37ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας

Οι ταινίες που θα προβληθούν στο 37^ο Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας:

1          Αποστολάκης  Αλέξανδρος     THE GUILABLE KISS OF MR. PATOKOS    5’
2          Βακάλης Νάσος          ΔΕΙΠΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ        10’
3          Βαρδαρινός ΓρηγόρηςTHE NOIR PROJECT        26’
4          Γεωργιάδης Μιχάλης  ΟΜΙΚΡΟΝ ΘΕΤΙΚΟ           12’
5          Γεωργόπουλος Λάμπρος        ΠΕΡΑΣΜΑ   7’
6          Γκότσης Δημήτρης      SPECTRUM             12’
7          Γκότσης Χρήστος       ΤΑΞΙΜΟ       15’
8          Γούναρης Κώστας       ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΥΠΝΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ    10’
9          Δημόπουλος Ανδρόνικος Κωνσταντίνος        ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ                  24’
10        Δουνούκος Σωτήρης   A SINGLE BODY    19’
11        Καράμπελας Χρήστος            ΜΗΔΕΙΑΜΕΛΕΑ   11’
12        Κέλλης Νίκος             DRAG ME: AN URBAN MUSIC TALE  6’
13        Κουτσαλιάρης Γιώργος           ΛΟΦΟΙ ΣΑΝ ΑΣΠΡΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ     33’
14        Κυριακοπούλου Στέλλα          ΒΟΛΤΑ          15’
15        Λαγκούσης Χάρης      MAASAI        16’
16        Λάφη Μαρία       FOR ETERNITY     7’
17        Μαραγκός Αριστοτέλης          APORTRAIT                      2’
18        Μισιαλή Τώνια            LULLABY OF THE BUTTERFLY             20’
19        Μιχαηλίδου Τζαρίδου Αλεξάνδρα      EACH OTHER         18’
20        Μπάλιου Αναστασία   ΣΚΑΛΕΣ       6’
21        Μπαλτατζή Μελιτίνη, Ντζόκας Σεβαστιανός   NUMBER 26          3
22        Νάκος Δημήτρης, Μπάστα Αμέρισσα            ΕΒΙΒΑ           16’
23        Νεοφώτιστος Αθανάσιος        ΠΡΟΣΕΥΧΗ     14’
24        Παπαδάκη Νταϊάνα     5 ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ                 15’
25        Παπαθανάσης Δημήτρης         ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ         12’
26        Περετζής Ορφέας       ΣΤΗΝ ΕΛΒΥΝ         26’
27        Πιπερίδης Μάριος      THE IMMORTALIZER        22’
28        Πόθος Γιάννης            ΌΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ  8’
29        Σαμαράς Κωνσταντίνος   ΤΡΕΙΣ ΑΥΓΟΥΛΙΕΡΕΣ ΠΑΡΑΛΙΓΟ  ΤΕΣΣΕΡΙΣ   24’
30        Σανίδης Kosemund (Κόσεμουντ) Ευθύμης       ΙΙ            16’
31        Σέρφας Βαγγέλης        SUNDAY              15’
32        Σιώκου Άσπα      ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΟΔΟΥ RUTH KJAER     7’
33        Σκάνδαλος Σπύρος      ΙΛΕΝΑ           15’
34        Σολδάτος Ιωάννης       ΕΛΕΝΗ ΛΙΟΣΙΩΝ 5Α         11’
35        Σούμα Αλίκη        JENNINGS LODGE                       11’
36        Σωτηρίου Μάντυ         HOME                       4’
37        Τζάφκας Γαβριήλ        SOEMAND          15’
38        Χαμηλού Ανίτα           ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ   7’

The Congress - Πέρα από το όνειρο

"All Your Joys, All Your Pain"

[Ακούγεται η φωνή του Harvey Keitel, ενώ εμείς βλέπουμε σε γκρο πλαν την Robin Wright]

-Ρόμπιν, 

Κοίταξε με Ρόμπιν

Με πιστεύεις όταν σου λέω ότι σ’ αγαπώ; 

Πόσο καιρό γίνεται αυτό; 

24-25 χρόνια; 

Εγώ ήμουν πάντα δίπλα σου . Πάντα σε κάθε κατάσταση. Σε όλες τις επιλογές, σε όλους τους φόβους σου. Σε όλο αυτό το σκλάβωμα στα άγχη σου. Εγώ ήμουν εκεί. Στις παράλογες αποχωρήσεις σου, κάθε που ήταν έτοιμο να ξεκινήσει ένα καινούργιο γύρισμα. «Κάνε μου τη χάρη Αλ, πάρε με από δω, σώσε με, χωρίς να έρθω σε ρήξη με κανέναν. Ο Ααρών με χρειάζεται στο σπίτι.» Μα ο Ααρών ήταν απλά το πρόσχημα. Άθλιες επιλογές. Αυτή είναι η ιστορία σου Ρόμπιν. Άθλιες επιλογές. Άθλιες ταινίες, άθλιοι άντρες, φίλοι που δεν μπορούσες να εμπιστευτείς. Ακόμη και στο μοναδική που δεν μπορείς να διαλέξεις, τη μητέρα σου, κι εκεί άθλια επιλογή έκανες. Τα είχες όλα Ρόμπιν. Πριγκίπισσα του σινεμά στα 24 σου. Όλα τα μεγάλα στούντιο σε διεκδικούσαν. Ίσως παραήμουν επιεικής μαζί σου.Οπως λένε οι άλλοι. Δεν ξέρω, ίσως πραγματικά ήμουν. Αλλά ήσουν ένα μικρό παιδί και ήσουν τρομαγμένη. Εσύ έκανες όλες τις επιλογές μόνη σου. Έκλεισες όλες τις ανοιχτές πόρτες και γκρέμισες όλα τα όνειρα. 

Και τώρα…

Τωρα…

[Υπάρχει ένα δάκρυ που κυλάει στο αριστερό της μάγουλο, μέχρι να τελειώσει ο μονόλογος έχει σβήσει. Έτσι είναι όταν έρχεται η ώρα να πάρουμε αποφάσεις τα δάκρυα σβήνουν. Η ζωή μας ζητάει να την επιλέξουμε, στεγνοί. ]

Το πρώτο πλάνο της ταινίας Ari Folman "The Congress" βασισμένη στο βιβλίο του Stanislaw Lem, στην Ελλάδα κυκλοφορεί σε dvd με τον τίτλο «Πέρα από το όνειρο» μουσική Max Richter. 

το βασικό μουσικό θέμα : All Your Joys, All Your Pain

https://www.youtube.com/watch?v=ZldU9PfnVXg

71 Mostra Di Venezia ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ

Golden Lion for Best Film:

A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence

Roy Andersson


Grand Jury Prize :The Look of Silence, Joshua Oppenheimer
Silver Lion for Best Director Andrei Konchalovsky, The Postman's White Nights


Special Jury Prize:Sivas, Kaan Müjdeci
Volpi Cup for Best Actor:Adam Driver, Hungry Hearts (Saverio Costanzo)
Volpi Cup for Best Actress:Alba Rohrwacher, Hungry Hearts (Saverio Costanzo)
Marcello Mastroianni Prize:Romain Paul, Le dernier coup de marteau (Alix Delaporte)
Osella Award for Best Screenplay:Ghesseha (Tales), Rakhshan Banietemad & Farid Mostafavi
Lion of the Future - Laurentiis Prize for a First Film:Court, Chaitanya Tamhane
OrizzontiBest Film : Court, Chaitanya TamhaneOrizzont Best Director:Naji Abu Nowar, TheebOrizzont Special Jury Prize:Belluscone. Una storia siciliana, Franco MarescoOrizzont Special Prize for Best Actor:Emir Hadžihafizbegović for These Are The Rules by Ognjen Sviličić
Best Short Film: Maryam, Sidi Saleh

FIPRESCI Award
Best Film of Venezia 71 to The Look of Silence by Joshua Oppenheimer
Best Film of Orizzonti and International Critics' Week to No One's Child by Vuk Ršumović  

SIGNIS Award
to Far From Men by David Oelhoffen
Special Mention to 99 Homes by Ramin Bahrani 

Leoncino d'Oro Agiscuola per il Cinema Award
Leoncino d'Oro Agiscuola per il Cinema to Birdman by Alejándro G. Iñárritu
Cinema for UNICEF mention to Hungry Hearts by Saverio Costanzo

Francesco Pasinetti Awards
Best film to Anime nere by Francesco Munzi
Best actors to Elio Germano (Il giovane favoloso by Mario Martone) and Alba Rohrwacher (Hungry Hearts by Saverio Costanzo)
Special Award to Saverio Costanzo, director of Hungry Hearts (Venezia 71)
Special Award to Pierfrancesco Favino, actor and producer of Senza nessuna pietà (Orizzonti)
Special Award to I nostri ragazzi by Ivano De Matteo (Giornate degli autori)

Brian Award
to Mita Tova - The Farewell Party by Tal Granit and Sharon Maymon

Queer Lion Award
to Les Nuits d'été by Mario Fanfani 

Arca CinemaGiovani Award
Best Film of Venezia 71 to Far From Men by David Oelhoffen
Best Italian film to: Belluscone. Una storia siciliana by Franco Maresco

CICAE - Cinema d'Arte e d'Essai Award
to Heaven Knows What by Josh and Ben Safdie

FEDIC Award
to Io sto con la sposa by Antonio Augugliaro, Gabriele Del Grande, Khaled Soliman Al Nassiry
Special Mention "Fedic - Il Giornale del Cibo" to Italy in a day by Gabriele Salvatores

Fondazione Mimmo Rotella Award
to Luigi Musini, for the film Anime nere by Francesco Munzi

Future Film Festival Digital Award
to Birdman by Alejandro González Iñárritu
Special Mention to Italy in a day by Gabriele Salvatores

P. Nazareno Taddei Award
to Birdman by Alejandro González Iñárritu

Lanterna Magica (CGS) Award
to Le dernier coup de marteau by Alix Delaporte 

Open Award
to director Rä di Martino

Lina Mangiacapre Award
Prize not awarded

Mouse d'Oro Award
Mouse d'oro for the best film of Venezia 71: The Look of Silence by Joshua Oppenheimer
Mouse d'argento for the best out of competition film: Olive Kitteridge by Lisa Cholodenko

The Most Innovative Budget
to Italy in a day by Gabriele Salvatores 

Gillo Pontecorvo Award - Arcobaleno Latino
to The show mas go on by Rä di Martino

Interfilm Award for Promoting Interreligious Dialogue
to Far From Men by David Oelhoffen

Young Jury Members of the Vittorio Veneto Film Festival
Best film to: 99 Homes by Ramin Bahrani
Special Mention to the work of Fatih Akin (The Cut)
Best actor: Elio Germano (Il giovane favoloso by Mario Martone) 

"Civitas Vitae prossima" Award
to Ivan Gergolet for Dancing with Maria

Green Drop Award
to The Postman's White Nights by Andrej Končalovskij

Soundtrack Stars Award
Critic's Choice Award to Alexandre Desplat
Best Soundtrack Award to Birdman by Alejandro González Iñárritu 

Schermi di Qualit   - Carlo Mazzacurati Award
to Anime nere by Francesco Munzi 

RaroVideo - International Critics' Week Award
to No One's Child by Vuk Ršumović 

Europa Cinemas Label AwardBest European Movie from the Giornate degli Autori - Venice Days to I nostri ragazzi by Ivano de Matteo

Fedeora Awards
Giornate degli Autori - Venice Days
Best Film: One on One by Kim Ki-duk
Best director of a debut film to Aditya Vikram Sengupta for Labour of Love
Settimana Internazionale della Critica - Venice International Film Critics Week
Best screenwriter: Vuk Ršumović for his film No One's Child​
Best film: Flapping in the Middle of Nowhere by Nguyễn Hoàng Điệp
Venezia 71
Award for Best Euro-Mediterranean film: The Look of Silence by Joshua Oppenheimer

Human Rights Nights Award
to Io sto con la sposa by Antonio Augugliaro, Gabriele Del Grande, Khaled Soliman Al Nassiry
to The Look of Silence by Joshua Oppenheimer

Piccioni Award
to the soundtrack of Il giovane favoloso by Mario Martone; music by Sascha Ring

AssoMusica "Ho visto una Canzone" Award
to the song Just One Day, from the film Italy in a day by Gabriele Salvatores

"Sorriso diverso Venezia 2014" Award
to Io sto con la sposa by Antonio Augugliaro, Gabriele Del Grande, Khaled Soliman Al Nassiry

71 Mostra Di Venezia Day 11

Belye nochi pochtalona Alekseya Tryapitsyna (The Postman’s White Nights)

Andrei Konchalovsky

Η ταινία εστιάζει στη ζωή των κατοίκων ενός απομακρυσμένου χωριού στη Ρωσία. Ο μόνος τρόπος που οι κάτοικοι μπορούν να φτάσουν στην στεριά είναι διασχίζοντας τη λίμνη με βάρκα. Μόνο λίγοι άνθρωποι ζουν εκεί, και όλοι μεταξύ τους γνωρίζονται πολύ καλά. Οι χωρικοί ζουν όπως ζούσαν οι πρόγονοί τους εδώ και αιώνες. Παράγουν μόνο όσα χρειάζονται για την επιβίωσή τους. Ένας ταχυδρόμος, που εκπροσωπεί τις τοπικές αρχές και τις κοινωνικές υπηρεσίες, είναι η μόνη σχέση τους με τον έξω κόσμο. Μια γυναίκα στο χωριό, με την οποία ο ταχυδρόμος είναι ερωτευμένος, αποφασίζει να δραπετεύσει από αυτή τη ζωή και να μετακομίσει στην πόλη. Την ίδια στιγμή, κάποιοι κλέβουν την εξωλέμβια μηχανή του ταχυδρόμου. …

Το σενάριο βασίζεται σε πραγματικούς χαρακτήρες και στην ταινία οι χωρικοί παίζουν τον εαυτό τους. 

Ο Andrei Konchalovsky, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Κατά τα τελευταία χρόνια, με βασανίζει η αβεβαιότητα του αν μπορώ πραγματικά να κατανοήσω την ουσία του κινηματογράφου. Αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στην ανακάλυψη νέων δυνατοτήτων που προσφέρονται από τις κινούμενες εικόνες που συνοδεύονται από ήχο. Μια προσπάθεια να δούμε τον κόσμο γύρω μας μέσα από τα μάτια ενός "νεογέννητου". Μια προσπάθεια για να μελετηθεί χωρίς βιασύνη η ζωή. Ο στοχασμός, η ενατένιση είναι μια κατάσταση στην οποία ένα άτομο έχει επίγνωση της ενότητας του με το σύμπαν. Ίσως αυτή η ταινία είναι η προσπάθειά μου στο να ασκήσω την ακοή μου και να προσπαθήσω να ακούσω τους ψίθυρους του σύμπαντος».

Good Kill

Andrew Niccol

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πιλότου πολεμικού αεροπλάνου, του Major Tommy Egan, ο οποίος έχει πετάξει με F16 στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Εξακολουθεί ακόμα να πετά σε αποστολές στην Ασία, αλλά τώρα το κάνει από το εσωτερικό ενός πολύ διαφορετικού πιλοτηρίου -7000 μίλια μακριά στη Νεβάδα των ΗΠΑ. Τώρα είναι πιλότος σε drone. Μετά από 8 ώρες πόλεμο με τους Ταλιμπάν, επιστρέφει στο σπίτι του, στα προάστια, για να τσακωθεί με τη σύζυγό του και τα παιδιά του. Πρόκειται για τη νέα σχιζοφρένεια του πολέμου. Αυτή δεν είναι μια ιστορία για το μέλλον του πολέμου, είναι για το παρόν του. 

Με τους Ethan Hawke, Bruce Greenwood, January Jones, Zoë Kravitz, Jake Abel.

Ο Andrew Niccol, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία εστιάζει στις ηθικές συγκρούσεις και τα διλήμματα που προκύπτουν από την χρήση αυτής της νέα τεχνολογίας (των drone). Ωστόσο είναι μια πάρα πολύ προσωπική ιστορία. Ο Tommy γίνεται ένα θύμα ενός πολέμου στον οποίο πολεμά από την άλλη άκρη της γης. Είναι ένας πιλότος, που θρηνεί για το θάνατο της αληθινής πτήσης, που υποφέρει από νευρικές διαταραχές λόγω του πολέμου, ενώ επιπλέον υποφέρει και από αισθήματα ενοχής επειδή είναι τόσο μακριά από τον πόλεμο, μέσα σε ένα κλιματιζόμενο δωμάτιο, μέσα στην απόλυτη ασφάλεια. Είναι αποσυνδεμένος από την πραγματική ζωή. Είναι περισσότερο προσηλωμένος στους στόχους του και τις οικογένειές των, παρά στη δική του οικογένεια. (…) Η ταινία είναι μελέτη ενός χαρακτήρα –η κρίση στη ζωή ενός στρατιώτη -, αλλά είναι επίσης μια ιστορία επικών διαστάσεων με δίδαγμα».

71 Mostra Di Venezia Day 10

Pasolini

Abel Ferrara

«Αναζητώντας τον θάνατο του τελευταίου ποιητή 

βρίσκω το δολοφόνο μέσα μου 

Να ακονίζει τα εργαλεία της άγνοια του για τις 

αναμνήσεις από αξέχαστες πράξεις 

ευγένειας, στα λόγια και σε έργα, 

ιδέες αδύνατες να κατανοήσει».   Abel Ferrara 

Μια μέρα, μια ζωή. 

Ρώμη, τη νύχτα της 2ας Νοεμβρίου 1975 ο μεγάλος Ιταλός ποιητής και σκηνοθέτης Pier Paolo Pasolini δολοφονήθηκε. 

Ο Pier Paolo Pasolini είναι το σύμβολο μιας τέχνης που αγωνίζεται ενάντια στην εξουσία. 

Το συγγραφικό του έργο προκαλεί σκάνδαλα, οι ταινίες του διώκονται από τους λογοκριτές, πολλοί άνθρωποι τον αγαπούν και πολλοί τον μισούν. 

Την ημέρα του θανάτου του, ο Pier Paolo Pasolini περνά τις τελευταίες ώρες του με την αγαπημένη του μητέρα και αργότερα με τους πιο αγαπητούς φίλους του. Και τελικά βγαίνει για βόλτα μέσα στη νύχτα, με την Alfa Romeo του, αναζητώντας την περιπέτειας στην αιώνια πόλη. Την αυγή, ο Pier Paolo Pasolini βρίσκεται νεκρός σε μια παραλία στην Ostia, στις παρυφές της πόλης. Μια ταινία σαν ένα όνειρο, μια μείξη πραγματικότητας και φαντασίας: ο Abel Ferrara ανασυνθέτει την τελευταία ημέρα της ζωής του μεγάλου αυτού ποιητή.

Chuangru zhe (Red Amnesia)

Wang Xiaoshuai

Η Deng είναι μια πεισματάρα συνταξιούχος χήρα, που παρά τις προσπάθειες της οικογένειας της, περνάει τις μέρες της φροντίζοντας τους δύο ενήλικες γιους της και την ηλικιωμένη μητέρα της. Αλλά η καθημερινή της ρουτίνα αρχίζει να εκτροχιάζεται όταν αρχίζει να δέχεται ανώνυμες κλήσεις. Τι της συμβαίνει; Ποιος θα μπορούσε να έχει κάτι εναντίον της; Ακόμη και το φάντασμα του άντρα της φαίνεται να μην γνωρίζει ...

Ο Wang Xiaoshuai,σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Μετά το θάνατο του πατέρα μου, η 70χρονη μητέρα μου, που ζούσε μόνη της, εξακολουθούσε να θέλει να φροντίζει εμένα και τα εγγόνια της. Η ζωή της με έκανε να προβληματιστώ σχετικά με τον κινέζικο τρόπο ζωής. Η γενιά της έχει χάσει την ατομικότητα της. Δεν ξέρουν ποιοι είναι και πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή. Γεννήθηκαν περίπου το 1949, μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, είναι μορφωμένοι, και στη συνέχεια βίωσαν όλα τα διαφορετικά πολιτικά κινήματα που πέρασαν από τη χώρα μας. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν υποστεί την πλύση εγκεφάλου και έχουν γίνει αναίσθητοι. Αυτός είναι ο λόγος της κενότητα της ύπαρξής τους. Η γριούλα της ταινίας παρεισφρέει στις ζωές των άλλων. Και η γενιά μας και οι μελλοντικές γενιές πιθανόν να συνεχίσουν αυτή η εισβολή στη ζωή των άλλων. Μας έχουν όλους σφραγίσει με ένα τρόπο κινέζικο. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό. Η ταινία είναι για μας, για το σήμερα, για το πώς ξεχνάς αυτές τις ζημίες που έχεις υποστεί. Εάν η κατάσταση παραμένει αμετάβλητη, θα συνεχιστεί αυτή η παραβίαση των ζωές των άλλων -γιατί μας έχει παραβιάσει τη σκέψη και τη συνείδηση μας».

Im Keller (In the Basement)

Ulrich Seidl

Η ταινία εστιάζει στις ανθρώπινες εμμονές. Διαδραματίζεται στα υπόγεια και ασχολείται με το τι κάνουν οι άνθρωποι σε αυτά, στον ελεύθερο χρόνο τους. Η ταινία εστιάζει σε μουσικές μπάντες με πνευστά και σε άριες της όπερας, σε ακριβά έπιπλα και φτηνά ανδρικά αστεία, στη σεξουαλικότητα και το σαδισμό, στα γυμναστήρια και το φασισμό, σε μαστίγια και κούκλες, φίδια και όπλα, στην αγάπη και τη λαχτάρα για αγάπη. Χρησιμοποιώντας ως κυρίαρχη μορφή εικόνες – tableaux, κάτι τόσο χαρακτηριστικό για το σκηνοθετικό του ύφος, ο Ulrich Seidl/ Ούλριχ Ζάιντλ με το ντοκιμαντέρ αυτό διερευνά τα υπόγεια της αυστριακης ψυχής.

Ο Ulrich Seidl, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Το υπόγειο στην Αυστρία είναι ο τόπος του ελεύθερου χρόνου και της ιδιωτικής- προσωπικής ζωής. Πολλοί Αυστριακοί περνούν περισσότερο χρόνο στο υπόγειο του σπιτιού τους, από ό,τι στο σαλόνι τους, που συχνά είναι μόνο για το θεαθήναι. Στο υπόγειο θα απολαύσουν πραγματικά τα χόμπι, τα πάθη και τις εμμονές τους. Αλλά στο ασυνείδητο μας, το υπόγειο είναι επίσης ένα μέρος του σκότους, ένας τόπος φόβου, τοπίο της ανθρώπινης αβύσσους».

71 Mostra Di Venezia Day 9

Le dernier coup de marteau

Alix Delaporte

Όταν ο Victor έρχεται για πρώτη φορά στην Όπερα του Montpellier, δεν ξέρει τίποτα για τη μουσική. Ούτε γνωρίζει τον πατέρα του, τον Samuel Rovinski, που είναι εκεί για να διευθύνει την 6η Συμφωνία του Mahler. Είναι αντιμέτωπος με το γεγονός ότι η μητέρα του Nadia είναι ερωτευμένη. Για να αλλάξει την πορεία ενός αβέβαιου μέλλοντος του, ο Victor αποφάσισε να βγει από την αφάνεια… 

Η Alix Delaporte, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει : «Στις ταινίες μου, δεν υπάρχει πολύ διάλογος. Αυτό δεν είναι ένας στόχος που εκ των πρότερων θέτω, απλώς προκύπτει στην πορεία. Δεν είναι θέμα σιωπής, αλλά μάλλον το παρθένο έδαφος. Ακριβώς όπως συμβαίνει με τον Victor, λίγο πριν κλείσει τα 14 χρόνια του. Με αυτόν ως κεντρικό πρόσωπο, ήθελα να διερευνήσω την απουσία του πατέρα και το φόβο της απώλειας της μητέρα του. Να ανακαλύψω μαζί του την κλασική μουσική, ενώ μια ορχήστρα κάνει πρόβες. Και αυτό που έχει σημασία για μένα ήταν αυτό το αγόρι να βιώσει για πρώτη φορά την καλλιτεχνική συγκίνηση».

Sivas

Kaan Müjdeci

Λίγο πριν το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την εισβολή σε ένα νησί των Φιλιππίνων, οι Ιάπωνες στρατιώτες έρχονται αντιμέτωποι με μια σφοδρή αντεπίθεση από τους ντόπιους και τις συμμαχικές δυνάμεις. Είναι θέμα χρόνου πριν και οι λίγοι επιζώντες αφανισθούν. Πάσχοντας από φυματίωση ο στρατιώτης Tamura εγκαταλείπεται από την διμοιρία του και τους στρατιωτικούς γιατρούς. Μια ομάδα στρατιωτών με ανίατες ασθένειες και βαριά τραυματισμένοι βρίσκονται έξω από το νοσοκομείο και απλά περιμένουν να πεθάνουν. Μαζί τους βρίσκεται και ο Tamura, ωστόσο εκείνο το βράδυ, το πυροβολικό καταστρέφει το νοσοκομείο. ο Tamura γλυτώνει και περιπλανιέται μέσα στη ζούγκλα. Βρίσκεται αντιμέτωπος με τις υπέρτερες δυνάμεις της φύσης… 

Ο Shinya Tsukamoto, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Έχω κάνει ταινίες για τους ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στην πόλη. Με αυτή την ταινία θέλω να δείξω στους κατοίκους της πόλης, ότι η πόλη δεν είναι ο κόσμος. Είναι σαν ένα ακυβέρνητο σκάφος που πλέει στη θάλασσα της φύσης. Παρουσιάζοντας τους ανθρώπους να εμπλέκονται στην ανοησία του πολέμου, αναρωτιέμαι γιατί ποιο λόγο επιλέγουμε να πολεμάμε. Εάν το να πολεμάς είναι ένα βασικό μας ένστικτο, θα ήθελα να διερευνήσω εάν η νοημοσύνη έχει κάποιο ρόλο να παίξει σε αυτό. Δεν πιστεύω στις ταινίες προπαγάνδας. Έτσι, αυτό που εισπράττετε από την ταινία μου εξαρτάται από σας. Αισθάνομαι αυτόν τον ηλικίας εβδομήντα χρόνων τρόμο και τις κραυγές εκείνων που σαπίζουν στη ζούγκλα. Τις συλλαμβάνει ένα ραντάρ που άμεσα συνδέεται με τη σπονδυλική μου στήλη, και αυτά τα ερεθίσματα τα ενσταλλάσω σε κάθε καρέ. Αν αισθάνεστε κάτι από όλα αυτά, τα έχω καταφέρει».

71 Mostra Di Venezia Day 8

En duva satt på en gren och funderade på tillvaron (A Pigeon Sat on a Branch Reflecting on Existence)

Roy Andersson

Ως ένας σύγχρονος «Δον Κιχώτης» με τον Σάντσο Πάντσα, ο Sam και ο Jonathan, δύο πλανόδιοι πωλητές που πουλάνε είδη νεωτερισμού, βυθίζονται σε μια καλειδοσκοπική περιπλάνηση στο ανθρώπινο πεπρωμένο. Ένα ταξίδι που παρουσιάζει την ομορφιά που κρύβουν οι μικρές στιγμές της ζωής, τη μικρότητα των άλλων, το χιούμορ και την τραγωδία που είναι μέσα μας, το μεγαλείο της ζωής, καθώς και τις αδυναμίες της ανθρώπινης ύπαρξης. 

Ο Roy Andersson, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία αποτελείται από καθημερινές αλλά και όχι και τόσο καθημερινές ιστορίες που απεικονίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη στο μεγαλείο και αλλά τις μικρότητες της, την ομορφιά και την τραγωδία, την υπερβολή και τη θλίψη, -ένα πανόραμα, σαν να τις αφηγείται ένα πουλί που παρατηρεί για την ανθρώπινη κατάσταση. Το περιστέρι είναι έκπληκτο από την ανθρώπινη δραστηριότητα, τη βλακεία, την υπεροψία και τις αναταράξεις της -προσπαθεί να κατανοήσει και να καταλάβει. Ως το τρίτο μέρος μιας τριλογίας, η ταινία έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια ένταση ανάμεσα στο κοινότοπο και το ουσιαστικό, το κωμικό και το τραγικό, για να γίνει φανερή η διαλεκτική και η δυναμική φύση της ύπαρξης , ενώ η σχηματοποιείται ο συλλογισμός ότι η ανθρωπότητα είναι πιθανώς οδεύει προς αποκάλυψη, αλλά και ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι στα χέρια μας».

Nobi (Fires on the Plain)

Shinya Tsukamoto

Λίγο πριν το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά την εισβολή σε ένα νησί των Φιλιππίνων, οι Ιάπωνες στρατιώτες έρχονται αντιμέτωποι με μια σφοδρή αντεπίθεση από τους ντόπιους και τις συμμαχικές δυνάμεις. Είναι θέμα χρόνου πριν και οι λίγοι επιζώντες αφανισθούν. Πάσχοντας από φυματίωση ο στρατιώτης Tamura εγκαταλείπεται από την διμοιρία του και τους στρατιωτικούς γιατρούς. Μια ομάδα στρατιωτών με ανίατες ασθένειες και βαριά τραυματισμένοι βρίσκονται έξω από το νοσοκομείο και απλά περιμένουν να πεθάνουν. Μαζί τους βρίσκεται και ο Tamura, ωστόσο εκείνο το βράδυ, το πυροβολικό καταστρέφει το νοσοκομείο. ο Tamura γλυτώνει και περιπλανιέται μέσα στη ζούγκλα. Βρίσκεται αντιμέτωπος με τις υπέρτερες δυνάμεις της φύσης… 

Ο Shinya Tsukamoto, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Έχω κάνει ταινίες για τους ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι στην πόλη. Με αυτή την ταινία θέλω να δείξω στους κατοίκους της πόλης, ότι η πόλη δεν είναι ο κόσμος. Είναι σαν ένα ακυβέρνητο σκάφος που πλέει στη θάλασσα της φύσης. Παρουσιάζοντας τους ανθρώπους να εμπλέκονται στην ανοησία του πολέμου, αναρωτιέμαι γιατί ποιο λόγο επιλέγουμε να πολεμάμε. Εάν το να πολεμάς είναι ένα βασικό μας ένστικτο, θα ήθελα να διερευνήσω εάν η νοημοσύνη έχει κάποιο ρόλο να παίξει σε αυτό. Δεν πιστεύω στις ταινίες προπαγάνδας. Έτσι, αυτό που εισπράττετε από την ταινία μου εξαρτάται από σας. Αισθάνομαι αυτόν τον ηλικίας εβδομήντα χρόνων τρόμο και τις κραυγές εκείνων που σαπίζουν στη ζούγκλα. Τις συλλαμβάνει ένα ραντάρ που άμεσα συνδέεται με τη σπονδυλική μου στήλη, και αυτά τα ερεθίσματα τα ενσταλλάσω σε κάθε καρέ. Αν αισθάνεστε κάτι από όλα αυτά, τα έχω καταφέρει».

71 Mostra Di Venezia Day 7

Il giovane favoloso

Mario Martone

Ο Giacomo Leopardi είναι ένα παιδί θαύμα που μεγαλώνει κάτω από το αυστηρό βλέμμα του πατέρα του, σ’ ένα σπίτι που είναι μια βιβλιοθήκη. Το μυαλό του περιπλανιέται, αλλά το σπίτι είναι μια φυλακή: διαβάζει τα πάντα, αλλά ο κόσμος βρίσκεται πάντα εκεί έξω. Στην Ευρώπη, τα πράγματα αλλάζουν, επαναστάσεις ξεσπούν, και ο Giacomo προσπαθεί απεγνωσμένα να αποκτήσει επαφές με τον εξωτερικό κόσμο. Στην ηλικία των είκοσι τεσσάρων ετών, όταν τελικά αφήνει τελικά το Recanati, η υψηλή κοινωνία της Ιταλίας τον υποδέχεται -όμως αυτός δεν μπορεί τελικά να ταιριάξει μ’ αυτήν. Στη Φλωρεντία εμπλέκεται σε ένα ερωτικό τρίγωνο με τον Antonio Ranieri, έναν ναπολιτάνο φίλο του με τον οποίο μοιράζεται την μποέμ ζωή του, και την όμορφη Fanny. Τελικά μαζί με Ranieri μετακομίζει στην Νάπολη. Εκεί οι συνθήκες ζωής είναι άθλιες.. .

Ιστορία για μια ιδιοφυΐα, για τα πάθη, την ποίηση, τον έρωτα και την περιπέτεια. Ο Mario Martone, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Το σενάριο βασίζεται σε γραπτά του Leopardi και στο σύνολο της αλληλογραφίας του. Το ενδιαφέρον δεν βρίσκεται στο ανέκδοτο χαρακτήρα της ιστορίας: η ζωή του Leopardi είναι όπως και τα γραπτά του, δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή του, που δεν είναι αυτοβιογραφική. Κάνοντας μια ταινία για τη ζωή του Leopardi συνεπάγεται να αποκαλύψεις έναν ελεύθερο στη σκέψη άνθρωπο, έναν είρωνα, έναν περιφρονητή των κοινωνικών συμβάσεων, έναν επαναστάτη. Για το λόγο αυτό, συχνά εξοστρακίστηκε από την κοινωνία του 19ου αιώνα. Ένας ποιητής, που πρέπει να απελευθερωθεί μία για πάντα από τη ρητορική που τον παρουσιάζει λόγω της ασθένειάς του ως θλιμμένο και μελαγχολικό».

Ο Giacomo Leopardi ήταν Ιταλός ρομαντικός ποιητής και φιλόσοφος, ένας από τους μεγάλους Ιταλούς ποιητές του 19ου αιώνα.

Olive Kitteridge 1-2

Lisa Cholodenko

Καλύπτοντας μια χρονική περίοδο είκοσι πέντε χρόνων, η αφήγηση της ταινίας επικεντρώνεται στην Olive Kitteridge, μια καθηγήτρια μαθηματικών σε λύκειο, και τις σχέσεις της με τον σύζυγό της, Henry, ένα χαμηλών τόνων και καλόκαρδο φαρμακοποιό, τον γιο της Christopher, ο οποίος υποφέρει από τις φροντίδες της μητέρας του, και τους άλλους κατοίκους της πόλης, των οποίων οι ιστορίες επηρεάζουν τη ζωή της Olive. 

Βασισμένη στο βραβευμένο με Πούλιτζερ μυθιστόρημα της Elizabeth Strout, Olive Kitteridge, η ταινία αφηγείται την άλλοτε γλυκιά, άλλοτε αστεία, και άλλοτε τραγική ιστορία μιας φαινομενικά ήρεμης πόλης της Νέας Αγγλίας. Παράνομες υποθέσεις, το έγκλημα και η τραγωδία, μέσα από την αφήγηση της Olive Kitteridge, της οποία το πνεύμα και σκληρότητα κρύβει μια ζεστή, αλλά βασανισμένη καρδιά και μια ηθική στάση. 

Με τους Frances McDormand, Richard Jenkins, Bill Murray, John Gallagher Jr., Zoe Kazan.

Η Lisa Cholodenko, σκηνοθέτις της ταινίας, δηλώνει: «Το σενάριο ήταν ένα από τα καλύτερα που έχω διαβάσει ποτέ: αστείο, τραγικό, ειρωνικό, ιδιοσυγκρασιακό, και βαθιά ανθρώπινο -μια καλειδοσκοπική άποψη της πραγματικής ζωής μέσα από μια κομψή ακαταστασία. Αμέσως ήξερα ότι ήταν μια ταινία που έπρεπε να κάνω. Η οδύσσεια μιας δυνατής γυναίκας σε μικρή παράκτια πόλη του Maine. Η ταινία είναι μια περιήγηση στις μεγαλύτερες επιτυχίες ή αποτυχίες που συναντά κάποιος στη ζωής. Η αφήγηση, που αποτελείται από τέσσερα μέρη και εκτείνεται σε δεκαετίες, είναι στη μορφή της απατηλά ντεμοντέ. Αλλά αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην Olive Kitteridge είναι ότι μέσα στο παλιό υπάρχει τοποθετημένο το σύγχρονο, μέσα στο οικείο υπάρχει το μυστηριώδες, και στο συμβατικό βρίσκεται κάτι πραγματικά ανατρεπτικό».