Joyeux nouveau Moyen-Age
Ευτυχισμένος ο καινούργιος Μεσαίωνας,
Happy New Middle Ages


Επιστροφή στη μεταφυσική, στο κυνήγι μαγισσών, στα ανικανοποίητα εγώ, μπερδεμένοι σε αυτό που είμαστε με αυτό που θέλουμε, επιρροές υποδόριες κι ανεξέλεγκτες του κάλου και του κακού, νέες φόρμες ηθικής πάνω σε παλιές αραχνιασμένες απόψεις που μόνο καταστροφές έφεραν.

Κι ακόμη ραγδαία συρρίκνωση της γνώσης για χάρη της ενημέρωσης. Όλα πιο επιφανειακά, πιο γρήγορα, πιο ασύμβατα με τους ρυθμούς της φύσης.

Ρυθμοί εξοντωτικοί, στόχοι κατασκευασμένοι σα τραπουλόχαρτα, σε στημένες παρτίδες πόκερ ,
μια ερημιά εσωτερική που αν εκραγεί τα πρώτα θύματα της θα είμαστε ακριβώς εμείς.

Κανείς δεν είναι αμέτοχος.
Κανείς δεν είναι ανυποψίαστος
Κανένας μας δε μπορεί να ισχυριστεί πως είναι αθώος

Ο νέος Μεσαίωνας έφτασε κι είναι έτοιμος να γιορτάσει πάνω στις πλατφόρμες τεχνητής χαράς που πιανόμαστε για να σωθούμε.
Πόσο έτοιμοι είμαστε για την αλήθεια?
Πόσο έτοιμοι είμαστε αυτή τη νέα καταστροφή να την βαφτίσουμε αναγέννηση ?

Ευτυχισμένος ο νέος Μεσαίωνας λοιπόν!


(Κι ο τελευταίος να ρίξει τη μολότοφ για να τελειώνουμε μια και καλή με τη ψεύτικη κλίμακα αξιών που μας πασάρουν για ζωή. )




Seven Film Gallery Αλ.Σβώλου 45 , Θεσσαλονίκη
Η μοναδική gallery που …νοικιάζει τα έργα της
www.sevenfilmgallery.blogspot.com
Facebook: Seven Film Gallery
0030-2310-275185
v7svolou@hol.gr

51st Thessaloniki International Film Festival Day 9 Awards

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΟΥ 51ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Η Κριτική Επιτροπή για το Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του 51ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αποτελείται από τους:
Μισέλ Δημόπουλος / Michel Demopoulos, θεωρητικός του κινηματογράφου (Ελλάδα)
Μοχάμετ Αλ – Νταράτζι / Mohamed Al- Daradji, σκηνοθέτης (Ιράκ).
Σκαντάρ Κόπτι / Scandar Copti, σκηνοθέτης (Παλαιστίνη)
Μπεχρούζ Χασέιμιαν / Behrooz Hashemian, παραγωγός (Ιράν)
Μάρτιν Σβάιγκχοφερ / Martin Schweighofer, διευθυντής Αυστριακής Κινηματογραφικής Επιτροπής (Αυστρία)

ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ•

Βραβείο Καλύτερης ταινίας-Χρυσός Αλέξανδρος (20.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:

ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ /PERIFERIC /OUTBOUND του Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι / Bogdan George Apetri, Ρουμανία, Αυστρία, 2010

Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος(10.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:

ATTENBERG, της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη /Athina Rachel Tsangari, Ελλάδα, 2010

Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής για πρωτοτυπία και καινοτομία – Χάλκινος Αλέξανδρος (5.000 ευρώ) απονέμεται στην ταινία:

ΖΑΝ ΖΑΝΤΙ, ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ/JEAN GENTIL, των Ισραέλ Κάρδενας και Λάουρα Αμέλια Γκουσμάν / Israel Cardenas, Laura Amelia Guzman, Μεξικό, Δομινικανή Δημοκρατία, Γερμανία, 2010

Βραβείο Σκηνοθεσίας στον:

Μαριάν Κρισάν / Marian CrisanΓια την ταινία:

ΑΥΡΙΟ /MORGEN, Ρουμανία, Γαλλία, Ουγγαρία, 2010

Βραβείο Σεναρίου στον:

Μάρεκ Λέχκι / Marek LechkiΓια την ταινία:

ΤΟ ΠΑΡΟΡΑΜΑ/ERRATUM του Μάρεκ Λέχκι, Πολωνία, 2010

Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στην:

Άννα Ουλάρου / Ana Ularuγια την ερμηνεία της στην ταινία:

ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ /PERIFERIC /OUTBOUND του Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι / Bogdan George Apetri, Ρουμανία, Αυστρία, 2010

Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας εξ ημισείας στους:

Αντράς Χαθάζι / Andras Hathazi και Γιλμάζ Γιαλτσίν/ Yilmaz Yalcinγια την ερμηνεία τους στην ταινία:

ΑΥΡΙΟ /MORGEN, του Μαριάν Κρισάν, Ρουμανία, Γαλλία, Ουγγαρία, 2010

Βραβείο Καλλιτεχνικής Επίτευξης στην ταινία:

ΖΕΦΙΡ/ZEFIR/ZEPHYR, της Μπέλμα Μπας / Belma Bas, Τουρκία, 2010

ΒΡΑΒΕΙΑ FIPRESCI (The International Federation of Film Critics)

Η Κριτική Επιτροπή της Διεθνούς Ομοσπονδίας των Κριτικών Kινηματογράφου (FIPRESCI) αποτελούμενη από τους:
Άννικα Γκούσταφσον / Annika Gustafsson (Σουηδία)
Κρις Πάτμορ/ Chris Patmore (Ηνωμένο Βασίλειο),
Ντουμπράφκα Λάκιτς / Dubravka Lakic (Σερβία),
Μινού Μοσιρί / Minoo Moshiri (Ιράν)
και Τάσο Ρέτζιο (Ελλάδα)

Απονέμει τα εξής βραβεία:

Για το Eπίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα στην ταινία:

ΑΥΡΙΟ /MORGEN, του Μαριάν Κρισάν, Ρουμανία, Γαλλία, Ουγγαρία, 2010

Για Ελληνική Ταινία στην ταινία:

ΑΠΝΟΙΑ, του Άρη Μπαφαλούκα, Ελλάδα, 2010.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ «ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΞΙΕΣ»Ο τηλεοπτικός σταθμός της Βουλής των Ελλήνων (Βουλή-Τηλεόραση) απονέμει για έκτη συνεχή χρονιά το βραβείο «Ανθρώπινες Αξίες» σε μια ταινία του τμήματος Ημέρες Ανεξαρτησίας.Το ειδικό αυτό βραβείο, που φέτος συνοδεύεται από χρηματικό ποσό 7.500 ευρώ, απονέμεται στην ταινία ΤΑ ΧΕΙΛΗ/LOS LABIOS/THE LIPS, των Ιβάν Φουντ/ Ivan Fund και Σαντιάγο Λόσα/ Santiago Loza, Αργεντινή, 2010

BΡΑΒΕΙΑ ΚΟΙΝΟΥ FISCHER

ΚΑΝΕΝΑΣ /NOBODY του Χρήστου Νικολέρη, 2010

CIRKUS COLUMBIA του Ντάνις Τάνοβιτς/ Danis Tanovic, Βοζνία Ερζεγοβίνη, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Σλοβενία, Βέλγιο, 2010

ΕΝΑΣ ΚΑΠΩΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ/EN GANSKE SNILL MANN/A SOMEWHAT GENTLE MAN, του Χανς Πέτερ Μόλαντ / Hans Petter Moland, Νορβηγία, 2010

ΒΡΑΒΕΙΟ «ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΗ»O Δήμος Θεσσαλονίκης απονέμει για δεύτερη χρονιά το βραβείο «Το Σινεμά και η Πόλη», βραβείο που προβάλει τη σύνδεση της έβδομης τέχνης με το αστικό τοπίο των πόλεων και αναδεικνύει τη συμβολή του δεύτερου στο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και το ρόλο του στον κινηματογράφο. Το βραβείο που συνοδεύεται από το χρηματικό έπαθλο των 10.000 ευρώ απονέμεται στην ταινία:ΖΟ ΟΠΩΣ ΖΟΝΑΤΑΝ/JO POUR JONATHAN/JO FOR JONATHAN, του Μαξίμ Ζιρού /Maxime Giroux, Καναδάς, 2010

ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΕΚΚ

Η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου απονέμει φέτος το βραβείο της στην ταινία ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ /PERIFERIC /OUTBOUND του Μπογκντάν Τζόρτζε Απέτρι / Bogdan George Apetri, Ρουμανία, Αυστρία, 2010.

ΒΡΑΒΕΙΑ BALKAN FUND

Η κριτική επιτροπή του 8ου Ταμείου Ανάπτυξης Σεναρίου Balkan Fund, η οποία αποτελείται από τους
Alex Baciu (σεναριογράφο, Ρουμανία),
Πάνο Ιωσηφέλη (σεναριογράφο, Ελλάδα) και
Richard Kwietniowski (σεναριογράφο/σκηνοθέτη, Μ. Βρετανία/Πολωνία),
απένειμε τρία βραβεία (το ένα εξ ημισείας) που αντιστοιχούν σε 7.000 ευρώ το καθένα, στα εξής κινηματογραφικά σχέδια:

September: σενάριο Κάλλια Παπαδάκη/ Πέννυ Παναγιωτοπούλου, σκηνοθεσία/ παραγωγή Πέννυ Παναγιωτοπούλου, συμπαραγωγός Θανάσης Καραθάνος, Twenty Twenty Vision (Ελλάδα/ Γερμανία).

The Last Sleepless: σενάριο/ σκηνοθεσία Ilke Yesilay, συν-σκηνοθεσία Gulsen Akbas, παραγωγή Emre Yeksan, YXN – Yeksan Film (Τουρκία). Το βραβείο υποστηρίζεται από το CNC (Centre National du Cinema et de l’ Image Animee).

Και εξ ημισείας:

The Barbarians: σενάριο/σκηνοθεσία Ivan Ikic, συν-σεναριογράφος Boban Jevtic, παραγωγός Milan Stojanovic, Sense Production D.O.O. (Σερβία)

The House: σενάριο Sanja Kovacevic, σκηνοθεσία Zoran Sudar, παραγωγή Igor A. Nolan, Mainframe Production (Κροατία).

ΒΡΑΒΕΙΑ CROSSROADS

Η κριτική επιτροπή του 6ου Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads που αποτελείται από τους

Gabor Greiner (Sales Agent – Films Boutique, Γερμανία),
Claire Launay (ΑRTE, Γαλλία) και
Διονύση Σαμιώτη (παραγωγός – Film in Mind, Ελλάδα)
βράβευσε το κινηματογραφικό σχέδιο
Youth, σε σκηνοθεσία Tom Shoval, παραγωγή Gal Greenspan, Greenproductions (Ισραήλ).

Aπό φέτος, η Kodac Cinelabs Greece υποστηρίζει την παραγωγή του βραβευμένου κινηματογραφικού σχεδίου με υλικά και υπηρεσίες μέχρι και 10.000 ευρώ. Ο παραγωγός του Youth κερδίζει επίσης διαπίστευση για το Producer’s Network του Φεστιβάλ των Κανών 2011 και την ευκαιρία να παρουσιάσει το κινηματογραφικό του σχέδιο στο Sofia Meetings του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σόφια το 2011.

Η κριτική επιτροπή του Crossroads απένειμε επίσης, ειδική μνεία στο κινηματογραφικό σχέδιο

Home Sweet Home, σε σκηνοθεσία και παραγωγή Κυριάκου Τοφαρίδη, Avra Production (Κύπρος).

Στο πλαίσιο των βραβείων της Αγοράς, το Ευρωπαϊκό Εργαστήριο MFI Script 2 Film Workshops που διοργανώνεται από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (ΜΙΚ), βράβευσε το κινηματογραφικό σχέδιο The House: σενάριο Sanjia Kovacevic, σκηνοθεσία Zoran Sudar, παραγωγή Igor A. Nolan, Mainframe Production (Κροατία).

ΒΡΑΒΕΙΟ WORKS IN PROGRESSΗ κριτική επιτροπή των Works in Progress, αποτελούμενη από τους
Juliete Schrameck (MK2, Υπεύθυνη Τμήματος Αγορών και Συμπαραγωγών, Γαλλία),
Karel Och (Διευθυντή Προγράμματος – Karlovy Vary Intl Film Festival, Τσεχία) και Κωνσταντίνα Σταυριανού (παραγωγό – Graal, Ελλάδα)
βράβευσαν την ταινία

Άδικος Κόσμος σε σκηνοθεσία Φίλιππου Τσίτου, σενάριο Φίλιππου Τσίτου/Δώρας Μασκλαβάνου και παραγωγή Αλεξάνδρας Μπουσίου, Wrong Men (Ελλάδα).

Να σημειωθεί ότι φέτος, οι εταιρείες Graal και Kodac Cinelabs Greece προσφέρουν στο βραβευθέν σχέδιο του τμήματος Works in Progress υπηρεσίες και υλικά αξίας έως και 70.000 ευρώ.

Ενα απο τα πιο ενδιαφέροντα κινηματογραφικα φεσριβαλ κινηματογραφου μολις τελείωσε. Απο μας Θερμά συγχαρητήρια στον Δημήτρη Ειπίδη, Λευτέρη Αδαμίδη και Δημητρη Κεκρινό.

51st Thessaloniki International Film Festival Day 8

Microphone

Μέσα από τους περιπάτους του Xάλεντ, πραγματοποιούμε μια περιπλάνηση γεμάτη ζωηρούς ήχους και χρώματα στη σύγχρονη Αλεξάνδρεια. Όταν ο Xάλεντ επιστρέφει στην πατρίδα του, απογοητευμένος από την τέως φίλη του και αποκαρδιωμένος από τον απόμακρο πατέρα του, αρχίζει να γνωρίζει γωνιές και δρόμους της πόλης που τον οδηγούν στην ανακάλυψη ενός καινούργιου, αγνώστου ώς τότε κόσμου. Μέσα από συναντήσεις με διάφορους χαρακτήρες, το Μικρόφωνο συνθέτει ένα πορτρέτο της underground καλλιτεχνικής σκηνής της Αλεξάνδρειας: καλλιτέχνες γκράφιτι, τραγουδιστές χιπ χοπ, γυναικεία μέταλ συγκροτήματα. Ο χαρακτήρας του Xάλεντ, ο οποίος αποφασίζει να υποστηρίξει τα παιδιά αυτά, να βρει τρόπους να τους ενισχύσει οικονομικά και να προωθήσει το έργο τους, γίνεται ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε διαφορετικές ιστορίες, μουσικές και εικόνες, σε μια σφαιρική και πολυεπίπεδη αναπαράσταση της νέας αυτής γενιάς καλλιτεχνών.

Jean Gentil

Ο Ζαν, μεσήλικας καθηγητής, είναι ένας από τους πολλούς Αϊτινούς που έχουν μεταναστεύσει στη Δομινικανή Δημοκρατία για να βρουν μια οποιαδήποτε δουλειά. Είναι ένας καλόκαρδος άνθρωπος και ευλαβής Χριστιανός, μόνος του στον κόσμο, ο οποίος διαρκώς δοκιμάζεται και κατατρώγεται από τη σιωπηλή απελπισία της ζωής του. Εγκαταλείπει την πόλη και ταξιδεύει στην ύπαιθρο για να βρει μια δουλειά που να του ταιριάζει καλύτερα, αλλά μπροστά στην εκθαμβωτική ομορφιά της φύσης, την αστραφτερή θάλασσα και την πλούσια βλάστηση, ο Ζαν νιώθει ακόμα πιο μόνος, ακόμα πιο παράταιρος μέσα στον κόσμο. Η δοκιμασία του Ζαν –αυτή της σύγχρονης μετανάστευσης και της περιθωριοποίησης του μετανάστη– παίρνει εδώ το πιο ανθρώπινο και ειλικρινές της πρόσωπο, το οποίο φέρει με τεράστια αξιοπρέπεια και ευγένεια ο ήρωας της ταινίας.

Σιωπηλές ψυχές

Όταν η αγαπημένη γυναίκα του Μίρον, Τάνια, πεθαίνει, αυτός ζητά απ’ τον καλύτερό του φίλο Άιστ να τον βοηθήσει να την αποχαιρετίσει σύμφωνα με τα έθιμα των Μέργια, μιας αρχαίας φινο-ουγγρικής φυλής που ζούσε στην περιοχή της λίμνης Νέρο στην κεντροδυτική Ρωσία. Παρόλο που οι Μέργια αφομοιώθηκαν από τους Ρώσους τον 17ο αιώνα, οι μύθοι και οι παραδόσεις τους είναι μέρος της ζωής των σημερινών απογόνων τους. Οι δυο άντρες ξεκινούν ένα οδοιπορικό χιλιάδων χιλιομέτρων διασχίζοντας απέραντα, έρημα τοπία. Μαζί τους έχουν δυο μικρά πουλιά σ’ ένα κλουβί. Σύμφωνα με το έθιμο των Μέργια, ο Μίρον αφηγείται προσωπικές μνήμες απ’ τη συζυγική του ζωή. Όταν όμως φτάνουν στις όχθες της ιερής λίμνης όπου θα αποχαιρετίσουν για πάντα τη σορό, ο Μίρον συνειδητοποιεί ότι δεν ήταν μόνον αυτός ερωτευμένος με την Τάνια...
Το ταξίδι

Το ταξίδι είναι μια αυτοσχέδια περιήγηση της Βόρειας Αγγλίας που φέρνει ξανά μαζί τους δημοφιλείς κωμικούς Στιβ Κούγκαν και Ρομπ Μπράιντον. Μια ταινία που βασίζεται στο τηλεοπτικό ομώνυμό του με τον πρώτο κύκλο ηδη να εχει συμπληρώσει 6 ημίωρα επεισόδια. Όταν το ένθετο μαγειρικής γνωστής κυριακάτικης εφημερίδας αναθέτει στον Στιβ να κάνει την κριτική μιας σειράς εστιατορίων, αυτός αποφασίζει να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου και να οργανώσει ένα ταξίδι στη Βόρεια Αγγλία μαζί με την Αμερικανή φίλη του, λάτρη του καλού φαγητού. Όταν όμως εκείνη αποφασίζει να τον αφήσει και να επιστρέψει στις ΗΠΑ, ο Στιβ βρίσκεται τώρα αντιμέτωπος με μια βδομάδα μοναχικών γευμάτων, κι η αλήθεια είναι ότι δεν το είχε φανταστεί έτσι. Απρόθυμα, τηλεφωνεί στον Ρομπ, το μοναδικό άτομο που πιστεύει ότι θα μπορεί να είναι διαθέσιμο. Ο Ρομπ, που δε λέει ποτέ όχι σ’ ένα κερασμένο γεύμα –πόσο μάλλον έξι– συμφωνεί, κι οι δυο τους ξεκινούν για μια περιπέτεια γευσιγνωσίας.

51st Thessaloniki International Film Festival Day 7

Periferic


Η Ματίλντα έχει στη διάθεσή της μία μέρα. Είκοσι τέσσσερις ώρες μέσα στις οποίες πρέπει, αφού πάει με ειδική άδεια στην κηδεία της μητέρας της, να επιστρέψει στη φυλακή όπου εκτίει την ποινή της. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα, η σκληροτράχηλη, αποφασισμένη Ματίλντα συναντά και ζητά μια χάρη από τον αδελφό και την απρόθυμη κουνιάδα της, και όταν εκείνοι αρνιούνται να τη βοηθήσουν, στρέφεται στον πρώην φίλο και προαγωγό της. Οι σκοποί της Ματίλντα δεν είναι ποτέ ξεκάθαροι, αλλά τα βήματά της είναι σίγουρα (όπως και η γεμάτη αυτοπεποίθηση ερμηνεία της Άνα Ουλάρου στον πρωταγωνιστικό ρόλο), σ’ αυτήν την ιστορία αναζήτησης μιας νέας ζωής, που ορίζεται από γρήγορες κι αμετάκλητες αποφάσεις.
Απνοια

Μέσα στο νερό όλα είναι ήρεμα. Δε σε ακούει κανείς. Δε χρειάζεται να μιλήσεις. Δε χρειάζεται καν να αναπνεύσεις. Ο Δημήτρης, ένας 23χρονος κολυμβητής, γνωρίζει καλά τη λυτρωτική απομόνωση του νερού και καταδύεται συχνά στον πάτο μιας πισίνας για να αφήσει τις σκέψεις και τις αναμνήσεις του να αναδυθούν στην επιφάνεια. Η σχέση του με την Έλσα επανέρχεται συνεχώς στο μυαλό του, και ο Δημήτρης πηγαινοέρχεται μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, ανακαλώντας τις λεπτομέρειες της γνωριμίας τους – από τα πρώτα μαθήματα κολύμβησης που της έκανε, μέχρι τις οικολογικές δράσεις της Έλσας για τη σωτηρία των δελφινιών. Η εξαφάνιση της Έλσας, όμως, διαταράσσει τις ισορροπίες στην πειθαρχημένη ζωή του Δημήτρη και αποτελεί το έναυσμα για να ξεδιπλωθεί μια ιστορία για τη μνήμη, την προσωπική και συλλογική ευθύνη, τις χαμένες ευκαιρίες και την αγάπη.

Ασπρος , ασπρος κόσμος

51st Thessaloniki Film Festival Day 6

Morgen

O Νέλου είναι φύλακας στο σούπερ μάρκετ της Σαλόντα, μιας πόλης στα ρουμανο-ουγγρικά σύνορα από την οποία παράνομοι μετανάστες προσπαθούν να περάσουν στη Δυτική Ευρώπη. Το πάθος του Νέλου είναι το πρωινό ψάρεμα. Μετά τη δουλειά επιστρέφει στην κακότροπη γυναίκα του. Ένα πρωινό, κι ενώ ψαρεύει, ο Νέλου βρίσκει έναν Τούρκο. Τον παίρνει μαζί του στο σπίτι, όπου του δίνει ρούχα, φαγητό και μια γωνιά να κοιμηθεί. Παρόλο που οι δυο τους δεν μιλούν την ίδια γλώσσα, πετυχαίνουν μια ειλικρινή επικοινωνία, λόγω αφενός της μεγάλης ανάγκης στην οποία βρίσκεται ο Τούρκος και αφετέρου της ικανότητας του Νάλου να συμπάσχει με τον άλλο. Ο Μπεχράν, ο μετανάστης, προσπαθεί να φτάσει στη Γερμανία, όπου ζει ο γιος του, και ο Νέλου αποφασίζει να βοηθήσει όπως μπορεί. Κάθε νέα τους προσπάθεια είναι ένα νέο «Morgen», ένα νέο αύριο στα γερμανικά, τη γλώσσα της ελπίδας για τον Μπεχράν. Σ΄ αυτή τη διορατική και χαμηλών τόνων ταινία, η μετανάστευση δεν είναι το μείζον θέμα αλλά αποτελεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννιέται ένας δεσμός αυθεντικής ανθρωπιάς ανάμεσα στους δύο άντρες.
L' Enfance du mal

Όταν ο δικαστής Ανρί Βαν Eκ ανακαλύπτει τη δεκαπεντάχρονη Σελίν να έχει κάνει κατάληψη στο σπιτάκι του κήπου του, δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτή η συνάντησή τους θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Προτιμώντας χίλιες φορές το σπίτι του Βαν Eκ από εκείνο των ανάδοχων γονιών της, η Σελίν πείθει, διακριτικά αλλά με αποφασιστικότητα, τον Βαν Εκ να τη φιλοξενήσει, παρά τους αρχικούς δισταγμούς της γυναίκας του Ναταλί. Σταδιακά, τα ψέματα που λέει η Σελίν βγαίνουν στην επιφάνεια, κλονίζοντας δια παντός την εμπιστοσύνη ανάμεσα στους τρεις χαρακτήρες και μετατοπίζοντας διαρκώς τη συμπάθεια του θεατή απ’ τον έναν στον άλλον. Με τους ρόλους θύματος και θύτη να εναλλάσσονται, η ταινία παίζει ένα παιχνίδι με τις αντιλήψεις του θεατή περί δικαίου και ηθικής, αναδεικνύοντας τις γκρίζες αποχρώσεις τους.
Winter’s bone


Son of Babylon

51st Thessaloniki International Film Festival Day 5

Attenberg

Βραβείο γυναικείας ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας !!!
Η πρώτη ελληνική ταινία που συμμετέχει στο Sundance Film Festival 2011!!!



Σκηνοθεσία & Σενάριο: Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη
Παίζουν: Ariane Labed, Ευαγγελία Ράντου , Βαγγέλης Μουρίκης, Γιώργος Λάνθιμος
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Θύμιος Μπακατάκης
Μοντάζ: Sandrine Cheyrol, Matt Johnson
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Δάφνη Καλογιάννη
Κοστούμια: Θάνος Παπαστεργίου, Βασιλεία Ροζάνα
Παραγωγός: Άγγελος Βενέτης, Ηρακλής Μαυροειδής, Γιώργος Λάνθιμος, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, Μαρία Χατζάκου. Executive Producer: Xρήστος Kωνσταντακόπουλος
Η Αθηνά Τσαγγάρη αποφοίτησε από το Τμήμα Νεοελληνικής Φιλολογίας και θεατρολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής της Θεσσαλονίκης Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στις παραστατικές τέχνες στη Σχολή Τεχνών Τις του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και μετέπειτα στην κινηματογραφική σκηνοθεσία στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Η πρώτη της εμπειρία με το σινεμά ήταν ένας μικρός ρόλος στη πρώτη ταινία του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, Slacker. Με την πρώτη της ταινία μικρού μήκους FIT προτάθηκε για 'Οσκαρ σπουδαστικής ταινίας. Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ, η πρώτη της μεγάλου μήκους, μια ταινία δρόμου γυρισμένη σε εννιά πόλεις ανά τον κόσμο, ψηφίστηκε από τους κριτικούς της Village Voice ως μία από τις καλύτερες πρώτες ταινίες του 2002. Ήταν συν ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Cinematexas στο Όστιν. Σκηνοθέτησε τις προβολές και τα βίντεο για τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Το 2005 ίδρυσε την Haos Film, εταιρεία κινηματογραφικής παραγωγής. Ήταν παραγωγός στην πρώτη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Κινέττα», και associate producer στον «Κυνόδοντα».Σκηνοθέτησε το «2» του Δημήτρη Παπαιωάννου στο format για το dvd, επίσης τις animation υπαίθριες προβολές μεγάλης κλίμακας για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου Ακρόπολης.
Η Μαρίνα μεγαλώνει με τον πατέρα της σ' έναν βιομηχανικό οικισμό και με τη φίλη της Μπέλα παρατηρούν τις ανθρώπινες συμπεριφορές από μακριά, σχεδόν με αμηχανία. Ξεναγοί της στον κόσμο των ανθρώπων είναι τα ντοκιμαντέρ για τα θηλαστικά του Ντέιβιντ Ατένμπορο, η μουσική των Suicide και τα αδέξια μαθήματα σεξουαλικής αφύπνισης με τη Μπέλα, μέχρι που ένας μηχανικός φτάνει στην πόλη για δουλειά.
Πόση δύναμη περιέχει η αθωότητα στα χρόνια της κυοφορίας του τέρατος που λέγεται ενηλικίωση και πόσα αναπάντητα «γιατί» μπορεί να καλύψει ο πειραματισμός προσομοίωσης ζωής, που δεν κατέχουμε ακόμη, αλλά ενστικτωδώς αισθανόμαστε να μας τυλίγει;
Η ηρωίδα ούτε στιγμή δεν αφήνει το μικρόβιο μιας περιττής συναισθηματικότητας να την παρασύρει μακριά από την λογική της αθώας προσέγγισης αυτης της κατασκευασμένης επιβίωσης που την περιβάλει. Αναζητεί μέχρι τελικών ορίων της , την αλήθεια . Γιατι σα γνησιο θηλαστικό ξέρει πως μόνο ετσι, χωρις αναπάντητα φαντάσματα μπορει να διεκδικήσει θεση στην πραγματική ζωή.
Η ταινία της Αθηνας Ραχηλ Τσαγγαρη είναι ένα σκληρό ποίημα που μας αποκαλύπτει την άγνωστη πλευρά , αυτή την ανομολόγητη τραχιά πλευρά της ζωής, που έχει η μέσα όψη των πραγμάτων. Την σκληρή μυστική γωνία, που ακόμη δεν έχει λειανθεί από το πέρασμα της παιδικής ηλικίας στην εφηβεία. Είναι τολμηρή στα όρια μιας ψυχιατρικής διάγνωσης μονο που δεν αφορά νόσημα.. Δεν θεραπεύεται. Είναι ο τρόπος να μεγαλώνεις. Είναι
η αναπόφευκτη πορεία μας μετά το τέλος της αθωότητας, σε έναν νέο κόσμο που ενώ παραμένουμε άγρια ζώα , μας ζητείται να προσποιηθούμε ότι είμαστε εξημερωμένα ζωάκια θερμοκηπίου. Ένα συνωμοτικό κλείσιμο ματιου ότι σε μας εναπόκειται να μη χασουμε επαφή με το χθές, αρκεί έστω για μια φορα στη ζωη μας, να αφεθούμε να φτάσουμε στα όρια μας. Στα όποια ορια. Για όσο…
Η ερμηνεία της βασικής ηρωίδας είναι πραγματικό masterclass ημιτονίων . Ένα λυγμικό βιολί που αρνείται πεισματικά ούτε για ένα δευτερόλεπτο να καταδειχτεί να γίνει μελό. Να γινει κατι λιγότερο από μια μεγάλη τραγωδος περιπαίζοντας τη σοβαροφάνεια μας !
Η πρώτη ουσιαστικά υποψηφιότητα για τον Χρυσό Αλέξανδρο της φετινής διοργάνωσης.
Μια ταινία που ξεφεύγει από τα στενά όρια της ιθαγενούς κινηματογραφίας κι απευθύνεται σε ένα διεθνές κοινό, πέρα από παλιακά στεγανά και εθνικότητες.



3 Drei Τρίο



Η Χάνα και ο Σιμόν είναι παντρεμένοι, γύρω στα σαράντα, και ζουν στο Βερολίνο. Χωρίς να το γνωρίζουν ο ένας για τον άλλον, συναντούν ο καθένας ξεχωριστά τον Άδαμ, ένα νεότερο άντρα – τον οποίο ερωτεύονται . Όταν η Χάνα μένει έγκυος, το μυστικό αποκαλύπτεται και προκύπτει το ερώτημα: Ποιος είναι ο πατέρας; Μια κωμικοτραγική ταινία για την αγάπη, τα ήθη και τα φύλα που εκτυλίσσεται σε μια γερμανική κοινωνία κλυδωνιζόμενη από ανάμεικτα συναισθήματα Η επιστροφή στη Γερμανία του Τικβερ, με μια ταινία σχόλιο πάνω στη μονογαμικότητα, τον γαμο τις σχέσεις και το νέο μοντέλο οικογένειας στον 21ο αιώνα.

Zefir
Η Ζεφίρ είναι ένα εντεκάχρονο κορίτσι, δυναμικό μα και κάπως αλλόκοτο, που ζει με τους παππούδες της στην αγροικία τους. Δεν έχει πατέρα και η ακτιβίστρια μητέρα της απουσιάζει για μεγάλα χρονικά διαστήματα – η εικόνα της μικρής για τη ζωή έχει έτσι διαποτιστεί από μια μόνιμη αίσθηση απώλειας, μια στρεβλή αντίληψη του μέλλοντος και μια απειθαρχία στα όρια της σκληρότητας. Όταν η μητέρα της επιτέλους επιστρέφει, είναι μόνο για να αποχαιρετήσει τη Ζεφίρ ξανά και να συνθλίψει μ’ αυτόν τον τρόπο τις ελπίδες του κοριτσιού για την οικογενειακή δομή που τόσο επιθυμεί. Η συναισθηματικά βίαιη ενηλικίωσή της καταγράφεται με ακρίβεια, ευγλωττία και χωρίς καμία υπερβολή, δημιουργώντας μια εξαιρετικά ατμοσφαιρική και καθηλωτική ταινία.


Littlerock


Η έλλειψη επικοινωνίας και το χάσμα μεταξύ του «είναι» και του «φαίνεσθαι» κατοικούν στην καρδιά της ταινίας του Μάικ Οτ, η οποία συνθέτει την εικόνα μιας άλλης, άγνωστης κι ανεξερεύνητης Αμερικής, μακριά απ’ τον τουριστικό χάρτη. Η Ατσούκο ταξιδεύει με τον αδελφό της Ριντάρο από την Ιαπωνία στην Αμερική για να επισκεφτούν το στρατόπεδο Μανζανάρ, όπου πέθανε ο παππούς τους στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν καθ’ οδόν χαλάει το αυτοκίνητό τους, τα δυο αδέλφια αναγκάζονται να μείνουν στο Λίτλροκ, μια μικρή πόλη στην καλιφορνέζικη έρημο. Η ανατροπή στο ταξίδι τους αντιμετωπίζεται διαφορετικά από τα δυο αδέλφια – ο Ριντάρο θέλει να συνεχίσουν το ταξίδι τους, ενώ η Ατσούκο προτιμά να μείνει και να γνωρίσει καλύτερα τον περίεργο αυτό τόπο και τους καινούργιους της φίλους, να ακούσει τις μουσικές τους, να ερωτευτεί και να φτιάξει ενδεχομένως εκεί το καινούριο της σπίτι. Ωστόσο, στην πορεία ανακαλύπτει πως το όνειρό της απέχει πολύ από την απλή και απογοητευτική πραγματικότητα..

51st THessaloniki Internation Film Festival Day 4

Limbo


Δεκαετία του 1970. Η Νορβηγίδα Σόνια και τα δυο της μικρά παιδιά φτάνουν στο Τρινιντάντ, όπου ο άντρας της εργάζεται ως μηχανικός γεωτρήσεων πετρελαίου εδώ κι έξι μήνες. Σ΄ αυτό το ξένο περιβάλλον, η Σόνια μυείται σ’ ένα νέο τρόπο ζωής –πολυτελή αλλά νωθρό– και σ’ ένα νέο ηθικό κώδικα, δημιούργημα των εκπατρισμένων αντρών, τον οποίο τηρούν κατά γράμμα οι αργόσχολες γυναίκες τους. Τα αισθησιακά, ηλιόλουστα εξωτερικά πλάνα της ζωής στο Τρινιντάντ έρχονται σε αντίθεση με τα ψυχρά εσωτερικά των σπιτιών, όπου οι ζωές των ξένων βασίζονται σε εύθραυστα προσωπεία. Όταν η Σόνια συνειδητοποιεί πως μέρος της νέας αυτής ζωής συνεπάγεται και την απιστία του άντρα της, αδυνατεί ν’ αντέξει την ηθική διάλυση που την περιβάλλει. Η ταινία σκιαγραφεί ρεαλιστικές, αυθεντικές σχέσεις, που εντείνονται από το σαγηνευτικό και πολιτισμικά μοναδικό αυτό περιβάλλον, από τις αντιθέσεις που γεννιούνται ανάμεσα στους χώρους και στους ανθρώπους, καθώς και από τις στιβαρές ερμηνείες, ειδικά αυτήν της λαμπερής Λίνε Βέρνταλ. Μια ταινία που θα λατρέψουν οι γυναίκες και θα προβληματίσει τους αντρες. Τουλάχιστον αυτούς που ακόμη διεκδικούν μερίδιο στις σχέσεις.

Erratum


Καμιά φορά γίνονται λάθη, τα οποία, όσο τραγικά κι αν είναι, παρουσιάζονται ως ευκαιρίες για να διορθώσει κανείς ή να αλλάξει τη ζωή του – αρκεί κανείς να τις αδράξει. Ο Μίχαλ αναγκάζεται να επιστρέψει στην πόλη όπου μεγάλωσε για να παραλάβει το αυτοκίνητο του αφεντικού του. Στο δρόμο του γυρισμού χτυπάει κατά λάθος έναν ηλικιωμένο άντρα, ο οποίος πεθαίνει. Ο Μίχαλ πηγαίνει στο αστυνομικό τμήμα, παραδέχεται την ευθύνη του, αλλά επειδή κανείς δεν έχει αναζητήσει τον άντρα αφήνεται ελεύθερος. Μέχρι να διορθωθεί η ζημιά που προκλήθηκε στο αμάξι από το ατύχημα, ο Μίχαλ περιπλανάται στην πόλη, συναντά τον παλιό του κολλητό, προσπαθεί να εξομαλύνει τη σχέση με τον πατέρα του, αλλά κυρίως αναζητά να βρει κάποιον που να γνώριζε τον νεκρό άνθρωπο. Χωρίς να το καταλαβαίνει, ο Μίχαλ αρχίζει σιγά σιγά να διορθώνει όλα όσα τον απασχολούσαν τόσα χρόνια, σ’ αυτήν την ιστορία ελπίδας και ανθρωπιάς.
Μια τρυφερή ταινία επανενηλικίωσης. Μου θυμισε καποιον γνωστό που είναι τωρα μακρια κι αλοίμονο αγνοεί ότι κατι τετοιο όταν σου συμβεί, πρέπει με έναν τρόπο να εισαι προετοιμασμένος, αλλιώς … Erratum est!

Submarino



Η ιστορία δύο αδελφών, οι οποίοι έχουν στιγματιστεί από μια τραυματική παιδική ηλικία γεμάτη φτώχια, κακοποίηση και αλκοόλ. Η μόνη φωτεινή ανάμνησή τους είναι η γέννηση του μικρού τους αδελφού, στον οποίο εναποθέτουν τις ελπίδες τους. Στην ενήλικη ζωή τους, ο Νικ προσπαθεί να αποδιώξει οδυνηρές μνήμες, να κατευνάσει τη μοναξιά του και να επανασυνδεθεί με τον αδελφό του, ο οποίος με τη σειρά του παλεύει με τον εθισμό του στα ναρκωτικά, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να μεγαλώσει μόνος του το γιο του. Ο Νικ κι ο αδελφός του έχουν περάσει τη ζωή τους προσπαθώντας ν’ αγαπήσουν, να ξεχάσουν, να κατανοήσουν. Σύντομα θα έχουν την ευκαιρία να ξανασμίξουν και να συνειδητοποιήσουν πως δεν φταίνε εκείνοι για τα πάντα.
Η καινούργια ταινία του Βίντερμπεργκ είναι ένα ιδιότυπο ποιητικό δοκίμιο πάνω στις σχέσεις. Ένα ταλέντο του κινηματογράφου που επανεργοποιείται ευχάριστα.

Πως τελείωσε αυτό το καλoκαίρι!

Η μέρα δε θα μπορούσε να κλείσει καλύτερα από την ταινία από την Ρωσία με ήρωες δυο άντρες μετεωρολόγους στον Βόρειο Πόλο Το μεγάλο με το μικρό. Το παλιό με το νέο Η φύση και η τεχνολογία. Ο άνθρωπος κι η οικολογία. Η αλήθεια και η εξαπάτηση.Ο φόβος και το πραγματικό νόημα της ζωής. Μεσα απο μια ψυχρή και υπόγεια ψυχολογική δράση . Αρσενική αλλα πολυδιάστατη. Μεγάλες ερμηνείες! Εξαιρετική φωτογραφία και μουσική. Σενάριο με πολλαπλές αναγνώσεις και πραγματικό ρεσιτάλ ηθοποιίας κυρίως από τον νεότερο που κέρδισε τις καρδιές όλων μας. Θετει αλλα ορια στην εξέλιξη του αφηγηματικού σι΄νεμά δράσης, κανοντας την ταινία του Danny Boyle "127 Hours" να μοιάζει με καρτούν.

Από σήμερα ξεκινά και το νέο μας αφιέρωμα, που είναι ταυτόχρονα και η δική μας πρόταση εορταστικού στολισμού σε μια χώρα, σε μια πόλη ,που καλείται να αλλάξει ,να αρχίσει να συμμετέχει και να μη περιμένει τις όποιες απαραίτητες "διορθωτικές αλλαγές" από το κράτος , από τους άλλους, αλλά από την κινητοποίηση των προσωπικών μηχανισμών αντίστασης του καθενός. Ακριβώς όπως και στο σινεμά δηλαδή. "Ευτυχισμένος ο νέος Μεσαίωνας" λοιπόν , μέχρι το τέλος Ιανουαρίου με μια διαφορετική προσέγγιση γιατι μορφη εορτασμού ειναι και η αποδοχή της πραγματικότητας.

51st THessaloniki International Film Festival Day 3

Ζωικό Βασίλειο (Animal Kingdom)



Πού ταιριάζεις; Πού χωράς και πού ανήκεις; Για τον Τζέι Κόντι η απάντηση αποτελεί και την πιο δύσκολη απόφαση που θα πρέπει να πάρει στη ζωή του. Όταν η μητέρα του πεθαίνει από υπερβολική δόση ναρκωτικών, ο Τζέι στρέφεται στην αποξενωμένη γιαγιά του για βοήθεια. Και τότε βρίσκεται στη μέση μιας βεντέτας ανάμεσα στους κακοποιούς θείους του, στη χειριστική γιαγιά του, και στην αστυνομία, σαν ένα μήλο της έριδος που θα καθορίσει ζωές. Ο ένας θείος του, ο ανισόρροπος Πόουπ, καταζητείται για ένοπλη ληστεία· ο μικρότερος αδελφός του, ο νευρικός κι απρόβλεπτος Κρεγκ, είναι εθισμένος στο σπιντ· και ο Βενιαμίν της οικογένειας, ο αφελής Ντάρεν, προσπαθεί να ακολουθήσει τις εγκληματικές δραστηριότητες της οικογένειας. Στην άλλη πλευρά της διαμάχης, ο αστυνόμος Λέκι αντιλαμβάνεται πως ο Τζέι διαφέρει από τους συγγενείς του και προσπαθεί να τον βοηθήσει να ξεφύγει από την επιρροή τους. Ένα οικογενειακό θρίλερ, το οποίο διερευνά τις αναπόφευκτες παράπλευρες συνέπειες –και απώλειες– του εγκλήματος, με τις εντάσεις και τη βία να κλιμακώνονται εσωτερικά κι εξωτερικά σ’ έναν προδιαγεγραμμένο μονόδρομο χωρίς εμφανή διέξοδο.
Δυνατή ταινία με εξαιρετική καμερα.

Γαιδαροι (Donkeys)



Ο 64χρονος Άλφι, ένας ιδιότροπος συνταξιούχος, έχει να μιλήσει με την κόρη και την εγγονή του μία δεκαετία. Καθώς συνειδητοποιεί ότι η υγεία του φθίνει και προτού ξεκινήσει ένα πολυπόθητο ταξίδι στην Ισπανία με τον καλύτερό του φίλο Μπράιαν, αποφασίζει να τα ξαναβρεί με την οικογένειά του. Οι προσπάθειές του, κάποιες από τις οποίες αποκαλύπτουν σκοτεινά οικογενειακά μυστικά, είναι ταυτόχρονα αδέξιες, τρυφερές και αδίστακτες. Το φλεγματικό χιούμορ της ταινίας διαποτίζει τις ανθρώπινες συναλλαγές και ελαφραίνει τη δραματική διάσταση των καταστάσεων. Οι ηθοποιοί όχι μόνο φέρουν σε πέρας αυτό το διττό έργο με αυτοπεποίθηση, αλλά πετυχαίνουν να δημιουργήσουν συλλογικά μια ομάδα αξιαγάπητα ατελών και απόλυτα πιστευτών χαρακτήρων. Οι Γάιδαροι είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας με τίτλο Advance Party Project (μετά τον Κόκκινο δρόμο της Άντρια Άρνολντ), ενός πρότζεκτ που επινόησε ο Λαρς φον Τρίερ και που περιλαμβάνει τη δημιουργία τριών σκωτσέζικων ταινιών με τους ίδιους χαρακτήρες, τους οποίους υποδύονται οι ίδιοι ηθοποιοί.

51st Thessaloniki International Film Festival Day 2

Οι τέσσερις φορές

Ένας ηλικιωμένος βοσκός κατοικεί σ’ ένα ήσυχο μεσαιωνικό χωριό, κουρνιασμένο ψηλά στους λόφους της Καλαβρίας στη νότιο Ιταλία. Είναι άρρωστος και κάθε μέρα παίρνει σαν φάρμακο σκόνη από το δάπεδο της εκκλησίας διαλυμένης μέσα σε νερό. Όταν ο βοσκός πεθαίνει, ένα κατσικάκι γεννιέται, εξασφαλίζοντας έτσι την αέναη συνέχιση του κύκλου της ζωής. Το νεαρό κατσίκι βγαίνει να βοσκήσει – δίπλα στα βοσκοτόπια του ένα αρχαίο, μεγαλοπρεπές έλατο αλλάζει με τις εποχές. Όταν το δέντρο δεν θα έχει πια ζωή μέσα του, θα γίνει κάρβουνο με την πατροπαράδοτη μέθοδο των καρβουνιάρηδων και θα ζεστάνει το χωριό. Σ’ αυτό το ποιητικό υβρίδιο μυθοπλασίας-ντοκιμαντέρ, οι αμετάβλητες παραδόσεις μιας αιωνόβιας τοποθεσίας –παραδόσεις ανθρώπινες, όσο και βασισμένες στους κύκλους της ζωής της Γης– απαθανατίζονται στην ομορφιά και την απλότητά τους. Η φύση είναι ταυτόχρονα η απόλυτη πραγματικότητα κι ένας μυστικιστικός οργανισμός.

Μέσα απο τις φλόγες




Σκηνοθεσία: Denis Villeneuve (σκηνοθέτης του Polytechnique που προβλήθηκε στο περσινο Φεστιβαλ Θεσσαλονίκης 2009)
Σενάριο: Wajdi Mouawad (Του γνωστου Λιβανέζου από το ομώνυμο θεατρικό τουέργο του 2003. Όμως στην Ελλάδα είναι γνωστός από το έργο του που ανέβηκε φετος το καλοκαίρι στο Φεστιβαλ Αθηνων και ήταν μια ελεύθερη διασκευή του Λεωφορείο ο Πόθος με την Ιζαμπελ Υπέρ σε σκηνοθεσία Κριστόφ Βαρλικόφσκι και ξεσήκωσε θύελλα. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου «Quat’ sous» απ’ το 2000 ως το 2004, συνιδρυτής του «Theatre O Parleur», καλλιτεχνικός διευθυντής του «Theatre francais du centre national des arts» της Οττάβα. Πήρε το βραβείο της Λεγεώνας για την συνολική προσφορά του στα γράμματα και στις τέχνες, το 2002. Έχει επίσης σκηνοθετήσει έργα του Τσέχωφ, του ΠΙραντέλλο και προσάρμοσε για το θέατρο Θερβάντες και Ιρβίν Γουέλς.Βαθύς γνώστης του κλασσικού κι αρχαίου θεάτρου κι ένα από τα 10 πιο ταλαντούχα ατομα παγκοσμίως στο χωρο του Θεάτρου )
Φωτογραφία : André Turpin
Μουσική: Grégoire Hetzel & Radiohead
Παίζουν : Lubna Azabal
Mélissa Désormeaux-Poulin
Maxim Gaudette
Χώρα Παραγωγής : Καναδάς
Ετος Παραγωγής: 2010
Γλώσσα : Γαλλικά Αραβικά
Διάρκεια: 120
Οι Φωτιές είναι μια ταινία από το αποστασιοποιημένο γαλλικό Κεμπέκ. Μια ταινία βασισμένη στο θεατρικό έργο του Μουαουάντ Wadji που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Denis Villeneuve ( Πολυτεχνείο). Αυτή η απίστευτη ταινία , είναι μια οικογενειακή σάγκα , γυρισμένη σε δύο χρονικά πλαίσια, το παρόν, όταν η Jeanne (Μέλισσα Desormeaux-Poulin) και ο Simon (Maxim Gaudette) ασχολούνται με το θάνατο της μητέρας και την τελευταία της επιθυμία και με συνεχόμενα φλας μπακ , με το παρελθόν της μητέρας. (Lubna Azabal).σε μια σπαρακτικά σιωπηλή ερμηνεία βλεμμάτων.
Ξεκινά με την διαθήκη της μητέρας, την τελευταία της επιθυμία, που είναι περίεργη και ασυνήθιστη. Θέλει να ταφεί γυμνή μπρούμυτα χωρίς ταφόπλακα. Τα παιδιά της είναι συγκλονισμένα από το αίτημα αυτό και γρήγορα απογοητεύονται, όταν ο συμβολαιογράφος δίνει στον καθένα τους ένα φάκελο, ένα για τον πατέρα τους, τον οποίο θεωρούσαν νεκρό, και ένα για τον αδερφό τους, που δεν ξέρουν καν την ύπαρξή του.

Ο Simon θυμώνει, ενώ η Jeanne ξεκινά την αναζήτηση από την Μέση Ανατολή και αρχίζει να ανακαλύπτει μια άγνωστη πλευρά της μητέρας της, που δεν θα είχε ποτέ σκεφτεί ότι μπορεί να ήταν δυνατή. Ο αδελφός, στην αρχή απρόθυμα, δέχεται τις πληροφορίες από την αδελφή του, αλλά σιγά σιγά η ιδιαιτερότητα της ζωής της μητέρας του και οι συνεχόμενες συνταρακτικές αποκαλύψεις , τον απορροφούν, ολοκληρωτικά όπως και την αδελφή του.Η ιστορία είναι γεμάτη ανατροπές, μοιάζει σαν ένα κυνήγι θησαυρού που κάθε επεισόδιο δίνει το απαραίτητο στοιχείο που θα βοηθήσει στο επόμενο βήμα. Ταυτόχρονα είναι μια ψύχραιμη καταγραφή γεγονότων που τα φλας μπακ μας βοηθούν να κατανοήσουμε, βλέποντας κι αντικειμενικά αλλά και με την υποκειμενική ματιά των ηρώων που τα ζουν. Μια φωτογραφία εξαιρετικά προσεγμένη, με μουσικές επιλογές από τους Radiohead και το συγκλονιστικό μουσικό θέμα του Grégoire Hetzel στο τέλος, ένα μοντάζ σχεδόν μυθιστορηματικής ακρίβειας κι ένα στέρεο σενάριο που βασίζεται σε ένα εξίσου συναρπαστικό θεατρικό έργο, η ταινία με τρόπο μοντέρνο και ρυθμό γρήγορο , σε συναρπάζει όχι τόσο για την ίδια της την πλοκή αλλά και για την εμπνευσμένη κινηματογράφηση της.
Συνολικά, οι Φωτιές είναι μια εντυπωσιακή ταινία , που ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Για αρκετή ώρα είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό συγκλονισμένος. Κι όταν άρχισα το ψάξιμο στο internet , διαπίστωσα ότι ενώ έχει παιχτεί μόνο στις 4/9 στο Telluride Film Festival και στις 13/9 στοToronto International Film Festival , η πορεία της στο Κεμπέκ όπου άρχισαν οι προβολές στης στις 17 Σεπτέμβρη την κατατάσσουν ήδη, στην καλύτερη καναδική ταινία μεγάλου μήκους στο Toronto International Film Festival , μια από τις καλύτερες Καναδικές ταινίες της χρονιάς και ήδη είναι η υποψηφιότητα του Καναδά για το φετινό Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, Και η βαθμολογία της στα site φτάνει το 8,6/10!!!

Συμφωνώ έχει πολλά στοιχεία σοφόκλειας τραγωδίας, δεμένα με μια προοδευτική θέση για τους άραβες. Το μεγάλο της όμως ατού είναι η ανθρώπινη διάσταση στη δίνη της Ιστορίας, που βγάζει , πράγμα σπάνιο, και για αυτό, σύγχρονη και συνταρακτική.
Site: http://www.incendies-lefilm.com/
Επίσης σελίδα στο Facebook με 2450μέλη.

51st Thessaloniki International Film Festival DAY 1

OΛYMΠION
20:00
127 ώρες - 90' Ντάνι Μπόιλ, ΗΠΑ-Μεγ. Βρετανία
ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ
17:30
0116643225059 - 5' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη-ΗΠΑ
17:30
Ο ύμνος - 5' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Μεγ. Βρετανία-Ταϊλάνδη
17:30
Παράθυρα - 12' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη
17:30
Σαν την αμείλικτη οργή των κυμάτων - 22' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη-ΗΠΑ
17:30
Τιμ (Νοέμβριος 20) - 10' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη-Ιαπωνία
17:30
Τρίτος κόσμος - 16' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη-ΗΠΑ
17:30
Φωτεινοί άνθρωποι - 15' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Πορτογαλία-Ταϊλάνδη
19:30
Το καλοκαίρι του Γολιάθ - 76' Νικολάς Περέδα, Μεξικό-Καναδάς
22:00
Παλέρμο ή Βόλφσμπουργκ - 180' Βέρνερ Σρέτερ, Δυτική Γερμανία-Ελβετία
TΩNIA MAPKETAKH
22:30
Επικίνδυνες μαγειρικές - 100' Βασίλης Τσελεμέγκος, Ελλάδα
ΦPINTA ΛIAΠΠA
18:00
Όνειρα - 110' Μοχάμετ Αλ-Νταράτζι, Ιράκ-Μεγ. Βρετανία-Ολλανδία
20:30
Ουκ επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου - 110' Σουσάνε Μπίερ, Δανία
23:00
Ο στοργικός γιος - Υπόθεση Φράνκενσταϊν - 105' Κόρνελ Μούντρουτσο, Ουγγαρία-Γερμανία-Αυστρία
TZON KAΣΣABETHΣ
17:30
Μυστηριώδες αντικείμενο το μεσημέρι - 83' Απίτσατπονγκ Bιρασεττάκουν, Ταϊλάνδη
19:30
Ο ευτυχισμένος ποιητής - 85' Πoλ Γκόρντον, ΗΠΑ
22:00
Αυτό που αγαπώ περισσότερο - 76' Ντελφίνα Καστανίνο, Αργεντινή
ΣTAYPOΣ TOPNEΣ
18:00
Σπίτι για τα Χριστούγεννα - 85' Μπεντ Χάμερ, Νορβηγία-Γερμανία-Σουηδία
20:30
Δον Κιχώτης - 11' Vladimir Kristl, Γιουγκοσλαβία
20:30
Δουλειές του Διαβόλου - 9' Zlatko Pavlinić, Γιουγκοσλαβία
20:30
Κοντσέρτο για πολυβόλο - 14' Dušan Vukotić, Γιουγκοσλαβία
20:30
Μόνος - 13' Vatroslav Mimica, Γιουγκοσλαβία
20:30
Ο επιθεωρητής γυρίζει σπίτι - 12' Vatroslav Mimica, Γιουγκοσλαβία
20:30
Ο πέμπτος - 3' Pavao Štalter, Γιουγκοσλαβία
20:30
Ο τοίχος - 4' Ante Zaninović, Γιουγκοσλαβία
20:30
Το παιχνίδι - 12' Dušan Vukotić, Γιουγκοσλαβία
20:30
Υποκατάστατο - 10' Dušan Vukotić, Γιουγκοσλαβία
23:00
Cirkus Columbia - 113' Ντάνις Τάνοβιτς, Βοσνία-Ερζεγοβίνη-Γαλλία-Μεγ. Βρετανία-Γερμανία-Σλοβενία-Βέλγιο