Βραβεία 2015 Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου

Xenia:

Βραβείο Καλύτερης Ταινίας

Βραβείο Σκηνοθεσίας

Βραβείο Σεναρίου

Β' Ανδρικού Ρόλου Αγγελος Παπαδημητρίου

Βραβείο Μοντάζ

Βραβείο Ενδυματολογίας

Το Μικρό Ψάρι:

Α  Αντρικός  ρόλος Βαγγέλης Μουρίκης

Β Γυναικείου Ρόλου Βίκυ Παπαδοπούλου

Βραβείο Μουσικής

Βραβείο Ηχου

Νορβηγία :

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη

Βραβείο Σκηνογραφίας

Βραβείο Μακιγιάζ

Βραβείο Ειδικών Εφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας  

επίσης :

Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ “Λουκίας Ρικάκη”  Μια Οικογενειακή Υπόθεση     της Αγγελικής Αριστομενοπούλου. 

Βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου  Μαρία Καλλιμάνη  Στο Σπίτι του Αθανάσιου Καρανικόλα

Βραβείο Φωτογραφίας  Κωστής Γκίκας Για Πάντα της Μαργαρίτας Μαντά.

Ταινία μικρού μήκους Βόλτα της Στέλλας Κυριακοπούλου.

17th Thessaloniki Documentary Festival AWARDS

photo by Andreas Kakaris 2015

Βραβείο  FIPRESCI «Αρκαδία χαίρε» του Φίλιππου Κουτσαφτή 

Βραβείο  FIPRESCI «Every Face Ηas a Name» του Μagnus Gertten

Βραβείο κοινού : «Παράδοξη πατρίδα» του Νίκου Ασλανίδη

Βραβείο κοινού : «Ολυμπία» του Σταύρου Ψυλλάκη

Βραβείο κοινού : «Virunga» του Orlando von Εinsiede 

Βραβείο κοινού : «Plamen» των Dress Code (Νταν Κόβερτ &Αντρέ Αντρέεφ)

Βραβείο WWF «Virunga» του   Orlando von Εinsiede

Βραβείο  Διεθνούς Αμνηστίας « Eau argentée, Syrie autoportrait» των  Ossama Mohammed, Wiam Simav Bedirxan

Βραβείο Docs in Progress 2015 «Ο πιο μακρύς δρόμος» της Μαριάννας Οικονόμου

17th Thessaloniki Documentary Festival day 10.-

Κυριακή 22 Μαρτίου 

OLYMPION: Κυριακή, 11:00

Δίδυμες αδελφές της  Mona Friis Bertheussen

Βραβείο Κοινού – IDFA 2013, The Netherlands

Βραβείο Κοινού – Göteborg IFF 2014, Sweden

Καλύτερο Μεσαίου Μήκους Ντοκιμαντέρ, Βραβείο Κοινού – The Norwegian Documentary FF 2014, Norway

Βραβείο Κοινού – EDox 2014, Lithuania

Ελεύθερη είσοδος για τα παιδιά με την έκδοση μηδενικού εισιτηρίου από τα ταμεία του Φεστιβάλ.

Το 2003, δύο μωρά βρέθηκαν εγκαταλελειμμένα σ’ ένα χαρτόκουτο στην Κίνα και υιοθετήθηκαν σε δύο διαφορετικές γωνιές του κόσμου. Το ένα πήγε σ’ ένα γραφικό χωριουδάκι της Νορβηγίας, όλο βουνά και φιορδ. Το άλλο, σε μία μεγάλη πόλη των ΗΠΑ. Οι θετοί γονείς δεν γνώριζαν την ύπαρξη της δίδυμης αδελφής του παιδιού τους. Η σχέση των δύο κοριτσιών έπρεπε να μείνει μυστική. Ωστόσο, η μοίρα τα έφερε αλλιώς. Μια ιστορία για την αδελφική αγάπη, τα ανθρώπινα διλήμματα και τα παιχνίδια της τύχης.

