The Neon Bible, σκθ. Τέρενς Ντέιβις (αφιέρωμα Τέρενς Ντέιβις)
Ίσως η καλύτερη μέχρι τώρα στιγμή του αφιερώματος στον Τέρενς Ντέιβις (κατά τη γνώμη της γράφουσας), το Neon Bible είναι μια βαθύτατα ανθρώπινη, μελαγχολική και νοσταλγική τραγική ιστορία που διαδραματίζεται στον αποπνικτικό και καταπιεστικό αμερικάνικο νότο του ’40. Για ακόμα μια φορά, ο βρετανός καταπιάνεται με μια ιστορία στην οποία ο κεντρικός ήρωας (ή οι ήρωες) βρίσκονται εγκλωβισμένοι από τις συνθήκες, και δέχονται ισχυρότατες εσωτερικές αλλά και εξωτερικές πιέσεις που τους καταρρακώνουν (έστω και αν αυτό δεν είναι πολλές φορές φανερό στους γύρω), μέχρι που τελικά ξεσπούν ή καταρρέουν –ανάλογα με τις αντοχές τους. Αργά πλάνα που αποτυπώνονται στο βλέμμα και στην καρδιά, εξαιρετική αναπαράσταση της εποχής, πάντα με την ιδιαίτερη πινελιά και βλέμμα του Ντέιβις που μοιάζει να ζωγραφίζει τα κάδρα του σε καμβά, σκιαγραφούν ιδανικά την μελαγχολία και την απόγνωση των χαρακτήρων και του τόπου, με μουσική υπόκρουση μελωδίες της εποχής.
Μια σκούπα γίνεται χρυσόψαρο, σκθ. Κιμ Nτονγκ-τζου (Διεθνές Διαγωνιστικό)
Ενδιαφέρουσα η κεντρική ιδέα, σε μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η θλιβερή κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε φτωχικές συνοικίες της Νότιας Κορέας. Δανεικά, δουλειές του ποδαριού, χρωστούμενα, δωμάτια – κελιά και άνθρωποι στα πρόθυρα της απόγνωσης που οδηγούνται σε λύσεις απελπισίας. Άνθρωποι σε σχέση εξάρτησης λόγω ανάγκης, άτομα που χάνουν την αξιοπρέπειά τους και την ανθρωπιά τους. Η κινηματογράφηση όμως είναι πολύ φτωχή και η εξέλιξη της ιστορίας με πολλά κενά, ώστε τελικά το αποτέλεσμα να μην ξεφεύγει από τη μετριότητα.
Ο μαμάκιας, σκθ. Αζέιζελ Tζέικομπς (Ενότητα: Κάποιος να τους προσέχει)
Ένας άνδρας που έχει αναλάβει περισσότερες υποχρεώσεις από όσες ήταν έτοιμος να διαχειριστεί: Καλομαθημένος και ανώριμος, ο Μάικι βρίσκεται παντρεμένος και πατέρας ενός νεογέννητου παιδιού. Ένα ταξίδι για δουλειές, στη διάρκεια του οποίου μένει στο πατρικό του σπίτι με τους γονείς του, θα μετατραπεί σε ένα ταξίδι – απόδραση. Κλεισμένος στο παιδικό του δωμάτιο και ανασυνθέτοντας τα παιδικά του χρόνια, κάθεται για μέρες απολύτως άπρακτος, μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις του, αρνούμενος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που τον περιμένει πίσω στο σπίτι του. Σαν να έχει παραλύσει υπό το βάρος της ευθύνης, κλείνεται όλο και πιο πολύ στο σπίτι και στον εαυτό του, αγγίζοντας σχεδόν τα όρια της κατάθλιψης. Η πόρτα της εξόδου από το σπίτι μετατρέπεται σε έξοδο κινδύνου και το πρώτο βήμα για να κατέβει το πρώτο σκαλί γίνεται θέμα ζωής και θανάτου. Μια μικρή παύση στους γρήγορους ρυθμούς ζωής, με τη φροντίδα της πανταχού παρούσας Μαμάς, ή μήπως κάτι περισσότερο; Μόνο όταν οι γονείς που όλα τα επιτρέπουν και όλα τα δικαιολογούν τον θέσουν προ των ευθυνών του, θα αποφασίσει ο Μάικι να ενηλικιωθεί. Και να αφήσει τα παιδικά παιχνίδια για το μικρό του γιο..
Μαριάννα Ράντου
Teza - Haile Gerima (Ημέρες Ανεξαρτησίας)
H προσπάθεια του Haile Gerima να περιγράψει μέσα από την Οδύσσεια του πρωταγωνιστή τη ρημαγμένη ιστορία της Αιθιοπίας επιβραβεύτηκε από το φεστιβάλ Βενετίας με 3 βραβεία. Το στιβαρό σενάριο του Τeza δεν είναι όμως αρκετό να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή για τα 140 λέπτα που διαρκεί.
Ο Anberber είναι φοιτητής ιατρικής στην αφιλόξενη Γερμανία της δεκαετίας του ’70. Τα όνειρα του να καταπολεμήσει τις ασθένειες που μαστίζουν την χώρα του γκρεμίζονται από κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες που τον αναγκάζουν να επιστρέψει στην Αιθιοπία. Η άρνηση του να πάρει θέση στον εμφύλιο που μαίνεται στη χώρα για 14 χρόνια, τον βρίσκει κυνηγημένο από τους συμπατριώτες του και τον αναγκάζουν να καταφύγει στη Γερμανία, όπου πέφτει θύμα ρατσιστικής επίθεσης. Τραυματισμένος σωματικά και ψυχικά ψάχνει καταφύγιο στο χωριό που μεγάλωσε αλλά και εκεί συναντά εχθρικό κλίμα.
The Good, the Bad, the Weird - Kim Jee-woon (Ειδική προβολή)
Μετά από 6 ημέρες μέτριων ως επί το πλέιστον ταινιών, το φιλμ του Kim Jee-Woon αποτελεί την πρώτη γνήσια απόλαυση του φεστιβάλ από έναν βιρτουόζο της μεγάλης οθόνης που σε κάθε ταινία του γίνεται και καλύτερος. Χωρίς να προσπαθεί για κάτι διαφορετικό μας χαρίζει 130 καταιγιστικά λεπτά γεμάτα δεξιοτεχνικά πλάνα, παρουσιάζοντας 3 χαρακτήρες που θα κάνουν τα πάντα για έναν χάρτη που αποκαλύπτει έναν κρυμμένο θησαυρό. Το φιλμ απογειώνεται σε 2 στιγμές - στην εκκίνηση με τη σεκάνς στο τρένο και αργότερα στο κυνηγητό στην έρημο - και παρά τη κοιλιά που κάνει σε διάφορα σημεία αφήνει την αίσθηση της πληρότητας. Ο σκηνοθέτης μετά το τέλος της ταινίας δήλωσε ότι τον ενδιαφέρει να ασχολείται με διάφορα κινηματογραφικά είδη - θυμηθείτε το A Tale of 2 sisters και το Bittersweet Life - κάτι που μάλλον θα κάνει και στις επόμενες δουλειές του
Τάσος Μελεμενίδης
Ίσως η καλύτερη μέχρι τώρα στιγμή του αφιερώματος στον Τέρενς Ντέιβις (κατά τη γνώμη της γράφουσας), το Neon Bible είναι μια βαθύτατα ανθρώπινη, μελαγχολική και νοσταλγική τραγική ιστορία που διαδραματίζεται στον αποπνικτικό και καταπιεστικό αμερικάνικο νότο του ’40. Για ακόμα μια φορά, ο βρετανός καταπιάνεται με μια ιστορία στην οποία ο κεντρικός ήρωας (ή οι ήρωες) βρίσκονται εγκλωβισμένοι από τις συνθήκες, και δέχονται ισχυρότατες εσωτερικές αλλά και εξωτερικές πιέσεις που τους καταρρακώνουν (έστω και αν αυτό δεν είναι πολλές φορές φανερό στους γύρω), μέχρι που τελικά ξεσπούν ή καταρρέουν –ανάλογα με τις αντοχές τους. Αργά πλάνα που αποτυπώνονται στο βλέμμα και στην καρδιά, εξαιρετική αναπαράσταση της εποχής, πάντα με την ιδιαίτερη πινελιά και βλέμμα του Ντέιβις που μοιάζει να ζωγραφίζει τα κάδρα του σε καμβά, σκιαγραφούν ιδανικά την μελαγχολία και την απόγνωση των χαρακτήρων και του τόπου, με μουσική υπόκρουση μελωδίες της εποχής.
Μια σκούπα γίνεται χρυσόψαρο, σκθ. Κιμ Nτονγκ-τζου (Διεθνές Διαγωνιστικό)
Ενδιαφέρουσα η κεντρική ιδέα, σε μια προσπάθεια να αποτυπωθεί η θλιβερή κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε φτωχικές συνοικίες της Νότιας Κορέας. Δανεικά, δουλειές του ποδαριού, χρωστούμενα, δωμάτια – κελιά και άνθρωποι στα πρόθυρα της απόγνωσης που οδηγούνται σε λύσεις απελπισίας. Άνθρωποι σε σχέση εξάρτησης λόγω ανάγκης, άτομα που χάνουν την αξιοπρέπειά τους και την ανθρωπιά τους. Η κινηματογράφηση όμως είναι πολύ φτωχή και η εξέλιξη της ιστορίας με πολλά κενά, ώστε τελικά το αποτέλεσμα να μην ξεφεύγει από τη μετριότητα.
Ο μαμάκιας, σκθ. Αζέιζελ Tζέικομπς (Ενότητα: Κάποιος να τους προσέχει)
Ένας άνδρας που έχει αναλάβει περισσότερες υποχρεώσεις από όσες ήταν έτοιμος να διαχειριστεί: Καλομαθημένος και ανώριμος, ο Μάικι βρίσκεται παντρεμένος και πατέρας ενός νεογέννητου παιδιού. Ένα ταξίδι για δουλειές, στη διάρκεια του οποίου μένει στο πατρικό του σπίτι με τους γονείς του, θα μετατραπεί σε ένα ταξίδι – απόδραση. Κλεισμένος στο παιδικό του δωμάτιο και ανασυνθέτοντας τα παιδικά του χρόνια, κάθεται για μέρες απολύτως άπρακτος, μεταθέτοντας τις υποχρεώσεις του, αρνούμενος να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα που τον περιμένει πίσω στο σπίτι του. Σαν να έχει παραλύσει υπό το βάρος της ευθύνης, κλείνεται όλο και πιο πολύ στο σπίτι και στον εαυτό του, αγγίζοντας σχεδόν τα όρια της κατάθλιψης. Η πόρτα της εξόδου από το σπίτι μετατρέπεται σε έξοδο κινδύνου και το πρώτο βήμα για να κατέβει το πρώτο σκαλί γίνεται θέμα ζωής και θανάτου. Μια μικρή παύση στους γρήγορους ρυθμούς ζωής, με τη φροντίδα της πανταχού παρούσας Μαμάς, ή μήπως κάτι περισσότερο; Μόνο όταν οι γονείς που όλα τα επιτρέπουν και όλα τα δικαιολογούν τον θέσουν προ των ευθυνών του, θα αποφασίσει ο Μάικι να ενηλικιωθεί. Και να αφήσει τα παιδικά παιχνίδια για το μικρό του γιο..
Μαριάννα Ράντου
Teza - Haile Gerima (Ημέρες Ανεξαρτησίας)
H προσπάθεια του Haile Gerima να περιγράψει μέσα από την Οδύσσεια του πρωταγωνιστή τη ρημαγμένη ιστορία της Αιθιοπίας επιβραβεύτηκε από το φεστιβάλ Βενετίας με 3 βραβεία. Το στιβαρό σενάριο του Τeza δεν είναι όμως αρκετό να κεντρίσει το ενδιαφέρον του θεατή για τα 140 λέπτα που διαρκεί.
Ο Anberber είναι φοιτητής ιατρικής στην αφιλόξενη Γερμανία της δεκαετίας του ’70. Τα όνειρα του να καταπολεμήσει τις ασθένειες που μαστίζουν την χώρα του γκρεμίζονται από κοινωνικοπολιτικές συγκυρίες που τον αναγκάζουν να επιστρέψει στην Αιθιοπία. Η άρνηση του να πάρει θέση στον εμφύλιο που μαίνεται στη χώρα για 14 χρόνια, τον βρίσκει κυνηγημένο από τους συμπατριώτες του και τον αναγκάζουν να καταφύγει στη Γερμανία, όπου πέφτει θύμα ρατσιστικής επίθεσης. Τραυματισμένος σωματικά και ψυχικά ψάχνει καταφύγιο στο χωριό που μεγάλωσε αλλά και εκεί συναντά εχθρικό κλίμα.
The Good, the Bad, the Weird - Kim Jee-woon (Ειδική προβολή)
Μετά από 6 ημέρες μέτριων ως επί το πλέιστον ταινιών, το φιλμ του Kim Jee-Woon αποτελεί την πρώτη γνήσια απόλαυση του φεστιβάλ από έναν βιρτουόζο της μεγάλης οθόνης που σε κάθε ταινία του γίνεται και καλύτερος. Χωρίς να προσπαθεί για κάτι διαφορετικό μας χαρίζει 130 καταιγιστικά λεπτά γεμάτα δεξιοτεχνικά πλάνα, παρουσιάζοντας 3 χαρακτήρες που θα κάνουν τα πάντα για έναν χάρτη που αποκαλύπτει έναν κρυμμένο θησαυρό. Το φιλμ απογειώνεται σε 2 στιγμές - στην εκκίνηση με τη σεκάνς στο τρένο και αργότερα στο κυνηγητό στην έρημο - και παρά τη κοιλιά που κάνει σε διάφορα σημεία αφήνει την αίσθηση της πληρότητας. Ο σκηνοθέτης μετά το τέλος της ταινίας δήλωσε ότι τον ενδιαφέρει να ασχολείται με διάφορα κινηματογραφικά είδη - θυμηθείτε το A Tale of 2 sisters και το Bittersweet Life - κάτι που μάλλον θα κάνει και στις επόμενες δουλειές του
Τάσος Μελεμενίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου