Παίζουν: Paul Rudd, Jennifer Aniston, Justin Theroux, Alan Alda
ΗΠΑ, 2012. Διάρκεια: 98΄
Τα οπτικά γκαγκ που προκαλούν το χονδροειδές, αντανακλαστικό, αυτοματικό γέλιο συνδυάζονται με μια πιο εκλεπτυσμένη, οξυδερκή και ανθρώπινη αίσθηση του χιούμορ στην κατά κοινή ομολογία αρκετά αστεία αμερικάνικη κωμωδία που σας προτείνουμε αυτή τη βδομάδα. Κατά μια έννοια το Wanderlust είναι για το είδος της κωμωδίας ό,τι ήταν και το Young Adult που σας παρουσιάσαμε την προηγούμενη βδομάδα για το είδος της ρομαντικής κομεντί. Και τα δυο μπορούν να ειδωθούν σαν σετ: Ευχάριστες ταινίες, με γρήγορο ρυθμό και χρώματα φωτεινά, που εξελίσσονται μπροστά σε ένα δυσοίωνο φόντο οικονομικής κρίσης. Και στις δυο ταινίες η έμφαση παραμένει στα άτομα και τις σχέσεις τους, ενώ η ευρύτερη κοινωνική διάσταση συγκρατείται στο επίπεδο του υπαινιγμού. Κοινώς, λίγο απ’ όλα για να είναι όλοι κι από λίγο ευχαριστημένοι. Έτσι γίνονται οι μπίζνες!
Ο Τζορτζ και η Λίντα είναι ένα ταιριαστό κι αγαπημένο ζευγάρι στα τριαντακάτι, που μόλις έχει αγοράσει ένα μικρό, αλλά πανάκριβο λοφτ στη Νέα Υόρκη, όπου αισιοδοξεί να ζήσει το δικό του American Dream. Αίφνης ο Τζορτζ απολύεται από την εταιρεία που δούλευε, η Λίντα βλέπει την πρότασή της για την παραγωγή ενός ντοκιμαντέρ για τα προβλήματα των πιγκουΐνων να απορρίπτεται, ενώ ταυτόχρονα το ζευγάρι διαπιστώνει ότι η αξία του διαμερίσματός του έχει κατακρημνιστεί λόγω της οικονομικής κρίσης. Τρομοκρατημένοι, αποφασίζουν να καταφύγουν στον Ρικ, τον επαρμένο και μόνιμα σαρκαστικό αδελφό του Τζορτζ, που έχει μια πετυχημένη επιχείρηση ενοικίασης φορητών τουαλετών στην Ατλάντα. Στη διαδρομή όμως σταματούν τυχαία για ξεκούραση σε ένα απόμερο πανδοχείο, το οποίο διαπιστώνουν ότι αποτελεί την έδρα ενός χίπικου κοινοβίου. Οι δυο τους γοητεύονται από την χαλαρή και εναλλακτική προσέγγιση στη ζωή των συγκεκριμένων χίπιδων, και ιδιαίτερα του γενειοφόρου επικεφαλής τους Σεθ, και αποφασίζουν να μείνουν μέχρι νεωτέρας εκεί. Η συμβίωση όχι μόνο θα δώσει την αφορμή για διάφορες αστείες καταστάσεις, αλλά θα δράσει διαβρωτικά και στη σχέση του ζευγαριού, που θα δοκιμαστεί σημαντικά.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο λεπτός και εύστροφος τρόπος με τον οποίο η ταινία σταδιακά μας αποκαλύπτει ότι αυτό που προβάλλεται σαν εναλλακτική διέξοδος φυγής από καταπιεστικές δομές εξουσίας και σαν τρόπος αναζωογόνησης των ανθρώπινων σχέσεων σε μια βάση ισότητας, στην πραγματικότητα δεν αποτελεί παρά έναν ακόμη μηχανισμό επιβολής, που καμουφλάρει με μεγάλη επιτηδειότητα τα κόλπα με τα οποία παρεμβαίνει στις ανθρώπινες σχέσεις και τις διαβρώνει. Στα ατού της ταινίας επίσης η χαριτωμένη αναπαράσταση της σχέσης του ζευγαριού, που συμβάλλει σημαντικά στο ανάλαφρο κλίμα που επικρατεί γενικώς, και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στη χημεία των δυο πρωταγωνιστών Πολ Ραντ και Τζένιφερ Άνιστον, οι οποίοι είναι παλιοί γνώριμοι από τα Φιλαράκια. Οι δυο τους διαθέτουν μεταξύ τους εξαιρετικό «τάιμινγκ», συγχρονίζονται απόλυτα, δεν αφήνουν ούτε δευτερόλεπτο νεκρού χρόνου, και συμβάλλουν, μαζί βεβαίως με το μοντάζ, στη διατήρηση ενός γρήγορου ρυθμού, που οδηγεί τον θεατή σε μια μόνιμη κατάσταση ευθυμίας, η οποία δεν τελειώνει παρά μόνο αφού πέσουν οι τίτλοι του τέλους, ενώ παράλληλα αποσπούν πλήρως την προσοχή από τις αδυναμίες της εν πολλοίς τυποποιημένης πλοκής. Εξαιρετικές και οι σκηνές με τον Ρικ, τον οποίο ενσαρκώνει ο Κεν Μαρίνο, συνσεναριογράφος και μόνιμος συνεργάτης του σκηνοθέτη της ταινίας, και αποτελεί την ενσάρκωση του άξεστου και χοντρόπετσου μέχρι χυδαιότητας ανθρώπινου τύπου που είναι γραφτό να πετυχαίνει επιχειρηματικά στο οικονομικό σύστημα που κυριαρχεί σήμερα στην Αμερική. Η ταινία είναι παραγωγή του Τζαντ Άπατοου, ο οποίος έχει τυποποιήσει ένα μοντέλο παραγωγής και ένα σύνολο μονίμων συνεργατών, κάτι που βγαίνει στην ταινία, που δείχνει εμφανώς καλολαδωμένη, κυλάει με ρυθμό και σιγουριά, κι αν δεν απογειώνεται, το σίγουρο είναι ότι παραδίδει αυτό που υπόσχεται: γέλια, και μάλιστα γέλια επιπέδου, και σε κάποιες περιπτώσεις πολυεπίπεδα.
Αγγελος ΓΙάννου φιλμ νουαρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου