Οτι είναι πετυχημένο, απομακρύνεται

Αγαπητοί συνεργάτες και φίλοι, Μετά από έξι χρόνια συνεργασίας αποχωρώ από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και μαζί τερματίζεται η παρουσία των Ημερών Ανεξαρτησίας, του παράλληλου τμήματος του Φεστιβάλ που είχα την τιμή να διευθύνω όλο αυτό το διάστημα. Οι λόγοι της απομάκρυνσής μου, η οποία είχε προβλεφθεί ήδη από δημοσιεύματα στη διάρκεια του 51ου Φεστιβάλ, δεν είναι δυνατόν να παρατεθούν σε μια αποχαιρετιστήρια επιστολή. Περιορίζομαι να πω ότι οι λόγοι που μου εκτέθηκαν από τη διεύθυνση του ΦΚΘ για τη διακοπή της συνεργασίας μας ξεκινούσαν από την “δικαιολογία” ότι το Φεστιβάλ θα προχωρήσει σε ακόμη μεγαλύτερες μειώσεις στο πρόγραμμά του (το τμήμα ήδη λειτούργησε και στην περσινή διοργάνωση με τον μισό αριθμό ταινιών, με αυστηρά μειωμένο προϋπολογισμό και χωρίς άλλο προσωπικό εκτός από εμένα) και έφτασαν δυστυχώς μέχρι τα όρια της συκοφαντίας. Σε κάθε περίπτωση αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανος για ό,τι κατάφερα στα έξι αυτά χρόνια διευθύνοντας ένα τμήμα που κατάφερε να καθιερωθεί τόσο στη συνείδηση του κοινού αλλά και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των επαγγελματιών του εξωτερικού και της χώρας μας παρουσιάζοντας στο κοινό του Φεστιβάλ σχεδόν 300 ταινίες νέων στη συντριπτική τους πλειοψηφία δημιουργών, αφιερώματα, εκθέσεις και πρωτότυπες συνεργασίες με τη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης. Ακόμη και στην τελευταία μου χρονιά και κάτω από εξαιρετικά πιεστικές συνθήκες κατάφερα να παρουσιάσω στις Ημέρες Ανεξαρτησίας μια πλήρη αναδρομή στο έργο του Απιτσατπόνγκ Βιρασετακούν και να έχω την τιμή να τον έχω καλεσμένο μου ή να εξασφαλίσω στο Φεστιβάλ την παρουσία ενός σκηνοθέτη όπως ο Ντενίς Βιλνέβ. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια και ελπίζω πολύ σύντομα οι δρόμοι μας να συναντηθούν και πάλι, παραμένω άλλωστε ενεργός στο χώρο της κινηματογραφικής κριτικής.

Λευτέρης Αδαμίδης

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ !

Από τη μια η πραμάτεια των "παρανόμων" , κατ’ εξακολούθηση μη καταγεγραμμένων από τις αρχές, έρμαια μιας άτυπης μαφίας, μεταναστών , θυμάτων ενός κυκλώματος που επιδεικτικά αγνοεί το «σύστημα», πολύ πριν τις επίσημες νομότυπες κυκλοφορίες των εταιριών, που χρυσοπουλουν στα dvd club τα προϊόντα τους.
Από την άλλη, η σήμανση από τη νέα γενιά, με μορφή προγραφών, όχι με σημειώσεις ιντερνετικές, αλλά με μαρκαδόρους, έξω από τα καταστήματα Seven Spot, ότι έδω μπορείς να μπεις, να δεις και να επιλέξεις ,ποιές ταινίες θα κατεβάσεις στο σπίτι. Μια γενιά, (η επόμενη) που αγνοεί τη διαφορά μεταξύ παρανομίας κι εξυπνάδας, που αφού αφάνισε τα καταστήματα δίσκων, χωρίς, όχι μόνο κανείς να τιμωρηθεί αλλά με τις ευχές και την προτροπή των ΜΜΕ, εξακολουθεί να χαίρεται τη δεξιότητα της στο κατέβασμα.
η
με άλλα λόγια
η προαναγγελία ενός επικείμενου θανάτου αλλης μιας κατηγορίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων , με την επίσημη αρωγή της πολιτείας, του ανησυχητικά πλέον νομοθετικού κενού, και της σιωπής , με το λάδι στη φωτιά, να εξακολουθούν να βάζουν οι ελληνικές εφημερίδες, μόνες σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανεξέλεγκτες, απολύτως διαπλεκόμενες, αλλά σύμφωνα με την Κρατική Επιτροπή Aνταγωνισμού, ουδέποτε ανταγωνιστικές.


Ζήτω η 25η Μαρτίου. Ζήτω το Έθνος.

13th THessaloniki Documentary Festival 9

Όμορφος γιος - 63'
Ντον Κινγκ, Τζουλιάν Γιαμαμότο Κινγκ, ΗΠΑ
Στο Όμορφος γιος, ο Ντον και η Τζουλιάν μάς οδηγούν σ’ ένα ταξίδι με προορισμό τη θεραπεία του γιου τους Μπω από τον αυτισμό. Στη διαδρομή, μαθαίνουν ότι το ιατρικό κατεστημένο έχει λίγα να προσφέρει πέρα απ’ τη συμβουλή «να είστε καλοί γονείς» κι ένα κοκτέιλ βιταμινών. Αναζητώντας απεγνωσμένα εναλλακτική θεραπεία, βρίσκουν μια κοινότητα γιατρών και γονιών που πειραματίζονται με βιοϊατρικές παρεμβάσεις και που έχουν καταφέρει να θεραπεύσουν κάποια παιδιά. Πολλά είναι τα ερωτήματα που προκύπτουν και που υπογραμμίζουν τις αντιφατικές πλευρές του αυτισμού. Μπορεί να θεραπευτεί; Τι τον προκαλεί; Είναι γενετική ασθένεια ή ένας συνδυασμός γενετικής προδιάθεσης και επίδρασης εξωτερικών παραγόντων; Καθώς ο αυτισμός αυξάνεται σε επίπεδα επιδημίας, αυτά είναι κάποια ερωτήματα στα οποία η κοινωνία πρέπει άμεσα να βρει απάντηση.

Χορεύοντας με Σύνδρομο Ντάουν - 8'
Ελίζαμπεθ Γουντ, Ισπανία
Η χορευτική ομάδα Danza Down από τη Μαδρίτη μαγεύει το κοινό με τις παραστάσεις της κλασικού μπαλέτου, παραδοσιακών ισπανικών χορών και μιούζικαλ. Αυτό που κάνει ξεχωριστή αυτή την ομάδα είναι το γεγονός ότι τα μέλη της πάσχουν από Σύνδρομο Ντάουν. Κάτω από την υπομονετική σκηνοθετική καθοδήγηση και τη φροντίδα του Ελίας Λαφουέντε, τα παιδιά και οι ενήλικες που πάσχουν από το σύνδρομο εξελίσσονται, αποκτούν αυτοπεποίθηση και μαθαίνουν ν’ αγαπούν τη μουσική και τον χορό.

Το αγόρι και το άλογο - 93'
Μισέλ Οράιον Σκοτ, ΗΠΑ-Μογγολία
Η ταινία παρουσιάζει το αξέχαστο ταξίδι μιας οικογένειας η οποία πηγαίνει στην άλλη άκρη του κόσμου για να βρει το θαύμα που θα θεραπεύσει το γιο τους. Μια μεγαλειώδης και συναισθηματικά φορτισμένη ιστορία, που αποτελεί απτή απόδειξη του ανοιχτού πνεύματος και της πίστης της οικογένειας των Άιζακσον μπροστά στην ευκαιρία να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Απ’ τη στιγμή που ένιωσε ότι η συμβατική ιατρική αδυνατούσε να τους βοηθήσει, ο δημοσιογράφος Ρούπερτ Άιζακσον ξεκίνησε με τη γυναίκα του Κρίστεν και τον 5χρονο αυτιστικό τους γιο Ρόουαν, καβάλα πάνω σε άλογα, να ζητήσει βοήθεια από τους θρυλικούς σαμάνους της Βόρειας Μογγολίας. Το αποτέλεσμα του ταξιδιού μάς αφήνει άφωνους. Ο Πίτερ Ντεμπρούζ, κριτικός του περιοδικού Variety, έγραψε, «Αυτό το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την ιστορία από διαφορετικά σημεία πρόσβασης: το θέμα του αυτισμού, τις εναλλακτικές θεραπείες, αλλά και τη γοητεία ενός ταξιδιού στη μακρινή, αδάμαστη Μογγολία. Η ταινία τολμά να είναι πνευματική χωρίς να μπαίνει στο ναρκοπέδιο της πίστης, και μέσα από μια προσεκτική προσέγγιση, θα μπορούσε να έχει ισχυρό αντίκτυπο σ’ ένα ιδιαίτερο κοινό».

Αποκλεισμός - 52'
Σεργκέι Λοζνίτσα, Ρωσία
Η ταινία παρουσιάζει την πολιορκία του Λένινγκραντ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Χωρίς αφήγηση, χωρίς μουσική, μόνο μέσα απ’ τους ήχους και τις εικόνες μιας πόλης που αργοπεθαίνει.


Ο ατμός της ζωής - 84'
Γιόονας Μπέργκχαλ, Μίκα Χότακαϊνεν, Φινλανδία-Σουηδία
Γυμνοί Φινλανδοί μέσα σε σάουνες μιλούν από καρδιάς και μέσα στη ζέστη των σκουριασμένων θαλάμων καθαρίζονται σωματικά και ψυχικά έως το έντονα συναισθηματικό και αξέχαστο φινάλε της ταινίας.

13th Thessaloniki Documentary Festival 8

Το αγόρι μέσα του - 47' Μαριάν Κάπλαν, Καναδάς (ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΑ)
Μια βραβευμένη Καναδή σκηνοθέτις στρέφει τον φακό της στον 12χρονο γιο της Άνταμ σ’ ένα δυνατό, πρωτοποριακό ντοκιμαντέρ για το πώς μεγαλώνουν τα αυτιστικά παιδιά. Ο Άνταμ πάσχει από Σύνδρομο Άσπεργκερ, μια έντονη μορφή αυτισμού που χαρακτηρίζεται από κοινωνικά και συναισθηματικά ανάρμοστη συμπεριφορά. Καθώς ο Άνταμ αδυνατεί να έχει μια φυσιολογική κοινωνική επαφή με τους συμμαθητές του, το σχολείο γίνεται γι’ αυτόν εφιάλτης. Τον αποκλείουν και τον φοβερίζουν συστηματικά, ενώ αναγκάστηκε να φύγει από το τελευταίο του σχολείο όταν ένα άλλο αγόρι τον απείλησε με μαχαίρι. Μέσα από μια σπάνια, προσωπική σκιαγράφηση μιας ολοένα και πιο συνηθισμένης μορφής αυτισμού, η ταινία αποτυπώνει τη δραματική οικογενειακή ζωή του Άνταμ καθώς αγωνίζεται να υπερβεί τις δυσκολίες, να αποφοιτήσει απ’ το δημοτικό και να καταλάβει τους νταήδες συμμαθητές του, τα κορίτσια και τη ζωή στον πραγματικό κόσμο.
20:00
Νέες ματιές στον ελληνικό κινηματογράφο: Τσαγγάρη – Βούλγαρης - 52' Ηλίας Γιαννακάκης, Ελλάδα (ΤΩΝΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ)

Πρόκειται για το πρώτο επεισόδιο μιας σειράς ωριαίων ντοκιμαντέρ που εστιάζουν στους νέους Έλληνες κινηματογραφιστές, που τα τελευταία χρόνια κατάφεραν, μέσα από μια σειρά ιδιαίτερα επιτυχημένων καλλιτεχνικά ταινιών, να δώσουν ένα εντελώς καινούργιο κινηματογραφικό στίγμα και πολλοί από αυτούς να φέρουν και διακρίσεις από σημαντικά διεθνή φεστιβάλ. Στο πρώτο ημίωρο παρουσιάζεται η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, που μόλις τον προηγούμενο Σεπτέμβριο συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Βενετίας με την ταινία της Attenberg, η οποία τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου. Στο δεύτερο μέρος βλέπουμε τον Αλέξανδρο Βούλγαρη, έναν χαμηλότονο αλλά από τους πλέον σημαντικούς σκηνοθέτες της νεότερης γενιάς. Με λόγο φρέσκο αλλά και βαθιά εσωτερικό, αναφέρεται στις ταινίες του, το Κλαις; και το αυτοβιογραφικό Ροζ, και μιλά για την επιστροφή στην παιδική ηλικία και για τις σινεφιλικές του επιρροές μεταξύ άλλων.

Το νησί των κανιβάλων - 75' Σεντρίκ Κοντόμ, Γαλλία (ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ)
Το 1933, ο Στάλιν οργανώνει ένα τεράστιο πογκρόμ στη Μόσχα και στο Λένινγκραντ ενάντια σ’ όσους θεωρεί επικίνδυνους ή ταραξίες. Η ταινία αφηγείται την ιστορία αυτών τον 6.000 ανεπιθύμητων, οι οποίοι στάλθηκαν σ’ ένα απομακρυσμένο νησί, στον ποταμό Ομπ της Σιβηρίας. Εκεί, αυτοί οι δυστυχισμένοι άντρες, γυναίκες και παιδιά, εγκαταλειμμένοι χωρίς φαγητό, ρούχα κι εργαλεία, υπέστησαν το βασανιστήριο της πείνας έως ότου δεν είχαν άλλη επιλογή από το να αλληλοφαγωθούν... Μια απίστευτη, τρομακτική ιστορία που ξετυλίγεται σαν ταινία τρόμου, διατηρώντας την ένταση ώς το τέλος.

Οι νεαροί χορευτές του Αφγανιστάν - 52' Τζέιμι Ντοράν, Μεγ. Βρετανία (ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΡΝΕΣ)
Κι ενώ η Δύση ξοδεύει δισεκατομμύρια στον πόλεμο ενάντια στους Ταλιμπάν στο Νότιο Αφγανιστάν, μια αρχέγονη παράδοση (την οποία οι Ταλιμπάν είχαν απαγορεύσει όταν ήταν στην εξουσία) αναβιώνει στην υπόλοιπη χώρα. Χιλιάδες αγόρια ηλικίας ακόμη και 10 μόνο χρόνων, που ζουν στην απόλυτη φτώχια, δελεάζονται με υποσχέσεις για μια ζωή μακριά από την ένδεια, χωρίς να γνωρίζουν ότι η μοίρα τους είναι να χρησιμοποιηθούν για ψυχαγωγία και σεξ. Γνωστά ως «μπάτσα μπερίς» (αμούστακα αγόρια), επιλέγονται για το ύψος, το σωματότυπο και την ομορφιά τους και καταλήγουν να τραγουδούν και να χορεύουν μπροστά σε κοινό. Στη συνέχεια γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής συναλλαγής μεταξύ των πολεμαρχών και των ισχυρών ανδρών του Αφγανιστάν. Αγοράζονται και πουλιούνται απ’ τους πλούσιους αφέντες τους, και τα περισσότερα απ’ αυτά τα παιδιά υποφέρουν σκληρά: τα επιδεικνύουν όπως ένα καινούργιο άλογο ή μια καμήλα, τα κακοποιούν και τα βιάζουν – αυτά είναι οι αληθινοί πρωταγωνιστές ταινιών όπως το Χαρταετοί πάνω απ’ την πόλη. Κάθε προσπάθεια απ’ την πλευρά των αρχών να εξαλείψουν αυτή την παράδοση πέφτει στο κενό κυρίως γιατί, όπως δείχνει η ταινία, οι ίδιες οι αρχές είναι μέρος του προβλήματος.

Journée Internationale de la Francophonie a Salonoque

Το Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρουσιάζει, με αφορμή την Εβδομάδα της Γαλλικής Γλώσσας και την Παγκόσμια Ημέρα Γαλλοφωνίας, την Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011, την προβολή της ταινίας "Ενώπιον θεών και ανθρώπων" του Ξαβιέ Μποβουά (αίθουσα Παύλος Ζάννας, 11:00).
Η είσοδος στην προβολή είναι ελεύθερη.

L’Institut Français de Thessalonique en collaboration avec le Festival International du Film de Thessalonique, présente, à l’occasion de la Semaine de la langue française et la Journée Internationale de la Francophonie, le mercredi 23 mars 2011, le film de Xavier Beauvois « Des hommes et des dieux » (salle Pavlos Zannas, 11h00).
Entrée libre, réservation obligatoire.

13th Thessaloniki Documentery Festival 7

Στον κήπο των ήχων - 85'
Νικόλα Μπελούτσι, Ελβετία
Μια συγκινητική, ποιητική εξερεύνηση της σχέσης νου, σώματος και ήχου· ένα κινηματογραφικό ταξίδι στα όρια της επικοινωνίας. Το ντοκιμαντέρ του Νικόλα Μπελούτσι αφηγείται την απίστευτη ιστορία του Βόλφανγκ Φάσερ, τυφλού μουσικού και δημιουργού «ηχητικών τοπίων», ο οποίος δουλεύει με παιδιά που έχουν σοβαρές αναπηρίες. Αναζητώντας το δρόμο του μέσα στο σκοτάδι, ο Φάσερ ανακάλυψε τον κόσμο των ήχων· ένα παράλληλο σύμπαν μ’ αυτό των εικόνων. Οι ενδελεχείς έρευνές του πάνω στην επίδραση του ήχου στο μυαλό και το σώμα τον οδήγησαν στη μουσικοθεραπεία. Σήμερα, ο ελβετικής καταγωγής μουσικός ζει σε μια όμορφη κοιλάδα κοντά στη Φλωρεντία. Οι περισσότεροι από τους νεαρούς ασθενείς του έχουν πολλαπλές αναπηρίες: κάποιοι είναι τυφλοί και δεν μπορούν να μιλήσουν, άλλοι δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους. Βήμα βήμα, μέσα απ’ τη χρήση κάθε είδους ήχων, ο Φάσερ καταφέρνει ν’ ανοίξει ένα διάλογο μ’ αυτά τα παιδιά και να βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό τις εκφραστικές και αντιληπτικές τους ικανότητες. Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Φάσερ πηγαίνει συχνά στα βουνά της Τοσκάνης για να καταγράψει ήχους. Όπως χαρακτηριστικά λέει, οι ήχοι είναι γι’ αυτόν σαν καρτ-ποστάλ, αφού μέσα απ’ αυτούς «βλέπει» και θυμάται τα μέρη που επισκέφθηκε.


Πορτρέτο ενός άντρα - 81'
Βίσα Κόισο-Κάντιλα, Φινλανδία
Το Πορτρέτο ενός άντρα είναι ένα σκληρό αλλά όμορφο ντοκιμαντέρ που περιγράφει την κρίση που περνά ένας σαραντάχρονος άντρας και την επιθυμία του για μια καλύτερη ζωή. Πρόκειται για μια ιστορία για την πατρότητα, το αλκοόλ, έναν Φινλανδό και την επιθυμία του για αγάπη. Το Πορτρέτο ενός άντρα είναι επιπλέον μια ασυνήθιστα προσωπική απεικόνιση της σχέσης ενός πατέρα με το γιο του.



Η δική μου παιδική χαρά - 50'
Κάσπαρ Άστρουπ Σρέντερ, Δανία
Η ταινία εξερευνά πώς το parkour (γνωστό και ως «η τέχνη της φυγής», γαλλικής προέλευσης, μη ανταγωνιστική σωματική και πνευματική τέχνη που έχει ως στόχο την ταχύτατη και βέλτιστη δυνατή μετακίνηση στο χώρο χρησιμοποιώντας μόνο τις ανθρώπινες σωματικές ικανότητες) και το freerunning αλλάζουν την αντίληψη για τον αστικό χώρο και πώς οι χώροι και τα κτίρια επιδρούν σ’ αυτά. Η ταινία, που εκτυλίσσεται κυρίως στην Κοπεγχάγη, ακολουθεί την Ομάδα Τζιγιό καθώς εξερευνά την πόλη και συναντά τα εμπόδιά που αυτή προβάλλει. Ο βραβευμένος αρχιτέκτονας Μπγιάρκε Ίνγκελς, ιδρυτής των BIG Architects, έχει ενθουσιαστεί από τον τρόπο με τον οποίο η ομάδα αντιλαμβάνεται την αρχιτεκτονική και τους καλεί στα δικά του κτίρια για να διερευνήσουν και να εκφράσουν τις δυνατότητές τους, οι οποίες είναι πιθανόν τόσο πρωτότυπες όσο κι η ίδια η αρχιτεκτονική. Η ταινία μάς μεταφέρει σ’ ένα ταξίδι από τη Δανία ώς την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Κίνα, σε μια προσπάθεια να αποτυπώσει προς τα πού οδεύει η κινητικότητα των πόλεων. Η Ομάδα Τζιγιό ονειρεύεται να δημιουργήσει το μεγαλύτερο πάρκο στον κόσμο αφιερωμένο στο parkour, ωστόσο δεν είναι αλήθεια ότι τόσο αυτή η τέχνη όσο και το freerunning έχουν ως σκηνικό τους την ίδια την πόλη κι όχι ένα «κλειστό» περιβάλλον;




Βόρεια της Καλαβρίας - 67'
Μάρτσιν Σάουτερ, Πολωνία
Η ταινία έχει ως θέμα μια πόλη ιδανική, όπου η ζωή είναι εύκολη, όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους, αποδέχονται τα ελαττώματά τους, συναντιούνται για να συζητήσουν ή απλά για να είναι μαζί. Για ένα καλοκαίρι, το κινηματογραφικό συνεργείο του Σάουτερ συγχρωτίζεται με τους κατοίκους μιας κωμόπολης της Σιλεσίας με σκοπό να ανεβάσουν μια ιταλική κωμωδία. Φαίνεται ότι το μόνο που χρειάζονταν ήταν μερικά μαθήματα ιταλικής κουζίνας και την τέχνη του carpe diem (άδραξε τη μέρα) για να μεταμορφώσουν αυτή την επαρχία της Πολωνίας σε Καλαβρία. Ένα όνειρο καλοκαιρινής νύχτας σε μορφή ντοκιμαντέρ.

13th Thessaloniki Documentery Festival 6

Το κουράγιο μιας μάνας: Αντιμιλώντας στον αυτισμό - 103'
Φρίντρικ Θορ Φρίντρικσον, Ισλανδία
Το πορτρέτο μιας γυναίκας που προσπαθεί απεγνωσμένα να κατανοήσει την πολύπλοκη ασθένεια που ελέγχει το γιο της. Μια διαδρομή μέσα από διαφορετικές χώρες και πολιτισμούς, όπου κάθε στάση ανοίγει ένα νέο μονοπάτι προς την καρδιά του αυτισμού – και φανερώνει εντυπωσιακά διαφορετικές πτυχές του γιου της γυναίκας όσο εκείνη προχωρά προς το τέλος της αναζήτησής της. Ο αυτισμός είναι μια πάθηση χωρίς γνωστή αιτία ή θεραπεία, αλλά προσβάλλει 1 στα 150 παιδιά. Η ταινία αναλύει ενδελεχώς τον αυτισμό, αντιμετωπίζοντάς τον ως ένα ολοένα διογκούμενο παγκόσμιο ζήτημα.

Αν πέσει ένα δέντρο: το Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Γης - 85'
Μάρσαλ Κάρι, ΗΠΑ
Τον Δεκέμβριο του 2005, ο Ντάνιελ ΜακΓκάουαν συνελήφθη από πράκτορες του FBI σε μια επιχείρηση σκούπα ενάντια στους ριζοσπάστες ακτιβιστές περιβαλλοντολόγους που συμμετείχαν στο Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Γης (ΜΑΓ), οργάνωση που σύμφωνα με την ομοσπονδιακή αστυνομία των ΗΠΑ αποτελούσε «τη νούμερο ένα εσωτερική τρομοκρατική απειλή». Για χρόνια, το ΜΑΓ ήταν πίσω από εντυπωσιακούς εμπρησμούς σε δεκάδες επιχειρήσεις τις οποίες κατηγορούσε για την καταστροφή του περιβάλλοντος: εταιρείες ξυλείας, αντιπροσωπείες τζιπ (SUV), σφαγεία άγριων αλόγων καθώς κι ένα σαλέ αξίας 12 εκατομμυρίων δολαρίων στον τόπο χειμερινών διακοπών Βέιλ του Κολοράντο. Η ταινία αφηγείται την ιστορία της ανόδου και της πτώσης αυτού του πυρήνα του ΜΑΓ μέσα απ’ την μεταμόρφωση και ριζοσπαστικοποίηση ενός από τα μέλη του. Χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό και προσωπικές συνεντεύξεις με μέλη της οργάνωσης, τον δημόσιο κατήγορο και τον πράκτορα του FBI που είχε αναλάβει την υπόθεση, η ταινία εξετάζει την ταραγμένη περίοδο από το 1995 ώς το 2001, όταν οι περιβαλλοντολόγοι τα έβαζαν με τις εταιρείες ξυλείας και τους εκπροσώπους του νόμου· τότε που η λέξη «τρομοκρατία» δεν είχε το νόημα που απέκτησε μετά την επίθεση στους Δίδυμους Πύργους την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ: ο άνθρωπος μέσα του - 87'
Γιόνι Λέιζερ, ΗΠΑ
Η ταινία παρουσιάζει αδημοσίευτο υλικό με τον ίδιο τον Ουίλιαμ Μπάροουζ, καθώς κι αποκλειστικές συνεντεύξεις με κοντινούς του φίλους, με αφήγηση απ’ τον ηθοποιό Πίτερ Ουέλερ και μουσική των Sonic Youth.


Σωματείο Ρακοσυλλεκτών - 74'
Μαρίνα Δανέζη, Ελλάδα
Το Σωματείο Ρακοσυλλεκτών ιδρύθηκε το 1992. «Προτού ιδρύσουμε το σωματείο μας ήμασταν έρμαια της καλοσύνης του κάθε οργάνου», μας λέει ο πρόεδρος Σπύρος. Η ανάγκη βιοπορισμού τους έκανε να οργανωθούν, να διεκδικήσουν και τελικά να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα σταθερό χώρο όπου κάθε Κυριακή στήνουν το παζάρι του σωματείου. Άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες, καταγωγές, και θρησκείες συνυπάρχουν αρμονικά. Ο επίτιμος πρόεδρος, ο πρόεδρος, ο γραμματέας, ο ταμίας, ο αρχιφύλακας, τα μέλη, τα επίτιμα μέλη – ένα γαϊτανάκι ανθρώπων, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας.


Μαρίνα Βαλιέρι, η μικρή ανιψιά του Καβάφη - 70'
Σίμος Κορεξενίδης, Ελλάδα
Μαρίνα Βαλιέρι, κόρη του Ζερόμ Βαλιέρι και της Χαρίκλειας Καβάφη, αφηγείται το πολύπαθο ταξίδι της απ’ τη μεγαλοαστική τάξη της Ευρώπης του Μεσοπολέμου στην αγροτική ζωή της Λέσβου του ’50-’60 μέχρι σήμερα. Μια ζωή σαν παραμύθι, όπου ό,τι φοβάσαι το παθαίνεις αλλά συνεχίζεις να αισιοδοξείς.

Ένα σύνορο, όλα τα σύνορα - 55'
Νταβίντ Πάμπλος, Μεξικό-Βραζιλία-Αργεντινή
Ιστορίες συναντήσεων και αποχωρισμών σ’ έναν διαχωριστικό τοίχο μιας συνοριακής γραμμής, που εμποδίζει οικογένειες, φίλους κι εραστές να αγγίξουν και να φιλήσουν ο ένας τον άλλον. Σε μερικές περιπτώσεις, ο τοίχος δεν καταφέρνει να αποτρέψει την ανθρώπινη επαφή, ενώ σε άλλες λειτουργεί ως σύμβολο της ρήξης στις ανθρώπινες σχέσεις.

13th Thessaloniki Documentary Festival 5

Σεργκέι Λοζνίτσα
Αίθουσα TZON KAΣΣABETHΣ, Τετάρτη, 16 Μαρτίου 2011, 11:00
Έχοντας σπουδάσει εφαρμοσμένα μαθηματικά και συστήματα ελέγχου, και έχοντας εργαστεί σε Ινστιτούτο Κυβερνητικής όπου συμμετείχε στην ανάπτυξη ειδικών συστημάτων, τεχνητής νοημοσύνης και διαδικασιών λήψης αποφάσεων, ο Σεργκέι Λοζνίτσα στρέφεται στις Τέχνες και τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και ξεκινά να σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ. Οι ταινίες του στηρίζονται στην παρατήρηση, την εικόνα και τον ήχο, την εκφραστική χρήση του ήχου, την απουσία κάθε σχολιασμού, τη διερεύνηση του χρόνου και του χώρου. Αρνούμενος να υποταχθεί σε μια από τις βασικές αρχές του είδους –την τεκμηρίωση– και μετατρέποντας την υπάρχουσα πραγματικότητα σε μια νέα την οποία διερευνά μαζί με τον θεατή, προσφέρει μια μοναδική προσέγγιση στη δημιουργία ντοκιμαντέρ. Ο Σεργκέι Λοζνίτσα θα μιλήσει για τις ταινίες του και τον τρόπο που προσεγγίζει το κινηματογραφικό είδος του ντοκιμαντέρ.
Συντονιστής: Δημήτρης Κερκινός

Μαθήματα-Παθήματα: Τι θα γίνει ο Δημήτρης; - 57' Γιάννης Μισουρίδης, Βάλερυ Κοντάκος, Ελλάδα
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΑ)
Ο Δημήτρης είναι ένας έφηβος με νοητική υστέρηση, ο οποίος φοιτά σ’ ένα σχολείο της Αττικής για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το σχολείο, όμως, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποδομών, εξοπλισμού, συντήρησης, και μεγάλες ελλείψεις σε εξειδικευμένα προγράμματα. Οι διαφορετικές περιπτώσεις μαθητών με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζονται ως μία ενιαία κατηγορία, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλα τα παιδιά αυτά σε μία «γκρίζα περιοχή» εκπαιδευτικής υποβάθμισης. Bλέπουμε από κοντά τους γονείς του Δημήτρη –τη Γιάννα και τον Ματθαίο– να προσπαθούν να βρουν τρόπους που θα εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση στον Δημήτρη.
Ο όρκος - 96' Λόρα Πουατρά, ΗΠΑ
(ΟΛΥΜΠΙΟΝ)
Μια σπάνια εκ των ένδον ματιά στον στρατευμένο Ισλαμισμό. Συνθέτοντας το ανησυχαστικό και συχνά πολυδιάστατο πορτρέτο ενός μέλους της Αλ Κάιντα και ενός κρατουμένου των φυλακών του Γκουαντάναμο, το ντοκιμαντέρ Ο όρκος προσφέρει μια τρομακτική πρώτη εικόνα του μεσανατολικού πεδίου μάχης στο οποίο εξελίσσεται η Υεμένη, ενώ θέτει σε αμφισβήτηση την αμερικανική πολιτική τακτική της τελευταίας δεκαετίας στα θέματα της Μέσης Ανατολής. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του Αμπού Τζαντάλ, ενός πρώην σωματοφύλακα του Οσάμα Μπιν Λάντεν, και του Σαλίμ Χαμντάν, ενός κρατουμένου στη φυλακή Γκουαντάναμο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πέρασε από τις αμφιλεγόμενες στρατιωτικές δίκες.


Δείτε με πρώτα ως άνθρωπο - 9' Τζορτζ Α. Ίνγκμαϊρ ο 3ος, Ντουάιτ Λ. Κορ, ο πρεσβύτερος, ΗΠΑ
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για ένα αγόρι με Σύνδρομο Ντάουν. Ο ειλικρινής και θερμός τόνος της αφήγησης προσδίδει μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση στην ταινία. Η ιστορία που ξετυλίγεται ρίχνει φως στις δυσκολίες αλλά και στην ευλογία του να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί με ειδικές ανάγκες.
Ο γρίφος του αυτισμού - 60' Σάσκια Μπάρον, Μεγάλη Βρετανία
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
Πενήντα χρόνια πριν, ο αυτισμός ήταν μια άγνωστη διαταραχή που παρουσιαζόταν σε 4 ανθρώπους στους 10.000. Σήμερα, κάποιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σύνολο των διαφορετικών μορφών αυτισμού εμφανίζονται σε 1 στους 100. Τι έχει συμβεί; Υπάρχει επιδημία αυτισμού, κι αν ναι, τι την έχει προκαλέσει; Ή μήπως υπάρχει περισσότερη ενημέρωση και ο ορισμός του αυτισμού έχει αλλάξει; Η Σάσκια Μπάρον διερευνά αυτό το αίνιγμα, συνδυάζοντας μεγάλη δημοσιογραφική και προσωπική εμπειρία. Ο αδελφός της, Τίμοθι, υπήρξε ένα από τα πρώτα παιδιά που διαγνώστηκε με αυτισμό στη Βρετανία τη δεκαετία του ’60 κι ο πατέρας της βοήθησε στη δημιουργία του πρώτου σχολείου στον κόσμο για αυτιστικά παιδιά. Η ταινία συνδυάζει την οικογενειακή ιστορία της σκηνοθέτιδας με συνεντεύξεις με κορυφαίους επιστήμονες ειδικούς στον αυτισμό, και επαινέθηκε από τους Τάιμς του Λονδίνου ως «μια συγκινητική και αξιόλογη έρευνα».

Αυτιστικοί - 90' Βόλφραμ Ζέγκερ, Γερμανία
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
To Χάους Μπούκεν κοντά στο Βούπερταλ είναι ένα ίδρυμα για αυτιστικούς που έχει ως στόχο να τους παρέχει στέγη για ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους. Ο ντοκιμαντερίστας Βόλφραμ Ζέγκερ προσέγγισε τους ενοίκους με τρυφερότητα και πολλή υπομονή. Είναι σαν να μπαίνει κανείς σ’ έναν παράξενο κόσμο που μερικές φορές είναι δύσκολο να τον αντέξει. Οι αυτιστικοί μοιάζουν με ηθοποιούς σε θέατρο του παραλόγου. Μόνο που αυτό το έργο δεν έχει σκηνοθέτη και κανείς δεν ξέρει τι τους κινεί. Ο Ζέγκερ, που τελεί και χρέη οπερατέρ, καταφέρνει να καταγράψει εικόνες που επιτρέπουν στους θεατές να νιώσουν το μέγεθος της αναπηρίας και το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι η ζωή πλάι σε ανθρώπους που πάσχουν από αυτισμό.
Τα δάκρυα της Γάζας - 82' Βίμπεκε Λέκεμπεργκ, Νορβηγία
(ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ)
Με σκληρό τρόπο, μέσα από μοναδικό υλικό, αποκαλύπτονται οι φρικτές συνέπειες των σύγχρονων πολέμων. Η ταινία παρουσιάζει επίσης την ικανότητα που έχουν οι γυναίκες και τα παιδιά να χειρίζονται τα θέματα της καθημερινότητας μετά από μια δραματική εμπειρία πολέμου. Πολλοί απ’ αυτούς ζουν σε σκηνές ή στα χαλάσματα, σε κτίρια χωρίς τοίχους και στέγη. Όλοι τους χρειάζονται χρήματα, τρόφιμα, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Κάποιοι έχουν χάσει μέλη της οικογένειάς τους ή έχουν παιδιά που υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς. Μπορεί ο πόλεμος να λύσει τις διαμάχες ή να φέρει την ειρήνη; Η ταινία ακολουθεί τρία παιδιά στη διάρκεια της ισραηλινής εισβολής στη Γάζα το 2008 και την περίοδο μετά την κατάπαυση του πυρός.

Βροντερή ψυχή - 84' Μαρκ Λάντσμαν, ΗΠΑ
(ΟΛΥΜΠΙΟΝ)
H συγκινητική ιστορία μιας από τις πιο φάνκι μπάντες της δεκαετίας του εβδομήντα που ξεπήδησε μέσα από την αυλή ενός σχολείου, σε μια εποχή όπου ήταν της μόδας οι άφρο αφάνες, τα πλισέ πουκάμισα και το στυλ του Τζέιμς Μπράουν και του Μπούτσι Κόλινς. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’70 και σύντομα ένα λύκειο στο γκέτο του Χιούστον πρόκειται να γράψει ιστορία. Ο καθηγητής Κόνραντ Τζόνσον έγινε πηγή έμπνευσης για τους μαθητές του και κατάφερε να μετατρέψει το μέτριο μουσικό συγκρότημα ενός λυκείου για μαύρους του γκέτο σε ένα θρύλο της φανκ, που έκανε παγκόσμια περιοδεία και ηχογράφησε κάμποσους επιτυχημένους δίσκους. Τώρα, 35 χρόνια αργότερα, τα μέλη του συγκροτήματος συναντιούνται για να αποτίσουν φόρο τιμής στον άνθρωπο που άλλαξε τις ζωές τους. Κάποιοι απ’ αυτούς, άντρες και γυναίκες, πενηντάρηδες πλέον, έχουν χρόνια να παίξουν μουσική. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα συγκινητικό αφιέρωμα σ’ έναν άνθρωπο που τους ενέπνευσε να ζήσουν μια εμπειρία ζωής.

13th Thessaloniki Documentary Festival 4

Αίθουσα TZON KAΣΣABETHΣ, Τρίτη, 15 Μαρτίου 2011, 11:00
Συμμετέχουν: Marianne Kaplan, σκηνοθέτις • Dan Habib, σκηνοθέτης • Γιάννα Καλογεράκη • Πέρλα Μεσσίνα, Πρόεδρος Συλλόγου Ελλήνων Ενηλίκων Αυτιστικών, Asperger και ΥΛΑ, ενήλικας με Asperger
Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διοργανώνει ημερίδα με αφορμή το αφιέρωμα Έτσι είμαι: Ανατρέποντας προκαταλήψεις με τη συμμετοχή σκηνοθετών, εκπροσώπων συλλόγων και ειδικών, την Τρίτη 15 Μαρτίου, στις 11 το μεσημέρι, στην Αίθουσα Τζον Κασαβέτης (Αποθήκη 1, Λιμάνι). Μερικά από τα θέματα που θα συζητηθούν είναι ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπτυξιακά και διανοητικά προβλήματα, η κοινωνική κι εκπαιδευτική ενσωμάτωση, οι κίνδυνοι του ιδρυματισμού και τα οφέλη των κέντρων ειδικής εκπαίδευσης, η αντιμετώπιση των προκαταλήψεων.


13:00
Η οδός Άρμπορ - 90' Κλίο Μπαρνάρντ, Μεγ. Βρετανία
(ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ)

Η Βρετανίδα θεατρική συγγραφέας Άντρια Ντάνμπαρ ήταν 19 χρόνων όταν, το 1980, το έργο της Η οδός Άρμπορ ανέβηκε στο θέατρο Ρόγιαλ Κορτ του Λονδίνου. Η στυγνή, διεισδυτική απεικόνιση του κύκλου της βίας και της εξάρτησης στο υποβαθμισμένο συγκρότημα εργατικών κατοικιών του Μπράντφορντ αντλεί υλικό απ’ την προσωπική εμπειρία της συγγραφέως, που κακοποιήθηκε και έμεινε έγκυος στα 15 της χρόνια. Αφού έγραψε δύο θεατρικά έργα κι ένα βιβλίο που μεταφέρθηκε στην μεγάλη οθόνη (το άγριο κι αστείο Η Ρίτα, η Σου και ο Μπομπ μαζί), η νεαρή συγγραφέας, που χαρακτηρίστηκε ως «η ιδιοφυία από τις φτωχογειτονιές», πέθανε σε ηλικία 29 χρόνων. Η Οδός Άρμπορ της σκηνοθέτιδας Κλίο Μπαρνάρτ παρουσιάζει τη διαδρομή της Ντάνμπαρ και της οικογένειας που άφησε πίσω της, ρίχνοντας κυρίως φως στη ζωή της μεγάλης κόρης της, η οποία ακολούθησε πτωτική πορεία παρόμοια μ’ αυτή της μητέρας της. Πρόκειται για ένα μοναδικό ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει αυθεντικές συνεντεύξεις με μέλη της οικογένειας της Ντάνμπαρ, τις μαρτυρίες των οποίων εκφωνούν με playback ηθοποιοί, δημιουργώντας έτσι μια πολύ έντονη ατμόσφαιρα.

18:00
Δείτε με πρώτα ως άνθρωπο - 9' Τζορτζ Α. Ίνγκμαϊρ ο 3ος, Ντουάιτ Λ. Κορ, ο πρεσβύτερος, ΗΠΑ
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
Ένα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για ένα αγόρι με Σύνδρομο Ντάουν. Ο πατέρας του αγοριού, Ντουάιτ Λ. Κόρ, ερασιτέχνης σκηνοθέτης και βετεράνος πιλότος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, γύρισε αρχικά την ταινία κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’60, ενσωματώνοντας ερασιτεχνικά βίντεο με το γιο του σε παιδική και εφηβική ηλικία. Το 2006, ο εγγονός του Ντουάιτ, Τζορτζ Ίνγκμαϊρ, καθώς έκανε έρευνα για μια ταινία μεγάλου μήκους αφιερωμένη στην ερασιτεχνική κινηματογραφική δραστηριότητα του παππού του, ανακάλυψε τα φιλμ του και ένα ξεχωριστό αρχείο ήχου με την αφήγηση. Η ταινία εξετάζει αντιλήψεις πάνω στο Σύνδρομο Ντάουν από διαφορετικές οπτικές γωνίες: του αγοριού, της αδελφής και του πατέρα του. Ο ειλικρινής και θερμός τόνος της αφήγησης προσδίδει μια ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση στην ταινία. Η ιστορία που ξετυλίγεται ρίχνει φως στις δυσκολίες αλλά και στην ευλογία του να μεγαλώνει κανείς ένα παιδί με ειδικές ανάγκες.18:00
Ο γρίφος του αυτισμού - 60' Σάσκια Μπάρον, Μεγάλη Βρετανία
(ΦΡΙΝΤΑ ΛΙΑΠΠΑ)
Πενήντα χρόνια πριν, ο αυτισμός ήταν μια άγνωστη διαταραχή που παρουσιαζόταν σε 4 ανθρώπους στους 10.000. Σήμερα, κάποιοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το σύνολο των διαφορετικών μορφών αυτισμού εμφανίζονται σε 1 στους 100. Τι έχει συμβεί; Υπάρχει επιδημία αυτισμού, κι αν ναι, τι την έχει προκαλέσει; Ή μήπως υπάρχει περισσότερη ενημέρωση και ο ορισμός του αυτισμού έχει αλλάξει; Η Σάσκια Μπάρον διερευνά αυτό το αίνιγμα, συνδυάζοντας μεγάλη δημοσιογραφική και προσωπική εμπειρία. Ο αδελφός της, Τίμοθι, υπήρξε ένα από τα πρώτα παιδιά που διαγνώστηκε με αυτισμό στη Βρετανία τη δεκαετία του ’60 κι ο πατέρας της βοήθησε στη δημιουργία του πρώτου σχολείου στον κόσμο για αυτιστικά παιδιά. Η ταινία συνδυάζει την οικογενειακή ιστορία της σκηνοθέτιδας με συνεντεύξεις με κορυφαίους επιστήμονες ειδικούς στον αυτισμό, και επαινέθηκε από τους Τάιμς του Λονδίνου ως «μια συγκινητική και αξιόλογη έρευνα».23:00
Ο μικρός Μιρ – Δέκα χρόνια στο Αφγανιστάν - 90' Φιλ Γκράμπσκι, Μεγ. Βρετανία
(ΤΖΟΝ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗΣ)
Το ντοκιμαντέρ ανιχνεύει, σε μια περίοδο δέκα χρόνων στο Αφγανιστάν, τη ζωή του παιχνιδιάρη, ενθουσιώδη Μιρ, από τα οχτώ του χρόνια έως ότου να γίνει δεκαοχτώ χρονών ενήλικας. Η ταινία είναι ένα ταξίδι στην πρώιμη ενηλικίωση σ’ έναν από τους πιο σκληρούς τόπους στον πλανήτη, και παράλληλα ένα ταξίδι που αντικατοπτρίζει την ζωτικής σημασίας ιστορία του Αφγανιστάν.24:00
Η σάμπα μέσα μου - 72' Τζόρτζα Γκέρα-Πέισε, Βραζιλία-Πορτογαλία
(ΟΛΥΜΠΙΟΝ)
Το ντοκιμαντέρ εκτυλίσσεται στο λόφο Μανγκουέιρα του Ρίο ντε Zανέιρο, την περίοδο πριν το καρναβάλι. Αφετηρία είναι η σχολή σάμπα Εστασάου Πριμέιρα, ο τόπος όπου η σκηνοθέτις ξανασυναντά την ιστορία της. Στην αρχή του ντοκιμαντέρ, η Γκέρα-Πέισε μας εξηγεί τι σημαίνει για την ίδια και για την οικογένειά της το καρναβάλι. Απ’ τη σχολή, ξεκινά να ανηφορίζει στο λόφο οδηγημένη απ’ την επιθυμία της να πάει πέρα απ’ τη σάμπα. «Αν μπορούσα να κάνω μια σχολή σάμπα να σωπάσει...». Πέρα απ’ τη σχολή υπάρχει η δική της σάμπα, μια σάμπα που είναι τρόπος ύπαρξης, ζωής, τραγουδιού και χορού.

13th Thessaloniki Documentary Festival 3

I Would Like to Give You Μy Heart forever ΖΗΤΑ-ΜΙ του Αντώνη Κιούκα

Tο Ζήτα-Μι ιδρύθηκε το 1955, από τον Παύλο Ζάννα και τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Αρχικά πουλούσε γραφομηχανές Olivetti, εισαγόμενους δίσκους κλασικής μουσικής και τζαζ, και αντικείμενα καλλιτεχνικού χαρακτήρα με έμφαση στην ελληνική λαϊκή τέχνη. Για τη γενιά του ’60 το Ζήτα-Μι είναι ένα σύμβολο, στέκι για τους ποιητές, τους σινεφίλ, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου, τη Μακεδονική Καλλιτεχνική Εταιρεία «Τέχνη», τη Δημοκρατική Άμυνα. Το 1970 αναλαμβάνουν το Ζήτα-Μι η Μάρω Λάγια και η Κατερίνα Καμάρα. 320 εκθέσεις – οι πρωτοπόροι, οι επαναστάτες, οι τελειομανείς, οι σχολές, οι αυτοδίδακτοι. Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης γεννιέται εδώ. Το Ζήτα-Μι δεν υπήρξε μόνο ένα μαγαζί, μια γκαλερί κι ένας χώρος καλλιτεχνικής έκφρασης, αλλά ένας τόπος-σύμβολο για τους πνευματικούς ανθρώπους, τους λογοτέχνες, τους εικαστικούς, τους κοινωνικά ενεργούς πολίτες, αλλά και εκείνους τους απλούς ανθρώπους που μέσα σε μια κλειστή κοινωνία είχαν τα μάτια στραμμένα στον κόσμο και στο μέλλον.

Ο Ζυλιέν του Γκαέλ Λεπένγκλ

Ο Ζυλιέν ήταν 18 χρόνων. Εκείνο το καλοκαίρι έπαιζε τον ιππότη στη θεατρική παράσταση του χωριού. Αλλά την ίδια ώρα ετοιμαζόταν ν’ αφήσει την οικογένεια, τους φίλους του, τα τοπία των παιδικών του χρόνων· να βγάλει μόνος του το ψωμί του. Κάποιος θα μπορούσε να πει... «Μια τελευταία φορά κι έναν καιρό, ανά μεσα στην επαρχία Μπος και την κοιλάδα του Λίγηρα, το περασμένο καλοκαίρι...».

Made In Birmingham – Reggae Punk Bhangra της Ντέμπορα Άστον

Μουσικοί της ρέγκε, της πανκ και της μπάνγκρα από το Μπέρμιγχαμ της Μεγάλης Βρετανίας συζητούν για τα ξεχωριστά αντεργκράουντ μουσικά είδη που εκπροσωπούν και εκφράζουν διαφορετικές απόψεις πάνω στο ρόλο που έπαιξε η μουσική για την ανάπτυξη μιας νέας συλλογικής ταυτότητας στην πόλη. Η ταινία διερευνά τα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά που έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη μιας μουσικής κουλτούρας-γέννημα της πόλης, χρησιμοποιώντας αρχειακό υλικό και πρόσφατες συνεντεύξεις που ρίχνουν φως στην πόλη και τη μουσική της.

13th Thessaloniki Documentary Festival

Ο όρκος της Λόρα Πουατρά

Μια σπάνια εκ των ένδον ματιά στον στρατευμένο Ισλαμισμό. Συνθέτοντας το ανησυχαστικό και συχνά πολυδιάστατο πορτρέτο ενός μέλους της Αλ Κάιντα και ενός κρατουμένου των φυλακών του Γκουαντάναμο, το ντοκιμαντέρ Ο όρκος προσφέρει μια τρομακτική πρώτη εικόνα του μεσανατολικού πεδίου μάχης στο οποίο εξελίσσεται η Υεμένη, ενώ θέτει σε αμφισβήτηση την αμερικανική πολιτική τακτική της τελευταίας δεκαετίας στα θέματα της Μέσης Ανατολής. Το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία του Αμπού Τζαντάλ, ενός πρώην σωματοφύλακα του Οσάμα Μπιν Λάντεν, και του Σαλίμ Χαμντάν, ενός κρατουμένου στη φυλακή Γκουαντάναμο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πέρασε από τις αμφιλεγόμενες στρατιωτικές δίκες.

Η ζωή και ο θάνατος του Σέλσο Τζούνιορ του Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Τι είναι πιο σημαντικό; Οι μπότες ή ο άντρας που τις φοράει; Στη Βραζιλία, ο μικρός Σέλσο βλέπει σε μια αποθήκη ένα ζευγάρι δερμάτινες μπότες. Καθηλώνεται όπως ένα πουλί μπροστά σ’ ένα φίδι. Σήμερα είναι καλλιτέχνης και ζει στην Ελβετία παντρεμένος με τον εκλεκτό της καρδιάς του. Η ζωή και η φιλοσοφία, η τέχνη και οι πολλαπλοί θάνατοι ενός φετιχιστή.

Νάπολη Νάπολη Νάπολη του Έιμπελ Φερράρα

Όταν έπαιρνε συνέντευξη από κάποιες γυναίκες τροφίμους των κρατικών φυλακών Ποτσουόλι της Ιταλίας, ο Έιμπελ Φερράρα εντυπωσιάστηκε από τα ιδιαίτερα σκληρά και μοιρολατρικά τους λόγια. Στη συνέχεια αποφάσισε να βασίσει στις προσωπικές εμπειρίες αυτών των γυναικών τρία σενάρια, γραμμένα από τους Πέπε Λαντσέτα, Μαουρίτσιο Μπράουτσι και Γκαετάνο ντι Βάιο. Το επεισόδιο που έγραψε ο τελευταίος τροφοδοτείται με υλικό απ’ τη δική του εμπειρία ως φυλακισμένου. Ο Μπράουτσι απεικονίζει μια θλιμμένη και άγρια ενηλικίωση, ενώ ο Λαντσέτα έγραψε ένα οικογενειακό μελόδραμα γεμάτο βία, προσδοκίες και εκδίκηση. Συνυφαίνοντας πραγματικότητα και μυθοπλασία, αυτό το καινοτόμο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ αποτελεί ένα συγκλονιστικό, περίτεχνο μωσαϊκό, όπως ακριβώς είναι και η πόλη της Νάπολης – τόσο συναρπαστική και ταυτόχρονα τόσο δυσερμήνευτη.

Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα», Σωτήρης Γκορίτσας
«Attenberg», Αθηνά Τσαγγάρη
«Μαχαιροβγάλτης», Γιάννης Οικονομίδης
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη», Λάκης Παπαστάθης
«Χώρα Προέλευσης», Σύλλας Τζουμέρκας

Βραβείο Σκηνοθεσίας (4 ταινίες λόγω ισοψηφίας)
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» Σωτήρης Γκορίτσας
«Attenberg» Αθηνά Τσαγγάρη
«Μαχαιροβγάλτης» Γιάννης Οικονομίδης
«Χώρα Προέλευσης» Σύλλας Τζουμέρκας

Βραβείο Σεναρίου (4 ταινίες λόγω ισοψηφίας)
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» ο Σωτήρης Γκορίτσας
«Attenberg» η Αθηνά Τσαγγάρη
«Μαχαιροβγάλτης» Γιάννης Οικονομίδης και Δώρης Αυγερινόπουλος
«Χώρα Προέλευσης» Σύλλας Τζουμέρκας και Γιούλα Μπούνταλη

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
«Άπνοια» Άρης Μπαφαλούκας
«Tungsten» Γιώργος Γεωργόπουλος
«Χώρα Προέλευσης» Σύλλας Τζουμέρκας

Βραβείο Μοντάζ
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» η Ιωάννα Σπηλιοπούλου
«Μαχαιροβγάλτης» ο Γιάννης Χαλκιαδάκης
«Χώρα Προέλευσης» ο Πάνος Βουτσαράς

Βραβείο Φωτογραφίας
«Άπνοια» ο Ηλίας Αδάμης
«Μαχαιροβγάλτης» ο Δημήτρης Κατσαΐτης
«Η υπογραφή» ο Ηλίας Κωνσταντακόπουλος

Βραβείο Ά Ανδρικού Ρόλου
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» ο Αργύρης Ξάφης
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη» ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης
«Χάρισμα» ο Μάκης Παπαδημητρίου
«Χώρα Προέλευσης» ο Θάνος Σαμαράς

Βραβείο Ά Γυναικείου Ρόλου
«Attenberg» η Ariane Labed
«Κανένας» η Τζωρτζίνα Λιώση
«Μαχαιροβγάλτης» η Μαρία Καλλιμάνη
«45 τετραγωνικά» η Έφη Λογγίνου

Βραβείο Β' Ανδρικού Ρόλου
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» ο Δημήτρης Ήμελλος
«Μαχαιροβγάλτης» ο Βαγγέλης Μουρίκης
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη» ο Δημήτρης Καταλειφός
«Tungsten» ο Βαγγέλης Μουρίκης
«Χώρα Προέλευσης» ο Ερρίκος Λίτσης

Βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου
«Yπογραφή» η Αλεξία Καλτσίκη
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη» η Μαρία Ζορμπά
«Χώρα Προέλευσης» η Ιωάννα Τσιριγκούλη

Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής
«Άπνοια» ο Νίκος Κυπουργός
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» οι Burger Project
«Η υπογραφή» ο Νίκος Κυπουργός
«Χώρα Προέλευσης» οι Drog_A_Tek

Βραβείο Σκηνογραφίας
«Μαχαιροβγάλτης» η Ιουλία Σταυρίδου
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη» ο Γιώργος Γεωργίου
«Η υπογραφή» η Ιουλία Σταυρίδου

Βραβείο Ενδυματολογίας
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη»ο Γιώργος Γεωργίου
«Η υπογραφή» η Ιουλία Σταυρίδου
«Χώρα Προέλευσης» η Μαγιού Τρικεριώτη

Βραβείο Ήχου
«Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» οι Βαγγέλης Ζέλκας και Κώστας Βαρυμποπιώτης
«Μαχαιροβγάλτης» οι Ντίνος Κίττου και Κώστας Φυλακτίδης
«Χώρα Προέλευσης» οι Α. Λουζιώτης, Δ. Κανελλόπουλος, Π. Βουτσαράς και Κ. Βαρυμποπιώτης

Βραβείο Μακιγιάζ
«Ταξίδι στη Μυτιλήνη» η Θεανώ Καπνιά
«Η υπογραφή» η Φανή Αλεξάκη
«Χώρα Προέλευσης» η Εύη Ζαφειροπούλου

Βραβείο Ειδικών Εφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας
«Τα Σκυλιά» ο Ντίνος Θεοδοσίου
«Η Υπογραφή» ο Νίκος Μούτσελος
«Χάρισμα» ο Αντώνης Κοτζιάς

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ντοκιμαντέρ
«Λόγος και αντίσταση», Τίμων Κουλμάσης
«Με τον Καλλιγιάννη», Πέδρο Ολάγια
«Τα παιδία δεν παίζει», Ρέα Αποστολίδου, Γιούρι Αβέρωφ

Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους
«Casus Belli», Γιώργος Ζώης
«Ketchup», Κωνσταντής Φραγκόπουλος
«Τι ώρα θα γυρίσεις», Μαριτίνα Πάσσαρη
«Το χωριό», Στέλιος Πολυχρονάκης
«13½», Χάρης Βαφειάδης

(με κίτρινο χρώμα οι προτιμήσεις μας)

13th Thessaloniki Documentary Festival

ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ – LIVE STREAMING PROJECT – ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Εργαστήριο Ηλεκτρακουστικής και Τηλεοπτικών Συστημάτων της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ εφαρμόζουν για πρώτη χρονιά φέτος ένα πρωτοποριακό εγχείρημα, με στόχο την πολιτιστική αποκέντρωση του Φεστιβάλ στην ελληνική επικράτεια. Ταινίες, παρουσιάσεις σκηνοθετών, τελετές, εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά οπτικοακουστικά προγράμματα και ένα μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων που διοργανώνει το Φεστιβάλ, θα εξαπλωθούν σε 4 διαφορετικές πόλεις της χώρας (Κέρκυρα, Ρέθυμνο, Πάτρα, Λευκωσία) μέσω του πανεπιστημιακού δικτύου GRNET, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα σε κάθε φίλο του ντοκιμαντέρ να το παρακολουθήσει χωρίς να χρειαστεί να επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη. Το εγχείρημα αυτό θα ξεκινήσει με την ταινία έναρξης του φετινού φεστιβάλ που ζωντανεύει το μύθο και την ανεπανάληπτη μουσική πορεία της θρυλικής μορφής του ρεμπέτικου Ρόζας Εσκενάζι, μέσα από το ντοκιμαντέρ «Καναρίνι μου γλυκό» του Ρόι Σερ.Η νέα αυτή πρωτοβουλία του Φεστιβάλ και του Εργαστηρίου, αποτελεί παγκόσμια καινοτομία, καθώς για πρώτη φορά ένα διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ θα μεταδοθεί ταυτόχρονα σε άλλα γεωγραφικά σημεία χάρη στις νέες τεχνολογίες, γεγονός που θα συμβάλει ενεργά στην ευρεία προβολή και διάδοση του ντοκιμαντέρ ως κινηματογραφικό είδος, την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση των θεατών για τις ταινίες τεκμηρίωσης και τις θεματικές τους, φέρνοντας στο επίκεντρο το πραγματικό ενδιαφέρον του είδους του ντοκιμαντέρ : τον άνθρωπο. Η επιστημονική υποστήριξη του εγχειρήματος, στη ζωντανή μετάδοση μέρους του προγράμματος του φεστιβάλ (live streaming) σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας, θα γίνει από το Εργαστήριο Ηλεκτρακουστικής και Τηλεοπτικών Συστημάτων του ΑΠΘ, το οποίο δραστηριοποιείται στον χώρο του ήχου και της εικόνας από το 1980. Με τη νέα αυτή πρωτοβουλία του Φεστιβάλ και του

Εργαστηρίου, είναι πρώτη φορά που ένα διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου ή Ντοκιμαντέρ μεταδίδεται ταυτόχρονα σε άλλα γεωγραφικά σημεία χάρη στις νέες τεχνολογίες.Ελπίζουμε στο ΟΛΥΜΠΙΟΝ και στους υπόλοιπους χώρους του Φεστιβαλ να υπάρχει wifi πράγμα πολύ σημαντικό για την επικοινωνία των εκδηλώσεων αμεσα στα social networks.
Το πρόγραμμα του Φεστιβαλ σε pdf :http://tdf.filmfestival.gr/inst/Festival/gallery/DocFestival/13/Files/Program_13_TDF.pdf

ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ …MANGA!!!

γραφει κι επιμελείται η Matina S.

Με αφορμή ένα party στην Αθήνα από την ομάδα “spitimouspitisouhkaikapouallou” που έγινε σαν special event για την τελετη λήξης του φεστιβαλ μικρου μηκους ταινιων "psarokokalo", σκεφτήκαμε τον Μαρτιο να εχουμε σαν αφιέρωμα το ιδιο θέμα δίνοντας την ευκαιρία και στους Θεσσαλονικιούς φαν να δηλώσουν την παρουσία τους και σε πολλούς φίλους να γνωρίσουν την ακόμη υπόγεια γοητεία που ασκουν τα manga σε πολύ περισσότερο κόσμο απ’ ότι φαντάζεται κανείς.

Manga στα Ιαπωνικά σημαίνει "παιχνιδιάρικες εικόνες" και ο όρος χρησιμοποιείται για να δηλώσει τα Ιαπωνικά comics Οι ήρωες στα άνιμε δεν μοιάζουν επίσης τόσο πολύ με αυτούς που μας έχει συνηθίσει η Δύση. Οι ήρωες είναι απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι. Εργάζονται, πηγαίνουν σχολείο, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ονειρεύονται. Αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι όμως έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Στις μεγάλες καταστροφές , όταν όλα καταρρέουν από αξίες η σεισμούς, αυτοί ανακαλύπτουν πως έχουν κάποια κρυφή μαγική δύναμη, ή γνωρίζουν κάποιο μαγικό πλάσμα ή έχουν πρόσβαση σε έναν άλλο κόσμο. Βρίσκουν τη δύναμη να νικήσουν το κακό. Να κάνουν την υπέρβαση, πραγματικότητα.

Όταν ένα μαγεμένο ψάρι βγαίνει στη στεριά, μιλάει και έχει θεραπευτικές ιδιότητες, μια μικρή μάγισσα ασχολείται με delivery πετώντας πάνω στη μαγική της σκούπα, ο θάνατος προέρχεται από ένα τετράδιο των θεών και πέφτει στα χέρια ενός ανθρώπου, τα ρακούν μεταμορφώνονται σε ανθρώπους και ρίχνουν ξύλο, ένα κάστρο περπατάει με την δύναμη μιας φλόγας που μιλάει, οι βρικόλακες έχουν πόλεμο και είναι χωρισμένοι σε αδελφότητες, μάγισσες ρίχνουν κατάρες και ένας αφρικανός σαμουράι σφάζει κόσμο τότε.. ναι, βρίσκεστε στον κόσμο των Manga!!
Έχετε ραντεβού με αρχαίους θεούς, δαίμονες, μάγισσες, βασιλιάδες και σαμουράι. Ένας ξεχωριστός, περίεργος, μαγικός κόσμος ξετυλίγεται μπροστά σας.. η συνεχής μάχη του καλού με το κακό, και η δύναμη της αγάπης και της φιλίας που κάνουν θαύματα…

1. Death Note
2. Afro Samurai
3. Kiki’s Delivery Service
4. Ninja Scroll
5. Akira
6. Ghost in the Shell
7. Porco Rosso: a pig’s got to fly
8. laputa: castle in the sky
9. Tekkonkinkreet
10. Blackblood brothers
11. Howl’s Moving Castle
12. Pom Poko
13. Ponyo
14. Nausicaa of the valley of the wind
15. Steamboy
16. Blood: the last vampire
17. Metropolis
18. Watchmen: tales of the Black Freighter
19. Princess Mononoke
20. My neighbour Totoro
21. Spirited Away
22. Tales from Earthsea
23. The castle of Cagliostro
24. Paprika
25. Neon Genesis Evangelion
26. Street Fighter: the movie
27. Hellsing
28. Vampire Hunter D.: Bloodlust
29. Cowboy Bebop: the movie
30. Whisper of the Heart
31. The Sky Crawlers
32. My neighbors “the Yamadas”
33. The cat returns
34. Burakku Jakku (Black Jack)
35. Tokyo Godfathers

Αυτή την άνοιξη που όλοι μας έχουμε ανάγκη από μια διαφυγή, ένα θαύμα, ας δοκιμάσουμε να αφεθούμε στον μαγικό κόσμο των anime , κι ίσως ανακαλύψουμε τις δικές μυστικές δυνάμεις . Και που ξέρεις ίσως να είσαι ήδη manga και να μη το ξέρεις…



Από 15 Μαρτίου έως 30 Απριλίου στο Seven Film Gallery..
Επιμέλεια Αφιερώματος : Matina Sicky

Creative Designer : Michael Karakostas

Executive Producer : Αλέξης Τζίμας
Photos : Ελπίδα Αβραμέλη

Video: Tellos F.

Music : OMD (History of Modern 2011 remix)

Institut Francais De Salonique "Le Reine Margo"

"Βασίλισσα Μαργκό"

του Πατρίς Σερό (1993)

Με τους : Ιζαμπέλ Ατζανί, Βίρνα Λίζι, Ντανιέλ Οτέιγ, Βενσάν Περέζ, Ζαν Ιγκ Ανγκλάντ, Πασκάλ Γκρεγκορί ...

Με αφετηρία τη νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, ο Σερό περιγράφει έναν ανελέητο αγώνα επιβίωσης μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον, που όχι μόνο παραμένει τέτοιο και μετά το γάμο-παρωδία της καθολικής Μαργκό με τον προτεστάντη Ερρίκο, αλλά εντείνεται περισσότερο, καθώς πέρα από τις συσσωρευμένες θρησκευτικές, εθνικιστικές και πολιτικές συγκρούσεις, έχουμε και τον καθαρά σεξουαλικό ανταγωνισμό των εραστών της Μαργκό, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται τα αδέλφια της.

Η κινηματογραφική λέσχη του Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης σας δίνει ραντεβού κάθε Παρασκευή στις 19:30, με την προβολή μιας γαλλικής ταινίας με ελληνικούς υπότιτλους. Ακολουθεί συζήτηση που συντονίζει η Φανή Κάλλιου. Αίθουσα οπτικοακουστικών μέσων.

Είσοδος ελεύθερη