FRIDA LIAPPA: Κυριακή,  23:00

Im Keller του Ulrich Seidl

Αυτή η ταινία μιλά για ανθρώπους και για υπόγεια, και για το τι κάνουν οι άνθρωποι στα υπόγεια στον ελεύθερό τους χρόνο. Αυτή η ταινία μιλά για εμμονές. Αυτή η ταινία μιλά για τη μουσική χάλκινων πνευστών και για οπερατικές άριες, για ακριβά έπιπλα και φτηνά «ανδρικά» αστεία, για τη σεξουαλικότητα και για τη σκοποβολή, για τη σωματική άσκηση και για το φασισμό, για μαστίγια και για κούκλες. Μετά τη φιλόδοξη Τριλογία του Παραδείσου, ο Ούλριχ Ζάιντλ επιστρέφει στη φόρμα του ντοκιμαντέρ με το Στο υπόγειο. Ένα αστείο και μελαγχολικό κινηματογραφικό δοκίμιο που χρησιμοποιεί τη χαρακτηριστική εικονογραφία του σκηνοθέτη για να καταδυθεί στον υπόκοσμο της αυστριακής ψυχής.

OLYMPION: Κυριακή, 23:00

Εγκλωβισμένη – Οι δίκες της Πάμελα Σμαρτ  του  Τζερεμάια Ζέιγκαρ

​Γεμάτη σεξ, ναρκωτικά και προδοσία, μια υπόθεση δολοφονίας σε μια μικρή πόλη της Νέας Αγγλίας έγινε μία από τις διασημότερες της τελευταίας 25ετίας. Η πρώτη περίπτωση εκδίκασης που προβλήθηκε εξ ολοκλήρου στην τηλεόραση, η δίκη της Πάμελα Σμαρτ ταρακούνησε τη συνείδηση της Αμερικής. Από την αρχή μέχρι το τέλος της δίκης, ένα ολόκληρο έθνος ήταν συντονισμένο στους δέκτες τους και εγένετο η τηλεόραση-ριάλιτι. Η δίκη, η αδιάκοπη προβολή από τα ΜΜΕ που τη συνόδεψαν, και τα γεγονότα που την προκάλεσαν αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης εδώ και 20 χρόνια για τηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία, θεατρικά έργα και ταινίες, συμπεριλαμβανομένου και του Έτοιμη για όλα του Γκας Βαν Σαντ, με τη Νικόλ Κίντμαν. Με το σασπένς που θα έχτιζε ένα θρίλερ μυθοπλασίας, η ταινία ανατρέχει στα γεγονότα. Εξετάζει το κατά πόσο τα ακόρεστα σενάρια των μίντια, σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά και την αφέλεια της Πάμελα Σμαρτ σφράγισαν την ετυ- μηγορία πολύ προτού η υπόθεση εξεταστεί στο δικαστήριο. Το Εγκλωβισμένη μάς κάνει να αμφισβητούμε όλα όσα μας λένε, καθώς τα όρια ανάμεσα στην είδηση και την ψυχαγωγία εξακολουθούν να γίνονται όλο και πιο θολά.

17th Thessaloniki Documentary Festival day 9

Σάββατο 21 Μαρτίου 

JOHN CASSAVETES: Σάββατο,  17:30

ThuleTuvalu του Matthias Von Gunten

Αργυρό Σεστέρσιο Καλύτερης Ελβετικής Ταινίας (σε όλα τα τμήματα) – Visions du réel 2014, Switzerland

Δύο τοποθεσίες σε ακραία σημεία του πλανήτη μας γίνονται πρωτοσέλιδα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Η Θούλη της Γροιλανδίας, όπου οι πάγοι λιώνουν σε ρυθμό ρεκόρ, και το Τουβαλού, το απομακρυσμένο νησιωτικό κράτος του Ειρηνικού και μία από τις πρώτες χώρες που είναι στα πρόθυρα να βυθιστούν, λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Μπορεί για μας η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη να είναι απλώς ένα θέμα στις ειδήσεις, αλλά για τους κατοίκους της Θούλη και του Τουβαλού επηρεάζει την ίδια τους την ύπαρξη. Η ταινία δείχνει πώς οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους, καθώς προχωρούν προς ένα άγνωστο μέλλον.

STAVROS TORNES: Σάββατο, 15:30

Carta a un padre του Edgardo Cozarinsky

Ειδική Μνεία ​BAFICI 2014, Argentina

Το Γράμμα σ’ έναν πατέρα είναι ένα από τα πιο προσωπικά ντοκιμαντέρ του Κοζαρίνσκι: μιλά για την αναζήτηση ενός γιου που ακολουθεί τα ίχνη της περιπέτειας του πατέρα του και είναι μια ιστορία για τη μετανάστευση, την εβραϊκότητα, τις νέες χώρες και τους παλιούς φόβους, τη θάλασσα, την οικογένεια, τη μνήμη και τη λήθη. Ένα τρυφερό, στοχαστικό, παρατηρητικό και υπέροχα πλούσιο γράμμα σ’ έναν πατέρα που έχει προ πολλού χαθεί.

STAVROS TORNES: Σάββατο,  20:30

The Look of Silence του Joshua Oppenheimer

Βραβεία Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, Βραβείο FIPRESCI, Βραβείο Feodora

Καλύτερης Ευρωπαϊκής-Μεσογειακής Ταινίας, Βραβείο «Χρυσό Ποντίκι»

της Ένωσης Ιταλών Κριτικών (σε Διαδικτυακά ΜΜΕ), Βραβείο

«Βραδιών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» (εξ ημισείας) – Venice IFF 2014, Italy

Μεγάλο Βραβείο (Κυρίως Διαγωνιστικό) – CPH:DOX 2014, Denmark

Βραβείο Σινεφίλ τουΜπουσάν ​– Busan IFF 2014, South Korea

Executive Producers Werner Herzog, Errol Morris, André Singer

Μέσα από την κινηματογραφική δουλειά του Τζόσουα Όπενχαϊμερ με θέμα τους αυτουργούς της γενοκτονίας στην Ινδονησία, μια οικογένεια που επέζησε ανακαλύπτει πώς δολοφονήθηκε ο γιος τους και την ταυτότητα των ανδρών που τον δολοφόνησαν. Ο νεότερος αδελφός είναι αποφασισμένος να διαλύσει το ξόρκι της σιωπής και του φόβου κάτω από το οποίο βρίσκονται οι επιζήσαντες, κι έτσι αντιπαρατίθεται με τους άνδρες που είναι υπεύθυνοι για το φόνο του αδελφού του – κάτι αδιανόητο για μια χώρα στην οποία οι δολοφόνοι παραμένουν στην εξουσία.

17th Thessaloniki Documentary Festival day 8

Παρασκευή 20 Μαρτίου 

«Μίλαντ – Ο πλανήτης μου...»  

του Μενέλαου Καραμαγγιώλη

«Δεν είναι έγκλημα να είσαι πρόσφυγας»

Προβολές:

FRIDA LIAPPA:   Παρασκευή, 20  Μαρτίου 20:30

PAVLOS ZANNAS: Κυριακή,  22 Μαρτίου 15:15

Έρευνα: Μαρία Καλδάνη, Κατερίνα Πούτου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ : ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΕΛΗΣ

ΜΟΝΤΑΖ : ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕΠΟΝΗΣ

ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ

ΗΧΟΣ : ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗΣ

ΠΑΡΑΓΩΓΗ : PAUSILYPON FILMS 64 min dolby sound

Ο Τζελανί παντρεύτηκε γυναίκα από διαφορετική φυλή. Για να μην τους

σκοτώσουν, έφυγαν κρυφά από την πατρίδα τους. Με τα πόδια -με κάθε

τρόπο- έφτασαν, μήνες μετά, σε ένα ποτάμι. Άλλοι, για να το περάσουν,

πεθαίνουν· κι άλλοι μπαίνουν κολυμπώντας στην Ευρώπη. Όμως, στην

πρώτη ευρωπαϊκή χώρα, την Ελλάδα, βρέθηκαν -με τα παιδιά τους- άστεγοι κι

αποκλεισμένοι χωρίς να μπορούν πάνε ούτε μπρος ούτε πίσω. Η μόνη λύση

είναι να φτάσουν παράνομα στη Γερμανία, λένε οι διακινητές. Δεν υπάρχουν

άλλα χρήματα για να περάσει ολόκληρη η οικογένεια. Ο Τζελανί, αντιμέτωπος

με αυτό το δίλημμα, πρέπει να αποφασίσει. Αν φύγει ένα από τα παιδιά

ασυνόδευτο και φτάσει σώο, θα καταφέρει να τραβήξει κοντά του και την

υπόλοιπη οικογένεια. Τα παιδιά του θα μάθουν με βίαιο τρόπο πώς βρίσκει

κανείς τον πλανήτη του ή πώς τον στήνει εξαρχής. Και αν η Γερμανία είναι

πραγματικά η λύση ή ένας νέος εφιάλτης.

OLYMPION: Παρασκευή, 18:00

Je suis FEΜEN του Alain Margot

Βραβείο της Επιτροπής – Visions du réel IFF 2014, Switzerland

Βραβείο Καινοτομίας για Μεγάλου ή Μεσαίου Μήκους

Ελβετική Ταινία (σε όλες τις κατηγορίες)

Swissimage (Swiss Author Cooperative for Audiovisual Works) 2014

Η Οξάνα είναι γυναίκα, αγωνίστρια, καλλιτέχνις. Ως έφηβη, το πάθος της για την αγιογραφία την ενέπνευσε τόσο, που παραλίγο να μπει σε μοναστήρι, αλλά τελικά αποφάσισε να αφιερώσει τα ταλέντα της στο κίνημα των ΦΕΜΕΝ. Μαζί με την Άννα, την Ίνα και τη Σάσα, ίδρυσε τη διάσημη φε- μινιστική ομάδα που εναντιώνεται στο καθεστώς και που θα την κάνει ν’ αφήσει την πατρίδα της, την Ουκρανία, και να ταξιδέψει σ’ όλη την Ευρώπη. Σπρωγμένη από τον δημιουργικό ζήλο και από μια επιθυμία ν’ αλλάξει τον κόσμο, η Οξάνα μάς αφήνει να ρίξουμε μια φευγαλέα ματιά στον κόσμο της και στην προσωπικότητά της, που είναι τόσο μετρημένη, μαγευτική και ζωντανή όσο και το γεμάτο πάθος καλλιτεχνικό της έργο.

FRIDA LIAPPA: Παρασκευή,  20:30

Sull'orlo del marocco του Bruno Rocchi

Παγκόσμια πρεμιέρα

Το βόρειο τμήμα του Μαρόκου διακρίνεται για την ισχυρή παραοικονομία του: άνθρωποι, ναρκωτικά, καύσιμα και άλλα αγαθά περνούν παράνομα απ’ τα σύνορα προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων και ο πλουτισμός της διεφθαρμένης ελίτ που κυβερνά.

JOHN CASSAVETES: Παρασκευή, 22:30

Plamen των Dress Code

Στις αρχές του 2013, τη Βουλγαρία κατέκλυσε το μεγαλύτερο κύμα διαμαρτυριών από το 1989. Εξοργισμένοι από την υψηλή τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και της θέρμανσης, χιλιάδες Βούλγαροι βγήκαν τους δρόμους σε όλες τις μεγάλες πόλεις. Εκτός από τις καθημερινές μαζικές πορείες, τα οδοφράγματα και τις συγκρούσεις με την αστυνομία, στις διαδηλώσεις παρουσιάστηκε ένα ανησυχαστικό φαινόμενο που ήταν ως τότε άγνωστο στη βουλγαρική ιστορία: τουλάχιστον επτά Βούλγαροι πολίτες αυτοπυρπολήθηκαν. Ένας από αυτούς ήταν ο Πλάμεν Γκοράνωφ, ένας 37χρονος οικοδόμος και καλλιτέχνης από την πόλη της Βάρνας στη Μαύρη Θάλασσα. Η ύστατη και μοιραία πράξη διαμαρτυρίας του Πλάμεν έλαβε χώρα στις 20 Φεβρουαρίου του 2013. Πολλοί πιστεύουν πως η απόφασή του δεν είχε ως κίνητρο την οικονομική δυσχέρεια, αλλά την ηθική του συνείδηση. Για το λόγο αυτό, η πράξη του προσέλκυσε μεγαλύτερο ενδιαφέρον από άλλες περιπτώσεις αυτοπυρπόλησης. Μέσα από συνεντεύξεις με μερικούς από τους καλύτερούς του φίλους και με δημοσιογράφους που κάλυψαν το θέμα, η ταινία διερευνά τι οδήγησε τον Πλάμεν στη διαμαρτυρία και, τελικά, στο θάνατο.

