση την… Σιγκαπούρη. Τίτλος της: «Kuaile gongchang» (Pleasure factory) και σκηνοθέτης της ο Εκατσάι Ουεκρονγκθαμ (Ένα κάποιο βλέμμα). Ο σκηνοθέτης του «Beautiful boxer» επανέρχεται με μια ταινία που διαπρ
αγματεύεται τρεις ιστορίες, όλες εμπνευσμένες από πραγματικά γεγονότα, όλες με χώρο διεξαγωγής τους την Γκεϊλάνγκ, την… Τρούμπα της Σιγκαπούρης! Ένας φαντάρος χάνει την παρθενιά του με τη βοήθεια ενός φίλου του, μια ανήλικη βλέπει από πρώτο χέρι τι δουλειά κάνει η μητέρα της και κάνει και τις πρώτες δικές της απόπειρες και μια πόρνη πληρώνει καλά λεφτά σε έναν περιφερόμενο τραγουδιστή για ένα τραγούδι που δεν θα το πει ποτέ… Το ωραίο με όλους αυτούς τους νεαρούς κατά βάση σκηνοθέτες από την Άπω Ανατολή είναι ότι γνωρίζουν πάρα πολύ καλά να χρησιμοποιούν τα εκφραστικά τους μέσα. Όμορφη σκηνοθεσία, αργοί ρυθμοί, αυτό, όμως, που σε κερδίζει στην ταινία είναι ότι βγάζει μια απρόσμενη τρυφερότητα περιγράφοντας γεγονότα που λαμβάνουν χώρα σε οίκους ανοχής. Στο δε press book της ταινίας (που δίνεται στους δημοσιογράφους για να βοηθηθούν στο έργο τους) υπήρχε ως δωράκι και ένα… προφυλακτικό!Τελευταία ταινία της ημέρας: «Secret sunshine» του Λι Τσανγκ-Ντονγκ (διαγωνιστικό τμήμα).
Μια νεαρή χήρα, δασκάλα του πιάνου, εγκαταλείπει τη Σεούλ και πηγαίνει στη γενέτειρα του νεκρού συζύγου της, την πόλη Μίργιάνγκ (που σημαίνει… secret sunshine) μαζί με τον ανήλικο γιο της. Πιστεύει πως η ζωή της θα αλλάξει προς το καλύτερο. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: ο γιος της απαγάγεται για λύτρα τα οποία, αφού τα δώσει, δεν κατορθώνουν να σώσουν τη ζωή του μικρού που βρίσκεται δολοφονημένος! Η μητέρα του, στα όρια του σοκ, βρίσκει ξανά την αισιοδοξία της, γινόμενη… αναγεννημένη χριστιανή! 
Όμως, ενώ φαίνεται πως έχει ξεπεράσει τις απανωτές τραγωδίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, η συνάντησή της με τον φυλακισμένο δολοφόνο του παιδιού της θα την κάνει να αμφισβητήσει εκ νέου την ύπαρξη του Θεού… Μυστήριο τραίνο τούτη η ταινία – μυστήριο, όμως, με την καλή έννοια. Ξεκινάει αλλιώς, συνεχίζει αλλιώς και ολοκληρώνεται αλλιώς! Αν μη τι άλλο, ο σκηνοθέτης του «Oasis» ξέρει να δημιουργεί σασπένς, αφήνοντας τον θεατή σε αγωνία να δει τι θα γίνει παρακάτω. Δεν μπορείς να προβλέψεις την απόπειρα αυτοκτονίας της γυναίκας – πιστεύεις πως θα εκδικηθεί σκοτώνοντας την κόρη του δολοφόνου του παιδιού της κι όμως όλα συνεχίζουν απρόβλεπτα και με κομμένη την ανάσα. Βέβαια, τα 142 λεπτά της ταινίας είναι κομματάκι πολλά και το φινάλε είναι ταυτόχρονα αισιόδοξο και απαισιόδοξο μαζί, δεν είναι όμως ικανοποιητικό, τουλάχιστον για μια ταινία που στάνταρ είναι καλή, δημιούργησε, όμως, και μεγαλύτερες προσδοκίες από όσες τελικά κατόρθωσε να προσφέρει…
Όμως, ενώ φαίνεται πως έχει ξεπεράσει τις απανωτές τραγωδίες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, η συνάντησή της με τον φυλακισμένο δολοφόνο του παιδιού της θα την κάνει να αμφισβητήσει εκ νέου την ύπαρξη του Θεού… Μυστήριο τραίνο τούτη η ταινία – μυστήριο, όμως, με την καλή έννοια. Ξεκινάει αλλιώς, συνεχίζει αλλιώς και ολοκληρώνεται αλλιώς! Αν μη τι άλλο, ο σκηνοθέτης του «Oasis» ξέρει να δημιουργεί σασπένς, αφήνοντας τον θεατή σε αγωνία να δει τι θα γίνει παρακάτω. Δεν μπορείς να προβλέψεις την απόπειρα αυτοκτονίας της γυναίκας – πιστεύεις πως θα εκδικηθεί σκοτώνοντας την κόρη του δολοφόνου του παιδιού της κι όμως όλα συνεχίζουν απρόβλεπτα και με κομμένη την ανάσα. Βέβαια, τα 142 λεπτά της ταινίας είναι κομματάκι πολλά και το φινάλε είναι ταυτόχρονα αισιόδοξο και απαισιόδοξο μαζί, δεν είναι όμως ικανοποιητικό, τουλάχιστον για μια ταινία που στάνταρ είναι καλή, δημιούργησε, όμως, και μεγαλύτερες προσδοκίες από όσες τελικά κατόρθωσε να προσφέρει…Η Πέμπτη είναι η ημέρα που θα γίνει η… απόβαση του Χόλιγουντ στις Κάνες: προβάλλεται το «Ocean’s thirteen» γαρ σε παγκόσμια πρεμιέρα. Περισσότερα για αυτό, όμως, στην επόμενη ανταπόκρισή μας!
Φόρτσα Μίλαν!
Θόδωρος Γιαχουστίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου