Civic Life, σκθ. Christine Molloy, Joe Lawlor (ενότητα Someone to Watch)
Σαν προοίμιο στη μεγάλου μήκους ταινία τους «Helen» (που σχολιάστηκε χτες), 9 μικρού μήκους φιλμάκια του διδύμου από την Ιρλανδία, που ακολουθούν την ίδια λογική με την μεγάλου μήκους ταινία τους. Αργόσυρτα μονοπλάνα, αποστασιοποίηση, κεντράρισμα στα πρόσωπα και στις καθημερινές τους ιστορίες που άλλοτε είναι απόλυτα αληθινές κι άλλοτε έχουν ένα άγγιγμα υπερ-ρεαλισμού. Διλήμματα, καθημερινές ιστορίες με μικρές και μεγάλες αναποδιές, η ανθρώπινη επαφή και η απουσία της, στο κέντρο των εννέα ιστοριών που διαδραματίζονται σε μικρές κωμοπόλεις της Βρετανίας. Ξεχώρισαν τα «Who killed Brown Owl» (το πρώτο τους φιλμ), καθώς και τα «Revolution» και «Leisure Centre».
Ashes of time – Redux, σκθ. Wong Kar Wai (Ειδική Προβολή)
Η επιμονή της μνήμης. Αυτή τη φορά, σε μια Κίνα την χαμένη στις στάχτες του χρόνου, σε μια έρημο στην οποία κατοικούν οι μοναχικοί που η ζωή τους είναι το άλογο και το ξίφος τους. Και οι αναμνήσεις. Ένα γουέστερν εξ ανατολής, που το μαγικό άγγιγμα και βλέμμα του Καρ Γουάι μεταμορφώνει σε ένα λυρικό ποίημα για τη χαμένη αγάπη. Της αξίζουν περισσότερα λόγια -για την ώρα αρκεστείτε σε αυτό: Επιβάλλεται η θέασή της στη μεγάλη οθόνη.
Kisses, σκθ. Lance Daly (ενότητα Ημέρες Ανεξαρτησίας)
Ένας κόσμος ασπρόμαυρος, σκληρός. Κυριαρχεί η βία, η ένταση, η καταπίεση. Μια πνιγηρή, άρρωστη ατμόσφαιρα που μετατρέπει το σπίτι-καταφύγιο σε σπίτι-φυλακή. Ο Ντίλαν και η Κάιλι αποφασίζουν, πάνω σ’ ένα καβγά με τις οικογένειές τους να το σκάσουν. Και τρέχουν χωρίς προορισμό στους πολύβουους, δύσκολους, απρόσωπους όσο και φιλόξενους δρόμους του σημερινού Δουβλίνου, και η ζωή τους παίρνει ξαφνικά χρώμα. Όχι όμως χρώματα λαμπερά και ιλουστρέ –γιατί η ζωή στη μεγάλη πόλη για δυο παιδιά-φυγάδες δε θα μπορούσε να είναι εύκολη. Είναι σκληρή, γεμάτη δυσάρεστες εκπλήξεις, κακούς ανθρώπους και παγίδες. Όμως έχουν ο ένας τον άλλον, τα πρώτα φιλιά της αισιοδοξίας, τα τραγούδια τους και έναν σωσία του Μπομπ Ντίλαν να αποδεικνύει ότι ο μάγος των Χριστουγέννων δε χρειάζεται να είναι ο Άγιος Βασίλης για να δώσει ελπίδα. Τόσο αληθινό, τόσο βαθύτατα σκληρό και πικρό, το φιλμ του Λανς Ντέιλι είναι ταυτόχρονα και γλυκό μέχρι το κόκκαλο, και καταφέρνει να αγγίξει και να πιέσει σε κάθε σημείο της καρδιάς μας. Ένα βαρύ δράμα ανακατεμένο με παιδική αθωότητα και αισιοδοξία, ένα μικρό διαμαντάκι, το «Once» της φετινής σεζόν (τυχαία και τα δύο στους δρόμους του Δουβλίνου;). Μακάρι να βρει διανομή.
Rachel Getting Married, σκθ. Jonathan Demme (Ειδική Προβολή)
Ο εθισμός της μεσαίας κόρης Κιμ, τα φαντάσματα του παρελθόντος και τα ανομολόγηγτα μυστικά μιας οικογένειας. Με αφορμή το γάμο της αδερφής της, Ρέιτσελ, η Κιμ βγαίνει από το κέντρο αποτοξίνωσης και ξαναβρίσκεται στην οικογενειάκή εστία. Η επιστροφή της βέβαια δε θα είναι χωρίς εντάσεις. Ο Ντέμι ακολουθεί με την κάμερα του τους κεντρικούς χαρακτήρες μέσα στις πολύβουες προετοιμασίες ενός γάμου-πανηγύρι, ξύνοντας διακριτικά την επιφάνεια και δείχνοντας τις αδυναμίες, τα μυστικά, τις δεύτερες σκέψεις, τις επιθυμίες και τα ελαττώματα που κρύβει ο καθένας. Ενδιαφέρον και συγκινητικό, κρατώντας με όμορφο τρόπο τις ισορροπίες για να αποφύγει το υπερβολικό δράμα και έχοντας στη διάθεσή του μια εκφραστικότατη Αν Χαθαγουέι, το φιλμ του Ντέμι, παρά τη μεγάλη του διάρκεια, κρατά το θεατή και τον βάζει μέσα στην καρδιά αυτής της εκρηκτικής οικογένειας.
Μ.Ρ.
Sugar - Anna Boden & Ryan Fleck (ενότητα Νέοι Αμερικανοί)
Το δημιουργικό δίδυμο πίσω από το Half Nelson επιστρέφει χωρίς όμως να πετυχαίνει κάποιο ανάλογο αποτέλεσμα. Το Sugar περιγράφει τις προσπάθειες ενός παίκτη του μπέιζμπολ από τον Άγιο Δομήνικο, τη μεταγραφή του σε ομάδα του αμερικανικού πρωταθλήματος και τα προβλήματα που συναντά στη προσαρμογή του σε μια άλλη χώρα. Το φιλμ ενώ θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρον, αν εστίαζε για παράδειγμα στο πρόβλημα των αθλητών που έρχονται μαζικά απο ακαδημίες που βρίσκονται σε άλλα κράτη και τον ενδεχόμενο αναμεταξύ τους ανταγωνισμό, χρησιμοποιεί στην εξέλιξη τού πολλά από τα κλισέ που έχουν οι ταινίες που ασχολούνται με σπορ. Δίνει μεγάλο βάρος στην κλασική πρώτη απόρριψη του ήρωα και πως αυτή τον επηρεάζει ψυχολογικά, ενώ προς το τέλος ξεφεύγει κάπως από το αθλητικό θέμα της παρουσιάζοντας στην ουσία ένα νέο παιδί που ψάχνει τη γη της επαγγελίας.
Τ.Μ.
Σαν προοίμιο στη μεγάλου μήκους ταινία τους «Helen» (που σχολιάστηκε χτες), 9 μικρού μήκους φιλμάκια του διδύμου από την Ιρλανδία, που ακολουθούν την ίδια λογική με την μεγάλου μήκους ταινία τους. Αργόσυρτα μονοπλάνα, αποστασιοποίηση, κεντράρισμα στα πρόσωπα και στις καθημερινές τους ιστορίες που άλλοτε είναι απόλυτα αληθινές κι άλλοτε έχουν ένα άγγιγμα υπερ-ρεαλισμού. Διλήμματα, καθημερινές ιστορίες με μικρές και μεγάλες αναποδιές, η ανθρώπινη επαφή και η απουσία της, στο κέντρο των εννέα ιστοριών που διαδραματίζονται σε μικρές κωμοπόλεις της Βρετανίας. Ξεχώρισαν τα «Who killed Brown Owl» (το πρώτο τους φιλμ), καθώς και τα «Revolution» και «Leisure Centre».
Ashes of time – Redux, σκθ. Wong Kar Wai (Ειδική Προβολή)
Η επιμονή της μνήμης. Αυτή τη φορά, σε μια Κίνα την χαμένη στις στάχτες του χρόνου, σε μια έρημο στην οποία κατοικούν οι μοναχικοί που η ζωή τους είναι το άλογο και το ξίφος τους. Και οι αναμνήσεις. Ένα γουέστερν εξ ανατολής, που το μαγικό άγγιγμα και βλέμμα του Καρ Γουάι μεταμορφώνει σε ένα λυρικό ποίημα για τη χαμένη αγάπη. Της αξίζουν περισσότερα λόγια -για την ώρα αρκεστείτε σε αυτό: Επιβάλλεται η θέασή της στη μεγάλη οθόνη.
