Seven Film Gallery

ΕΥΡΙΔΙΚΗ ΒΑ2037 (1975)

>Ναι;

>Καλημέρα, καλώ από το ΒΑ2037, περιμένω τη μεταφορά μου. Είναι πέντε μέρες τώρα που…

>Περιμένετε μια στιγμή.

>Ναι;

>Θα ΄θελα να ρωτήσω για τη μεταφορά μου.

>Από πού παίρνετε;

>ΒΑ2037

>Και τι θέλετε;

>Απαιτώ να μάθω… Ακούστε, είναι πέντε μέρες που λέτε ότι θα έρθετε μα κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί. Απαιτώ να μάθω γιατί προσπαθείτε να με κοροϊδέψετε.

>Δεν σας κοροϊδεύει κανείς, υπάρχουν μόνο τέσσερα φορτηγά και δεν προλαβαίνουμε.

>ΒΑ2037

>Ναι;

>ΒΑ2037

>Ναι;

>ΒΑ2037 . Αυτός δεν είναι ο αριθμός σας;

>Ναι.

>Θα στείλουμε φορτηγό σήμερα.

>Περίπου τι ώρα.

>Προηγούνται τέσσερις μετακομίσεις. Πάντως θα έρθει πριν από το μεσημέρι.

>Κατάλαβα…

ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΝΕ ΑΚΟΜΑ (1979)

>Γιατί πως να το κάνουμε καλέ μου,
Βέρα είναι το όνομα μιας εποχής

>Βρες τα πρώτα εσύ με τον εαυτό σου κι άσε με εμένα.

>Έννοια σου και τα ‘χω βρει. Μια πεθαμένη Βέρα είναι πάντα και μια καλή Βέρα. Έτσι δεν είναι;

ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ (1983)

>Κοίτα, άμα θέλεις να κοιμηθούμε μαζί …Εντάξει.

>Ξέρεις κάτι;

>Τι;

>Δε μ’ αρέσει έτσι.

>Και πως το περίμενες δηλαδή;

>Δε ξέρω, δε ξέρω. Κάπως αλλιώς αλλά όχι έτσι. Πάω μια βόλτα στο δρόμο.

Γυρίζει πίσω, την κοιτάει.

>Τουλάχιστον αν όλα αυτά δεν γίνονται από φόβο ή από ανία ή από συναδελφική διάθεση…

Κοιτάζει τα παπούτσια του.

>Μ’ αγαπάς λίγο;

>Όχι μεγάλα λόγια, δεν είπαμε;

>Μάλιστα. Δηλαδή μ’ εσένα πως γίνεται; Κατεβάζουμε το φερμουάρ, ξεκουμπώνουμε το παντελόνι, μπαπ. Τελειώσαμε;

>Δε με παίρνει για περισσότερα.

>Μάλιστα. Άκου τώρα το μάθημα της ανατομίας.

Ξύνει το κεφάλι του

>Αυτός εδώ είναι ο εγκέφαλος. Ο εγκέφαλος που διψάει γι’ αλήθεια και ποτέ δεν του δίνουν αρκετή και ποτέ δε χορταίνει.

Τη χαϊδεύει χαμηλά.

>Κι αυτή εδώ είναι η κοιλιά που διψάει για τροφή.

Την ακουμπάει πιο χαμηλά

>Κι αυτό εδώ κάτω είναι το φύλο που διψάει για έρωτα
γιατί νιώθει μοναξιά πότε πότε. Εγώ στη ζωή μου τα ‘θρεψα και τα τρία. Τα χόρτασα όσο μπορούσα κι όσο ήθελα. Εσύ μπορεί τη κοιλιά σου λίγο, με φασκόμηλο πάντα βέβαια, αλλά από αλήθεια, από έρωτα; Τίποτα, τίποτα, τίποτα.

Κάνει να φύγει

>Μόνο φουσκωμένα λόγια και καμώματα και πόζες…

Μονολογεί…

>Της αφήνει το χέρι.

Γυρίζει και την κοιτάζει

>Το μάθημα τελείωσε. Μπορείς να πηγαίνεις.

(μια παραλλαγη της κλασσικης σκηνης απο το Καλοκαίρι και Καταχνιά του Τεννεση Ουίλιαμς)

ΠΡΩΙΝΗ ΠΕΡΙΠΟΛΟΣ (1987)

Πετρέλαιο και νερό είναι το ίδιο με τον άνεμο για σένα.
Τώρα κοιμάσαι το Μεγάλο Ύπνο
διχως να νοιάζεσαι για όλη τούτη τη βρωμιά.

Ο Μεγάλος Ύπνος
Ραίημοντ Τσάντλερ

SINGAPORE SLING (1990)

Ήξερα ότι θα πέθαινε και δεν της είπα ψέματα. Άλλωστε ήταν αρκετά έξυπνη για να το καταλάβει. Μόνο που δεν ήταν η Λάουρα αν κι αυτό τώρα πια δεν έχει καμία σημασία. Τελικά δεν ήταν μια υπόθεση ρουτίνας όπως πίστευα τότε. Τελικά ο διευθυντής με τα πόδια στο γραφείο και οι συνάδελφοι γέλαγαν γιατί έβλεπαν μακριά. Όχι όμως τόσο μακριά όσο εκεί που πρόκειται να πάω εγώ τώρα.

Γλιστράς μέσα σου κι είναι σαν να πέφτεις με αλεξίπτωτο. Μετά κρατάς την αναπνοή σου και πηγαίνεις χωρίς να αντιστέκεσαι και θυμάσαι όλους αυτούς που έκαναν το ίδιο πριν από σένα. Ένα μάτσο κορόιδα και χαμένους χωρίς μέλλον, δουλειά και ηλικία που κυνηγάνε ακόμα ένα όνειρο με γυναικείο όνειρο με γυναικείο όνομα.

Θα ‘χω λοιπόν καλή παρέα απόψε…

ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ (1999)

Τώρα υποθέτω ότι πρέπει να σου δώσω κάποιες εξηγήσεις αλλά αυτό είναι κάτι που δεν μας αξίζει. Θέλω να πω ότι όταν εγώ άρχιζα κάτι εσύ πάντα ήξερες πως να το τελειώσεις. Καμιά φορά έκανα κι εγώ το ίδιο για σένα. Γι’ αυτό δεν μας άξιζει. Ζούσαμε πάνω σε μια υγρή άμμο κι αν αυτή η ιστορία είναι εφιαλτική δεν παύει να είναι δική μας. Θέλω να πω… Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Δεν το ‘χα σε τίποτα να σε σκοτώσω. Όταν αγαπάς κάποιον το κάνεις πιο εύκολα. Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού μας. Τώρα που το σκέφτομαι πρέπει κάπου να μας πετάξουνε μαζί…

Ναι! Να μας θάψουνε κάπου…

Α! Δε γίνεται, δε γίνεται…

Έχω πράγματα να κάνω. Έπειτα περιμένω κι εσένα. Από παλιά είχαμε συμφωνήσει ότι ο κόσμος μας είναι ένας κόσμος ερειπωμένος και γεμάτος παγίδες κι αυτό το κάναμε παιχνίδι.

ΠΟΝΑΩ, ΧΤΥΠΑΩ, ΦΟΒΑΜΑΙ...

Ο ΧΑΜΕΝΟΣ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΟΛΑ (2002)

>Πρέπει να πας κι εσύ μαζί τους;

>Δεν πρέπει, Θέλω να πάω μαζί τους.

>Τι σχέση έχεις εσύ μ’ όλα αυτά;

>Νομίζω ότι έχω.

>Αν είναι μπορώ να πάω εγώ μόνη μου.

>Πρέπει να ‘μαστε μαζί. Εγώ θα πάω και θα ‘θελα να ‘μαστε μαζί.

>Αρχίζεις να μιλάς σαν κι αυτόν, το ξέρεις;

>Μα δεν καταλαβαίνεις; Φεύγουμε.

>Και που πάμε;

>Τι σημασία έχει; Όχι εδώ πάντως.

>Σημασία έχει ότι φεύγουμε. Έτσι;

>Σημασία έχει όχι πια εδώ.

>Και πρέπει να γίνει μ’ αυτό το τρόπο.

>Αυτό το τρόπο έχουμε τώρα.

>Καπνίζεις πολύ, το ξέρεις;

>Κι οι δυο καπνίζουμε πολύ…

THE ZERO YEARS (2005)

Xριστινα
Δε με πιστεύεις... Tα ‘χω γραμμένα όλα στο μπλοκάκι μου. Aν δεν ήμουνα εγώ οι άλλες εδώ μέσα θα ήτανε χαμένες κι αυτές οι ανώμαλες με κοροϊδεύουν…

Bικυ
Δεν σε κοροϊδεύει κανείς... αλλά σήμερα δεν έχει παιδάκια..

Xριστινα
Δεν έχει παιδάκια;

Bικυ
Oχι, τα ξέρω εγώ αυτά… Είναι κάτι ξανθά παιδάκια με άσπρα παλτουδάκια..

Xριστινα
με μαύρα παλτουδάκια…

Bικυ
Mε μαύρα παλτουδάκια, το καλοκαίρι φοράνε άσπρα παλτουδάκια, το χειμώνα μαύρα παλτουδάκια Kι έχουνε και ξανθά μαλλάκια… Tι κάνεις εκεί;

Xριστινα
Kατουριέμαι...