OLYMPION: Παρασκευή, 23:00

Limited Partnership  του Thomas G. Miller

Βραβείο Κοινού  – Cinema Q Film Festival 2014, Denver, USA

Βραβείο Κοινού – Fresno Reel Pride, Gay & Lesbian FF 2014, USA

Βραβείο Κοινού – Aspen IFF 2014, USA

Βραβείο Κοινού  – Woodstock FF 2014, USA

Βραβείο Κοινού για το Καλύτερο Ντοκιμαντέρ  – San Diego Asian FF 2014, USA

Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ – Οjai FF 2014, USA

Μια ιστορία αγάπης 40 χρόνων ανάμεσα στον Αμερικανοφιλιππινέζο Ρίτσαρντ Άνταμς και τον Αυστραλό Τόνι Σάλιβαν, που εν έτει 1975 έγιναν ένα από τα πρώτα ζευγάρια του ίδιου φύλου που παντρεύτηκαν με νόμιμες διαδικασίες. Όταν ο Τόνι έκανε αίτηση για πράσινη κάρτα βάσει του γάμου τους, το ζευγάρι έλαβε μια επιστολή από την Υπηρεσία Μετανάστευσης και Πολιτoγράφησης, σύμφωνα με την οποία η αίτηση είχε απορριφθεί επειδή «δεν αποδείξατε πως μπορεί να υπάρξει μια γνήσια έγγαμη σχέση ανάμεσα σε δύο αδελφές». Έξαλλοι με τον τόνο, το μήνυμα και την πολιτική στάση αυτής της επιστολής, και προκειμένου ν’ αποφύγουν την επικείμενη απέλαση του Τόνι, το ζευγάρι υπέβαλε μήνυση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ασκώντας έτσι την πρώτη αγωγή για τη διεκδίκηση ίσης μεταχείρισης προς τους γάμους μεταξύ ομοφύλων ατόμων στην ιστορία των ΗΠΑ.

17th Thessaloniki Documentary Festival day 7

Πέμπτη 19 Μαρτίου 

FRIDA LIAPPA: Πέμπτη,  18:00

Μητέρα ενός αγέννητου της Nadine Salib

Βραβείο FIPRESCI Καλύτερου Ντοκιμαντέρ – Abu Dhabi FF 2014, UAE

Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής «Πίτερ Ουϊντόνικ» στον Διαγωνισμό Πρωτοεμφανιζόμενων – IDFA 2014, The Netherlands

Η απόλυτη αλήθεια βρίσκεται στις έννοιες της ζωής και του θανάτου... Η γονιμότητα είναι πράγματι το θαύμα της δημιουργίας. Άραγε, όμως, απαντά στο ερώτημα περί ευτυχίας ή είναι απλώς μια ψευδαίσθηση; Σε μια ξεχασμένη γωνιά της Αιγύπτου ζει η «Χανάν», που προσπαθεί να κάνει παιδί εδώ και 12 χρόνια. Λόγω της στειρότητάς της, η Χανάν δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ζει στο περιθώριο της κοινωνίας. Ταλανίζεται ανάμεσα σ’ ένα όνειρο που σιγά-σιγά απομακρύνεται και στον αγώνα της να βρει έναν τόπο ν’ ανήκει, ενώ όλα όσα την περιστοιχίζουν σχετίζονται με τη γονιμότητα και τη θνητότητα. Σε μια ονειρική αφηγηματική φόρμα, η Χανάν συμμετέχει σε άμεσες, συγκινητικές συνομιλίες για το νόημα της ζωής, της πίστης και του χρόνου

TONIA MARKETAKI: Πέμπτη, 22:30

Η τελική ευθεία από τις Anne de Mare & Kirsten Kelly

Η Κέισι, ο Άντονι κι ο Ρόκι είναι τρεις έξυπνοι και φιλόδοξοι έφηβοι που ζουν στο Σικάγο. Όπως και πολλά άλλα άτομα της ηλικίας τους, παλεύουν να έχουν καλούς βαθμούς για να βγάλουν το λύκειο. Αυτό που τους διακρίνει από τους υπόλοιπους είναι πως, όταν τελειώνει κάθε μέρα το σχολείο, εκείνοι δεν πάνε σπίτι. Αντ’ αυτού, περνούν τις νύχτες τους ψάχνοντας για ένα ζεστό, ασφαλές μέρος να κοιμηθούν. Οι νέοι αυτοί είναι τρεις από τους 19.000 άστεγους μαθητές που φοιτούν στα δημόσια σχολεία του Σικάγου και που, όπως τόσοι άλλοι, έχουν πέσει θύματα υποθέσεων δικαιοσύνης ανηλίκων, μετανάστευσης, ανάδοχων οικογενειών, αλλά και κάθε είδους διακρίσεων. Ένα ντοκιμαντέρ γροθιά, που ακολουθεί τις ιστορίες τους και τις ιστορίες όσων τους υποστηρίζουν καθώς –παρά τη δύσκολή τους θέση– επινοούν νέους, ευφάνταστους ορισμούς του τι σημαίνει «σπίτι». Θα μπορέσουν άραγε να συνέλθουν από τα τραύματα της εγκατάλειψης και της άστεγης ζωής και να χτίσουν το μέλλον που ονειρεύονται;

OLYMPION: Πέμπτη, 23:00

 Αποφεύγοντας την τρέλα  της Μπάρμπαρα Κοπλ

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ – Key West FF 2013, USA

Μουσική: Music Box, LLC (“Steps In Static Progression,” “Upon Eager Eyes,” “Under The New Sun” performed by The Giants)

Ένα ντοκιμαντέρ που εξετάζει την προσωπική διαδρομή της Μάριελ Χέμινγουεϊ, μοντέλου και ηθοποιού και εγγονής του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, καθώς παλεύει να κατανοήσει εις βάθος την αυτοκτονία και πνευματική διαταραχή που επηρέασε τόσα μέλη της οικογένειάς της, όπως τον παππού της, την αδελφή της και γνωστό μοντέλο Μάργκο Χέμινγουεϊ, αλλά και τη μεγαλύτερη αδελφή της, ζωγράφο Τζόουν «Μάφετ» Χέμινγουεϊ. Προσωπικές, ρεαλιστικές σκηνές και σκληρές, γεμάτες συναίσθημα συνεντεύξεις συνυφαίνονται με σπάνιο και εντυπωσιακό αρχειακό υλικό από το παρελθόν της οικογένειάς της, μέσα από τα οποία το κοινό ταξιδεύει στο χρόνο και ξαναεπισκέπτεται τη διάσημη οικογένεια και την αξιοσημείωτη, αν και συχνά σπαρακτική κληρονομιά της.

STAVROS TORNES: Πέμπτη,  23:00

Ulrich Seidl und die Bösen buben του Constantin Wulff

Το κινηματογραφικό αυτό πορτρέτο αναπαριστά τον αμφιλεγόμενο Αυστριακό σκηνοθέτη Ούριχ Ζάιντλ επί το έργον και δημιουργεί μια γλαφυρή εικόνα της πολυσυζητημένης «μεθόδου Ζάιντλ»: Η κάμερα παρακολουθεί υπομονετικά πίσω από τον ώμο του Ζάιντλ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του ντοκιμαντέρ Στο υπόγειο και τον συνοδεύει καθώς κάνει πρόβες για την πιο πρόσφατη, προκλητικότατη θεατρική του δουλειά, Böse Buben/FieseMänner. Μ’ ένα υπαινικτικό μοντάζ, που συνδυάζει εκτενείς συνεντεύξεις και αποσπάσματα από προηγούμενες ταινίες του, το ντοκιμαντέρ αυτό παρέχει μια ματιά στον κόσμο ενός συναρπαστικού και πολύ ιδιαίτερου καλλιτέχνη. Αποκαλύπτει ακριβώς τον μεγάλο βαθμό στον οποίο το ίδιο το έργο του Ζάιντλ συνιστά μια αναζήτηση, κατά την οποία αφήνει τον εαυτό του να καθοδηγηθεί τόσο από την «πραγματικότητα» όσο κι από τα προσωπικά οράματα και τους δαίμονές του.

La Vida Pura του  Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Ο Τζόνι είναι ένας 25χρονος άντρας από την Βαρκελώνη και η ταινία παρακολουθεί μία πλασματική μέρα από τη ζωή του. Πρωινό ξύπνημα, τηλεόραση, φωτογραφική συνεδρία, μεσημεριανό με τη μητέρα και τον αδελφό του, δουλειά, επίσκεψη σε μια εταιρεία παραγωγής πορνό, συνάντηση μ’ έναν φίλο και συνάδελφο, σκέψεις για τη ζωή και τον έρωτα, τις δυσκολίες του δοσίματος και της αγάπης, δείπνο στο σπίτι φίλων ένα βράδυ με πανσέληνο. Η σχέση του με την οικογένεια, τη σκυλίτσα του και τον κόσμο. Η μοναχικότητά του. Μια μητέρα που λατρεύει, ένας πατέρας απών, μια θέαση του μέλλοντος χωρίς υπέρμετρες φιλοδοξίες και δυσανάλογα όνειρα. Μια καθαρή ζωή, σαν το τατουάζ που παρακολουθούμε να χτυπάει στα πλευρά του σε όλη την διάρκεια της ταινίας.

17th Thessaloniki Documentary Festival day 6

Τετάρτη 18 Μαρτίου 

PAVLOS ZANNAS: Τετάρτη,  15:00

Ικαρία του Arnaud Gaillard

Θυμίζοντας, μεταφορικά, την πτώση του Ίκαρου, το νησί της Ικαρίας είναι το συμβολικό σκηνικό όπου καταρρέουν οι ιδέες περί ευημερίας της Ευρώπης, καθώς η λιτότητα κάνει το μέλλον των κατοίκων της νότιας Ευρώπης να μοιάζει ζοφερό. Σ’ αυτό το πλαίσιο της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οπισθοδρόμησης, μια νέα γενιά γιατρών και καθηγητών, των οποίων η αισιοδοξία αντικαθιστά την απόγνωση, ζει με την καθημερινότητά της, που εμφορείται από δεσμεύσεις, χαμόγελα, δύναμη και αξιοπρέπεια. Παρά το κλίμα αβεβαιότητας, ο καθένας τους προσαρμόζεται στο μέλλον με φιλοσοφικό τρόπο. Η Ικαρία εν μέσω κρίσης αποτελεί μια αφορμή για να ξανασκεφτούμε την κοινωνία, να επαναπροσδιορίσουμε τις προτεραιότητές μας και να σκεφτούμε ήδη πιθανές αλλαγές. Το να φανταζόμαστε ορίζοντες σημαίνει πως ζούμε.

JOHN CASSAVETES: Τετάρτη,  20:00

Every Face Ηas a Name του Μagnus Gertten

Βραβείο «Angelos» της Σουηδικής Εκκλησίας

Πώς είναι να συλλαμβάνεσαι σε καιρό πολέμου και να σε περνούν για κατάσκοπο; Πώς είναι να ζεις έξι χρόνια κρυμμένος και ντυμένος σαν κορίτσι, ενώ είσαι αγοράκι; Τι συμβαίνει όταν έχεις ζήσει τόσο αποτρόπαια πράγματα που προσπαθείς να απωθήσεις τις μνήμες σου; Στο Κάθε πρόσωπο έχει όνομα, η Έλσι, ο Μπέρναρντ, η Νέριτ κι άλλοι επιζώντες του B΄ Παγκοσμίου Πολέμου αφηγούνται τις ιστορίες τους καθώς ανακαλύπτουν ξανά τους εαυτούς τους σε αρχειακό υλικό που γυρίστηκε στις 28 Απριλίου 1945: την ημέρα που απελευθερώθηκαν τελικά από τα γερμανικά στρατόπεδα. Στο υλικό αρχείου είναι ανώνυμα πρόσωπα μέσα σε μεγάλα πλήθη προσφύγων. Ωστόσο, όλοι τους έχουν όνομα. Κι όλοι τους έχουν μια ιστορία να πουν. Ιστορίες για την απόδραση, την επιβίωση και το νέο ξεκίνημα στη ζωή. Σαν τις ιστορίες που ακούμε για τους πρόσφυγες σήμερα στην Ευρώπη.

OLYMPION: Τετάρτη,  20:30

Κάτι καλύτερο θα έρθει της Hanna Polak

Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής ​– IDFA 2014, The Netherlands

Η ενδεκάχρονη Γιούλα ζει σ’ ένα από τα πιο ζοφερά σημεία του πλανήτη: στη Σβάλκα, τον μεγαλύτερο σκουπιδότοπο της Ευρώπης, 20 χιλιόμετρα από το κέντρο της Μόσχας. Περικυκλωμένη από συρματοπλέγματα και φρουρούς, η περιοχή βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση ώστε να μην καταφέρουν να μπουν μέσα τυχόν παρείσακτοι. Αλλά στο σκουπιδότοπο ζει μια ομάδα ανθρώπων, σε μια μικρή κοινωνία χωρίς νόμους. Αυτοί οι άνθρωποι απαρτίζουν την οικογένεια της Γιούλα· εκεί ζει τη ζωή της, κι από εκεί θ’ ανθίσει το μέλλον της.

JOHN CASSAVETES: Τετάρτη,22:30

Οι Ανθρωπιστές του Maximilian Haslberger

Βραβείο «Πρώτα βήματα», Ειδική Μνεία της Επιτροπής – DokLeipzig Young Cinema 2014,

Germany

«Βάλε τον εαυτό σου στη θέση μου»: παράλληλες στιγμές αυτοδιάθεσης μέσα από τη σεξουαλικότητα. Δύο άνθρωποι με διαφορετικού είδος αναπηρίες, ο Γιόχεν και ο Σβεν, ζουν ο καθένας ξεχωριστά στη δική του ετεροτοπία.

17th Thessaloniki Documentary Festival day 5

Τρίτη 17 Μαρτίου 

JOHN CASSAVETES: Τρίτη, 20:00

Θα πέσει η νύχτα  του Αντρέ Σίνγκερ

Εύφημος Μνεία της Ειδικής Επιτροπής – Sheffield Doc/Fest June 2014, UK

Ειδική Μνεία ​– Jerusalem FF 2014, Israel

Η ιστορία της απελευθέρωσης των στρατοπέδων συγκέντρωσης των ναζί. Μέσα από τη χρήση εξαιρετικού αρχειακού υλικού και μαρτυριών από τους επιζώντες, αλλά και τους απελευθερωτές, η ταινία μιλά για τις απόπειρες τεκμηρίωσης των σχεδόν απίστευτων σκηνών με τις οποίες ήρθαν οι Σύμμαχοι αντιμέτωποι κατά την απελευθέρωση. Η ταινία καταγράφει πώς μια ομάδα από κορυφαίους σκηνοθέτες, ανάμεσά τους ο Σίντνεϊ Μπέρνσταϊν, ο Ρίτσαρντ Κρόσμαν και ο Άλφρεντ Χίτσκοκ, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να κάνουν μια ταινία που θα παρείχε αδιάψευστα στοιχεία για όσα ανακάλυψαν οι Σύμμαχοι. Κάθε νέα γενιά δικαιούται να έχει πρόσβαση σ’ αυτές τις αποδείξεις.

TONIA MARKETAKI: Τρίτη, 22:30

Σ' αγαπώ. Ελογοκρίθη! του Φώτη Συμεωνίδη

Ο ποιητής της Θεσσαλονίκης Τόλης Νικηφόρου αναλογίζεται την καταγωγή του και υμνεί τη γενέθλια πόλη. Ποτέ το ψέμα δεν προσκύνησε, ποτέ την ποίηση δεν εγκατέλειψε. Μ’ ένα παιδικό πρόσωπο κολλημένο στο τζάμι, αρνείται να αποδεχθεί οποιονδήποτε συμβιβασμό. Αδειάζει ένα τσουβάλι ζωγραφιές στα πόδια μας. Η ποίησή του αποκαλύπτει τη δυνατότητα μιας άλλης πραγματικότητας. Αν πιστεύουμε στα θαύματα, ας βαδίσουμε με επίγνωση στον δικό του... προορισμό του ονείρου:

θα ξαναγεννηθούμε σε μιαν άλλη χώρα

θ' ανακαλύψουμε και πάλι τις πρώτες λέξεις

και θα προφέρουμε περήφανα

κάθε ελάχιστο αυτονόητο

στη γνώση μάταια θ' αναζητήσουμε τον κόσμο

PAVLOS ZANNAS: Τρίτη,  22:30

Ήχοι της ψυχής του Ρομπέν Ντιμέ

Βόρεια Ρωσία, Σιβηρία, χειμώνας του 2013.

Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι μόνοι, αλλά ούτε θα λέγαμε πως είναι μέρος της κοινωνίας.

Δεν μπορούμε να πούμε πως είναι παράνομοι, αλλά ούτε θα λέγαμε πως είναι νομότυποι.

Δεν μπορούμε να πούμε πως δεν αγαπούν τη ζωή τους.

Ένα ταξίδι από τη Μόσχα στη Σιβηρία κατά τη διάρκεια του πρότζεκτ «Cinetrain»...

STAVROS TORNES: Τρίτη,  23:00

Είμαστε δημοσιογράφοι    του Ahmad Jalali Farahani

Ένα ντοκιμαντέρ για τις δύσκολες συνθήκες που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι Ιρανοί δημοσιογράφοι εντός κι εκτός της χώρας τους, το οποίο βασίζεται στην προσωπική ιστορία του σκηνοθέτη. Η ταινία αποκαλύπτει τη γυμνή αλήθεια, όχι μόνο για τον προσωπικό πόνο και τα δεινά που υπέφερε ο Αχμάντ στον αδιάκοπο αγώνα του για την ελευθερία της έκφρασης, αλλά επίσης και για τη συμφορά που βρήκε πολλούς Ιρανούς δημοσιογράφους οι οποίοι έχασαν τον επιούσιο όταν οι εφημερίδες στις οποίες δούλευαν απαγορεύτηκαν.