Kisses, σκθ. Lance Daly (ενότητα Ημέρες Ανεξαρτησίας)
Ένας κόσμος ασπρόμαυρος, σκληρός. Κυριαρχεί η βία, η ένταση, η καταπίεση. Μια πνιγηρή, άρρωστη ατμόσφαιρα που μετατρέπει το σπίτι-καταφύγιο σε σπίτι-φυλακή. Ο Ντίλαν και η Κάιλι αποφασίζουν, πάνω σ’ ένα καβγά με τις οικογένειές τους να το σκάσουν. Και τρέχουν χωρίς προορισμό στους πολύβουους, δύσκολους, απρόσωπους όσο και φιλόξενους δρόμους του σημερινού Δουβλίνου, και η ζωή τους παίρνει ξαφνικά χρώμα. Όχι όμως χρώματα λαμπερά και ιλουστρέ –γιατί η ζωή στη μεγάλη πόλη για δυο παιδιά-φυγάδες δε θα μπορούσε να είναι εύκολη. Είναι σκληρή, γεμάτη δυσάρεστες εκπλήξεις, κακούς ανθρώπους και παγίδες. Όμως έχουν ο ένας τον άλλον, τα πρώτα φιλιά της αισιοδοξίας, τα τραγούδια τους και έναν σωσία του Μπομπ Ντίλαν να αποδεικνύει ότι ο μάγος των Χριστουγέννων δε χρειάζεται να είναι ο Άγιος Βασίλης για να δώσει ελπίδα. Τόσο αληθινό, τόσο βαθύτατα σκληρό και πικρό, το φιλμ του Λανς Ντέιλι είναι ταυτόχρονα και γλυκό μέχρι το κόκκαλο, και καταφέρνει να αγγίξει και να πιέσει σε κάθε σημείο της καρδιάς μας. Ένα βαρύ δράμα ανακατεμένο με παιδική αθωότητα και αισιοδοξία, ένα μικρό διαμαντάκι, το «Once» της φετινής σεζόν (τυχαία και τα δύο στους δρόμους του Δουβλίνου;). Μακάρι να βρει διανομή.
Rachel Getting Married, σκθ. Jonathan Demme (Ειδική Προβολή)
Ο εθισμός της μεσαίας κόρης Κιμ, τα φαντάσματα του παρελθόντος και τα ανομολόγηγτα μυστικά μιας οικογένειας. Με αφορμή το γάμο της αδερφής της, Ρέιτσελ, η Κιμ βγαίνει από το κέντρο αποτοξίνωσης και ξαναβρίσκεται στην οικογενειάκή εστία. Η επιστροφή της βέβαια δε θα είναι χωρίς εντάσεις. Ο Ντέμι ακολουθεί με την κάμερα του τους κεντρικούς χαρακτήρες μέσα στις πολύβουες προετοιμασίες ενός γάμου-πανηγύρι, ξύνοντας διακριτικά την επιφάνεια και δείχνοντας τις αδυναμίες, τα μυστικά, τις δεύτερες σκέψεις, τις επιθυμίες και τα ελαττώματα που κρύβει ο καθένας. Ενδιαφέρον και συγκινητικό, κρατώντας με όμορφο τρόπο τις ισορροπίες για να αποφύγει το υπερβολικό δράμα και έχοντας στη διάθεσή του μια εκφραστικότατη Αν Χαθαγουέι, το φιλμ του Ντέμι, παρά τη μεγάλη του διάρκεια, κρατά το θεατή και τον βάζει μέσα στην καρδιά αυτής της εκρηκτικής οικογένειας.
Μ.Ρ.
Sugar - Anna Boden & Ryan Fleck (ενότητα Νέοι Αμερικανοί)
Το δημιουργικό δίδυμο πίσω από το Half Nelson επιστρέφει χωρίς όμως να πετυχαίνει κάποιο ανάλογο αποτέλεσμα. Το Sugar περιγράφει τις προσπάθειες ενός παίκτη του μπέιζμπολ από τον Άγιο Δομήνικο, τη μεταγραφή του σε ομάδα του αμερικανικού πρωταθλήματος και τα προβλήματα που συναντά στη προσαρμογή του σε μια άλλη χώρα. Το φιλμ ενώ θα μπορούσε να είναι ενδιαφέρον, αν εστίαζε για παράδειγμα στο πρόβλημα των αθλητών που έρχονται μαζικά απο ακαδημίες που βρίσκονται σε άλλα κράτη και τον ενδεχόμενο αναμεταξύ τους ανταγωνισμό, χρησιμοποιεί στην εξέλιξη τού πολλά από τα κλισέ που έχουν οι ταινίες που ασχολούνται με σπορ. Δίνει μεγάλο βάρος στην κλασική πρώτη απόρριψη του ήρωα και πως αυτή τον επηρεάζει ψυχολογικά, ενώ προς το τέλος ξεφεύγει κάπως από το αθλητικό θέμα της παρουσιάζοντας στην ουσία ένα νέο παιδί που ψάχνει τη γη της επαγγελίας.
Τ.Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου